ฉลาด

ตำนานนางปาดถือกำเนิด! อิจฉาจนได้ดีเป็นอย่างไรเปิดอ่านหลิวหงเถา หลิวหงเถาขี้อิจฉามาก นางจึงพัฒนาข้อด้อยของตนเองจนกลายเป็นข้อเด่น หลิวหงเถาอิจฉาพี่สาวที่ได้อภิเษกกับชินอ๋อง อิจฉาสหายในวัยเยาว์ที่ได้เป็นไท่จื่อเฟย อิจฉาพี่ชายฝาแฝดที่ได้รับความรักจากบิดาอย่างล้นเปี่ยม หารู้ไม่ว่าคนที่นางอิจฉาล้วนอิจฉานางทั้งนั้น เพราะไม่ว่าจะชินอ๋องหรือไท่จื่อต่างก็หลงเสน่ห์ในตัวนางทั้งสิ้น ส่วนพี่ชายที่นางอิจฉาก็รักนางมากกว่าตนเอง หลิวหงเถาเอ็นดูชิงหมินเด็กรับใช้ที่บิดาเก็บมาเลี้ยง การกลับภพเดิมของเขาโดยไม่ร่ำลาทำให้หลิวหงเถาก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นหงส์ จากวังบูรพาสู่วังหลัง สถานที่ที่สตรีต่างแกร่งแย่งความโปรดปรานจากบุรุษเพียงคนเดียว ทว่าตัวนางนั้นกลับได้ความรักมาอย่างล้นเปี่ยมเพราะดวงชะตาดอกท้อ!

ในบ้านที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายและความลำบาก เด็กสาววัย 13 อย่าง “หานซูอวี้” รู้ดีว่าการเป็นแค่ “ลูกสาวของครอบครัวที่พ่อไม่เอาไหน” ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะอยู่รอด แต่หัวใจของเธอเต็มไปด้วยฝัน ฝันที่จะพาแม่ออกจากความทุกข์และสร้างชีวิตใหม่ด้วยมือของตัวเอง แม้ตอนนี้เธอยังเด็กแต่เธอเชื่อมั่นว่าการเรียนรู้และความพยายามจะเป็นกุญแจไขไปสู่อนาคตที่ดีกว่า ในโลกที่ผู้หญิงต้องสู้กับโชคชะตาอย่างหนัก หานซูอวี้จะกลายเป็นแสงสว่างเล็ก ๆ ที่เปลี่ยนชีวิตทั้งของตัวเองและแม่ไปตลอดกาลได้หรือไม่โปรดติดตามได้ใน “ชีวิตนี้…ฉันขอลิขิตเอง”

เธอพลาดที่เดินเข้าห้องทำงานเขาไปแค่ครั้งเดียว แต่กลับถูกบอสโหดอย่างเขากินไม่ยอมปล่อย.... “ลองตะคอกอีกทีสิ จะทำจนลืมทางกลับบ้านเลย” เรื่องราวของบอสหนุ่มสุดโหดที่ดุ เผด็จการและขี้โมโห กับโปรแกรมเมอร์สาวสวย หัวหน้าทีมในบริษัทพีวี กรุ๊ป เมื่อเธอต้องแก้ไขงานในออฟฟิศตอนดึกคนเดียว และเมื่อนำงานไปส่งในห้องของบอสจอมโหด หลังจากนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป...... “เหนื่อยไหม” “ไม่น่าถาม” “แสดงว่าไม่เหนื่อย ถ้าอย่างนั้นต่อนะ” “บอสคะ!! พอแล้วมิลินแทบจะหมดแรงแล้วค่ะ” “แต่ถุงยางยังเหลือ” “เก็บเอาไปใช้กับคนอื่นเถอะ หึ” “ว่ายังไงนะ”

เธอที่ต้องขายศักดิ์ศรีความสาวแลกกับการที่ยายได้รับการรักษาน้องได้โอกาสเรียนหนังสือ ต่อให้ต้องขายวิญญาณเธอก็ยอมและเขาที่เจ็บช้ำจากเมียเก่าเรียกเด็กไม่ซ้ำหน้าแต่ทว่าคืนนั้นสาวเชยๆผู้หนึ่งกลับมัดใจเขาได้

คนอื่นตายแล้วได้เกิดใหม่ในโลกอื่น ไม่ก็ได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต แต่เขากลับฟื้นคืนชีพเป็นแวมไพร์! เบต้านักวิจัยหัวกะทิ กลายมาเป็นแวมไพร์มือใหม่ที่ตอบสนองต่อกลิ่นเลือดอันแสนหวานอย่างหื่นกระหาย และที่สำคัญกลิ่นเลือดนั้นยังเป็นของพันตรีหนุ่ม อัลฟ่าจากตระกูลใหญ่เสียด้วยสิ อยู่เพื่อกิน ไม่ใช่กินเพื่ออยู่ แค่ดูดเลือดผู้พันมันจะไปยากอะไร อัลฟ่าหรือจะสู้แวมไพร์ หึ

เยี่ยฟาง มีใจให้กับพี่ชายข้างบ้าน จางซีเหอ แต่กลับถูก อี้เฟิง เจ้านายของตนบังคับให้แต่งงาน เขาเทียบไม่ติดกับพี่ชายหน้าซื่อของเธอแม้แต่นิด คนหนึ่งก็รัก อีกคนก็ว่าที่สามี แต่สุดท้ายจะเป็นอย่างไร เมื่อความจริงปรากฏว่าทั้งสองคนเป็นคนคนเดียวกัน

เธอคือสายลับยอดฝีมือที่ถูกยมทูตพาวิญญาณไปผิดคน เพื่อชดเชยความผิดพลาด พวกเขามอบโอกาสให้เธอกลับไป… แต่ดันไม่ใช่ร่างเดิม!

เราชอบดูบอลเราเลยคิดสนุก อยากจะจับนิยายจีนกำลังภายในมาผสมกับฟุตบอลดู แค่หน้าปกก็เท่ห์แล้ว เมื่อวรยุทธ์เท่ห์ ๆ มาผสมกับสกิลฟุตบอลคูล ๆ ก็ลืมไปได้เลยสำหรับนิยายจีนเดิม ๆ จำเจซ้ำซาก

 เลนส์ เจ้าของธุรกิจสายการบินชื่อดัง หล่อ โสด เย็นชา เอาแต่ใจ มีฝาแฝดชื่อ ฟิล์ม (จากเรื่อง "เธอในความ(ลับ)รัก")​ และน้องสาวคนสวย น้องโฟกัส (จากเรื่อง "โฟกัสเพียงเธอ") ลูกชายฝาแฝดของนาย - หนูมาย จากเรื่อง "รักกันแบบธุรกิจ"   พรีม ดาวคณะวิศวะการบิน น่ารัก ยิ้มเก่ง       เธอแอบชอบเขามานาน พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อยู่ใกล้มากที่สุด ทำทุกอย่างเพื่อให้เขาหันมามองกัน แต่ความเย็นชาของเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยู่ไกลเข้าไปทุกทีและไม่อยากแอบรักเขาอีกต่อไป...  "แค่นี้จะยอมแพ้?"  "พี่เลนส์ไม่เคยรักใคร ไม่รู้หรอกค่ะว่าพรีมรู้สึกยังไง" "รู้ได้ยังไง?"        #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558      

ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืน เมื่อถูกนดลกระทำไม่ต่างจากปลุกปล้ำ ปากร้อนที่บดขยี้ลงมาสร้างความขยะแขยงให้เธอที่สุด เธอเกลียดเขา เกลียดสัมผัสของเขา นดลกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งสนุก ชอบใจเวลาที่หน้าอกใหญ่เกินขนาด เสียดสีไปกับผิวเนื้อเปล่าเปลือยของเขา "ปล่อย!"ทันทีที่หลุดมาจากแขนแกร่งดารินทร์ก็ถอยร่นเข้าไปด้านใน นดลหรี่ตามองคนที่ลนลานหนีเขา ตากลมโตกวาดมองไปรอบห้อง เพื่อหาอะไรที่ใช้เป็นอาวุธได้ โมโหตัวเองที่สุด รู้ทั้งรู้ว่าเขาอยู่ในบ้านแต่ก็ยังเข้ามา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอจะขับรถออกไปทันทีที่เห็นรถเขา "นายจะทำอะไร! "ดารินร์ถามคนที่ย่างสามขุมเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เท้าบางถอยหนีไปจนชิดขอบเตียง "เอาคุณไง"นดลตอบพร้อมกับยักไหล่ มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อเห็นคนปากดีกลัวจนตัวสั่น "ถ้านายยังไม่ออกไป ฉันจะร้องให้คนช่วย ดูสิถ้าคุณแม่มาเห็น นายจะยังลอยหน้าอยู่ในบ้านฉันอีกได้ไหม"ดารินทร์ไม่ได้ขู่ ถ้าเขาก้าวเข้ามาอีกก้าวเธอจะร้องจริงๆ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าแม่จะเชื่อคำพูดเธอหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ได้ลอง เขาเป็นคนโปรดของแม่