มาเฟีย

ซายน์ หนุ่มวิศวะเลือดร้อน ชอบเน้นใช้ความรุนแรงจบปัญหา โหยหาการปะทะกระทั่งเซ็กส์ ปากจัดไม่เป็นรองใคร มารีน หญิงสาวเย่อยิ่งขี้วีนพร้อมเหวี่ยงตลอดเวลา มีนิสัยไม่ยอมคน เว้นเสีย...... ............................ "ถ้าเอากันอีกรอบ ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบอีกไหมล่ะ" "จะให้ฉันตราตรึงในรสชาติเซ็กส์ของนายใส่หัวสมองหรือไง" "เออดี...ฉันจะได้กระแทกให้แหกคาเตียงไปเลย" ................. "มันแค่พลาด นายจะให้เรื่องใหญ่ออกฉายโรงละครหรอ" "แต่เธอเป็นผู้หญิงนะเว้ย ปล่อยผ่านอย่างกับนางเอกโดนผัวหลอกฟัน แมร่งโครตตลกว่ะ" .............................

- ผู้หญิงของฟีนิกซ์ - { ฟีนิกซ์ x โมเดล } ฟีนิกซ์ งอนบ่อย ๆ นะ เฮียชอบง้อ โมเดล เวลาเฮียดุมันน่ากลัวดี เดลชอบ>< "เฮียชอบเวลาหนูร้อง" "ทะ ทำไมเหรอคะ" "เพราะมันทำให้เฮียอย่างปลอบหนูแรง ๆ ยังไงล่ะ" "ป๊ายิกมีแปนเหย๋อก้ะ" "เยอร์ก็อยากมีแปน" คำหยาบ - เนื้อหารุนแรง - คลั่งรัก - พระเอกสายเปย์  เรื่องนี้ไม่มีการ 'นอกใจ' พระเอกคลั่งรัก นินายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจิตนาการของผู้แต่ง ไม่มีเจตนาพาดพิงถึงสถานที่หรือบุลคลที่ไม่เกี่ยวข้องแต่อย่างใด นิยายไม่ได้อิงจากความเป็นจริงทั้งหมด โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน  ไม่อนุญาตให้คัดลอดหรือดัดแปลงเนื้อหาทั้งสิ้น! หากพบเจอจะดำเนินคดีทางกฏหมายทันที Thanks for following me 🙏

เขากักขัง จองจำ ตีตราเธอไว้เพื่อรอวันทวงคืน ************************************************************ “ทำแบบนี้ทำไม” อัคนินทร์พ่นควันบุหรี่ใส่ใบหน้าที่เปรอะเปื้อนน้ำตาด้วยสีหน้าร้ายกาจ มองเธอสำลักควันและไอออกมาอย่างสาสมใจ ก่อนจะกวาดตาคมไปตามหน้างาม มองสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงของอีกฝ่าย ลำคอขาวเปลือยมีร่องรอยจูบและรอยฟันประปรายลงไปยังบ่าและเนินอก พุ่มทรวงที่ถูกซุกซ่อนอยู่ใต้ปมผ้าซึ่งมีมือขาวบางขยุ้มมันไว้ เขาไม่คิดจะกระชากมันออก แม้ว่า สัดส่วนกลางหว่างขาจะตื่นตัวขึ้นมาอีกเพียงเพราะมองความยับเยินตรงหน้า “ประทับตราดีไหม” “พี่หิน!” เขาจับคางมน ตรึงหน้าแดงก่ำ สบตาไหวระริกด้วยแววตาร้าย “สำนึกเอาไว้ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน มันจะเป็นอย่างนั้นจนกว่า...” เขาไล้ปลายนิ้วกับกลีบปากนุ่มด้านล่าง คำพูดนั้นนุ่มนวลไม่ต่างจากสัมผัส หากคนรับกลับสัมผัสได้ถึงการข่มขู่อันเยือกเย็น “จนกว่า...” “...” “เธอจะตาย”

เธอช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วยความบังเอิญ แต่ใครจะรู้ว่ามันคือการหาเหาใส่หัวดีดีนี่เอง ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาลและเขากักเก็บเธอไว้ใต้ร่างอย่างเป็นเจ้าของ//ถึงจะดูร้ายแต่ก็คลั่งรัก เมื่อมาเฟียผู้ที่แสนเย็นชาและไร้หัวใจต้องมาเจอกับสาวน้อยผู้ดื้อรั้นและไม่ยอมคน เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นจนทำให้ทั้งสองคนได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ความไกล้ชิดระหว่างชายหญิงมันก็เกินจะห้ามใจ แต่ท้ายที่สุดแล้วชีวิตที่แสนอันตรายของเขาก็ไม่อาจพาเธอไปเสี่ยงอันตรายด้วยกันได้อีก ช่องว่างของการใช้ชีวิตที่ต่างกันมันอาจทำให้คนสองคนไม่อาจอยู่ด้วยกันได้แม้จะรักกันมาก แต่เขาก็พยายามแล้วที่จะทำทุกทางเพื่ออยู่กับเธอหรือที่จริงแล้วเขาต้องยอมปล่อยเธอไปจริงๆ

เธอจะใช้หนี้ฉันยังไงพ่อของเธอหนีไปแล้ว?อยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มา และถามอันนาด้วยคำถามว่าจะใช้หนี้แทนผู้มีพระคุณอย่างไร "จะหาเงินใช้หนี้หรือจะไปอยู่กับฉันที่คฤหาสน์ทำงานใช้หนี้จนกว่าฉันจะพอใจ..!"

'นิสา' เด็กสาววัย 12 ขวบ ที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทของพ่อตัวเองอย่าง 'ขุนศึก' หนุ่มใหญ่วัย 30 เขาจะรับมือกับเด็กอย่างเธอได้อย่างไร

หัสดิน หรือ ดิน อายุ30ปี น้องชายคนละแม่กับหัสวีร์ : สัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน เชฟดิน ชายหนุ่มโปรไฟล์ยอดเยี่ยม เขาไม่ค่อยเปิดเผยตัวเองในสังคมนัก ทำงานอยู่เบื้องหลังบริษัทของตระกูลศาตนันท์ ตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆของโลก เป็นน้องชายต่างมารดากับ “หัสวีร์” เบื้องหน้าเขาคือหัสดิน เชฟหนุ่มที่มีรอยยิ้มตลอดเวลา แต่เบื้องหลังเขาดูธุรกิจสีเทาของครอบครัว และยังมีบุคลิกอันซับซ้อน แพรดาว เธอมีชีวิตเรียบง่ายมาจนอายุ22 อยู่กับแม่เพียงสองคนตั้งแต่เธอจำความได้ แม่ของเธอทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดกับบริษัทแห่งหนึ่ง แพรดาวเองก็ทำงานพิเศษหารายได้ช่วยแม่มาตลอด การเรียนระดับปานกลาง สองแม่ลูกใช้ชีวิตราบเรียบไม่มีอะไรเป็นพิเศษ จนเมื่อครึ่งปีก่อนแม่ของเธอป่วยหนัก หญิงสาวจึงเข้าไปทำงานแทนตำแหน่งของแม่ คิดแค่ว่าจะทำไปก่อนระหว่างที่ยังหางานประจำไม่ได้ หัสดินผู้มีรอยยิ้มอ่อนโยนและท่าทีขี้เล่น มีเพียงแพรดาวที่บังเอิญล่วงรู้ความลับของเขา ความลับที่ชายหนุ่มไม่ต้องการให้ใครรู้! จงเก็บศัตรูไว้ข้างกาย เขาจึงจำเป็นต้องกักขังเธอไว้ข้างตัว!

บรูคลิน ลูกชายแฝดสาม คนโตของบอมพ์กับเฟร์ย่า รับช่วงดูแลบริษัทขุดเจาะน้ำมันต่อจากพ่อของเขา เขาประกาศหา เลขาส่วนตัว ที่ต้องทุ่มเททำงานทุกอย่าง ไปไหนมาไหนกับเขาได้ตลอดเวลา... แล้วเขาก็ได้เจอกับเธอ...แสนซน ลูกสาวบุญธรรมของอาของเขา ความถูกใจทำให้เขายื่นข้อเสนอให้เธอมาทำหน้าที่เป็นเลขา แต่ว่า...เธอจะตอบรับข้อเสนอ แล้วมาทำงานกับเขาไหม? ในเมื่อในข้อเสนอ มีหน้าที่ ...นางบำเรอ!! พ่วงมาด้วย!!!

เธอ...ผู้เปรียบเสมือนดอกไม้ริมทาง เขา...ผู้หลงใหลดอกไม้ ดอกไม้ที่ถูกเด็ดมาแล้ว เท่ากับว่ามันได้ตายไปแล้ว ไม่มีทางเติบโต แม้จะนำมาใส่แจกันดูแลอย่างดี สุดท้ายมันก็ต้องเหี่ยวเฉา และตายลง...

"แต่ที่ฉันต้องการคือตัวเธอ" "ถึงฉันจะสวยจนใครๆ ก็ต่างอยากได้ตัว แต่ฉันก็ไม่ง่ายที่จะไปกับคนที่พึ่งเคยเจอกันครั้งเดียวหรอกค่ะ" "แน่ใจเหรอว่าครั้งเดียว…ดีเจอลิซ" "ดะ ดีเจอลิซ…อะไรของคุณ ฉันชื่อลิลิน…" "หึ…" "ยะ อย่าบอกนะว่าคนในคืนนั้นเป็นคุณ!?" . . "นายต้องการอะไรกันแน่…" "ฉันบอกแล้วไงว่าฉันต้องการตัวเธอ เธอไม่ต้องทำอะไร…แค่เตรียมตัวเป็นผู้หญิงของฉันก็พอ"