Harga Pom Bensin Mini

Ia arogan, dingin, dan tak pernah salah di matanya. Ia keras kepala, berani, dan selalu siap melawan. Sejak pertemuan pertama, Aisyah dan Rayyan seperti api dan bensin—saling membakar. Namun, kebencian yang mereka pupuk justru perlahan berubah menjadi sesuatu yang lebih berbahaya: cinta. Mampukah mereka berdamai dengan luka masa lalu dan gengsi masing-masing? Atau justru takdir memisahkan dua hati yang diam-diam saling mencari?

ถูกคนรักหักหลัง ครอบครัวถูกสังหารทั้งตระกูล ในมือนางจึงเหลือเพียงความแค้นจะให้นางปล่อยวางได้อย่างไร นางมิอาจปล่อยวางความแค้นลงได้ ส่วนเขาก็มิอาจปล่อยนางให้จากไปได้เช่นกัน คนหนึ่งคิดว่าอีกฝ่ายลุ่มหลงสตรีตามประสาบุรุษทั่วไปอีกไม่ช้าคงแปรเปลี่ยน แม้ลึก ๆในใจก็หวังให้เขาดีกับนางเช่นนี้ หลงใหลนางเช่นนี้ตลอดไป ทุกครั้งที่รู้สึกว่าเขามั่นคงและจริงใจต่อนาง ความหวาดระแวงที่จะถูกหักหลังก็ฉุดรั้งกลับมาอยู่ที่เดิม คิดว่าเขาเหมือนบุรุษทั่วไป นางมิเพียงแต่หลอกหลวงความรู้สึกหยางซวี่เหวิน ในขณะเดียวกันหลอกความรู้สึกตนเองไปด้วย ส่วนอีกคนคิดว่าอีกฝ่ายยืมมือตนเองเพื่อความแค้น แต่ก็เต็มใจที่จะช่วย แม้สักวันเมื่อความแค้นหมดลงนางอาจจะทิ้งเขาไป ปกครองเมือง ยืนเหนือบุรุษมากมายจะฉุดรั้งสตรีนางหนึ่งเอามิได้เชียวหรือ

น้ำค้างพบผู้ชายคนหนึ่งในตอนที่เธอเหงาและต้องการใครสักคน เธอไม่เคยลืมเขา หากโชคชะตามีจริงขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน “ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนน้ำนะคะ น้ำจะไม่ลืมหนึ่งคืนที่เราพบกัน ลาก่อนค่ะ” หากโชคชะตามีจริง ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน

ช่วยเหลือเขาจนขึ้นสู่อำนาจอย่างที่เขาปรารถนา แต่เมื่อถึงฝั่งฝัน ท่านโหวผู้นั้นก็รีบแต่งสตรีในดวงใจของเขาแทบจะในทันที เมื่อรักที่นางมอบให้ ถูกตอบแทนด้วยการหักหลัง นางจึงตัดสินใจจากลา เมื่อจากเป็นไม่ได้ ก็จากตายกันไปเสียเถิด

นางนั้นฐานะเป็นเพียงบุตรสาวของอนุ ถูกปฏิบัติมิต่างจากบ่าวคนหนึ่งในจวน แม้กระทั่งวันหนึ่งพี่สาวต่างมารดาหนีงานแต่ง นางกลายเป็นผู้ที่ต้องก้มหน้ารับผิดชอบเข้าพิธีมงคลนั่นแทน

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

นางเคยเป็นดั่งดอกบัวขาว บริสุทธิ์ผุดผ่องมองแล้วสบายตา แต่เขาและน้องสาวต่างมารดาของนางกลับมาแต้มหมึกดำลงบนบัวขาวดอกนี้ คุณหนูเยว่เหลียน นางเปรียบดั่งดอกบัวขาว งดงามใสสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่อง รอยยิ้มของนางกระจ่างใส ไม่ว่าผู้ใดอยู่ใกล้นางก็สบายใจ ฮูหยินตระกูลเยว่และตระกูลตงเป็นสหายรักกันเติบโตเคียงข้างกันมาตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อเยว่ฮูหยินคลอดบุตรสาวออกมา จึงถูกจับหมั้นหมายกับคุณชายรองของตระกูลตงทันที แต่เยว่ฮูหยินก็บุญน้อยเสียเหลือเกิน ไม่สามารถเฝ้ามองบุตรสาวผู้งดงามเติบใหญ่ได้ เยว่ฮูหยินจมน้ำเสียชีวิตเมื่อเยว่เหลียนอายุเพียงห้าปี

บทนำ พรนับพัน นักบัญชีวัย 30 ปี ถูกแฟนที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยเด็กนอกใจ เธอจึงเก็บตัวห่างไกลเพื่อนฝูงไม่ใช่ประชดรักแต่เอาเวลาที่เหลือมาอ่านนิยายต่างหากล่ะ แนวที่เธอชอบอ่านมักจะเป็น นิยายรักหรือโรมานซ์ วันหนึ่งเกิดไปสะดุดตากับภาพหน้าปกหนังสือนิยายจีนเล่มหนึ่งจึงหยิบซื้อติดมือกลับบ้าน เป็นนิยายจีนโบราณเรื่องแรกที่อ่านก็ว่าได้ ถือว่าเปิดประสบการณ์ของตัวเองไปในตัว แต่ใครเลยจะคิดว่าพอตื่นขึ้นมาตัวเองจะหลุดเข้ามาเป็นนางเอกในโลกของนิยายที่อ่าน เนื้อเรื่องนิยายนั้นดี แม้สุดท้ายนางเอกในเรื่องตอนจบจะได้ครองรักกับพระเอก จบแบบสุขนิยม แต่กว่าจะได้ครองรักกันนั้นไม่ง่าย นอกจากจะต้องสู้รบกับนางร้าย หนีตัวร้ายที่มาหลงรักและคอยแย่งชิงนางเอกจากพระเอกแล้ว กว่าผ่านเคาะห์รักแต่ละด่านมาได้เรียกว่า น่วมอ่วมอรทัย ที่พีคที่สุดคือก่อนจะแฮปปี้เอนดิ้ง พ่อพระเอกคนดีดันตกม้าตายนอกใจนางเอกซะงั้น นางเอกบ้าบออะไร ในเมื่อเธอได้เป็นนางเอกจะให้เดินเนื้อเรื่องแบบเดิมเหรอไม่เอาหรอก ผู้ชายที่มันนอกใจไปแล้วเธอไม่ขอยุ่งเกี่ยว ‘นางเอกคนนี้พอแล้ว’ หลุดเข้ามาในนิยายได้เป็นถึงนางเอก แต่พระเอกแบบนี้ขอบายค่ะ

จื่อรั่ว จากคุณหนูตระกูลขุนนาง เหตุเพราะถูกถอนหมั้นหมายจากคุณชายหลายตระกูล ทำให้บิดาและมารดาตัดขาด โดนหักเบี้ยหวัด จัดพลัดจับพลูอีกท่าไหนก็ไม่รู้ถูกจ้างให้มาเป็นสายลับสืบข่าวในวังหลวง

Agung Pramono adalah seorang mahasiswa disebuah fakultas kuliner di sebuah kota Jakarta.Hidupnya berubah total setelah bertemu dengan Sarah Athala Nanda, bosnya di restoran tempatnya bekerja.Sarah seperti malaikat yang datang menolong kehidupannya. Walau beda usia tidak menyurutkan niat Sarah untuk melamar Pramono. Dengan sabar Sarah membimbing Pramono menjadi seorang Chef yang terkenal.Akankah perjalanan cinta beda usia akan berjalan lancar?Atau harus kandas di tengah jalan?