อื่น ๆ

อดีตในวัยเด็ก ผลักดันให้ ธรรวา เกลียดชังผู้หญิงคนหนึ่งเข้ากระดูก!! และความเกลียดนั่นลุกลามไปยังผู้หญิงไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีกคน... ดลยาเลยพลอยซวย...เธอตกเป็น ‘เบี้ยล่าง’ ถูกบุตรชายเจ้าของบ้านข่มเหง แต่ความอับโชคของดลยายังไม่หมดแค่นั้นหรอก... ผลพวงของความสัมพันธ์บนข้อตกลงนั่น...ก่อให้เกิดสายใยบางอย่าง... ลูก...ผู้ชายที่ขีดค่าผู้หญิงคนหนึ่งไว้ด้วยคำว่า ‘เกลียด’ จะทำยังไงล่ะ? ระหว่าง...เขี่ยหล่อนทิ้งด้วยความสะใจ!! หรือเก็บหล่อนไว้ข้างตัวเพราะรสเสน่หา?

เมื่อรักไม่อาจแบ่งใจนรีกุลจึงต้องแบกรับทั้ง นัฐธวีร์ คนเป็น และคนตายในคราเดียวกัน นรีกุลจะทำเช่นไรต่อไป...ความรัก แรงอาฆาตเปลวพยาบาทของพวกเขาจะเผาหญิงสาวให้ตายทั้งเป็นหรือไม่! มาร่วมค้นหาคำตอบในนิยายเล่มนี้กันค่ะ เวลานี้นรีกุลอดรู้สึกไม่ได้ว่าร่างกายของตนขยับไม่ได้อีกแล้วหากแต่ท้องของหล่อนกับปวดมากราวกับเป็นไส้ติ่งอักเสบ หญิงสาวพยายามดีดดิ้นให้รอดพ้นจากการเกาะกุมของวิญญาณร้ายที่เธอเชื่อว่าติดตามมา หญิงสาวเปิดตามองไปยังด้านบนก็พบว่าเธฮนอนใกล้คาน ไม่นานนักหญิงสาวก็ต้องหวีดร้องสุดเสียงอีกครั้ง ยามเมื่อเวลานี้มีวิญญาณร้ายนั่งอยู่บนคานสูงเหนือหัวของเธอ วิญญาณร้ายที่นั่งแกว่งขาไปอยู่นั้นราวกับว่าจะเห็นเธอ หญิงสาวรีบปิดเปลือกตาลงอย่างรวดเร็ว กลิ่นเหม็นเน่าโชยไปเข้าจมูกของหญิงสาวอย่างจัง จนเธอต้องลืมตาขึ้นมามอง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าหล่อนทำให้หญิงสาวช็อคสุดขีดเมื่อเวลานี้ศีรษะของวิญญาณร้ายค่อยๆห้อยลงมาจรดยังจมูกของเธอ นรีกุลหวีดร้องอย่างดังลั่นพลางออกปากไล่อย่างตระหนกสุดขีด หญิงสาวพยายามยกมือขึ้นสวดอ้อนวอนแต่ก็ไร้ผล เธอกลับยกมือไม่ขึ้นราวกับว่าเธอถูกผีอำอย่างไรอย่างนั้น ยังไม่ทันธรรมดาหญิงสาวจะสวดมนต์จบเธอก็ได้ยินเสียงข้างหูพูดขึ้นมาว่า

เมื่อสิ่งที่คุณเคยได้ยินและเคยรู้จักมา "ดุ" กว่าที่คุณเคยรู้ แน่ใจแล้วนะ ว่า "มัน" ไม่ได้อยู่ในโรงเรียนของคุณ

“ถ้าฉันผ่าตัดให้คุณ คุณจะ...ไม่ทำอะไรฉันใช่มั้ย” เธอแค่ต้องการความแน่ใจเท่านั้น ถึงแม้มันจะไม่เคยมีสัจจะในหมู่โจร แต่สถานการณ์คับขันที่เธอเผชิญอยู่ บอกให้เธอลองหาทางรอดให้ตัวเอง ใบหน้าคร้ามแสนเย็นชาขยับเข้าใกล้ใบหน้าเธอ มันทำให้เธอตกใจนิดหน่อย สายตาดุดันของเขาเหมือนจะสะกดเธอได้ “คุณไม่มีทางเลือก”

เธอคือครูสาวบรรจุใหม่ ส่วนนักการวัยคราวพ่อจะเข้าถึงเธอได้อย่างไร ต้องไปติดตาม

"บ้านหลังนี้ไม่ได้ให้เช่า...แต่มันเลือกคนที่จะอยู่" "ในบ้านนี้...สิ่งที่อยู่เบื้องหลังประตูทุกบาน อาจไม่ใช่สิ่งที่คุณคิด"

หลังจากที่ฟ้าผ่าใส่ร่างบางในวันนั้นทำให้เด็กสาวน่ารักอย่างแก้วชีวิตเปลี่ยน​ รวมทั้งหนูนาเพื่อนสนิทด้วย

ความอยากรู้อยากเห็นเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด แพรวาสาวน้อยวัย18 ปีเธอตกลงไปในหลุมดำมืด “รสสวาท” ที่ครูสปรนเปรอให้ เธอถลำลึกวนเวียนอยู่ในห้วงราคะ “ซิ๊ด” เป็นเพราะเสียงครางกระเส่าที่ดังขึ้นในดึกคืนหนึ่งจึงทำให้แพรวาอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็กสาววัยรุ่น ครูส ดิออนหนุ่มหล่อล่ำกล้ามเป็นมัด มหาเศรษฐีเจ้าของผลิตภัณฑ์ไอที ที่ส่งขายทั่วโลก เขาเบื่อหน่ายงานประจำ ไม่มีแรงบันดาลใจที่จะคิดค้นสร้างผลิตภัณฑ์สิ่งใหม่ๆ ขึ้นมา เขาเคลียร์งานในความรับผิดชอบ ก่อนจะเหินฟ้าจากอเมริกามาท่องเที่ยวแถบเอเชีย แรงกระตุ้นในตัวตื่นเตลิดขึ้น เมื่อได้สบนัยน์ตากับสาวน้อยแพรวา หมาป่าถูกปลุกให้ตื่นขึ้นและมันชื่นชอบที่จะได้ออกไล่ล่าอาหารรสโอชาที่ได้ดื่มชิมทำให้ครูสหลงวนเวียนอยู่แค่บนเตียง เขาปลุกเด็กสาวให้ตื่นตัวเป็นสาวสะพรั่งแค่ชั่วคืนเดียว “ภรรยาสุดที่รัก” คำนี้เหมาะกับแพรวาที่สุดเมื่อเธอเติบโตและสนองตอบเขาแบบถึงอกถึงใจ จนไม่สามารถสลัดเธอทิ้งได้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านเข้ามาในชีวิต “การเป็นภรรยาที่ดีควรเป็นโสเภนีบนเตียง” คำนี้เหมาะกับโลกในยุคปัจจุบัน หากทำเป็นสนิมสร้อย คงต้องเสียสามีที่รักให้กับผู้หญิงคนอื่นเมื่อพวกเธอเหล่านั้นจ้องจะฉกเขาไป...

นี่คือเรื่องราวลับสุดเร่าร้อน ระหว่างหมอสาวกับนักโทษหนุ่มในเรือนจำ “นักโทษพิทยาคะ!” “เขินเหรอ?” “เปล่าซะหน่อย” “แล้ว...ทำไมหน้าแดง...” เขามองยิ้ม ๆ มันทำให้เธอหน้าร้อนวูบขึ้นมาเลย ด้วยความอาย แก้มใส ๆของเธอคงกำลังฟ้องเขาอยู่ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหนที่ถูกเขาถึงเนื้อถึงตัว “ก็...หมอร้อน แดดข้างนอกแรงจะตาย คุณเหอะ ถึงเตียงที่ห้องนี้จะสบายกว่าในห้องขัง แต่ก็อย่าหาเรื่องให้มากนักเลยค่ะ อย่าเอาแต่ต่อยตีกับเขาไปทั่ว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านเร็วขึ้น แต่ออกไปทั้งที่ไม่หายใจนะคะ” “ผมเอาตัวรอดได้น่า...” น้ำเสียงมั่นใจของเขาเจือความหวานอย่างชัด สายตาของเขาไม่ธรรมดาเลยสักนิดเดียว หากเขาเป็นเสือร้าย ป่านนี้ลูกแกะอย่างเธอคงไม่เหลือแล้ว

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน

“อุ๊บส์!” นานเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ ที่เธอสลบไปเพราะฤทธิ์ยากลิ่นประหลาด เมื่อตื่นลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเสื่อน้ำมันในห้องพักขนาดเล็กที่ทำด้วยสังกะสีทั้งสี่ด้าน ข้าวของเครื่องใช้ที่วางอยู่อย่างระเกะระกะหลายจุดหลายมุมทำให้รู้ว่าเป็นของใช้ของผู้ชายทั้งสิ้น แน่นอน กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ยังไม่แรงเท่ากลิ่นเหงื่อกลิ่นสาบของคนใช้แรงงาน !

เวลาเกือบสามทุ่มเห็นจะได้...ตอนที่เธอเดินเข้าไปในโรงสี ด้วยชุดนักศึกษาสวยงาม “พี่ขุน!” เธอเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงห้วนสั้นให้อารมณ์หยิ่งยโสนิดหน่อย ขณะที่นายขุนทดกับลูกน้องสองสามคนกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของงานตรงหน้า ข้าวเปลือกกองโตเป็นภูเขาหลายลูกตั้งอยู่ภายใต้แสงไฟสีส้มสลัวของโกดังขนาดใหญ่ “อ้าวคุณหนู” นายขุนทดหันมองเธอ ด้วยสายตาเป็นประกาย ความสวยและน่ารักของเธอเป็นเหมือนของขวัญของพวกคนงาน เธอรู้ดีว่าคนงานพวกนี้เอาเธอไปย่ำยีในความฝันและจินตนาการเสมอ “จะปีใหม่แล้ว ทำไมยังทำงานกันอยู่คะ ไม่หยุดงานไปเที่ยวกันเหรอ” “อ๋อ เป็นความสมัครใจน่ะครับ ใครทำงานช่วงสองสามวันนี้จะได้โบนัสพิเศษ ผมกับคนงานพวกนี้ไม่มีลูกเมียให้กลับไปหา เลยอยู่ช่วยงานเถ้าแก่ดีกว่า” “งั้นเหรอ?” ดวงตาสวยกวาดมองไปทั่ว เห็นคนงานหลายคนยังคงทำงานไปเรื่อย “ขยันกันจริง ว่าแต่ คืนนี้ทำงานกะกลางคืนกันกี่คนล่ะ?” “8คนครับ รวมทั้งผมด้วย คุณหนูมีอะไรจะใช้งานพวกผมรึเปล่าครับ” มีสิ...เธอมีงานจะให้คนงานพวกนี้ทำแน่นอน

“กูจะให้ในสิ่งที่มึงอยากได้ และมึงจะต้องจดจำค่ำคืนนี้ไปตลอดชีวิต มึงต้องอยู่อย่างทุกทรมาน จนกว่ามึงจะสิ้นลมหายใจ รู้ไว้ซะ!!”

ใครจะคิดว่าแค่มะเขือเทศที่ปลูกเอาไว้เก็บกิน จะกลายมาเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต จากภารโรงประจำโรงเรียนเล็ก ๆ ในหมู่บ้านที่แทบจะไม่มีคนรู้จัก กลับถูกมะเขือเทศนำพาให้กลายมาเป็นเจ้าของบริษัทส่งออกมะเขือเทศรายใหญ่ ระดับพันล้าน ที่มีผู้คนรู้จักมากมาย!

**นิยายเรื่องนี้ มีการบรรยายกิจกรรมบนเตียงโดยละเอียด** ดราม่าในบทแรก และจบแบบ happy ending ในตอนท้าย "คะ คุณหมี ปล่อยในเหรอคะ?" "อื้ม ผมเอาออกไม่ทัน" "ทีหลังไม่ทำแบบนี้นะคะ" เธอเอ่ยดุพลางย่นคิ้วอย่างไม่พอใจ ก่อนจะดึงแพนตี้ออกจากหว่างขา "แต่ผมชอบ ผมอยากทำแบบนี้อีก" ------------------------------------------- เรื่องย่อ : ส้มโอ สาวโสดในคืนเปลี่ยวหลังจากเพื่อนสนิทผิดนัด เธอจึงไปนั่งดื่มคนเดียวทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์ โดยมีสายตาของชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ ที่เฝ้ามองเธอด้วยความเป็นห่วง+สนใจ จึงลุกไปนั่งดื่มด้วย ก่อนจะพาเธอไปส่งที่ห้อง แต่เมื่อถามชื่อชายแปลกหน้าเธอกลับโวยวายลั่น เพราะชื่อดันซ้ำกับแฟนเก่าเธอ ส้มโอจึงตัดสินใจทำ ... ในสิ่งที่เธออยากทำมาตลอด

เพราะมัวแต่ไล่ตามเขา จางเหวินชิงจึงไม่เห็นคุณค่า คงถึงเวลาที่เธอจะต้องกลับมารักตัวเองแล้วสินะ

"ไอ้ฟาบริซ ไอ้ปากหมา ผู้ชายปากกรรไกรแบบนี้ใครเขาจะเอามาทำพืชทำพันธุ์ห๊ะ" "แล้วเธอล่ะ ปากแจ๋วขนาดนี้ใครเขาจะเอาทำเมีย ใครได้ไปซวยตายห่า อยู่ขึ้นคานไปเถอะจะได้ไม่เป็นภาระให้ผัวกับพ่อผัวแม่ผัวในอนาคต"

เมื่อเขาจับได้ว่าคู่หมั้นไปนอนกับผู้ชายคนอื่น เขาจำต้องแต่งงานกับน้องสาวของอดีตคู่หมั้นแทน.ตามคำสั่งของมารดาด้วยความไม่เต็มใจ เขาจึงต้องหลบหนีจากชีวิตการแต่งงานที่เขาไม่ได้เป็นคนเลือกเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่..ณไร่ชาภาคิน

เมื่อความอดทนมันสิ้นสุดลง สิ่งเดียวที่ทำได้คือการลาจาก และภาวนาว่าขออย่าให้เขามาเจอเพราะการลาจากด้วยการหนี!! มันคือสิ่งอันตรายที่สุดสำหรับเธอและดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างเธอทำให้เขามาเจอเธอและมันก็ทำให้เธอต้อง..

ขณะฝนโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ภายในป้อมยามก็ไม่ต่างกัน... ติ๊ด! ‘อย่าลืมนัดนะคนสวย ถ้าไม่มา คลิปหลุดแน่’ สองยามส่งข้อความมาขู่ซ้ำ ตอนที่เธอกำลังเดินกลับที่พัก มันเป็นอะไรที่โคตรน่ารังเกียจ อดคิดไม่ได้ว่าสองยามหื่นเคยทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว