ฉลาด

"ขอบคุณนะครับ ที่คุณเข้ามาในชีวิตของผม" ชายหนุ่มก้มลงจูบที่เปลือกตาของหญิงสาวที่ถูกเขาโอบกอดอยู่ "ฉันต่างหากละค่ะ ที่ต้องขอบคุณ คุณเสียมากกว่า ที่วันนั้นคุณรับเราสองแม่ลูกมาอยู่ที่นี่กับคุณด้วย"

ลัลนาสาวน้อยผู้คลั่งรักเด็กเสิร์ฟร้านกาแฟที่ตามเต๊าะตามจีบมาตลอดหลายเดือน หารู้ไหมว่าเขานั้นคือเจ้าของร้าน หวังอยากได้เขามาเป็นแฟน ก็เขาดันมาขโมยหัวใจเธอไปขนาดนี้ ก็ต้องเดินเครื่องชนสักหน่อย

สาวงามในบทขับลำนำมีหลายประเภท ที่ได้ยินบ่อยๆ ก็มี สาวงามสร้างชาติ สาวงามล่มอาณาจักร สาวงามอาภัพรัก สาวงามร้อยเล่ห์ อ้อ...ที่ขาดไม่ได้เลย คงจะเป็น สาวงามสู้ชีวิต ถ้าให้ลองจัดประเภท อัยน์นา คงเป็นหญิงงามชื่อแปลกที่ครอบครองตำแหน่งทั้งหมดที่พูดมาแบบเกือบจะเหมาเรียบ ไม่ใช่เพราะเธอสวย ไม่ใช่เพราะเธอดวงดีหรือดวงซวย คุณหนูอัยน์นาคนนี้ได้ทุกตำแหน่งมาครองเพราะเธอ 'เป็นเหยื่อ' ต่างหาก แต่เป็นเหยื่อประเภทที่สามารถเปลี่ยนให้คนที่มั่นใจว่าเธอเป็นเหยื่อ กลายเป็นเหยื่อที่น่าสงสารยิ่งกว่าได้ในชั่วพริบตา นี่คือเรื่องราวของผู้หญิงที่ดูคล้ายซินเดอเรลล่า แต่ดันเป็นซินเดอเรลล่าเจ้าเล่ห์ที่พร้อมจะผลักแม่เลี้ยงกับพี่สาวทั้งสองลงเหวทุกเมื่อ กับ คนที่เป็นเหมือนเจ้าชายอสูร แต่ดันเป็นเจ้าชายอสูรที่หล่อที่สุด สุภาพที่สุด สุขุมที่สุด ดูนิ่งที่สุด แต่ก็เจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่เคยมีมา เมื่อเจ้าชายอสูรกับซินเดอเรลล่าร้อยเล่ห์มาพบกัน การฟาดฟันระหว่าง "นางเอก" กับ "เจ้าชายอสูร" จึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้...แต่ต่อให้เลี่ยงได้ก็คงไม่มีใครยอมเลี่ยงหรอกมั้ง ก็ทั้งคู่ดูจะสนุกกับการฟาดการฟันครั้งนี้มากนี่นา

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้คิดค้นไทม์แมชชีน เพื่อข้ามเวลาไปยังอนาคตอีก 9,000 ปีข้างหน้า แต่กลับเกิดอุบัติเหตุบ้างอย่าง! ทำให้ย้อนกลับไปเมื่อ ยุคหินก่อนประว้ติศาสตร์ และได้เจอกับมนุษย์ยุคหินโดยบังเอิญ!...

ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ถ้ามันต้องแลกกับการทำไปเพื่อรักษาไว้ซึ่งความเคารพ ศรัทธา และความถูกต้องที่เขามี สำหรับคนที่รักเขาอย่างฉัน...มันยอมแลกได้ทั้งนั้น

เว่ยเหนียนเว่ยเหนียนเหยาหญิงสาวอาภัพรัก ถูกส่งให้มาอยู่ในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน เพื่อเติมเต็มสิ่งที่นางโหยหานั้นคือความรักและครอบครัว สามีหล่อล้ำ บุตรชายฝาแฝด ครอบครัวของข้า ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งนางมาในที่นี้ แม้ครอบครัวนี้จะยากจนไปสักนิด อดอยากไปสักหน่อย แต่หญิงแกร่งอย่างเธอจะปูทางความร่ำรวยให้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัวสุขสันต์ ปนมาม่าหน่อยๆ เรื่องที่แต่งเป็นจินตนาการ ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนทั้งนั้น

คำโปรอย‘สัญญาถ้ารักษาไม่ได้ก็อย่าหาทำ เพราะผมจำและ จะเอาคืนทุกเม็ด’ รักแรกพบในวัยที่ไม่เหมาะสมที่ทำให้นางเอกต้องใช้คำหวานปฏิเสธความต้องการของอีกฝ่าย ตามมาด้วยสัญญารักที่เธอเองไม่อาจจะรักษามันได้ ส่วนเขาคือราชสีห์ที่โดนกระต่ายน้อยขนฟูหลอกให้รัก หัวใจของเขาบอบช้ำแค่ไหนไม่มีใครรู้…จนกระทั่งโลกใบเล็กใบนี้เหวี่ยงพวกเขาให้มาเจอกันอีกครั้ง เรื่องวุ่น ๆ ออกแนววีน ๆ จึงเกิดขึ้น นิยายขายขำของพระเอกปากจัดคลั่งรัก คิดเองเออเองเก่ง ส่วนนางเอกของเราเก่งทุกอย่าง ถ้าจะแพ้ก็แพ้ทางให้กับคนคลั่งรักคนเดียว

อารมณ์หลากสี NC25++ จำเอาไว้เถอะ..ว่าความรักมันไม่มีจริง ถ้าเธอคิดว่าการที่มีเซ็กกับฉัน แล้วฉันจะรักเธอ ไม่มีวัน อินทรีย์ หรือเขื่อน อายุ 31 ปี ชายหนุ่มไทยลูกครึ่งจีน ผู้ถูกลิขิตมาให้มาช่วยรักษาอาการความต้องการของผู้หญิงทั้งหลาย ที่มีอาการทางเพศแตกต่างกันไป และแน่นอนว่าเขาจะต้องมีเพศสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับทุกคนเพื่อการรักษา จนทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงรักเขา เพราะติดใจ ในรสสวาทที่เขามอบให้ รูปร่างหน้าตาที่ดูสมส่วนไปซะทุกอย่าง รวมถึงว่าที่การงานที่ดี จึงทำให้หลายครั้งผู้หญิงตบตีเพื่อแย่งเขา ถ้าจะถามว่าเขาเลือกใครได้ไหม ไม่หรอก มันช่างยากลำบากเพราะถ้าเขารู้สึกรักใครคนใดคนใดคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นจะต้องตาย ทางเดียวที่จะช่วยได้ก็คือสนองความต้องการว่าพวกเธอคนนั้นให้สำเร็จความใคร่ให้หายไปเท่านั้น แม้ถึงจะกลายเป็นคนเลวในสายตาของผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด ระริน สาวน้อยที่ต้องเข้าหยุดเรื่องทุกอย่าง กลับต้องเจอสิ่งที่ทำร้ายหัวใจจนไม่อยากจะเดินต่อ ยิ่งจะทำให้เรื่องมันจบแต่กลับผูกพันจนหาทางออกจากหัวใจผู้ชายใจร้ายคนนี้ไม่ได้สักที

ขุนชลาสินธุ์อนุรักษ์(พ่อเปลว) – กำไล(ลูกสาวพระอรรถชัย) ‘เปลว’ เขาเกลียดนักผู้หญิงออกดอก กล้าผู้ชายเกินงาม ทั้งที่ชายนั้นก็มีเมียอยู่แล้ว ปากบอกเกลียด แต่หัวใจกลับยอมรับ เพราะมันเต้นรัวเร็วทุกครั้งที่เห็นหน้า ซ้ำทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายก็ตื่นตัวยามได้กลิ่นหอมรวยรินจากกายสาว ‘กำไล’ ลูกสาวคนเดียวของพระอรรถชัย ซึ่งกำนันเดชหมายมั่นอยากได้เป็นเมีย แต่กำไลจะไม่ยอมเป็นเมียชายที่ไม่พึงใจ และหล่อนก็ไม่ใช่นางขัดดอกของใครด้วย ดังนั้นไม่มีความจำเป็นต้องสมยอม ทว่าเส้นทางหาผัวด้วยตัวเองต้องล้มพับ เมื่อคำขู่ของกำนันมีผลต่อพ่อ กำไลจะทำอย่างไรจึงจะรอดพ้นเงื้อมมือกำนันเดช หรือต้องแบกหน้าสวยๆ กับเรือนร่างงามระหงไปขอความช่วยเหลือจากใครคนนั้น คนที่มองเหยียดหล่อนตั้งแต่แรกพบ

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน