หน้าหลัก / โรแมนติก / อาณัติใต้เรน Under the Rain / บทที่ 43 ค่ำคืนแห่งปริศนา

แชร์

บทที่ 43 ค่ำคืนแห่งปริศนา

ผู้เขียน: เอลยา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-26 23:20:45

"อีกอย่าง พี่เรนไม่ต้องกังวลเรื่องของเรานะคะ ฟ้าจำข้อตกลงได้ พี่ไม่ต้องกลุ้มไปนะ ทุกอย่างยังเหมือนวันนั้นที่เราคุยกัน ฟ้าไม่ได้ เอ่อ ไม่ได้คิดจะยึดพี่เอาไว้กับตัวหรอก สบายใจได้เลย" หญิงสาวรีบพูดในสิ่งที่เธอเดาว่ามันเป็นเรื่องที่ทำให้เขาหนักใจ

"พี่ไม่ได้กลุ้มใจเรื่องนั้น แต่กำลังเป็นห่วงสุขภาพของเรา ทำไมถึงเป็นแพนิกและฝันร้ายแบบนั้น ลองไปคุยกับจิตแพทย์ดูไหม"

เขาไม่แน่ใจว่าอาการแพนิกของฟ้าใสกับการฝันร้ายแปลกๆ นั้นมันเกิดจากสาเหตุเดียวกันหรือเปล่า จำได้ว่าเธอเคยเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่มีน้องเอิร์ธเพราะเธอตื่นขึ้นมาแล้วจำอะไรไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเดือนต่อมาก็ตั้งท้อง นี่หรือเปล่านะที่ทำให้ฟ้าใสฝันร้าย?

"ไม่ค่ะ ฟ้าไม่อยากไป" ฟ้าใสไม่ได้แพนิกบ่อยๆ ส่วนเรื่องฝันร้ายก็นานๆ ครั้ง แต่แปลกตรงที่ช่วงนี้เธอเป็นบ่อยกว่าปกติ

"ที่ทำให้แพนิกคืออะไร" เรนเจาะลงลึกในรายละเอียด แอบสังเกตจากครั้งก่อน เธอเห็นเขาตอนออกจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จใหม่

"ฟ้ากลัวอะไร..." เขาถามต่อเมื่อเห็นเธออึกอักไม่อยากตอบ

"เอาไว้ให้ฟ้าแน่ใจแล้วจะเล่าให้พี่ฟังนะคะ" ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมจะเล่าจริงๆ กลัวเขาจะผิดหวังในตัวเธอที่หลังจากพลาดตั้งท้องแล้ว ยังพลาดไปนอนกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้อีก

"ผู้ชายนุ่งผ้าเช็ดตัว...เกี่ยวอะไรไหม" เพราะสองครั้งที่เขาเห็นเธอแพนิกตอนที่เห็นเขามีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่าง

"พี่ พี่เรน..." ฟ้าใสอึ้งไปเมื่อเขาจี้ได้ถูกจุดอย่างไม่น่าเชื่อ

"คือ... ถ้าเล่าแล้วพี่จะเสียความรู้สึก ฟ้ากลัวพี่จะ...ผิดหวังและมองฟ้าแตกต่างไปจากเดิม" หญิงสาวกล่าวเสียงอ่อยๆ กลัวจริงๆ ว่าตนจะไม่ดีพอในสายตาของเขาถ้าหากเขารู้ว่าเธอผ่านอะไรมา

"ไม่ต้องกลัว พี่รู้สึกยังไงกับฟ้ามันจะยังคงเป็นเหมือนเดิม... มันจะไม่เปลี่ยนไปเพราะเรื่องในอดีตหรอก บอกพี่มาเถอะ เผื่อพี่จะช่วยได้"

เรนโน้มน้าว และก้มไปจูบหน้าผากนวลทีหนึ่ง เธอเม้มปากเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยฉายแววลังเลและหวาดหวั่นให้เห็นอย่างชัดเจน

"คือ...เมื่อหลายเดือนก่อน ฟ้าไปงานแฟนซีหน้ากากที่โรงแรมแห่งหนึ่ง" หญิงสาวตัดสินใจเล่า เขานิ่งฟังเธออย่างเงียบๆ

"แล้วฟ้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เหมือนโดนวางยา แล้วก็มาตื่นที่โรงแรม แล้วก็เห็นผนังห้องมันหมุนเป็นอุโมงค์สีดำ มันไม่น่าใช่ความจริงหรอกค่ะ น่าจะเป็นเพราะหลอนยามากกว่า ฟ้าเห็นผู้ชายนุ่งผ้าเช็ดตัวปรากฏในห้อง แต่ฟ้าเบลอหนักมาก จากนั้นก็แทบจำอะไรไม่ได้ แล้วฟ้าก็ตื่นมาอีกทีตอนตีสามมั้ง ไฟมันดับทั้งตึกเลย ฟ้ารีบออกจากโรงแรมและก็กลับบ้าน"

เธอเล่าจบแล้วก็ถอนหายใจ ในขณะที่เรนนั้นนอนนิ่งขึงตัวแข็งทื่อและหัวใจกระตุก... คืนนั้น... เป็น... เป็น...ฟ้าใสหรอกหรือนั่น... เป็นเธอ... เพราะเป็นเธอเชนทร์ถึงได้ไปตามเขาถึงอเมริกา...

เรนหัวใจเต้นแรง ยังไม่มีคำพูดหลุดออกจากปากของเขา แต่ชายหนุ่มดึงเธอเข้ามากอดจนแน่น และกดหน้าลงไปซบที่เรือนผมสลวยอยู่นาน...

"ไงล่ะ อยากรู้นัก ได้รู้แล้วเป็นไง"

เสียงดังก้องในหัวของเขา เป็นเสียงเชนทร์ไม่ผิดแน่!

"ทำไมพี่ถึงไม่บอกผมตั้งแต่แรกวะ โธ่ ไอ้พี่เชนทร์ พี่รู้ไหมว่าน้องมันจะเป็นโรคบ้าอยู่แล้วเนี่ย เพราะเรื่องเหี้ยนี่"

เรนสื่อสารกับเทพทางความคิด เพราะรู้ว่าเชนทร์ได้ยินเขาอย่างแน่นอน

"เพราะทุกอย่างมีเวลาของมัน เขากำหนดให้แกรู้ตอนไหนแกก็รู้ตอนนั้นแหละ อีกอย่าง หน้าที่ของเทพไม่ใช่ขี้ข้ามนุษย์ ไอ้ที่ฉันทำนี่มันก็ล้ำเส้นเทพไปมากแล้ว ที่เหลือแกก็ไปจัดการเอาเองละกัน"

"เฮ้ย เดี๋ยวสิพี่... พี่เชนทร์อย่าเพิ่งไปสิวะ"

เรนตะโกนในใจ แต่ทุกอย่างเงียบ... ไอ้พี่เทพหายจ้อยไปแล้ว เขาก้มมองคนที่นอนหลับตาในอ้อมแขน

"ฟ้า..."

"พี่ผิดหวังใช่มั้ยคะ ที่ฟ้าเหมือนผู้หญิงสำส่อน นอนกับใครที่ไหนก็ไม่รู้มั่วไปหมด และที่ฟ้าแพนิกตอนที่เห็นพี่นุ่งผ้าเช็ดตัว มันก็เพราะประสบการณ์แย่ๆ ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นแหละค่ะ"

เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ เรนลูบแขนเรียวอย่างต้องการปลอบประโลม เขาจะบอกเธอยังไงดี... ขอเวลาเรียบเรียงก่อน

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 88 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์

    "ฟ้าจำผู้ชายคนหนึ่งที่ภูเก็ตได้ไหม ที่ร้านอาหารน่ะ ผู้ชายตัวสูงและใส่แว่น คนที่ฟ้าหันไปทีไรก็เห็นว่าเขามองฟ้าอยู่"เรนลองสะกิดความทรงจำให้เธอ ฟ้าใสก็นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเมื่อนึกออก"จำได้ค่ะ เพราะคุยกับเขานิดหนึ่งที่หน้าห้องน้ำ เอ๊ะ... อย่าบอกนะคะว่านั่นคือ...พี่"เรนพยักหน้า..."ใช่...พี่เอง ตอนนั้นพี่กำลังทำงานอยู่""โห...มีอีกมั้ยคะ" เธอถามออกไปอย่างทึ่งจัดและคาดไม่ถึง"ที่ฟ้าได้เจอก็มีแค่นี้แหละ" ส่วนที่ไม่เจอก็ไม่ต้องพูดถึง... มันเยอะมากจนนับไม่ถ้วน ฉายาสายลับพันหน้านั้นไม่เกินจริงหรอกเพลงจบลงพอดี เรนโอบเอวฟ้าใสเดินออกจากฟลอร์ เหลือบสายตาไปเห็นว่าร็อคกับราชาวดียังคงเต้นรำเพลงต่อไปไม่หยุด พี่ชายของเขาทำเหมือนไม่ได้เต้นรำกับเมียมาเป็นชาติอย่างนั้นแหละ เพราะตอนนี้มันทิ้งลูกๆ เอาไว้ที่โต๊ะให้ปู่กับย่าดูแลเฉย แต่จะว่ามันก็ไม่ได้เพราะเขาเองก็ปล่อยลูกๆ ไว้กับคุณตาคุณยายเหมือนกันเรนนึกถึงครั้งที่ร็อคบอกว่ามันกำลังบินมาเมืองไทยเพื่อช่วยเขาปิดจ๊อบแต่ไอ้พี่ชายกลับหายหัวไปเฉย เพิ่งมาเฉลยทีหลังว่ามันโกหก ที่จริงมันไปที่เกาะกลางทะเล จัดการเก็บกวาดลูกน้องของไอ้ฮอล์กจนเกลี้ยง แล้

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 87 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์

    "ไม่เอาค่ะ อย่าซนสิคะ... นี่มันดึกแล้วนะ เรานอนกันดีกว่า เพราะพรุ่งนี้มีนัดจะต้องไปที่บ้านริมน้ำนะ"หญิงสาวเตือนเบาๆ มารดาของเมฆานัดให้ไปลองชุดที่ท่านเป็นคนออกแบบให้ด้วยตัวเอง หญิงสาวจึงรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่อยากสาย เธอผลักอกกว้างเบาๆ แต่มีหรือเขาจะปล่อยง่ายๆ"แป๊บเดียวเอง น้ำเดียวแล้วจะให้นอน...นะครับ"เขากระซิบขอด้วยภาษาทะลึ่ง พร้อมกับมือไม้ก็ซุกซนไปทั่วตัวเธอไม่ยอมหยุด"คุณนี่นะ..."เธอบ่นงึมงำน้ำเสียงเบาหวิวเพราะเริ่มอ่อนไหวไปกับสัมผัสหวามที่เขากำลังทำอยู่ มืออุ่นล้วงเข้าไปใต้เสื้อแล้วกลิ้งกลึงยอดถันที่ไวต่อความรู้สึก"อา ดีจัง...ผมชอบที่คุณจุดติดเร็วแบบนี้"แววตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาปนเว้าวอนของเขาทำให้ซิมใจอ่อนยวบพร้อมกับร่างกายที่อ่อนระทวยตาม เธอไม่เคยใจแข็งกับเมฆาได้เลยสักครั้ง"ไม่เกินยี่สิบนาทีนะคะ" หญิงสาวกล่าวเสียงอ้อมแอ้มเขาไม่ตอบ แต่ก้มมาปิดปากและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อนไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป เมฆารู้ว่ายังไงเมียก็ต้องตามใจเขาอยู่แล้ว ซิมรักเขามาก เขารู้ดี และเขาเองก็รักเธอมากพอกัน ตอนนี้ก็แทบจะรอไม่ไหวแล้วที่จะได้สร้างครอบครัวกับเธอเสียทีและแล้ววันแต่งงานก็มาถึง...พิธีว

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 86 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์

    "จริงเหรอคะ? ซิมไม่ได้สังเกตเลยเนี่ย" หญิงสาวยกมือขึ้นแตะบริเวณขอบตาด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมฆาคลี่ยิ้มขำที่เธอเชื่อคำกระเซ้าแซวของเขา บุคลิกภายนอกทั่วไปซิมเหมือนผู้หญิงบอบบางและซื่อใส แต่เวลาทำงานตัวตนของซิมจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เธอสามารถสั่งจัดการคนได้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอใจแกร่ง เด็ดขาด และกล้าหาญอย่างที่ผู้ชายหลายคนสู้ไม่ได้ เป็นคนสองบุคลิกอย่างแท้จริง เมฆารักเธอทั้งสองเวอร์ชัน และรู้สึกมันเขี้ยวมากเวลาเห็นซิมตามมุกของเขาไม่ทันแบบนี้"ไม่เชื่อก็ไปส่องกระจกบนห้องดูสิ ปะ ผมจะพาไปเอง"ชายหนุ่มกล่าวพลางฉุดมือเธอให้ลุกขึ้น ซ่อนรอยยิ้มพราวเอาไว้"ซิมยังทำงานไม่เสร็จเลยค่ะ" เธอทักท้วงเสียงอ่อน"เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้เถอะ ตอนนี้มันเป็นเวลาพักผ่อนกับผัวนะที่รัก"สีหน้ากรุ้มกริ่มของเขาทำให้ซิมไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเขาต้องการจะพักผ่อนจริงๆ แต่ก็ยอมเดินตามแรงดึง จนกระทั่งเข้าไปในห้องนอน พอเขาผลักเธอเบาๆ ให้ล้มลงไปบนเตียง หญิงสาวก็รู้ความนัยว่าไอ้ที่เดาไว้น่ะ...ไม่ผิดเลยสักนิด"คนเจ้าเล่ห์" เธอต่อว่าต่อขานทันที แต่เขาก็ยิ้มรับหน้าตาระรื่น"กับคุณ... ถ้าไม่เจ้าเล่ห์...ผมก็อดจู๋จี๋ด้วยน่ะสิ ทุกวันนี้

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 85 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์

    กลางดึกของคืนที่มีสายฝนตกโปรยปราย เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายกำลังอยู่เวรที่ด่านตรวจ พวกเขารู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายกับสภาพอากาศแสนอึมครึมและเปียกแฉะนี้เหลือเกิน เวลาค่อนคืนอย่างนี้ก็คงมีแค่คนมีเวรอย่างพวกเขาเท่านั้นแหละที่จะต้องมานั่งถ่างตาทำงานเพื่อให้คนอีกหลายสิบล้านคนได้นอนหลับอย่างเป็นสุขในนิทรารมณ์จนกระทั่งเวลาเลยเที่ยงคืนไปเล็กน้อยก็มีเสียงครืดคราดของวิทยุสื่อสารดังขึ้น เรียกสติที่กำลังเคลิ้มของจ่าหมีให้เงี่ยหูฟังก่อนจะหยิบขึ้นมาดู มันเหมือนคลื่นวิทยุที่ยังจูนไม่ตรงสถานีจึงเกิดเสียงซ่าไม่หยุด"อะไรวะเนี่ย ฟังไม่รู้เรื่องเลยโว้ย ห่าเอ๊ย"จ่าสบถขรม แต่ก็ตั้งใจฟังต่อไป พอมองหาว่ามันมาจากคลื่นความถี่ไหน เขากลับเห็นแต่ตัวเลขยาวเหยียด คล้ายกับว่ามันไม่ได้มาจากแหล่งสื่อสารปกติของพวกตำรวจ ชั่วแวบหนึ่งจ่านึกถึงคำเล่าขานที่ว่าในช่วงสองสามปีมานี้มันมี คลื่นรบกวนพิเศษ ที่ไม่ทราบแหล่งที่มาคอยแจ้งเบาะแสเรื่องพวกกระทำผิดกฎหมายทำให้ตำรวจสามารถจับกุมพวกเดนนรกพร้อมของกลางได้หลายเคสจนเป็นข่าวอยู่เนืองๆ"เตรียมสกัดจับรถเก๋งสีดำ ยี่ห้อโตโยต้า ป้ายทะเบียน กค 781... มียาบ้า... ค้นใต้เบาะและท้ายรถที่มีการต่

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 84 ใต้อาณัติคุณ NC+

    สามปีต่อมาฟ้าใสกำลังกล่อมหยาดธาราหลับตอนบ่ายอยู่ในคอกที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีทิ้งเอาไว้เป็นเพื่อน“จากกรณีเรือสำราญซาฮาราถูกเจ้าหน้าที่ยึดจับและตรวจพบเฮโรอีนจำนวนมากพร้อมกับใต้ท้องเรือมีเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสิบแปดปีกว่าสิบคนซ่อนอยู่นั้น เวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการขยายผลและจับกุมนักการเมืองระดับรองหัวหน้าพรรคพร้อมตำรวจระดับนายพลอีกจำนวนสี่คน... ส่วนเบาะแสการจับกุมนั้นเจ้าหน้าที่ไม่อาจเปิดเผยผู้ให้ข้อมูลได้ แต่เท่าที่คนขุดข่าวทราบ เห็นว่าเป็นแหล่งเดียวกันกับเบาะแสคดีทลายบ่อนเถื่อนใจกลางกรุงเมื่อเดือนที่แล้ว...และคดีค้าประเวณีและทารุณกรรมเด็กที่พัทยาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา”ฟ้าใสหันไปให้ความสนใจมากขึ้น และเมื่อฟังจบริมฝีปากงามก็คลี่เป็นรอยยิ้มจางๆ แหล่งข่าวปริศนามันจะเป็นฝีมือของใครได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่...เรนตอนนี้องค์กรใต้ดินมีบอสใหม่ที่เป็นคนดีและมีอุดมการณ์หนักแน่น ทำให้เรนยอมช่วยเหลือเป็นครั้งคราว แต่ห้ามไม่ให้องค์กรมายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาเด็ดขาด เรนขู่ไปว่าถ้ามีใครมายุ่งเขาจะถล่มเกาะเหี้ยนั่นให้มันจบๆ ไป ทุกวันนี้ชีวิตของพวกเขาจึงอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่เรนปรารถนา“หลับแล้วเหรอ”

  • อาณัติใต้เรน Under the Rain   บทที่ 83 ใต้อาณัติคุณ NC+

    ฟ้าใสฉี่ใส่แก้วเสร็จก็เอามาวางที่เคาน์เตอร์ เรนเอื้อมมือมา แต่เธอรีบตีเพียะ“ไม่ต้องเลยค่ะ ฟ้าจะทำเอง พี่ยืนอยู่เฉยๆ พอ” เธออายจะตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจ ฟ้าใสก็ทำท่าจะขย้อนของเก่าอีกรอบ รีบหมุนตัวไปยังชักโครกแล้วโก่งคออาเจียนยกใหญ่เรนรีบขยับมาลูบหลังให้หญิงสาวอย่างเป็นห่วง“พี่บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่เชื่อ” เขาทำบ่นให้เธอ แต่มือก็คอยลูบหลังและจับผมให้ คว้าทิชชูมาส่งให้เช็ดปากอย่างเอาใจใส่ แล้วก็กดชักโครกให้เสร็จสรรพ“นั่งตรงนี้ พี่จะทำให้เอง”เขาประคองเธอให้นั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็รีบหยอดปัสสาวะใส่อุปกรณ์ ทำตามคำแนะนำข้างกล่องอย่างเคร่งครัดฟ้าใสนั่งมองร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับอุปกรณ์ตรวจฯ เธออดที่จะยิ้มบางออกมาไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายของเธอจริงๆ มันเหมือนฝันที่เป็นจริงไม่เคยบอกใครเลยว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งเคยมีผู้ชายในฝันกับเขาเหมือนกัน เธอแอบซุกซ่อนความลับนี้เอาไว้อย่างลึกสุดใจ แม้แต่ตัวเธอเองก็แกล้งทำเป็นลืมๆ มันไปซะ เพราะคิดว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้ พี่เรนคนที่มีชีวิตลึกลับและจับต้องไม่ได้คนนั้นไม่มีทางที่จะมองฟ้าใสเด็กกะโปโล

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status