Sung Jin Woo Vs Beru

Seo Jin sekarat di ranjang rumah sakit, menyadari bahwa hidupnya sebagai penulis novel dan gamer hardcore berakhir sia-sia. Namun, saat matanya kembali terbuka, ia sudah bereinkarnasi di dunia Murim sebagai murid terlemah dari Sekte Moon, sekte kecil yang hanya jadi bahan olokan. Dihina, diremehkan, bahkan hampir dibuang—hingga sebuah suara berbisik di kepalanya. > [Sistem Lunar Ascension Aktif…] Dalam sekejap, tubuhnya dipenuhi kekuatan tak terbayangkan. Teknik yang butuh puluhan tahun untuk dikuasai? Ia bisa menyalinnya dalam hitungan detik. Luka mematikan? Disembuhkan secepat bulan berganti fase. Kematian? Hanya seperti tombol reset bagi dirinya. Dari murid sampah menjadi eksistensi yang ditakuti seluruh Murim. Tapi masalahnya, semakin kuat ia menjadi, semakin banyak musuh yang mengincarnya. Sekte besar ingin membunuhnya, petinggi Murim ingin merekrutnya, dan haremnya… malah membuat hidupnya semakin kacau. Seo Jin hanya ingin hidup santai, tidur siang, dan menikmati dunia baru ini. Tapi dengan kekuatan sebesar ini, mungkinkah ia benar-benar bisa hidup damai?

[แต่งก่อนค่อยรัก! ความต่างของอายุ! ปรนเปรอหวานชื่น] [ศาสตราจารย์ผู้กักขังอย่างอ่อนโยน VS นักศึกษาแพทย์น่ารักนุ่มนิ่ม] ฟ้าของซินจือเหยาพังทลายลงแล้ว! ผู้ชายที่อยู่กับเธอหนึ่งคืนคือศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยของเธอ และที่ทำให้หน้ามืดคือเธอดันตั้งท้องเสียนี่ เธอวางที่ทดสอบครรภ์ตรงหน้าเขาอย่างสั่นเทา ศาสตราจารย์โจวให้ทางเลือกเธอสองทาง หนึ่งคือทำแท้ง สองคือแต่งงาน ซินจือเหยาก็เลยแต่งงานกับศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยของตัวเองอย่างงุนงง หลังแต่งงานทั้งสองคนแยกห้องนอน มีอยู่คืนหนึ่ง ศาสตราจารย์โจวกอดหมอนปรากฏตัวอยู่หน้าห้องเธอ “ฮีตเตอร์ห้องฉันเสีย คืนนี้อยู่ห้องเธอถูไถไปก่อนสักคืน” ซินจือเหยาเปิดทางให้อย่างงุนงง คืนวันต่อมาศาสตราจารย์โจวก็ปรากฏตัวขึ้นอีก “ฮีตเตอร์ยังซ่อมไม่เสร็จ ถูไถอีกคืน” สุดท้ายศาสตราจารย์โจวก็อยู่ห้องเธอเสียเลย พูดอย่างน่าฟังว่าประหยัดค่าฮีตเตอร์เพื่อเลี้ยงลูก …… วิทยาลัยการแพทย์ยูเนียนหลินไห่คือมหาวิทยาลัยดับเบิลเฟิสต์คลาสของประเทศ และศาสตราจารย์โจวจี้ก็มีชื่อเสียงโด่งดังในมหาวิทยาลัย เป็นศาสตราจารย์วิทยาลัยแพทย์ที่อายุน้อยที่สุด นิ้วนางเขาสวมแหวนอยู่ตลอด แต่ไม่เคยเห็นผู้หญิงโผล่อยู่ข้างตัวเขา ภายหลังมีนักศึกษาอดรนทนไม่ไหวถามในชั้นเรียนด้วยความอยากรู้ “ศาสตราจารย์โจว ได้ยินว่าศาสตราจารย์แต่งงานแล้ว เมื่อไรจะพาอาจารย์หญิงมาแนะนำให้พวกเรารู้จักล่ะคะ” ใครจะรู้ว่าศาสตราจารย์โจวจะเรียกชื่อขึ้นมากะทันหัน “ซินจือเหยา” ผู้หญิงในวัยทำงานคนหนึ่งผุดลุกขึ้นมาอัตโนมัติจากกลุ่มนักศึกษา “มาค่ะ” ภายใต้การจดจ้องของนักศึกษา ศาสตราจารย์โจวใบหน้าอ่อนโยน “ขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักหน่อย นี่คือซินจือเหยาภรรยาของฉัน เธอคือศัลยแพทย์หัวใจที่โดดเด่นคนหนึ่ง”