หมอ

อัยยา...หญิงสาวที่ต้องแต่งงานกับ....ปรินท์....เพื่อใช้หนี้บุญคุณ เธอไม่เหลือทางเลือกแม้แต่ทางเดียวเพราะคำว่า ""บุญคุณของผู้มีพระคุณ"" ค้ำคอ

"เธอรับจ้างหลอกผู้ชาย...แต่เขากลับเป็นคนเดียวที่เธอหลอกไม่ได้!" เมื่อจันทร์สิตา หญิงสาวผู้ใช้เสน่ห์เป็นเครื่องมือ ทำงานลับในเงามืดเพื่อแลกกับเงินก้อนโต ต้องปะทะกับ ‘หมออนล’ ศัลยแพทย์ผู้เพียบพร้อม สุขุม เยือกเย็น และไม่เคยสนใจผู้หญิงหน้าไหน แต่เธอไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังภาพลักษณ์แสนสงบนั้น... เขาคือ ทายาทมาเฟียที่โหดเหี้ยมที่สุดในประเทศ และรู้ทันทุกเกมที่เธอกำลังเล่น เมื่อเหยื่อตีหน้าซื่อกลับกลายเป็นนักล่า และนักล่าผู้เชี่ยวชาญกลับตกหลุมพรางอารมณ์ตัวเอง เกมที่ไม่มีใครควบคุมได้จึงเริ่มต้นขึ้น “คุณไม่ได้ฉลาดพอจะล่าผม…ในเกมของผม” แต่ใครกันแน่…ที่กำลังตกเป็นเหยื่อของหัวใจ?

หวานหรือพริณตาซึ่งมีอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้นแต่ต้องถูกแม่เลี้ยงใจร้ายพามาตรวจพรหมจรรย์เพียงเพราะพรรณีต้องการพาเธอไปขายให้เสี่ยชัด ไอ้เสี่ยบ้ากาม มันต้องการเพียงเด็กสาววัยขบเผาะเท่านั้น พริณตาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของมันมาอย่างดีว่าโรคจิตแค่ไหน "ฉันอยากได้ใบรับรองว่ามันยังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ" พรรณีบอกคุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องตรวจ เขาเงยหน้าขึ้นมองคนพูดและเด็กสาวอีกคนที่นั่งก้มหน้างุด "มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลเจ้า ตัวเขายอมไหมครับ" พฤกษ์คุณหมอหนุ่มวัยสามสิบสองพูดขึ้นอย่างสุภาพ "มันเป็นลูกฉัน มันก็ต้องยอมสิ แกยอมใช่ไหมอีหวาน" "ค่ะ ค่ะ" เธอรีบตอบ ในหัวกำลังคิดหาทางว่าจะหนีจากแม่เลี้ยงใจร้ายและไอ้เสี่ยบ้ากามนั้นได้อย่างไร "งั้นเชิญญาติคนไข้ไปรอข้างนอกก่อนนะครับ" คุณหมอหนุ่มผายมือให้นางพรรณีออกไปนอกห้องตรวจ "เออ ฉันขอคุยกับคุณหมอตามลำพังได้ไหมคะ" พริณตาพูดขึ้นเพราะเธออยากเจรจากับคุณหมอหนุ่มตรงหน้า เวลานี้คงไม่มีใครช่วยเธอได้อีกนอกจากเขาเท่านั้น พยาบาลผู้ช่วยสาวไม่แน่ใจหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม "ตามเข้ามาข้างใน" "มันไม่ใช่แม่หนู"

เมื่อหมอสาวอายุ 27 ดันตกหลุมรักเด็กบาร์โอสต์ อายุ 22 และมารู้ทีหลังว่า เขากำลังเรียนอยู่ วิศวะปี 4 ของมหาวัทยาลัยแห่งหนึ่ง มีเหรอที่สาวใหญ่แก่กว่า 5 ปี จะปล่อยให้พลาดได้ ไม่ว่าต้องใช้มารยา ลูกเล่นแค่ไหน เธอก็จะจีบให้ได้คอยดู ทว่าดูเหมือนโชคจะเข้าข้างเพราะ เธอและเขาต่างก็พบเจอกันบ่อยครั้งราวกับมีด้ายแดง แบบนี้เรียกว่าคู่แท้แล้วรึเปล่า

'แม่เอามาให้หนูดูทำไม บนห้องหนูก็มีสำเนา' 'เตือนแกไว้ไง' 'หนูต่างหากต้องเตือนแม่ หนูยอมแต่งงานกับไอ้เด็กผาตะวันของแม่นั่นแล้ว เมื่อไหร่แม่จะโอนเงินห้าสิบล้านมาให้หนูซะทีเนี่ย หนูจะได้เอาเงินไปซื้อรถคันใหม่ซะที ขืนชักช้า เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไปเมาส์กันได้ ว่าหนูดีแต่พูด' 'นี่แนะ! ' ว่าพลางกำมือเคาะศีรษะลูกสาวด้วยความโมโห 'โอ๊ย! เจ็บนะแม่ เขกหัวหนูทำไม? ' พูดพลางลูบศีรษะตัวเองไปมา 'เขกกะโหลกจะได้จำได้' 'จำเจิมอะไรเล่าแม่! ' 'แกจำไม่ได้เหรอ? ….นี่ฉันถามแกจริงๆ เหอะ ก่อนเซ็นสัญญา แกอ่านรายละเอียดก่อนรึเปล่า ถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่รู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย!'

“ผมรู้ว่าผมผิด ที่ไม่คิดจะตามหา เพราะผมคิดว่าตัวเองคือสาเหตุที่ทำให้คุณได้รับบาดเจ็บจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด” คราวนี้ลูกผู้ชายอกสามศอก นายแพทย์ที่มากด้วยบารมีและอิทธิพล เริ่มหลั่งน้ำตาให้กับความรู้สึกผิด เมื่อเขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ “เมื่อจิตใจของคนเรามืดบอด ก็มักจะมองข้ามทุกสิ่งอย่าง แม้แต่ความเป็นมนุษย์ในตัวเอง ฉันไม่อยากกลับไปสัมผัสกับความรู้สึกแบบนั้นอีก เรื่องราวระหว่างเรา มันไม่ได้เริ่มต้นตั้งแต่แรก แต่กลับมีตอนจบ คุณกลับไปเถอะค่ะ คุณหมอลูคัส ฉันหวังว่าเราคงไม่ได้พบกันอีกนะคะ”

ภารัชชายอมแต่งงานเข้าตระกลูซ่ง เพื่อเป้าหมายสูงสุดคือการให้กำเนิดทายาทจากสายเลือดของ ซ่ง ไป๋ หรือคุณหมอไป๋ศัลยแพทย์ทรวงอกฝีมือดี ใครก็รู้ว่าเขาเป็นคนเย็นชาโหดเหี้ยมและไร้หัวใจ หากไม่มีทายาทให้ตระกูลภายใน 1 ปีจะถือว่าเธอไม่มีคุณสมบัติภรรยาที่เพียบพร้อม และการเป็นแม่ของลูกที่จะเกิดมา ฉะนั้นจำเป็นต้องให้เขามีหญิงอื่นเพื่อผลิตทายาทสืบเชื้อสายตระกูล “แค่หลับตาแล้วทำๆ ก็ได้นี่คะคุณไป๋ จะเว้นก็แต่คุณไร้น้ำยาเป็นพวกนกเขาไม่ขันถึงได้ตายด้านแบบนี้” “ฉันแค่เอาผู้หญิงอย่างเธอไม่ลง” ภรรยาที่แต่งมาอย่างถูกต้อง โดนเขาพูดจาดูถูกสารพัดจะสรรหามาจิกกัดได้ และสุดท้ายคำว่าลูกเมียน้อยก็ตราหน้าเธออยู่ดี “ถือว่าเธอมาไกลที่ถีบตัวเองจากลูกเมียน้อย... ขึ้นมาเป็นสะใภ้ตระกูลซ่งได้” “คุณไป๋” “ฉันก็อยากรู้ เธอจะหน้าด้านอยู่ได้สักกี่น้ำกัน”

คีย์ อัครเดช นันทวัฒน์ ชายหนุ่มหน้าหล่อ ที่อกหักจากรักแรก เพราะน้องสาวเพื่อนรักหักหลัง ทำให้เกิดความแค้นกับสองพี่น้อง เพื่อแก้แค้นเขายอมทำทุกอย่างโดยไม่สนอะไรทั้งนั้น “เธอโทษพี่ไม่ได้นะใบชาเรื่องทั้งหมดเธอเป็นคนผิด” ใบชา ธารณินท์ ศิลานนท์ สาวหน้าหมวยที่มีนิสัยไม่ยอมคนแต่ยอมเขาคนเดียว ไม่ว่าเขาจะใจร้ายกับเธอมากแค่ไหนเธอก็ยังรักเขาเสมอ “พี่คีย์อยากทำอะไรกับชาก็แล้วแต่ใจพี่”