Share

20 : ผู้ชายร้ายเล่ห์

Author: Lucky rich
last update Last Updated: 2025-10-19 13:08:15

20:

ผู้ชายร้ายเล่ห์

'เห้อออออ'

ตอนนี้ฉันกำลังนอนถอนหายใจยาวๆอยู่บนเตียงภายในพักพนักงานที่โรงแรมจัดไว้ให้ โรงแรมนี้ก็ดีนะมีที่พักสำหรับพนักงานให้พักฟรีๆนี่คือสวัสดิการที่ดีอย่างหนึ่งของที่นี่ แม้ว่าคุณภาคจะเป็นประธานของโรงแรมแต่ว่าเจ้าของโรงแรมที่แท้จริงที่เป็นคุณย่าของคุณภาคนั้นพวกเราไม่เคยเห็นมาก่อนเลยแม้จะอยู่ที่นี่มาเป็นปีๆแล้วก็ตาม แต่ได้ข่าวว่าท่านใจดีมากเลยนะ

พรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่ฉันต้องไปสู้รบตบมือกับเขาผู้ชายที่เคยเป็นทั้งเพื่อนสนิทและอดีตแฟนของฉัน ถ้าให้เลือกได้ฉันไม่อยากจะกลับมาเจอกับเขาอีกเลย แต่ในเมื่อเลือกไม่ได้แล้วเราก็ต้องสู้กันต่อไปอ่ะเนอะ

'นอนพักผ่อนเก็บแรงไว้สู้กับคนบ้าพรุ่งนี้ดีกว่า'

~เช้าวันต่อมา~

วันนี้ฉันมีหน้าที่เป็นไกด์พาโซ่เที่ยวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่ๆเราจะไปกันก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในจังหวัดเชียงราย ขณะที่นั่งรถไปฉันก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้านี้

"ลี่ๆวันนี้ตกลงจะพาโซ่ไปเที่ยวไหนอ่ะ?"

"............"

"อย่ามองแบบนี้สิไม่ได้โดนผีเข้ามาหรอก"

"............"

เอ่อก็ใช่นะที่ฉันมองเขาแบบเหมือนคนเห็นผีอะไรประมาณนี้ทั้งๆที่เมื่อวานเรายังทะเลาะกันอยู่เลยทำไมวันนี้ถึงมาพูดดีด้วย

"อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะยังไงซะเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วนี่"

'ง่ายๆอย่างนี้เลยหรอไงวะ'

ถึงแม้ฉันจะยังไม่เชื่อน้ำคำเขาเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่อยากขัดใจเขารอดูท่าทีเขาไปก่อน

"แล้ววันนี้คุณอยากไปไหนก่อนล่ะ?" ฉันก็เลยถามเขากลับไป

"พูดเหมือนเดิมได้ไหมลี่?พูดเหมือนตอนที่เรายังเป็นเพื่อนกัน"

"เอ่ออมันจะดีหรอ?ว่าแต่ตกลงมึงจะไปไหนก่อนดีล่ะ"

"............." โซ่มองฉันอึ้งๆไปก่อนจะขำออกมา

"ก็มึงเป็นซะอย่างนี้ใครจะลืมมึงได้ลงล่ะ"

"ห๊ะ!มึงว่าอะไรนะ?"

"อ๋อเปล่าไม่มีไร"

เหตุการณ์มันก็เป็นเช่นนี้แหละ ทั้งๆที่เมื่อวานเรายังทะเลาะกันหนักอยู่เลย แต่อยู่ๆโซ่จะมาพูดดีกับฉันง่ายๆมันก็ดูแปลกๆไปนะ

โซ่บอกว่าอยากไปไหว้พระทำบุญฉันก็เลยพาเขาขับรถมาทำบุญที่วัดพระแก้วต่อด้วยวัดพระธาตุดอยตุง และแวะเที่ยวที่ไร่ชาดื่มด่ำบรรยากาศสดชื่นหอมกรุ่นชาเขียวละมุนๆตลอดเส้นทางที่เราไปด้วยกันมีแต่บรรยากาศเก่าๆเหมือนตอนที่เรายังเป็นเพื่อนเป็นคนรักกัน แต่ฉันไม่ได้หลงลืมมันหรอกนะว่าที่ผ่านมาฉันต้องเจ็บมามากแค่ไหน

หลังจากพากันไปตะลอนๆทั้งวันจนมืดค่ำ โซ่ก็พาฉันแวะกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง อย่าแปลกใจนะว่าทำไมวันนี้ฉันถึงไม่ไปทำงาน เพราะวันนี้เป็นวันหยุดฉันไงและนี่ก็เป็นจ๊อบพิเศษที่ฉันรับทำช่วงวันหยุดคือการเป็นไกด์แนะนำพาลูกค้าเที่ยวตามที่ต่างๆ

หลังจากสั่งข้าวเสร็จแล้วฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ก่อนจะกลับมานั่งกินข้าวกับโซ่ หลังจากกินข้าวเสร็จเช็คบิลเตรียมตัวจะกลับไปพักผ่อนห้องใครห้องมัน แต่อยู่ฉันก็รู้สึกร่างกายแปลกๆไป ร่างกายร้อนวูบวาบเหมือนคนจะไม่สบาย หน้าตารู้สึกพร่ามัวไปหมดจนรู้สึกเดินแทบไม่ไหว

"อ้าว!ลี่เป็นไรอ่ะ?..ไม่สบายรึเปล่า"

โซ่ปราดเข้ามาช่วยประคองตัวฉันเอาไว้ แวบนึงที่ฉันเผลอสบตากับเขารู้สึกเหมือนเห็นรอยยิ้มกระหยิ่มที่มุมปากของโซ่แวบนึงก่อนที่มันจะเลือนหายไปอย่างรวดเร็ว

"มะไม่เป็นไรสงสัยวันนี้จะเหนื่อยไปหน่อย"

ฉันสะบัดหัวรัวๆขับไล่ความมึนงงให้ออกไป ก่อนจะค่อยๆเดินโดยมีโซ่ช่วยประคองไปขึ้นรถที่ทางโรงแรมอภินันทนาการมาให้ลูกค้าคนสำคัญใช้ชั่วคราว

อาการร้อนผ่าวไปทั่วร่างกายยังคงทำงานอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นคือฉันรู้สึกร้อนรนแบบบอกไม่ถูก เกะกะรำคาญเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่จนเผลอถอดเสื้อที่ออกไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเหลือแต่บราเซียตัวเดียวห่อหุ้มอกอิ่มเอาไว้

หนำซ้ำใจกลางร่างสาวกลับมาน้ำหวานหยาดไหลรินเต็มแพนตี้ตัวน้อยที่ใส่อยู่จนรู้สึกเปียกแฉะไปหมด

'นี่ฉันเป็นอะไรไปทำไมถึงเป็นแบบนี้'

ร้อนเร่าจนแทบทุรนทุรายใจกลางสาวเต้นตุบๆอยู่ๆความรู้สึกที่เหมือนอยากโดนใครสักคนกระแทกหนักๆให้หายทุรนทุรายแบบนี้

"เห้ยยย!ลี่ทำอะไรเนี่ยถอดเสื้อออกทำไม?"

โซ่ทำหน้าตกใจที่อยู่ๆฉันก็ถอดเสื้อตัวเองออก เขากลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่ ก่อนจะทำสีหน้าเป็นปกติ

"อื้อออ...ลี่เป็นไรไม่รู้อ่ะโซ่อยู่ๆมันก็ร้อนวูบวาบๆขึ้นมาอ่ะ"

"ไหวไหมล่ะถ้ายังไงแวะพักข้างหน้าก่อนดีไหมลี่?"

"ห๊ะ!อือ..ก็ได้..."

~โซ่Talk~

หลังจากที่ดูแล้วท่าทางลี่คงไม่ไหวแน่ๆผมก็เลยตีไฟเลี้ยวแวะเข้าม่านรูดข้างหน้าทันที วันนี้ที่ผมให้ลี่พาไปเข้าวัดทำบุญก็เพราะหลังจากทำบุญเสร็จผมจะต้องทำบาปไงล่ะ

ตอนนี้ยาผมคงจะออกฤทธิ์เต็มที่แล้วล่ะ ที่จริงผมก็ไม่ได้อยากจะทำอย่างนี้หรอกนะแต่เพราะผมมันเลวไงผมไม่เถียงหรอก ก็แค่แกล้งทำดีให้ลี่เลิกระแวงผมแล้วก็อาศัยจังหวะที่ไปเข้าห้องน้ำหยดยาปลุกเซ็กใส่แก้วน้ำให้เธอดื่มแค่นั้นเอง

ผมไม่ได้จะทำอะไรเธอสักหน่อย ผมก็แค่ผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงคงจะขัดขืนอะไรเธอไม่ได้หรอก เวลานี้สติสตังเธอขาดหายไปหมดแล้วล่ะเพราะทันทีที่เข้ามาในห้องลี่ก็กระโจนเข้ากอดรัดผมอย่างคนกระหาย

"อื้อออ..โซ่จ๋าาา..ช่วยลี่หน่อยนะโซ่นะลี่เป็นอะไรไม่รู้..อ๊ะ"

ลี่ครางเสียงสั่นร่างกายเธอเกร็งสั่นระริกดูระทดระทวยไปทั้งตัวสีหน้าดูทรมานมากจนทำให้ผมรู้สึกผิด...แค่นิดเดียวเท่านั้นแหละ

"แล้วจะให้โซ่ช่วยยังไงล่ะ?หืมม"

"ม่ะไม่รู้...ฮื้อออ"

สีหน้าทรมานใบหน้าหวานแดงก่ำดวงตาคู่สวยมีหยาดน้ำใสๆเอ่อล้นที่สองตาด้วยความทรมานเพราะความต้องการที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย

"ลี่อยากทำอะไรลี่ก็ทำเลย...อ๊ะ"

ยังไม่ทันจบคำพูดลี่ผลักผมนอนลงที่เตียงก่อนจะขึ้นนั่งทับบนตัวผมประกบริมฝีปากเข้าดูดดึงปากผมอย่างรุนแรงแต่แฝงความเร่าร้อนไว้ด้วย ฝ่ามือบางทั้งสองข้างของลี่ลากขึ้นมาลูบไล้ที่แผงอกร้อนผ่าวของผมอย่างหนักมือเหมือนต้องการระบายอารมณ์ไปในตัว

ปากเล็กจิ้มลิ้มดูดดึงกลีบปากบนล่างหยอกเย้าก่อนจะแทรกปลายลิ้นร้อนชื้นเข้าไปเกี่ยวกวัดหยอกเย้ากับลิ้นของผมพัลวัล

"อื้ออออ...อ๊าาาาา" เสียงหวานครางผ่ะแผ่ว

เพียงแค่โดนมือบางลากฝ่ามือสะกิดยอดตุ่มแข็งชันเจ้าลำลึงค์ขนาดใหญ่เหยียดขยายแข็งตึงขึ้นพร้อมใช้งานทันที

ใบหน้าเรียวลากปลายลิ้นลงมาดูดเนื้อที่ต้นคอผมดูดดึงดังจ๊วบ จมูกก็ลากไล้ลงมาตามซอกคอผมอย่างหนักหน่วง

"ซี๊ดดดด...ลี่...อื้มมมมม" ผมอดที่จะครางในลำคอไม่ได้

ก่อนจะถอดเสื้อผมออกแล้วลากปลายลิ้นมาเลียวนปานหัวนมสีน้ำตาลอ่อนของผมจนขนกายลุกชันด้วยความเสียวซ่าน

พร้อมปลดกระดุมกางเกงผมออกก่อนจะถอดโยนเหวี่ยงไปกลางห้อง ลี่ถาโถมมากอดพร้อมจูบอย่างเร่าร้อนก่อนจะถอนริมฝีปากออกมาถอนหายใจเฮือกใหญ่

"ลี่!ทำแบบนี้มันจะดีหรอ?"

ตอนที่ลี่กำลังจะสัมผัสท่อนลำชูชันของผมแล้วนั้นผมก็แกล้งขัดขืนเธอเป็นพิธี ให้เธอร้องขอจากผมเอง

"อื้อออ...โซ่จ๋าาา...นะนะ"

ลี่ทำหน้าจะร้องไห้เมื่อผมทำท่าขัดขืน ผ่านมาปีนึงแต่ไอ้ท่าทางเงอะๆงะๆไม่ประสาก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน นั่นสิทำไมล่ะแล้วแฟนเธอไปไหนกันทำไมผมถึงไม่เคยเห็นมาหาหรือมารับเธอเลยนะ

"เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเปรียบกันเนอะ?"

".........."

ลี่ยังดูงงๆที่ผมยกตัวเธอหันหลังรั้งสะโพกเธอมาอยู่ชิดใบหน้าผมโดยให้หน้าเธอหันไปทางขาผมหรือที่เค้าเรียกภาษาหื่นๆหน่อยก็ท่า69กลับหัวกลับหางกันนั่นแหละ ผมถอดกางเกงตัวน้อยออกก่อนจะยกสะโพกเธอแอ่นไปทางด้านหน้าหน่อยๆ

จัดการแบะกลีบกุหลาบสีสดแยกออกจากกันก่อนจะแทรกหน้าลงไปคลุกวงในกับความหวานเบื้องหน้า

"อ๊ายยยย...ซี๊ดดดดด"

'อ้าาาลี่ยังคงหวานเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย'

ส่วนเธอก็ก้มลงจัดการส่วนล่างที่แข็งจนปวดตึงไปหมดด้วยปากเล็กๆเช่นกัน พร้อมเสียงครางในลำคอขณะอ้าอมท่อนลำขนาดใหญ่จนคับปากเล็กๆนั่น

"ฮึ่มมมม...ซี๊ดดดดอ๊าาาาา"

ความรู้สึกเสียวจนใจแทบขาดตีวูบขึ้นมาเมื่อปากเล็กๆทั้งอมทั้งดูดลากปลายลิ้นออกมาเลียวนท่อนลำแข็งขืนหยอกเย้ากับปลายยอดหัวแดงบานฉ่ำวาวไปด้วยหยาดน้ำใสๆไหลเอ่อจากปลายหัว

ผมเองก็ไม่น้อยหน้าจัดการลากลิ้นเลียหนักๆที่เม็ดเกสรสีหวานใจกลางกลีบสาวจนสะโพกผายเด้งรับรัวๆก่อนจะเกร็งลิ้นให้แข็งขึ้นแหย่ลงไปในรูปแคบๆที่ตอดรัดเรียวลิ้นผมตุบๆปาดเลียหวานน้ำหวานที่ไหลเอ่อล้นดูดกลืนกินด้วยความอิ่มเอม

ฝ่ามือก็ยื่นไปกอบกุมหน้าอกอิ่มล้นทะลักบีบเคล้นคลึงหนักมืออย่างลืมตัวจนเธอร้องว่าเจ็บจึงเบามือลง

ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ผมรัวลิ้นจนส่งลี่ไปเยือนสวรรค์ก่อนรอบนึง ก่อนที่เธอจะทิ้งตัวหอบระรัวด้วยความเหนื่อยอ่อน ผมจึงยกร่างเธอหันมาประจันหน้าผมอีกครั้ง

"ลี่ต้องออนท้อปเองนะ"

"ห๊ะ!"

แม้จะอิดออดแต่ก็ยอมทำนะมือบางขยับมาจับท่อนเนื้อให้ผลุบหายเข้าไปในโพลงสวาทสีสวย ก่อนที่สองเสียงจะผสานดังพร้อมกันด้วยความเสียวสุดๆร่างบางค่อยๆโยกตัวขยับขึ้นลงเข้าๆออกๆจากช้าๆเริ่มเปลี่ยนจังหวะรัวเร็วจนเกิดเสียงดัง...

ตั่บตั่บตั่บตั่บตั่บ

"อื้ออออ...เสียวววจัง"

"ดีมากลี่...แน่นมากคนดีซี๊ดดดด"

ผมขยำคลึงเต้าสวยชูชันเน้นๆก่อนจะยันตัวขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนอ้าปากงับเต้าสวยดูดไว้เต็มปาก รัวลิ้นเล่นกับยอดสีหวานแข็งชันปลายนิ้วก็ช่วยสะกิดรอบๆฐานทรวงอกเบาๆ

เมื่อเห็นว่าเธอหมดแรงก็พลิกสลับร่างเธอลงไปอยู่ด้านล่างแทนก่อนจะจ้วงแทงอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

ก่อนจะรู้สึกว่าภายในกลีบสาวตอดรัดท่อนลำผมตุบๆบีบรัดจนผมแทบขาดใจ เป็นสัญญานว่าเธอจะไปสู่ดวงดาวอีกครั้ง ผมกดกระแทกกายหนักๆเต็มๆแรงใส่ไม่ยั้งก่อนจะฉีดเมล็ดพันธ์แห่งการสร้างลูกเต็มๆเข้าสู่โพลงมดลูกเธอสุขสมไปพร้อมๆกัน

ถึงจะปลดปล่อยไปแล้วถึงสองรอบแต่มันก็ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการของฤทธิ์ยาผมโดนลี่สะกิดแทบจะทั้งคืน คาดว่าพรุ่งนี้ฟ้าคงจะเหลืองแน่ๆเลยล่ะ

ไม่รู้ว่าตื่นมาแล้วมาสติขึ้นมาลี่จะว่าไงที่อยู่ๆก็มาเสียท่าให้อดีตเพื่อนและอดีตผัวแบบนี้ คงจะเจ็บใจน่าดูสินะ...

'นั่นแหละสิ่งที่ผมต้องการ'

~Endโซ่~

-

---------------------------------------------**

โซ่คนเลว2018

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 9 (จบ)

    ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 8

    วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 7

    "นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

    ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 5

    จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 4

    "แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status