คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว

ตายแล้วไปไหน

นรก หรือ สวรรค์

ว่ากันว่าชีวิตหลังความตาย ดวงวิญญาณทุกดวงต้องเดินทางสู่ปรโลก ข้ามสะพานไน่เหอที่ทอดข้ามแม่น้ำลืมเลือน และดื่มน้ำแกงยายเมิ่ง

แต่วิญญาณดวงหนึ่งกลับไม่เป็นเช่นนั้น

เดิมที เจิ้งซิงอี คิดเอาไว้ว่า คนอย่างเธอเมื่อตายไปคงต้องตกนรกอย่างแน่นอน เพราะเธอเป็นหญิงชั่วช้าที่ทำความชั่วมามากมายเหลือเกิน

แต่หลังจากที่ตายไปจริงๆ ทั้งที่คิดว่าตัวเองต้องตกนรก เธอกลับกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่ไม่อาจไปไหนได้

คนชั่วที่ถึงแม้จะตกตายลง แต่กลับไม่ได้ไปผุดไปเกิด กลายเป็นร่างโปร่งแสงที่ล่องลอยวนเวียน เฝ้ามองดูความเป็นไปของผู้คนที่เธอรู้จัก คนที่เธอรัก คนที่เธอเกลียด คนที่เธอเคยทำผิดต่อพวกเขา มองดูด้วยความเจ็บปวดทรมาน แต่กลับทำสิ่งใดไม่ได้

เธอต้องทนมองพวกเขาทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เธอเป็นคนกระทำ

เป็นตัวเธอเองที่ทำให้ชีวิตของพวกเขาพบเจอกับความอยุติธรรม

เพราะความโง่ของเธอทำให้ทุกคนที่เธอรักต้องโดนเหยียบย่ำ ทำให้ชีวิตของทุกคนตกต่ำ

เรื่องเลวร้ายที่เธอเคยกระทำในอดีตตามหลอกหลอนเธอ ทำให้เธอเจ็บปวดแสนสาหัส และการต้องจมอยู่กับความรู้สึกผิด มันรู้สึกทุกข์ทรมานเสียยิ่งกว่าตกนรกเสียอีก

เจิ้งซิงอีในวัยสาวสะพรั่ง หน้าตาหมดจดงดงาม เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มในหมู่บ้าน และเป็นที่อิจฉาของหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน

ครอบครัวตระกูลเจิ้งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านทางตอนใต้ของจีน มีฐานะปานกลาง อยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มีสมาชิกในครอบครัวร่วมสิบชีวิต

ซึ่งประกอบไปด้วย พ่อ แม่ พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สาม พี่สะใภ้ใหญ่ พี่สะใภ้รอง และหลานชายตัวน้อยอีกสองคน ซึ่งเป็นบุตรของพี่ใหญ่และพี่รอง ส่วนพี่สามนั้นยังไม่แต่งงาน

เธอเป็นบุตรคนสุดท้อง ถูกพ่อแม่และพี่ชายทั้งสามรักและประคบประหงมมาตั้งแต่เล็กจนโต เพราะเป็นหญิงสาวเพียงคนเดียวในครอบครัว ทั้งยังมีอายุห่างจากเหล่าพี่ชายอยู่หลายปี

นิสัยของเธอจึงค่อนข้างเอาแต่ใจ เป็นหญิงสาวที่ดื้อรั้นมากผู้หนึ่ง

เธอมีคู่หมั้นที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งอีกฝ่ายเป็นบุตรชายของบ้านหวัง นามว่า หวังลู่เสียน

ชายหนุ่มเป็นบุตรชายสหายรักของผู้เป็นพ่อ และเขายังเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของบ้านหวัง ซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน สองครอบครัวมักจะไปมาหาสู่และช่วยเหลือเกื้อกูลกันอยู่เสมอ

ชีวิตในวัยเด็ก เธอกับหวังลู่เสียนนั้นสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก เพราะมีอายุห่างกันแค่สามปี จึงมักจะเที่ยวเล่นด้วยกันอยู่เสมอ เขานั้นทั้งรัก ทั้งตามใจเธอไม่ต่างจากเหล่าพี่ชายของเธอ เธอจึงชื่นชอบอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก

จนเมื่อเติบโตขึ้น เด็กหนุ่มอายุสิบหกปี กับเด็กหญิงที่กำลังแตกเนื้อสาววัยสิบสาม ก็ได้รู้ว่า พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงแค่คู่หมั้นกันเท่านั้น แต่พวกเขาคือ รักแรก ของกันและกัน

แต่ได้รู้จักและสัมผัสกับคำว่า รัก ได้เพียงไม่นาน เธอและเขาก็ได้รู้จักกับคำว่า จากลา ได้สัมผัสกับความรู้สึกเสียใจ และ คิดถึง

เมื่อบิดาของหวังลู่เสียนเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน

หลังจากผู้เป็นบิดาเสียชีวิตไปได้ไม่นาน มารดาของหวังลู่เสียน หรือก็คือ ซูหลัน ที่ในขณะนั้นยังเป็นหญิงสาวที่งดงาม อายุย่างเข้าวัยสามสิบต้นๆ เท่านั้น ก็ได้แต่งงานใหม่กับพ่อหม้ายเสิ่น หนุ่มใหญ่ผู้ที่ได้ชื่อว่าร่ำรวยและมีที่ดินมากที่สุดในหมู่บ้าน ซึ่งเขาก็มีลูกติดจากภรรยาผู้ล่วงลับหนึ่งคนเช่นกัน

ในตอนนั้นเรื่องการแต่งงานกันของคนทั้งสอง ต่างเป็นที่พูดถึงของคนในหมู่บ้าน เพราะหลังจากที่พ่อหม้ายเสิ่นแต่งงานกับซูหลัน บุตรชายของเขาที่เกิดจากอดีตภรรยา ซึ่งตอนนั้นอายุได้สิบแปดปีก็ตัดสินใจเข้าร่วมกองทัพไปเป็นทหาร

หลังจากบุตรชายเข้าร่วมกองทัพ พ่อหม้ายเสิ่นก็ขายที่ดินหนึ่งในสามของตน แล้วพาครอบครัวใหม่ย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง บ้านเสิ่นและบ้านหวังจึงถูกปิดตายทิ้งร้างเอาไว้ตั้งแต่ตอนนั้น

และนั่นทำให้เธอและหวังลู่เสียนจำต้องจากลาและห่างไกลกัน

หนึ่งปีแรกเราต่างก็เขียนจดหมายส่งหากันเสมอ จนย่างเข้าปีที่สองหวังลู่เสียนก็ขาดการติดต่อไป สร้างความโศกเศร้า กังวล และเสียอกเสียใจให้แก่เธอเป็นอย่างมาก แต่เธอก็ยังคงเฝ้ารอเขา

จนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยไปถึงสี่ปี สี่ปีเต็มที่หวังลู่เสียนหายหน้าหายตาไป ในที่สุดเขาก็กลับมายังหมู่บ้านอีกครั้ง ในวันครบรอบวันตายปีที่สี่ของผู้เป็นพ่อ

หวังลู่เสียนในวัยยี่สิบปี เปลี่ยนไปจนแทบจะจำไม่ได้ จากเด็กหนุ่มรูปร่างผอมบางสูงโปร่ง กลายเป็นชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาเกลี้ยงเกลา

เขา ทำให้เธอตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตากัน

"ซิงอี พี่ลู่เสียนกลับมาแล้ว"

เพียงแค่คำพูดประโยคเดียว ความขุ่นเคือง ขุ่นข้องหมองใจตลอดสี่ปี หายไปราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้น

เธอที่อยู่ในวัยสาวอายุสิบเจ็ดปีเต็ม ตอนนี้เปลี่ยนจากเด็กหญิงใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้ม กลายมาเป็นหญิงสาวใบหน้างดงามหมดจด งามสะพรั่งราวบุปผาแสนสวยที่กำลังผลิดอกเบ่งบาน สวยสดทั้งยังมีกลิ่นหอมเย้ายวน

ราวกับโชคชะตาชักนำให้เราทั้งสองคนได้กลับมาพบเจอกัน ให้พวกเราได้ตกหลุมรักกันและกัน อีกครั้ง

เธอและเขากลับมาสานสัมพันธ์กัน คบหาดูใจกันเช่นดังคู่รัก กลายเป็นคนรักที่รักกันมาก และต่างตั้งตารอเวลาเหมาะสมที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน

จนกระทั่งถึงเวลาที่เธอรอคอยมาตลอด เมื่อชายคนรักบอกกับพ่อของเธอว่าเขาพร้อมที่จะทำตามสัญญาหมั้นหมายของทั้งสองแล้ว