แชร์

ทัวร์รักร้อน [5]

ผู้เขียน: ภูผาสีน้ำเงิน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-04 22:57:38

รุ่งอรุณก่อนพระอาทิตย์โผล่ขึ้นขอบฟ้า รินรดาค่อยปรือตาตื่นเมื่อพบว่า ตัวเองยังคงเวียนหัว และรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ ถ่วงอยู่ภายในสมอง บรรยากาศยามเช้าไหลเวียนเข้ามาภายในห้อง เมื่อประตูระเบียงกระจกเปิดกว้าง

เธอพบอธิวัฒน์ยืนอยู่ ภายใต้ผ้าขนหนูพันกายท่อนล่างเพียงชิ้นเดียว เขากำลังยืนสูดอากาศยามเช้า ช่างเป็นภาพที่สวยงาม เพราะไม่นึกว่า เขาจะยังยืนอยู่ในห้องนี้ร่วมกับเธอ

รินรดา พยายามทบทวนเรื่องเมื่อคืน หลังจากทานอาหารค่ำ และจิบไวน์แดง นี่เธอถูกเขาหิ้วกลับมาห้องตัวเองไม่พอ ยังเผลอทำอะไรร่วมกับเขาจนพบอธิวัฒน์ในเช้านี้ได้อีก ยิ่งไปกว่านั้น สภาพร่างกายเธอเต็มไปด้วยร่องรอยจ้ำแดงๆ และซากที่หลงเหลือจากการร่วมรักทั่วเรือนหลังที่เกรอะกรัง

“เวรเอ๊ย!!!” รินรดาสบถให้กับความเผลอตัวของตัวเอง พึ่งจะรู้จักกับเขาได้แค่วันเดียว ทำไมใจง่ายถึงเพียงนี้

“ตื่นแล้วหรอ ดา? เช้านี้อากาศดีนะ” ชายหนุ่มได้ยินเสียงเธอ จึงเดินกลับมาภายในห้องอีกครั้ง

“นี่เราสองคน...” แววตาหญิงสาวมองเขาอย่างกังวล เจือสั่น ริมฝีปากบางบวมเจ่อน่าจุมพิต ทำให้ชายหนุ่มลดกายลงมา เพื่อจุ๊บสั้นๆ ราวกับเธอไปตามตรง

“ไม่ได้ฝันไปหรอก ผมเมคเลิฟดาจริงๆ คุณสวยงามมาก” อธิวัฒน์บอกซ้ำ หญิงสาวเริ่มจะทำตัวไม่ถูก แต่พยายามที่จะทำตัวให้เป็นไปตามปกติ เหมือนเมื่อวานนี้...

******

เรื่องที่เกิดขึ้นกับรินรดา ยังไม่มีใครรู้ เว้นเสียจาก กวินทร์และนิธิรู้ว่า เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับอธิวัฒน์ เพราะนิธิเห็นอธิวัฒน์หิ้วหญิงสาวคนหนึ่งไปยังอีกส่วนหนึ่งของที่พัก คืนวานสำหรับพวกเขา จึงสามารถบรรเลงกันสองคนได้เต็มที่

แต่ความอยากรู้ของกวินทร์ ก็ต้องมีถามไถ่อธิวัฒน์บ้างล่ะ ไปหลับนอนกับสาวเจ้าจริงๆ รึ? เมื่อคืนไม่ได้กลับมาร่วมห้องนอนด้วยกัน กวินทร์เดินวกกลับไปกับนิธิ เพื่อถามอธิวัฒน์หลังจากรถทัวร์มาส่งที่ตลาดชาวเลย์

“เมื่อคืนนายได้แอ้มสาวไปรึ?” กวินทร์ถามอย่างอิจฉา เพราะเขาก็อยากจะมีเวลาดีๆ แบบนั้นบ้าง

“มึงมันสายรับ อย่ามาวุ่นวายกับกูเลย” อธิวัฒน์ตอบเสียงรำคาญ เพราะเขาอยากจะมีเวลาดีๆ กับรินรดาคืนนี้อีก ณ โรงแรมที่พักใหม่ มันเป็นรีสอร์ท

“น่าจะแบ่งเพื่อนบ้างนะ กูสองคนยังแบ่งค่าทัวร์ให้มึงมาฟรีเลย” นิธิตอกย้ำ หลังจากพอจะรู้ข่างเรื่องของสาวสวย ซึ่งเริ่มจะสนิทกับอธิวัฒน์ เป็นเพื่อนกัน มันก็น่าจะแบ่งกันบ้าง

“มึงอย่าคิดเลยเถิด เมื่อคืนกูไม่ได้อยู่กับเขา อีกอย่างเป็นแค่เพื่อนกัน มึงก็ไม่น่าจะเหมารวมอะไรแบบนั้น” อธิวัฒน์ กำลังปกป้องรินรดาให้ห่างจากเพื่อน หวังอีกอย่างเพียงว่ารินรดา จะไม่ถูกพวกมันสองคนหลอกลวงไปเสียก่อน เขาอยากให้ทัวร์นี้จบลงไวๆ เพื่อให้เธอปลอดภัย

“เมื่อคืนมึงไปนอนไหน?” กวินทร์ถามซ้ำ ไม่อยากเชื่อคำพูดของอธิวัฒน์

“กูไปเปิดอีกห้องก็ได้ ไม่อยากเล่น P3 อะไรของมึงสองคนหรอก” อธิวัฒน์แก้ตัวน้ำขุ่นๆ ไม่อยากให้พวกมันสองคน ใช้ความเป็นเพื่อน เพื่อได้ร่วมทำอะไรกับรินรดา เขาเริ่มหึงหวงเธอจากเพื่อนสนิทตัวเอง

“อืม... งั้นกูไม่กวนมึงก็ได้” นิธิยอมลากกวินทร์ถอยห่าง เพราะเขารู้แล้วว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป...

******

นักท่องเที่ยวทั้งหมด กำลังสนุกกับการจ่ายของกิน ของใช้ และสินค้ามากมาย อธิวัฒน์ยังคงใช้เวลาร่วมกับรินรดาอย่างปกติ พวกเขาสองคนเริ่มจะคบหาดูใจกัน แบบจริงๆ จังๆ สีหน้าหญิงสาวเริ่มจะหายตกใจกับเหตุการณ์เมื่อคืน และยอมเปิดใจยอมรับคบกับเขา แม้จะไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับอธิวัฒน์เลย

คงจะเป็นชีวิตใหม่อย่างที่รินรดาคิด เพื่อลืมแฟนเก่า เธอเองก็ตั้งใจแบบนั้นนิ การมาทัวร์ครั้งนี้ทำให้เธอหายเศร้า และได้พบรักกับอธิวัฒน์อย่างคาดไม่ถึง หญิงสาวจึงไม่ทันเอะใจอะไรเกี่ยวกับเพื่อนของอธิวัฒน์ ซึ่งเขายังไม่ได้แนะให้รู้จัก

“คนนั้นสินะ แฟนใหม่ของไอ้วัฒน์” นิธิหันมองตลอดเวลา พลางถามกวินทร์

“เห็นตั้งแต่เมื่อวานละ เข้าใจจีบตอนมาเที่ยวทัวร์” กวินทร์เปรยเชิงอิจฉา เขาเองก็อยากทำอะไรแบบนั้นกับญ.บ้าง

“คืนนี้มัดไอ้วัฒน์ ขังไว้ในห้องน้ำ ส่วนเราสองคนไปเล่นกับแฟนมันด้วยกัน เห็นด้วยหรือเปล่าวะ?” นิธิออกความเห็น ซึ่งทำให้กวินทร์ยิ้มแย้มตอบตกลง ไหนๆ การมาทัวร์ครั้งนี้ พาอธิวัฒน์มา มันก็ต้องมีแบ่งปันเพื่อนกันบ้างสิ

******

เมื่อรถทัวร์ออกเดินทางนำพานักท่องเที่ยวทุกๆ คนมายังรีสอร์ท บรรยากาศดี ใต้ต้นมะพร้าว อธิวัฒน์ยังคงทานอาหารค่ำร่วมกับรินรดาเช่นเดิม และหญิงสาวขอตัวกลับห้อง โดยยืนไปกระซิบอยู่ข้างหูอธิวัฒน์ ราวกับบอกว่าห้องเธอเบอร์อะไร...

ชายหนุ่มยิ้มแย้ม ก่อนจะละจากแยกมาพักหนึ่ง เพื่อไปหาถุงยางในห้องพัก หวังเพียงว่านิธิจะมีเผื่อเขาบ้าง เพื่อนสนิทสองคนเดินตามหลังอย่างเงียบๆ ทำตัวปกติเหมือนจะกลับห้องพักผ่อน

แววตาอธิวัฒน์รู้สึกแปลกๆ เมื่อเพื่อนสนิทสองคนทำตัวเงียบ และเหินห่าง มันผิดปกติที่คอยสอดรู้สอดเห็น แต่เขาคงจะคิดระแวงมากไปละมั๊ง... เมื่อเขาพยายามหาถุงยาง ในกระเป๋าซึ่งอยู่ในห้องพัก สามที่นอน แต่กลับไม่พบสักชิ้น เขาคิดไม่ออกว่าจะไปร้านสะดวกซื้อ หาถุงยางใกล้ๆ แถวนี้ได้ที่ไหน...

พลางหันมาสนใจนิธิอยากจะขอยืมถุงยางสักหน่อย เขาอยากจะแตกในใส่กายรินรดา อยากจะสานความสัมพันธ์ที่ดีกว่านี้ เพื่อนสนิทยิ้มรับ ราวกับรู้ว่าอธิวัฒน์ต้องการอะไร พวกเขาสองคนยืนดักที่ประตูห้องพัก

“มึง! มีถุงยางเผื่อกูสักซองมั๊ยวะ?”

“มีว่ะ... แต่... กูจะขังมึงไว้ในห้องนี้ล่ะกัน เพราะกูจะใช้มันสองชิ้นกับแฟนใหม่มึง” นิธิกับกวินทร์หาเชือกมาจากไหนไม่แน่ชัด พวกเขาจับอธิวัฒน์มัดไว้กับห้องน้ำภายในห้องพัก และหาผ้ามาผูกปากมิให้เขาส่งเสียงเรียกใครได้

ประตูปิดลงห้องน้ำปิดลง พร้อมเสียงลงกลอนจากภายนอก ขังอธิวัฒน์ไว้ภายใน แม้เขาจะพยายามแก้มัด ก็ไม่มีทางแก้ออกได้เลย

ชายหนุ่มเป็นห่วงรินรดา ไม่รู้จะหาทางพาตัวเองออกจากห้องอย่างไร หรือพยายามบอกเตือนเธอ ตัวเขายังไม่เป็นอิสระเพราะถูกมัดไว้ในห้องน้ำ ปากถูกผ้าผูกปิดเอาไว้ ไม่นึกเลยว่าเพื่อนสนิทเขาสองคน มีเป้าหมายไม่ดีกับรินรดา...

******

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [6] -จบ-

    หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [5]

    หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [4]

    เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [3]

    หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [2]

    รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [1]

    ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status