วัยรุ่น

มุกสลิลถูกคุกคามทางเพศจาก วรภพ พ่อเลี้ยงของเธอ แทนคุณจึงชวนเธอมาเป็นรูมเมทเพื่อหนีจากภัยคุกคาม และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างลึกซึ้ง...ในวันที่ทั้งคู่ต่างอกหักพร้อม ๆ กัน แต่เรื่องราวไม่ง่ายดาย เมื่อวรภพได้เจอกับ พิมพ์ประภา แม่ของแทนคุณ และใส่ร้ายมุกสลิลว่าเป็นเด็กใจแตก แถมยังโกหกว่ามุกสลิลหนีไปอยู่กับแทนคุณเพราะทะเลาะกับเขา และอ้างว่ามุกสลิลได้มีความสัมพันธ์กับตนเองตั้งแต่ก่อนแม่เธอเสียชีวิต พิมพ์ประภาหลงเชื่อทุกอย่าง จึงส่งแทนคุณไปฝึกงานต่างประเทศในบริษัทของสามีใหม่ วรภพใช้โอกาสนี้วางแผนข่มขืนมุกสลิลในห้องทำงานจนสำเร็จ มุกสลิลหนีไปหาแทนคุณ และยอมไปฝึกงานกับเขาที่เมืองนอก แต่ไม่นานเธอก็พบว่าตัวเองตั้งท้อง! มุกสลิลคิดว่าลูกในท้องต้องเป็นของพ่อเลี้ยงที่ข่มขืนเธอ จึงตัดสินใจสารภาพกับพิมพ์ประภาและตั้งใจจะจากไปอย่างเงียบ ๆ หลังฝึกงานเสร็จ เพื่อไม่ให้แทนคุณต้องมารับผิดชอบ แต่เมื่อลูกคลอดออกมา พิมพ์ประภาสงสารลูกชายจึงนำเด็กไปตรวจ DNA และพบว่า แทนคุณคือพ่อที่แท้จริง! ทว่าเมื่อทั้งสองกลับไปหา มุกสลิลได้พาลูกหนีไปแล้ว... เพราะเธอยังคงเชื่อว่าลูกเป็นของพ่อเลี้ยง

"โดนเขาด่าว่าเลวมาเหรอวะ" คำถามของบอมทำเอาเป้ต้องขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับเดินหนีเพื่อน อาทิตย์ที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็แค่นหัวเราะออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และนั้นก็ทำให้บอมต้องขมวดคิ้วอย่างมึนงง "อะไรของพวกมันวะเนี่ย...." บอมเกาหัวอย่างมึนงงเมื่อเพื่อนรักทั้งสองมันมีท่าทีแปลกไปอีกคนแล้วโดยเฉพาะไอ้เป้เพื่อนรักที่ตอนนี้ไม่ต่างจากอาทิตย์ในคราที่มีรักเลย "เดี๋ยวนะนี่มึงอย่าบอกนะว่าโดนน้องฝนด่ามาจริงๆ?" อาทิตย์กอดอกถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงยียวน คนโดนถามพ่นลมหายใจออกมาหนักๆและพยักหน้าเป็นคำตอบแทน "ให้มันได้แบบนี้สิวะ นี่พี่เป้เฮดว้ากต้องมาอารมณ์เสียเพราะรุ่นน้องปีสองด่าว่าเลวเหรอวะเนี่ย" เป้ตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดเย้าแหย่นั้นอย่างดุดัน "มึงอย่ากวนตีนไอ้อาทิตย์!" ตะเบ็งเสียงใส่เพื่อนอย่างหัวเสีย "กูว่าท่าจะได้กัดกันอีกนานนะ" อาทิตย์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันและหนุมตัวเดินออกมาจากตรงนั้น เขาเดินเข้าไปในอาคารเรียนก่อนเป้และบอมเพราะดูท่าทางแล้วคงนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นาน

พระเอก เสือ อายุ 39 ปี ปัจจุบัน...เป็นเจ้าของไร่สวนทุเรียนขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของจังหวัด - นิสัยค่อนข้างนิ่งเงียบ สุขุม ดูเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าคนอื่น รู้จักพูดเเละวางตัว เเต่ถ้าสนิทก็ค่อนข้างกวนๆ เเละเจ้าเล่ห์พอตัว โดนเฉพาะกับนางเอก เเต่ถ้าเข้าโหมดคลั่งรักเมื่อไหร่ อบอุ่น ใจดี สายเปย์ ชอบหยอดคำพูดหวานๆ เเละตามใจเก่ง นางเอก นานะ ( เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ) อายุ 22 ปี ว่าที่บัณฑิตป้ายเเดง ที่พึ่งเรียบจบมาหมาดๆเเต่ต้องมาช่วยงานครอบครัวเมื่อเรียบจบ -นิสัยน่ารักเหมือนกับหน้าตา ใจดี สดใส เป็นกันเอง เข้ากับคนง่าย กินง่ายอยู่ง่ายสบายๆ ยิ้มทีโลกสดใส เเต่ก็เป็นคนดื้อพอตัวเเละเเก่นไม่ค่อยยอมคน สู้คน ทันคน ไม่ค่อยกลัวใคร เเต่เวลาเธออ้อนใคร คนๆนั้นต้องเเพ้ทางลูกอ้อนของเธอทุกทีโดยเฉพาะพระเอกของเรา ( ไม่มีนอกกาย - ไม่มีนอกใจ ) เป็นเเนวฟีลกู๊ด สบายๆเบาๆสมอง ตามความถนัดของไรท์ เเต่ก็มีดราม่านิดๆพอเป็นพิธี ไม่อนุญาติให้ใครดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบโดยไม่ได้รับอนุญาติ

จะทำอย่างไรเมื่อคนที่คุณ 'กลัว' ที่สุด คือคนเดียวกับที่หัวใจคุณ 'เรียกหา' พบกับเรื่องราวความรักวุ่นๆ ของพี่ว้ากสายโหดและลูกแมวศิลปกรรมใน #ใจเถื่อน

“ฉันก็แค่อยากช่วยเพื่อนให้ห่างจากผู้หญิงแบบเธอ” “ผู้หญิงแบบฉันมันเป็นยังไง” “ก็อยากได้ผัวของคนอื่นไง!!!”

หัวใจไม่ได้มีไว้ให้ใคร ปากร้าย ปากหนัก ไม่สนใจใครหน้าไหน คะนิ้ง สาวน้อยเฟรชชี่นิสัยตรงไปตรงมา ต้องพบกับโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยเพื่อนใหม่ เสียงกรี๊ดจากนักศึกษาหญิง และ... "พี่โซล" หนุ่มวิศวะสุดฮอตที่หล่อจัดระดับเทพบุตร จนใครๆ ก็อยากตกเป็นของเขา! แต่สำหรับคะนิ้ง... ไม่ใช่แค่ไม่อิน ยังงงว่านี่มันอะไรกันนักหนา จนกระทั่งจู่ๆ เพื่อนสาวตัวแสบอย่าง กัสจัง ตะโกนบอกคนทั้งโรงอาหารว่า "คะนิ้งมันชอบพี่โซล!" เรื่องเลยไปกันใหญ่! และเมื่อพี่โซลหันมาด้วยสายตาเย็นชาราวกับน้ำแข็งไซบีเรีย พร้อมกับ คำพูดสุดเจ็บว่า “ถ้าที่บ้านมีกระจก ก็ลองกลับไปส่องหน้าตัวเองดูใหม่ หน้าอย่างกับปลาปักเป้า” อะไรจะปากดีขนาดนั้น!? จากคำพูดแสนแทงใจ คะนิ้งเลยปักธงทันทีว่า "ผู้ชายแบบนี้ ต้องโดนเอาคืน!"

ทุก ๆ คำพูดยังดังกึกก้องอยู่ในความทรงจำไม่เคยเลือนหาย สถานะที่รักได้ คิดถึงได้ แต่ไม่สามารถครอบครองได้ มันเป็นแบบนี้สินะ...

ความบังเอิญที่เขาได้เข้ามาช่วยเธอไว้ แต่เธอก็หาเขาไม่เจอ ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง เธอก็อยากที่จะขอบคุณเขา จนกระทั่งมาเจอกันในคณะเดียวกัน ทำให้เธอได้รู้จักเขามากขึ้น

“นัตตี้!! เปิดประตูหน่อย! เร็วๆ” “จ้ะแม่” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ รีบสวมกางเกงในแล้วลงจากเตียง เดินไปเปิดประตูให้แม่ “เพี๊ยะ!!” ทันทีที่ประตูเปิดออก แม่ก็ตบฉันด้วยความแรง จนทำให้ฉันหน้าหัน แก้มชาแดงเป็นริ้ว ฉันตกใจมาก ขยับถอยหลังอัตโนมัติ น้ำตาคลอด้วยความเจ็บ “แม่! ตบหนูทำไม??” แม่ชี้หน้าฉัน แววตาโกรธจัด อย่างกับนางร้ายในละคร “มึงทำไรกับผัวกูหะอีลูกร่าน อีลูกทรพี ผู้ชายมีเยอะแยะทำไมมึงไม่ไปแบให้มัน มึงอย่าคิดนะว่ากูไม่รู้ว่ามึงแอบยั่วผัวกูมาหลายหนแล้ว” “เปล่านะแม่!!”

ในห้องซ้อมดนตรีของชมรม และพวกเขาสามคนเป็นเพื่อนของแฟนฉันเอง “ล็อคประตูสิโน้ต” ฉันออกคำสั่งราวกับเป็นเจ้าแม่ รู้สึกเหมือนตัวเองเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย หลังจากที่รู้ว่าตัวเองโดนแฟนสุดที่รักหลอกลวงและทรยศ โน้ตหันมองสองเพื่อนซี๊อย่างงงงัน สายตาของวินและพีที่มีแววสะใจซ่อนอยู่ บอกเขาว่าอย่ารอช้าสิวะ รีบทำตามที่ฉันสั่งเดี๋ยวนี้ โน้ตดวงตาเป็นประกาย เห็นสถานการณ์ก็ประเมินได้ทันทีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้ “จัดให้!!” โน้ตปิดล็อคประตูห้องทันที ขณะข้างนอกห้อง วงดนตรีของรุ่นน้องกำลังซ้อมกันอยู่จนเสียงดังกระหึ่มไปทั้งโกดัง