วัยรุ่น

เบื้องหลังบานประตูที่ปิดลง… ผมทอดกายลงนอนตะแคงบนโซฟาที่วางอยู่ชิดผนัง เอาหลังเบียดโซฟา ยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาฟาดไว้กับพนักโซฟาเพื่อให้ง่ามขาแหกอ้า ผมเอาวาสลีนทารูน้อยๆ แล้วตามด้วยกล้วยหอมใบเขื่อง… ค่อยๆ กดเบียดบดรูจีบเข้ามาในความคับแน่น “โอ๊ว… ซี้ดดดด… พี่แดนน์ครับผมเสียว… ” ขณะที่กล้วยหอมกำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ ใบหน้าหล่อเหลาและเรือนร่างสุดกำยำของพี่เขยก็ผุดวาบเข้ามาในความคิดอันมืดดำของผมอีกครั้ง

“อ๊อย... คุณดำ... อรเสียว” อรทัยยอมรับว่าสยิว เสื้อยืดตัวบางของหล่อนโดนเลิกขึ้นไปกองเอาไว้เหนือทรวงอกแล้วถอดออกจากร่างเอิบอิ่ม “รู้ไหมว่าผัวคิดถึง” อดัมส์จูบไซ้ซอกคอของภรรยาอย่างหื่นกระหาย ซุกไซ้ใบหน้าลงมาดูดนมจนหัวนมเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายทั้งสองเต้า ก่อนจะขยับขึ้นทาบทับร่างน้อยๆ ของอรทัยที่นอนทอดร่างตามความยาวของโซฟา ง่ามขาถูกดันให้เปิดอ้ารับลำตัวหนาของอดัมส์

เมื่อฉันต้องมาอยู่บ้านเช่าในราคาถูกแสนถูกในความที่เงินน้อย ฉันจึงไม่มีสิทธิ์เลือกมากนัก ฉันได้บ้านเช่าราคาถูกแถมรูทเมทสุดหล่อลากที่วันๆพาสาวๆมานอนเล่นจ้ำจี้กันไม่ซ้ำหน้าแทบจะทุกคืน!!!!! “ทำไมนายไม่ใส่ถุง?” “ก็พี่ยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน…พี่ปลอดภัยผมเลยไม่ใส่” “แต่นายผ่านผู้หญิงมาเยอะ..นายไม่ปลอดภัย!” “ถึงผมจะมีอะไรกับผู้หญิงมาเยอะ…แต่ผมสวมใส่ถุงทุกครั้งและทุกน้ำนะครับ…”

ซูเหยาหญิงสาวโสดอายุ 30 ปี บ้างาน มีห้างสรรพสินค้าเป็นของตัวเอง ไม่มีคนรัก มุ่งทำงาน เพราะเธอต้องการหาเงินมาเปย์นิยายที่ชอบอ่าน จนวันหนึ่งเธออ่านนิยายถึงขั้นไม่หลับไม่นอน แล้วสติของตนก็ดับลง ทั้งที่ยังอ่านนิยายเรื่องนั้นค้างอยู่ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าได้อยู่ในสถานที่แปลกประหลาด ที่มีความทรงจำของใครอีกคนผุดขึ้นมาในหัวของตน ทำให้ตัวเองได้รู้ว่าตอนนี้เธอได้อยู่ในร่างของแม่เลี้ยงใจร้ายในนิยายที่เธออ่านค้างไว้ไปเสียแล้ว

6 เรื่องสั้น...ที่คุณผู้อ่านต้องแอบคิดตาม เรื่องราวความรักที่อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ รวบรวมอุปสรรคที่เกิดขึินระหว่างเส้นทางของรักเรา โลกที่เต็มไปด้วยจูบนับเป็นของขวัญที่มีค่ามากที่สุดในโลก เมื่อสิ่งนั้นมันคือความรัก 1. อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน 2. ชนท้องน้องสาว 3. ผู้ชายแพร่พันธุ์ 4. เมื่อเขาต้องการ 5. ค่าคุ้มครองมาเฟีย 6. สาวใช้ห้องข้าง

....การเจอกันครั้งแรก ด้วยอุบัติเหตุ...จึงนำพามาสู่ความใกล้ชิด... คนหนึ่งที่ตั้งใจรัก...แต่อีกคนกลับเข้าหาเพื่อหวังพียงได้เชยชมร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอ...

เมื่อคำสัญญามาถึง… เขาต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ เพื่อรักษาตระกูลตามความเชื่อของพ่อที่ดูเหมือนจะงมงายสิ้นดี ภายในระยะเวลาหนึ่งปีที่เขาอยู่ต้องในฐานะ ‘สามี’ ของยัยเด็กอ้วนฟันเหยินที่ตอนนี้…โตเป็นสาวสวยสะพรั่งแล้ว

“พี่ช่วยฉันได้ไหมคะ?”ก่อนจะขึ้นรถเธอถามเขาย้ำอีกครั้งพร้อมกับจับแขนเขาแน่น เธออยากได้ความมั่นใจว่าเขาจะช่วยและไม่ทิ้งเธอไปกลางคัน“ช่วยให้ยายฉันปลอดภัยจากคนพวกนั้น แล้วพี่ต้องการอะไรจากฉัน ฉันจะให้พี่ทุกอย่าง” “หมายความว่าไง?”คาเตอร์หรี่ตามองเธอเหมือนสงสัยคำพูดของเธอ มองก็รู้ว่าเธอไม่มีอะไรจะให้เขา ผู้หญิงที่ทำงานตัวเป็นเกรียวหัวเป็นน็อตขนาดนี้จะมีปัญญาอะไรมาชดใช้อะไรให้เขาได้นอกเสียจากว่า… “ตัวฉันค่ะ พี่เอาไปได้เลย ฉันจะยอมพี่ทุกอย่างขอแค่รับปากว่าจะช่วยฉันและยายให้ปลอดภัยไปตลอด” คาเตอร์เหยียดยิ้มออกมาอย่างไม่เชื่อว่าผู้หญิงแบบเธอจะเสนอตัวเองให้เขาเพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวเอง แต่ทว่ามันคงเป็นอย่างเดียวที่เธอจะให้เขาได้“เธอแน่ใจนะที่พูดออกมา”

“ยัยหนู… นั่งลงสิ ยายมีเรื่องจะคุยด้วย” “ค่ะคุณยาย… ” “เหลือเวลาอีกเพียงแค่เจ็ดวันก่อนเข้าพิธีวิวาห์กับคูเปอร์ และตลอดเจ็ดวันนี้หนูจะต้องฝึกวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ อย่างจริงจัง… ” มาดามโรสซี่บอกธุระสำคัญที่ทำให้เรียกโมนาร์มาพบในวันนี้ “คะคุณยาย… ” โมนาร์รู้สึกตกใจ วันที่หล่อนเคยนึกกลัวว่าจะมาถึงสักวัน ตอนนี้มาถึงแล้วจริงๆ “ไม่ต้องตกใจ… ประเพณีนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกจ้ะ เมื่อก่อนตอนอายุเท่ากับหนูซาร่าห์แม่ของหนูก็ได้รับการถ่ายทอดวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ มาแล้วเช่นกัน มันจะทำให้ชายทุกผู้ที่ได้สู่สมกับหนูจะรักหลงติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น… ” มาดามโรสซี่บอกถึงเหตุผลที่ผู้หญิงในตระกูลนี้จะต้องผ่านการฝึกฝนกามสูตรสมสู่ “ค่ะ… เอ่อ… แล้วใครจะเป็นครูสอนให้หนูคะ” “พ่อบ้านทั้งเจ็ด… ” มาดามโรสซี่ตอบ… อันที่จริงโมนาร์พอจะเดาได้ เพราะเคยมีคนพูดถึงเรื่องนี้ให้ได้ยิน วันนี้เรื่องนี้วนเวียนกลับมาเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งในคฤหาสน์… เมื่อถึงคราวของหล่อนบ้าง

ข้อดีของการแอบรักคือสามารถมีความสุขได้เฉพาะในพื้นที่ของเรา ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานขนาดนี้ล่ะคะ ในตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร รู้แค่ว่าฉันชอบเขา! ใช่แหละฉันชอบเขา แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้แอบมองก็มีความสุขมากแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ยิ้มได้โดยไม่ต้องคาดหวังมากกว่า “อย่างมึงก็ได้แค่มองแหละ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว! เอาเวลาไปลดน้ำหนักเหอะ ฮ่า ๆ” กลายเป็นประโยคเจ็บ ๆ ที่ฝังใจฉันมาตลอด ...