วันไนท์สแตนด์

เพราะคำว่า "พี่-น้อง" ของเธอและเขา เพราะความใกล้ชิดทำให้เธอต้องมาตกหลุมรักเขา และคิดเกินคำว่าพี่ชาย...

แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขามันตรงกันข้าม

One night stand คำที่ นิโคไล แอนตัน มหาเศรษฐีเพลย์บอย เลือกมาใช้กับชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันและ มีความสุขแบบไร้ข้อผูกมัด แต่แล้วค่ำคืนที่แสนหฤหรรษ์ของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล เพราะผู้หญิงแปลกหน้าที่ทำให้เขาพอใจตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอกลับทำร้ายเขาเพราะความเข้าใจผิด ทำให้ได้อับอายต่อสายตานับร้อยคู่ เพียงคำขอโทษเท่านั้นที่เขาต้องการ ทว่าไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะดันเจอกับผู้หญิง หัวแข็ง ปากร้ายและดื้อ ทางเดียวที่จะกำราบและให้เธออยู่ในอ้อมกอดอันแน่นหนาของเขาได้ นั่นคือขังเธอเอาไว้เสียเลย พร้อมกับข้อตกลงเพียงข้อเดียว ดินเนอร์แล้วจบ ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวทำให้ ไอลดาต้องหนีความรู้สึกผิดต่อตัวเอง และหนีจากความทรงจำคืนเดียวที่แสนวาบหวาม หอบกายใจที่เต็มไปด้วยรอยรักจากชายแปลกหน้ากลับประเทศไทย แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่ใช่แค่รอยรักที่ติดตัว มาด้วยเท่านั้น หากแต่เป็นพยานรักที่ถือกำเนิดขึ้นโดยไม่รู้มาก่อน จนกระทั่งได้พบเขาอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เธอต้องหนีใจตัวเองและปกปิดความลับบางอย่างไม่ให้เขารู้ว่า พยานรักตัวน้อยเป็น “ลูกใคร”

“อุ๊บส์!” นานเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ ที่เธอสลบไปเพราะฤทธิ์ยากลิ่นประหลาด เมื่อตื่นลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเสื่อน้ำมันในห้องพักขนาดเล็กที่ทำด้วยสังกะสีทั้งสี่ด้าน ข้าวของเครื่องใช้ที่วางอยู่อย่างระเกะระกะหลายจุดหลายมุมทำให้รู้ว่าเป็นของใช้ของผู้ชายทั้งสิ้น แน่นอน กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ยังไม่แรงเท่ากลิ่นเหงื่อกลิ่นสาบของคนใช้แรงงาน !

ชุนฟางชินเด็กสาวยุคปัจจุบันดันได้ทะลุมิติเข้ามาในนิยายเป็นสตรีโง่งมที่ทนมองยอมให้สามีแต่เมียน้อยเข้ามาในจวน... เอาเถอะ...นั้นเป็นเรื่องของเมื่อก่อน ในวันที่เข้าแต่งสตรีอื่นเข้าจวน...ชุนฟางชินก็พาบุรุษอื่นเข้าจวนร่วมเตียงเช่นกัน

"สวยแบบนี้ค่าตัวเท่าไรล่ะ ผู้ชายโต๊ะนั้นให้คุณเท่าไร ผมจ่ายให้มากกว่าสองเท่า"ธรรศธรเอ่ยระราน "นี่คุณ ถ้าคุณเมาก็กลับไปซะ อย่ามายุ่งกับฉัน"มณีรินทร์ยังควบคุมอารมณ์ได้ดี แม้ภายในใจจะเริ่มหวาดกลัว "ปล่อย!"หญิงสาวเริ่มดิ้นหนักขึ้น เมื่อฝ่ามือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ธรรศธรเริ่มลูบไล้สีข้าง และสะโพกแน่นกลมกลึงอย่างมันมือ อกอวบอิ่มเบียดเข้าหาอกกว้าง เอวเล็กเบียดอยู่กับช่วงเอวสอบที่มีกล้ามเนื้อแน่นแบบคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ จากตอนแรกที่คิดจะแกล้งให้เธอกลัว กลับกลายเป็นความต้องการแบบที่ธรรศธรเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง "ร้อนแรงอย่างนี้นี่เล่าพุฒิพัฒน์ถึงได้หลงจนหัวปักหัวปำ" "ปล่อย! ฉันบอกให้ปล่อยช่วย!..."เสียงตะโกนขาดหาย เมื่อริมฝีปากหนาฉกลงมาปิดปากอิ่ม มณีรินทร์เองก็นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนแปลกหน้าคุกคามเธอแบบนี้ ความกลัวเริ่มเข้าเกาะกุมหัวใจ

คำโปรย "เมื่อเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเขาต้องมาเจอกับเพลย์เกิร์ลตัวแม่อย่างเธอ เกมรักสุดอันตรายจึงเริ่มต้นขึ้น พร้อมเดิมพันเงินสิบล้าน! ใครจะตกหลุมรักก่อน คนนั้นแพ้...ใน เดิมพันรักนักล่าหัวใจ"

“หนูไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ หนูว่า...” “แล้วหนูรังเกียจคนแก่รึเปล่า” “ก็...” เธอใช้เวลาทบทวนตัวเองเพียงสามวินาทีก็ได้คำตอบ “ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ” “หนูยังไม่มีแฟนสินะ” “ไม่มีหรอกค่ะ หนูไม่เคยคิดเรื่องนี้ ว่าแต่ท่านจะสอบสวนหนูหน้าห้องน้ำในขณะที่...ไอ้นั่น” เธอชี้ที่ช่วงล่างของเขา “มันชี้หน้าหนูอยู่แบบนี้หรือคะ?” “มันไม่ได้แค่อยากชี้นะ” เขาเริ่มทะลึ่งกับเธอเรื่อยๆ สายตาของเขาจ้องเธออย่างมีเลศนัยน์ ราวกับกำลังกลืนกินเธอ “หนูอยากลองมั้ย”

เธอคือสาวออฟฟิศสุดสวยที่ยังโสด...ส่วนเขาคือคนบ้าข้างถนน ที่ช่วยชีวิตเธอไว้ “อ่า...อย่า...” เธอหลับตาแน่น ส่ายหน้าดิก เมื่อมันก้มลงมาหวังจะจูบหอมเธอให้หนำใจ แต่... ผั๊วะ! “อั๊ก!” เสียงดังผั๊วะนั้นเองที่ทำให้มันทิ้งตัวลงนอนทับเธอแล้วหมดสติไปเลย “หะ??” เธอตกใจแทบช็อค ลืมตาขึ้นมองด้วยความสงสัยระคนประหลาดใจว่าเกิดอะไรขึ้น จึงได้เห็นชายร่างใหญ่คนหนึ่งยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า ในมือของเขาถือไม้อันใหญ่ทีเดียว ไม้ที่ทำให้เกิดเสียงดังผั๊วะ...และเสียงร้องอั๊ก! “อะ...เอ่อ...” ทิพย์นารีใจเต้นระส่ำ เพราะจำชายคนนั้นได้ ชายบ้าที่ใช้ชีวิตอยู่ในตลาดแห่งนี้มาเกือบสองเดือนแล้ว

เมื่อมิเชลคุณหนูบ้านรวยผู้เพียบพร้อมไปหมดทุกอย่างดันมีปัญหากับที่บ้านจนต้องหนีพักเรื่องปวดหัวไปเที่ยวทะเลคนเดียวและได้เจอเข้ากับแดนดินที่เป็นพ่อหนู่มบาร์โฮสตัวท๊อปจนเผลอตัวเผลอใจไปมีวันไนท์สแตนด์กับเขา....แต่การเผลอใจครั้งนี้มันดันไม่จบแค่ครั้งเดียว