LOGINShare
บทที่ 3 ลูกชายเพื่อนแม่?
Last Updated:
2025-05-25 20:49:26ในคาบ
หลังจากที่ทุกคนพากันแยกย้ายกลับบ้านหลังเลิกคาบ ยกเว้นสองคนที่นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้อง วิวกัดเล็บตัวเองด้วยความโกรธ “มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน!!” สีหน้าเธอตอนนี้อย่างกับคนขาดสติ อาจารย์หม่ามองเธอด้วยท่าทางหงุดหงิดก่อนพูดซ้ำเติม “เป็นเพราะความโง่ของเธอนั่นแหละ ฉันอุตส่าห์ช่วยเธอแล้ว แท้ๆ!” สีหน้าอาจารย์หม่าบ่งบอกได้ชัดว่าไม่พอใจเป็นอย่างมาก วิวเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นออกมาจากปากอาจารย์ตัวเองก็ยิ่งโมโหขึ้นไปใหญ่ เธอกัดฟันตอบแทบจะควบคุมอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ “หนูขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่า ผ.อจะเข้าข้างมันแบบนั้น!” “เธอมันไม่รู้อะไรจริงๆ! เธอไม่รู้รึไงว่าคนอย่างเจสสิก้า การ์เซีย ขนาดผ.อยังทําอะไรไม่ได้!" มือเหี่ยวๆกำหมัดแน่น สีหน้าเธอดูเหมือนจะโกรธแค้นอะไรบางอย่างจนอีกคนถึงกับสตั้นไปกับแววตาดวงนั้น “ห..หนูเข้าใจแล้วค่ะ ง..งั้นหนูขอตัวกลับหอก่อนนะคะ” วิวรีบตอบแบบกล้าๆกลัวๆและรีบเดินออกไป อาจารย์หม่าไม่ได้ตอบโต้อะไร เพียงแต่มองตามหลังวิวที่เดินออกไปก่อนจะหันกลับมาพึมพำเสียงเบาคนเดียว...... "การ์เซีย..." หอพัก หญิงสาวเดินเช็ดผมออกมาจากห้องนํ้าโดยมีผ้าขนหนูบางๆพันรอบตัวเธออยู่ในขณะนั้นอยู่ก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้น ตื้อ~~ตื้อ~~ตื้อ~~ เธอหันไปมองตามเสียงและเดินไปหยิบมือถือบนเตียงก่อนจะรีบกดรับสายเมื่อเห็นชื่อที่แสดงอยู่บนจอ “หม่ามี๊~~!” เธอพูดกับคนในสายด้วยเสียงเด็กสามขวบ “ไม่เอาค่ะมี๊ เจสไม่กลับดีกว่า เจสขออยู่หอนะค้า~มี๊ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ” เธอคุยโทรศัพท์อยู่สักพักก่อนจะขมวดคิ้วฟังและถามออกไปด้วยความสงสัย “ลูกชายเพื่อนมี๊?” หญิงสาวเดินไปนั่งบนเตียงและพูดคุยกับคนเป็นแม่อยู่นานกว่าจะวางโทรศัพท์ไป หลังจากที่การโทรได้สิ้นสุดลงเธอวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมและบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ”มี๊นะมี๊! จะให้ใครที่ไหนมาคอยตามดูฉันอีกเนี่ย!!” เธอบ่นด้วยความหงุดหงิดปนอยู่นิดๆและอีกครั้ง มือถือเธอสั่นสะเทือนด้วยเสียงเรียกเข้า เจสสิก้าหันไปมองสายเรียกเข้าเป็นครั้งที่สอง “จีโน่?” ก่อนหยิบมือถือเธอขึ้นมากดรับ “อีชะนี~คืนนี้ปาร์ตี้ค่า พรุ้งนี้วันหยุด!” เสียงจากในสายดังเปล่งออกมาแต่ไกลจนเธอแทบไม่ต้องเอาโทรศัพท์แนบหูเลยด้วยซํ้า “จัดไปค่า~” หลังจากที่การโทรสิ้นสุด เจสสิก้ารีบดีดตัวขึ้นจากเตียงและลุกขึ้นไปแต่งตัวทันที หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงต่อมา หอพักจีโน่ 20:12 น “อีจีโน่” เจสเปิดประตูเข้ามาอย่างกับเป็นห้องตัวเองด้วยความเคยชินของเธอที่ทำอยู่บ่อยๆจนเรียกได้ว่าแทบจะทุกวัน เธอก้าวเข้ามาก็ตะโกนเรียกชื่อผู้เป็นเจ้าของห้องทันที เมื่อเธอเดินเข้ามาถึงข้างในก็ต้องมองซ้ายมองขวาหาเพื่อนเธอ แต่กลับไม่ได้ยินเสียงตอบรับ หญิงสาวเดินมองหาอยู่นานแต่ในห้องก็ว่างเปล่าเหมือนไม่มีคนอยู่ “จีโน่ไปซื้อน้ำแข็งหน่ะครับ ยังไม่กลับมาเลย” อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายคนนึงพูดแทรกเข้ามา เจสสิก้ารีบหันไปมองทางเสียงที่คุ้นหูก็ต้องสดุ้งเมื่อชายร่างสูงที่เธอเพิ่งเจอตอนเย็นมายืนอยู่ข้างหลังเธอ “พี่ปอร์เช่!?” เธอเลิกคิ้วถามเค้าด้วยความสับสนเมื่ออยู่ๆรุ่นพี่ปีสี่ก็มายืนอยู่ในห้องของเพื่อนเธอ? “ดีใจจังครับ น้องเจสรู้จักพี่ด้วย” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองหน้าเธอก่อนเหยียดยิ้ม “คงไม่มีใครไม่รู้จักหนุ่มฮ๊อตในมหาลัย…แถมยังมีข่าวลือควงสาวไม่ซํ้าหน้าอย่างพี่หรอกมั้งคะ” เธอพูดด้วยนํ้าเสียงอ่อนหวานตรงกันข้ามกับคำที่เธอพูดออกไปอย่างสิ้นเชิงกับรอยยิ้มบนใบหน้าและสายตาที่จ้องมองชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้า ปอร์เช่ขำเบาๆกับการกระทำของเธอก่อนสวยตอบเสียงนุ่ม “นี่พี่เพิ่งรู้เลยนะครับว่าตัวเองจะดังขนาดนี้ แต่เรื่องข่าวลือ…น้องเชื่อแบบที่ได้ยินมาจริงๆหรอครับ” เธอมองหน้าเค้าสักพักเมื่อถูกถามมาแบบนั้นก่อนจะกอดอกตอบ “ไม่หรอกค่ะ…เจสไม่เคยเชื่อใครง่ายๆ…นอกจากว่า..จะได้พิสูจน์ดูด้วยตัวเอง” หญิงสาวพูดด้วยคำพูดที่ดูเรียบแต่กลับเหมือนว่ามีอะไรแฝงอยู่ข้างใน ทั้งคู่ต่างสบตากันอยู่แบบนั้นไม่มีใครยอมละสายตาออกจากใครก่อน หากสวบกันได้คงสวบไปแล้วล่ะมั้ง “แล้วน้องอยากลองพิสูจน์ดูมั้ยล่ะครับ…?” สายตาที่ขายหนุ่มกำลังมองเธออยู่นั้น เรียกได้ว่าหากกลืนเธอลงไปได้ก็คงจะทำไปแล้วแหละ เจสสิก้ายกยิ้มแล้วเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอก็ต้องหยุดเมื่ออยู่ๆเสียงประตูที่ถูกเปิดออกก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงตะโกนเรียกของเพื่อนเธอดังแว่วเข้าหูมาก่อนเจ้าตัวจะมาถึง “กลับมาแล้วค่า~!!!” ขายรูปหล่อแต่ใจสาวเดินหิ้วถุงนํ้าแข็งใหญ่ยักษ์เข้ามาพร้อมกันกับเพื่อนอีกสามคน นำพาสองคนในห้องหันมอง “สวัสดีค่ะ พี่เซนเซ พี่ฮันน่า” เจสสิก้ายกมือไหว้รุ่นพี่ตามมารยาทพร้อมกับเดินผ่านปอร์เช่ไปช่วยเพื่อนหิ้วนํ้าแข็ง “หวัดดีครับ/ค่ะ น้องเจส” ทั้งสองหนุ่มสาวได้ทำความเคารพคืนแด่ผู้เป็นรุ่นน้อง “อ้าว ไอ้เช่ ตาเป็นไรวะ” เซนเชเดินเข้ามาถามเพื่อนที่ยืนตาขวางใส่พวกเขาทั้งสองเหมือนจะไม่พอใจอะไรสักอย่าง “เปล่า!” ปอร์เช่ตอบเพื่อนเสียงแข็งกระด้างต่างจากคำพูดลิบลับ ก่อนจะมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและเดินตามหญิงสาวเข้าไปในคลัว
Latest chapter
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 44 The End
“คุณเจสครับ…” เสียงของชายหนุ่มร่างสูงในชุดบอดี้การ์ดดังขึ้นเบาๆ เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังกอดร่างไร้วิญญาณที่ถูกคลุมด้วยผ้าห่มผืนใหญ่แน่นจนตัวสั่นสะท้าน น้ำตาไหลพรากไม่หยุดราวกับจะขาดใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาทั้งน้ำตา เมื่อได้ยินเสียงเรียกนั้น “ใจเย็นก่อนเถอะครับ…คุณเจส” “ฮึก…จะให้ใจเย็นได้ยังไง!” เธอตะโกนเสียงสั่น “คนที่เป็นเหมือนทั้งชีวิตของฉันจากไปแล้ว…พวกนายยังมีหน้ามายืนอยู่เฉยๆ อีกเหรอ!” บอดี้การ์ดหนุ่มถอนหายใจแผ่ว ดวงตาเศร้าหมองไม่แพ้กัน “พวกเราก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าคุณหรอกครับ แต่ก่อนที่นายจะจากไป เขาฝากคำขอไว้ข้อหนึ่ง…คำขอสุดท้ายที่สำคัญมาก” หญิงสาวเงียบกริบ ก่อนถามทั้งน้ำตา “เขาขออะไรไว้…รีบไปทำสิ!” “ไม่มีใครทำได้หรอกครับ…นอกจากคุณเจสคนเดียว” “ทำอะไรล่ะ ก็รีบพูดมาสิ!” ชายลูกน้องสูดลมหายใจลึก ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ “นาย…อยากให้คุณเจสให้อภัยเขาครับ” เธอสะอื้นหนักกว่าเดิม หัวใจดวงน้อยบีบรัดจนหายใจแทบไม่ออก “ฮึก…ฉันให้อภัยเขาไปตั้งนานแล้ว เรากำลังจะกลับมาเริ่มต้นกันใหม่อยู่แล้วแท้ๆ…ฮึก…ทำไมเขาต้องมาทิ้งฉันไปแบบนี้ด้วย…” เธอหันกลับไปมองร่างที่นิ่งสงบ ดวงตาแดงช้ำเต็มไปด้วยควา
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 43 ฟื้นขึ้นมาสิ
หญิงสาวกลับมาถึงคอนโดหรูของตัวเอง ร่างเล็กไม่อาจอยู่นิ่งได้ เดินวนไปมารอบห้องอย่างกระวนกระวาย ใจเต้นแรงด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ตีรวนอยู่ข้างใน มือที่กำโทรศัพท์ไว้แน่นถูกยกขึ้นมองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนที่เธอจะตัดสินใจจะโทรออกไปยังหมายเลขที่ห่างหายจากการติดต่อมานาน ทว่าปลายนิ้วที่เตรียมจะกดโทรกลับต้องชะงัก เมื่อเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นเบาๆ ตริ้ง! เธอแตะเข้าไปดูข้อความนั้น และถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาคล้ายคนที่ยังถูกความรู้สึกเก่าทำร้ายไม่เลิก “พี่ครับ ออกมาเจอผมที่ร้าน XXX หน่อยได้มั้ยครับ ผมอยากเล่าความจริงทั้งหมดให้พี่ฟัง ผมขอร้องนะครับ” เอาเถอะ ในเมื่อปัญหาอย่างหนึ่งเพิ่งจะถูกคลี่คลาย เหลือเพียงเรื่องนี้เท่านั้นที่ยังค้างคาอยู่ในใจ ก็คงถึงเวลาต้องจัดการให้มันจบสิ้นเสียที ส่วนเรื่องที่เธอกำลังจะทำเมื่อครู่ ก็คงต้องเลื่อนออกไปก่อน ⸻ “พี่ครับ ทางนี้” เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านอาหารหรูตามนัด เธอก็พบกับเด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้าของข้อความนั่งรออยู่ที่โต๊ะด้านใน เขาโบกมือเรียกเธอด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ หญิงสาวเดินเข้าไปหาด้วยใบหน้าเรียบเฉยและไร้อารมณ์ “เข้าประเด็นเลยดีกว่า” เพิ่งจะนั่งลง เธอก็พ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 42 จากลาด้วยนํ้าตาแห่งความสุข
“อีเจส มึงรู้ป่ะ กูโคตรเกลียดมึงเลย” “แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ” “มึงโลกสวยไปป่ะ มึงมันอีตัวขัดขวาง… อีตัวทำลายชีวิตกู ถ้าไม่มีมึงเข้ามาในชีวิตกูตั้งแต่แรก กูคงจะมีแต่ความสุข!” “กูผิดขนาดนั้นเลยเหรอ…” “มึงยังไม่รู้ตัวอีกเหรอวะ? ไร้ยางอายสิ้นดี! จำใส่หัวมึงไว้ด้วยว่ากูเกลียดมึงเข้าไส้เลย มึงมันอีเพื่อนทรยศ!!!” “ไม่จริง…” อีเพื่อนทรยศ “ไม่จริง!!!!” เฮือก!… แฮก… แฮก… หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ ทั้งร่างชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเย็นๆ ความฝันอันเจ็บปวดนั้นเหมือนจริงยิ่งกว่าความจริง เธอกวาดตามองไปรอบห้อง ก่อนพบว่าตนเองกำลังสวมชุดผู้ป่วย และอยู่ภายในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล “เจส!! เป็นอะไรรึเปล่า?” เสียงทุ้มด้วยความตระหนกทำให้เธอหันไปมองต้นเสียงทันที แล้วก็พบกับสีหน้าอันเต็มไปด้วยความกังวลของชายหนุ่มที่แม้เธอจะหลบซ่อนจากเขายังไง ก็ไม่มีวันรอดพ้นสายตาเขาได้… และครั้งนี้ก็เช่นกัน “เปล่า… แค่ฝันร้าย” “ดูสิ เหงื่อเต็มเลย” ปอร์เช่รีบยื่นมือมาแตะใบหน้าจิ้มลิ้มเพื่อเช็ดเหงื่อให้เธอ เจสไม่ได้ห้ามปรามแต่อย่างใด เพียงแต่นิ่งเฉย ปล่อยให้เขาทำไป “กอบัวล่ะ… กอบัวเป็นยังไงบ้าง?”
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 41 ถอนหายใจ
“เฮ้ย! จัดการดิ รออะไรอยู่ล่ะ? เหยื่อสวยๆ ขาวๆ อึ๋มๆ แบบที่พวกแกชอบเลยไม่ใช่เหรอ เอาให้เต็มที่เท่าที่พวกแกต้องการเลย ฮ่าฮ่าฮ่า!” เสียงหัวเราะสะใจดังลั่นจากริมฝีปากของ วิว เธอยืนกอดอกด้วยท่าทีพึงพอใจ มองเหตุการณ์ตรงหน้าราวกับเป็นฉากละครที่เธอรอคอยมานานแสนนาน “หึ ได้เลย แบบนี้แหละ…ของชอบ~” หนึ่งในชายร่างใหญ่กล่าวขึ้น พลางยักคิ้วให้พรรคพวกอย่างพออกพอใจ ก่อนที่ชายฉกรรจ์ทั้งห้าคนจะก้าวเท้าเข้าหาเหยื่อสาวสองคนอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวก่อน!!” เสียงหวานแฝงไปด้วยความเด็ดเดี่ยวของ กอบัว ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เรียกความสนใจของพวกมันได้ทันที “อะไรวะ?” “ถ้าจะทำอะไร ก็แก้มัดฉันก่อนสิ! มัดไว้กับเก้าอี้แบบนี้ จะทำอะไรก็ลำบากมั้ยล่ะวะ!” “เออว่ะ จริงของมึง” หนึ่งในชายห้าคนเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวร่างเล็กด้วยเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ แต่หารู้ไม่ว่านั่นคือกับดัก เจส ที่อยู่ข้างกอบัวค่อยๆ ชักมีดพับขนาดเล็กซึ่งเธอซ่อนไว้บริเวณเอวอย่างแนบเนียน เธอเตรียมไว้ตั้งแต่สัมผัสได้ถึงความผิดปกติของสถานที่นี่ “เฮ้ย! มันมีมีด!!” ชายที่กำลังจะเข้ามาแก้มัดรีบถอยกรูดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นมีดแหลมคมวาววับสะท้อนแสงในมือหญิงสาว
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 40 โง่
“เฮือก!” หญิงสาวสะดุ้งลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ พร้อมหอบหายใจแรงเหมือนคนเพิ่งเผชิญกับอะไรบางอย่างที่น่ากลัวสุดขีด เธออยู่ในสภาพเหมือนช็อก ความรู้สึกเหมือนจิตหลุดออกจากร่าง “นี่ฉันฝันไปเหรอเนี่ย…ฝันบ้าอะไรวะ” เธอยกมือขึ้นตบหน้าตัวเองเบาๆ ราวกับจะเรียกสติกลับคืนมา หัวใจยังเต้นระรัวขณะที่เธอครุ่นคิดถึงภาพในฝันเมื่อครู่ มันทั้งน่าอาย น่าเวทนา และเหมือนจริงเสียจนเธอแทบแยกไม่ออก “พึมพำอะไรแต่เช้าครับ…ที่รัก” “เฮือก!!” เสียงทุ้มข้างๆเรียกคนตัวเล็กให้รีบหันควับไปมอง แล้วต้องตกใจยิ่งกว่าเดิม ภาพตรงหน้าแทบจะทำให้เธอหยุดหายใจ ชายหนุ่มรูปร่างเซ็กซี่ หุ่นกำยำ นอนเปลือยท่อนบนอยู่ข้างๆ ร่างกายเขาถูกคลุมไว้เพียงท่อนล่างด้วยผ้าห่ม บนใบหน้าประกบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มือขาวข้างหนึ่งยังโอบเธอไว้แน่นราวกับเธอเป็นของเขา “อร๊าย!!” เจสสิก้ากรี๊ดเสียงดังลั่นห้อง พร้อมดีดตัวลุกขึ้นทั้งที่ยังเอาผ้าห่มคลุมร่างเปลือยเปล่าของตัวเองไว้แน่น ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้ชายหนุ่มนอนยิ้มพอใจอยู่บนเตียงกับปฏิกิริยานั้นของเธอ “หึ…เด็กน้อย…” แกร๊ก! ไม่นานนัก ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก ร่างเล็กเดินออ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 39 ตื่นมาแล้วอย่าโวยวายหล่ะ 18+
“มันเรื่องบ้าอะไรอีกวะ ทำไมเรื่องบ้าพวกนี้ถึงต้องเกิดกับฉันด้วย ทำไมมันไม่จบไม่สิ้นสักที” ในที่ที่ดังไปด้วยเสียงเพลง เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แสงสีกระจัดกระจาย หญิงสาวในชุดราตรียาวสีขาวนั่งกระดกเหล้าอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ไม่สนว่าคนรอบๆ จะมีใครมองหรือพูดจานินทา ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงก่ำไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่นั่งดื่มมาตั้งแต่ช่วงเย็น หญิงสาวดื่มพลางถามคำถามตัวเองที่ตอบไม่ได้ “ชอบของขวัญสำหรับงานแต่งวันนี้มั้ยครับ ที่รัก…” ก่อนที่เธอจะกระดกเข้าปากอีกแก้วนั้น ได้มีเสียงชายรูปหล่อกระซิบเข้ามาในหูเธอเสียก่อน หญิงสาวหันไปมองก็พบกับชายหนุ่มคนนั้นอีกแล้ว… คนที่เธอแอบรอเขาอยู่ลึกๆ แต่ก็ไม่โผล่มา แต่มาตอนนี้กลับมาถามว่าชอบของขวัญที่เขาให้หรือเปล่า คนตัวเล็กหรี่ตามองใบหน้าหล่อเหลานั้น ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเธอ “หึ… เมื่อกี้คงเป็นแผนของนายสินะ” “เป็นไงครับ ชอบมั้ย” “ชอบหรอ… อืม… คงจะชอบมากกว่านี้ถ้าหากนาย—” ฟึบ! “อ้าว… ทำไมไม่พูดให้จบล่ะ” เมื่อเธอพูดยังไม่ทันจบก็ฟุบหลับไปกับโต๊ะ ทั้งในมือยังคงถือแก้วเหล้าเอาไว้แน่น “พี่เธอมานั่งตั้งแต่ร้านเปิดเลยครับ เหล้าหมดไปเป็นเจ็ดขวดแล้วครับ” ชาย
You may also like
ภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์250.1K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree21.3K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว235.1K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี58.9K views❤️BAD FOR❤️หลงเริง
พีช มะกรูด366 viewsกรงรักอสูร
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ158 viewsNC20+ (3P) สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!
Peach Poyy2.7K viewsSo Cool ขอรักคูล ๆ มาเปิดประตูหัวใจ
Phat_sara662 views
