วันไนท์สแตนด์

...เมื่อเธอได้หายไปจากชีวิตของเขา เมื่อ 5 ปีก่อน ...และวันนี้เธอกลับมา...พร้อมกับบ่วงที่ติดมากับเธอ ...แล้วเขาจะทราบหรือไม่ ว่าบ่วงรักที่เขามอบให้เธอในวันนั้น คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง..

"สวยแบบนี้ค่าตัวเท่าไรล่ะ ผู้ชายโต๊ะนั้นให้คุณเท่าไร ผมจ่ายให้มากกว่าสองเท่า"ธรรศธรเอ่ยระราน "นี่คุณ ถ้าคุณเมาก็กลับไปซะ อย่ามายุ่งกับฉัน"มณีรินทร์ยังควบคุมอารมณ์ได้ดี แม้ภายในใจจะเริ่มหวาดกลัว "ปล่อย!"หญิงสาวเริ่มดิ้นหนักขึ้น เมื่อฝ่ามือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ธรรศธรเริ่มลูบไล้สีข้าง และสะโพกแน่นกลมกลึงอย่างมันมือ อกอวบอิ่มเบียดเข้าหาอกกว้าง เอวเล็กเบียดอยู่กับช่วงเอวสอบที่มีกล้ามเนื้อแน่นแบบคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ จากตอนแรกที่คิดจะแกล้งให้เธอกลัว กลับกลายเป็นความต้องการแบบที่ธรรศธรเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง "ร้อนแรงอย่างนี้นี่เล่าพุฒิพัฒน์ถึงได้หลงจนหัวปักหัวปำ" "ปล่อย! ฉันบอกให้ปล่อยช่วย!..."เสียงตะโกนขาดหาย เมื่อริมฝีปากหนาฉกลงมาปิดปากอิ่ม มณีรินทร์เองก็นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนแปลกหน้าคุกคามเธอแบบนี้ ความกลัวเริ่มเข้าเกาะกุมหัวใจ

เมื่อก่อนถึงวันวิวาห์ เพื่อนเจ้าสาวทั้งหลาย ได้จัดปาร์ตี้สละโสดให้กับว่าที่เจ้าสาวคนใหม่ ด้วยของขวัญสุดอร่อยเหาะอย่าง บันนี่ บอย ให้เจ้าสาวได้เปิดประเดิม โดยหารู้ไม่ว่า เขาคือเพื่อนเจ้าบ่าวของเธอด้วย

เธอคือสาวออฟฟิศสุดสวยที่ยังโสด...ส่วนเขาคือคนบ้าข้างถนน ที่ช่วยชีวิตเธอไว้ “อ่า...อย่า...” เธอหลับตาแน่น ส่ายหน้าดิก เมื่อมันก้มลงมาหวังจะจูบหอมเธอให้หนำใจ แต่... ผั๊วะ! “อั๊ก!” เสียงดังผั๊วะนั้นเองที่ทำให้มันทิ้งตัวลงนอนทับเธอแล้วหมดสติไปเลย “หะ??” เธอตกใจแทบช็อค ลืมตาขึ้นมองด้วยความสงสัยระคนประหลาดใจว่าเกิดอะไรขึ้น จึงได้เห็นชายร่างใหญ่คนหนึ่งยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า ในมือของเขาถือไม้อันใหญ่ทีเดียว ไม้ที่ทำให้เกิดเสียงดังผั๊วะ...และเสียงร้องอั๊ก! “อะ...เอ่อ...” ทิพย์นารีใจเต้นระส่ำ เพราะจำชายคนนั้นได้ ชายบ้าที่ใช้ชีวิตอยู่ในตลาดแห่งนี้มาเกือบสองเดือนแล้ว

อุบัติเหตุคืนนั้น คือจุดเริ่มต้นระหว่างเขาและเธอ ความแค้นดั่งรากไม้ยึดเหนี่ยวใจ จะแปรเปลี่ยนเป็นรักได้หรือไม่ พรหมลิขิตเท่านั้นเป็นผู้กำหนด

ทำผัวจนสลบ แล้วหลบไปแซ่บกับเพื่อนผัว (นอกบ้าน) ค่ำคืนที่แสนโรแมนติกของคู่บ่าวสาว ความรักแสนเร่าร้อนเกิดขึ้นบนเตียงนอนที่เต็มไปด้วยกลีบกุหลาบแดงหอมกรุ่น กลิ่นอายความสุขสมหวังหอมละมุนในทุกอณูของบ้านหรูราคาแพง “อืออ...อะ อ๊า” ดวงยิหวาผละจากอ้อมกอดของสามีอ้วนพีดำเมี่ยมอย่างยากเย็น เพราะพุงพลุ้ยของเขาทับทรวงอกของเธอเกือบมิด หากยังซุกกายอยู่ในอ้อมกอดของเขา มีหวังจะหายใจไม่ออก “โอว...” เธอแทบจะหยุดหายใจ ขยับกายเบาๆ เพื่อไม่ให้เขารู้สึกตัว ค่อยๆก้าวลงจากเตียงนอนด้วยความรู้สึกเซ็งในอารมณ์นิดหน่อย เคืองเล็กน้อยถึงปานกลาง นั่นเพราะเซ็กซ์ที่เพิ่งจบลงไปนั้น ไม่สามารถสนองตอบความต้องการของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ในวันแต่งงานปานิศาจับได้ว่าเจ้าบ่าวของเธอแอบมีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิท ที่ทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าสาว หญิงสาวจึงทิ้งทุกอย่าง เป็นเจ้าสาวครึ่งทางดีกว่าไปให้สุดทางพร้อมกับความเจ็บปวด

ทำไมเธอจึงกระสันอยากจะไปบ้านแฟนในวันเกิดนักล่ะ? เธอมีจุดประสงค์อะไรเหรอ...อารดา? โธ่เอ๊ยยัยทะลึ่ง! เธอคิดว่าความฝันมันจะเกิดขึ้นจริงอย่างนั้นเหรอ เธอหวังจะมีเซ็กส์กับพ่อของแฟนอย่างเร่าร้อนเหมือนอย่างในฝัน อยากดื่มด่ำกับรสชาติเซ็กส์ที่ฝันใฝ ฝันไปเถอะแม่คุ๊ณ...เพราะผู้ชายคนนั้นคงไม่มีวันกล้าเข้ามายุ่งกับแฟนสาวของลูกชายหรอก เขาไม่มีวันกล้าอึ๊บเธอเหมือนอย่างในฝัน แม้เขาจะเป็นคนเจ้าชู้มักมากอยากกามสักแค่ไหนก็ตาม “ใช่...ไม่มีทาง...เป็นไปได้”

“ขอบใจมากที่ไม่รังเกียจลุง” เธอหยิบขนมปังปิ้งขึ้นมาแล้วทาแยมสีแดงลงไปอย่างใจเย็น แต่หัวใจเต้นรัวระส่ำอย่างห้ามไม่อยู่ “หนูจะรังเกียจลุงทำไมคะ ในเมื่อลุงทำให้แม่มีความสุข และดูแลแม่อย่างดี” ดูแลดีมากจนแม่ของเธอร้องครวญครางเหมือนจะขาดใจแทบทุกคืน ร้องโหยหวนอย่างสุขสมในรสปรารถนาจนดังลั่นไปทั้งบ้าน แถมยังสดชื่นแจ่มใสเหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้มที่เพิ่งจะแตกเนื้อสาว อารมณ์ดีมีความหวานในชีวิตขึ้นเป็นกอง “แต่เมื่อคืนแม่หนูเจ็บหนักเพราะลุงเลย” ก็เห็นเจ็บทุกคืน...เธอเถียงในใจ แต่คำว่าเจ็บหนักของพ่อเลี้ยง ไม่ได้มีความรู้สึกผิดอะไรทั้งนั้น สายตาของเขาบ่งบอกถึงความภาคภูมิใจ เขากำลังอวดว่าตัวเองเจ๋งในด้านเซ็กซ์สินะ

เรื่องรักๆเลิฟๆเกิดขึ้นในสวนหลังบ้าน...ระหว่างคุณหนูคนเล็กผู้ดื้อดึง กับคนสวนห่ามห้าวสุดเซ็กซี่ โอววว...คนสวนซึ่งเป็นคนงานของบ้าน กำลังทำให้เธอปั่นป่วนไม่หยุด ทั้งที่เขาไม่มีทางเป็นผู้ชายในความคิด...ในสเป๊ก...เขาแตกต่างจากไอดอลเกาหลีที่เธอเป็นติ่งราวฟ้ากับเหว