หย่าร้าง

แม็กซิมัส โจนส์ มหาเศรษฐีหนุ่มถิ่นอเมริกา เจ้าของร้านอาหารชื่อดัง Little jones restaurants. ผู้ชายที่เกิดมาพร้อมกับคำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ เขาเพียบพร้อมอดุมไปด้วยทรัพย์สิน มีผู้หญิงวิ่งไล่เหมือนฝูงไฮยีน่าเวลาออกล่าเหยื่อ แต่...ไม่มีผู้หญิงคนไหนผ่านด่านเข้าไปได้ เมื่อแม็กซิมัสคือ...นักล่า เขาใช้เงินกวาดต้อนผู้หญิงสวยๆ มาเก็บไว้ในสต็อก...เลี้ยงดูหล่อนไว้ในกรงปรารถนา ใครแหกกฎ...จุดจบคงไม่ต้องบอก... เมื่อชายหนุ่มพร้อมจะจ่าย...เพื่อตัดความรำคาญสิ่งกวนใจ ทิชา...สาวเอเชียตัวเล็กที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง หล่อนอาศัยอยู่ในประเทศมหาอำนาจอย่างอเมริกาเพื่อศึกษาหาความรู้ ในฐานะนักเรียนทุน…ยากจน ชีวิตที่สงบสุขของเธอปั่นป่วนเพราะการเจอกับคนที่ไม่ควรเจอ เธอเสีย ‘จูบ’ แรกให้กับแม็กซิมัสเพราะอุบัติเหตุ และนั่นทำให้ทิชาต้องเจอกับแม็กซิมัสบ่อยขึ้น เขาวนเวียนอยู่ในสายตาของเธอถี่เกินไป แบบไม่น่าเชื่อ!!

เมื่อชีวิตคู่ถึงจุดอิ่มตัว ย่อมมีใครบางคนที่อยากเดินออกไปจากความสัมพันธ์...

ชาติก่อน หลังจากที่แต่งงานกับโบซือหยวน เซินมานก็ละทิ้งศักดิ์ศรีการเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเซิน และพยายามทำดีทุกวิถีทางเพื่อให้โบซือหยวนพอใจ แต่คนเมืองไห่เฉิงต่างรู้ดีว่าคนรักของโบซือหยวนคือซูเฉียนเฉียน เธอเป็นแค่ของที่ไร้ค่าไร้ราคา โบซือหยวนรู้สึกรังเกียจเธอ หลังจากที่เธอใช้หนี้หมด ก็ให้เธอตายบนห้องผ่านตัด หลังจากเกิดใหม่ ในใจเซินมานก็คิดว่าจะออกไปจากโบซือหยวน หลังจากตกลงหย่าแล้ว สามีที่เกียจเธอเข้ากระดูกดำก็เปลี่ยนทัศนคติของเขาไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเผชิญหน้ากับอดีตสามีที่คุกเข่าขอแต่งงานใหม่ เซินมานหันกลับเข้าไปในอ้อมแขนโอบกอดของโบซือหยวน เซินมาน: เห็นหรือยัง คนรักใหม่ เซียวตั๋ว: สวัสดี สามีเก่า

เมื่อสามีสุดที่รักเป็นหนี้พนันยี่สิบล้าน จึงทำให้ภรรยาที่ดีอย่าง 'นภัสสร' ต้องหาทางช่วยสามีอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าหนทางนั้นจะต้องเอาตัวเธอเข้าแลกเพื่อใช้หนี้ก็ตาม

“ย...อย่าทำน้องชายฉัน ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าฉัน อย่าฆ่าน้องชายฉัน” “เธอจะเอาชีวิตของเธอแลกกับน้องชายว่างั้น” “ช…ใช่” มนัสนันท์เสียงเครือร่างแน่งน้อยสั่นสะท้าน เหมือนลูกนกที่พรัดพรากจากรัง ไร้ซึ่งที่พักพิง เธอกลัว…กลัวน้องชายจะตายด้วยน้ำมือของผู้ชายคนนี้ “ยอมตายเพื่อมันใช่ไหม?” “ใช่ ฉันยอมตาย ขอแค่น้องชายฉันรอดก็พอ” “งั้นก็ตายซะ!” คลาวด์รั้งท้ายทอย แล้วใช้ปืนจ่อที่ขมับของหญิงสาว “…” “ว้า! เสียดายจังเลยที่เธอไม่กลัวตาย” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ ก่อนจะใช้ปืนเกลี่ยที่พวงแก้มสวยเบาๆ "สิ่งที่เธอพยายามทำ มันกลับทำให้ความคิดฉันเปลี่ยนไป" “มะ...หมายความว่ายังไง?" “ไอ้มังกร" คลาวด์ผลักร่างเล็กเบา ๆ "เอาผู้หญิงคนนี้ไปกับเราด้วย” “ครับนาย” “แกจะเอาฉันไปไหน เอาฉันไปทำไม? ในเมื่อจะฆ่าก็ฆ่าฉันเลย ไม่ต้องประวิงเวลา” “ในเมื่อฉันเอาชีวิตน้องชายเธอไม่ได้ ชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันเป็นเจ้าชีวิตเธอ”

เมื่อ เมรี สาวน้อยวัยใส ผู้มีพี่สาวเป็นไอดอลในการหาสามี เธอปิ๊งหนุ่มเมืองกรุงน้องชายของพี่เขย คิดจีบมาเป็นหวานใจ แต่ทว่าไหงกลับถูกเขาฟันแล้วทิ้งล่ะนี่ หวานใจก็ไม่ได้ดันต้องเปรี้ยวใจเพราะโทต๊องเสียนี่ นางเอกคนอื่นเขาอุ้มท้องหนีผัวกัน แต่นางเอกเรื่องนี้กลับต้องอุ้มท้องผัวหนี แล้วอีตาตัวต้นเหตุล่ะหายไปไหน เขาจะรู้หรือเปล่าว่าทำชีวิตเธอพัง

“อยู่ด้วยกันเถอะนะ อย่างน้อยก็เพื่อลูกของเรา” แม้จะเป็นคำขอที่ฟังดูเห็นแก่ตัว แต่มันน่าตลกตรงที่คำพูดนั้นสามารถเหนี่ยวรั้งเขาไว้ได้...

“คุณคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมถ้าผมจะให้ลิลินเขานอนค้างที่นี่คืนนี้” กวินภพเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาและคู่ขาเดินตามหลังมัทนาออกมาจากเรือนใหญ่หลังจากการรับประทานอาหารเย็นสิ้นสุดลง ซึ่งคำถามนั้นทำเอาคนที่ตั้งใจจะเดินหนีภาพบาดตาไปให้ไกลจำต้องหยุดชะงักก่อนจะหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของคำถามอีกครั้งอย่างคนไม่มีทางเลือก

วันครบรอบแต่งงาน คนที่สามีหลงรักแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ของสามีโพสต์รูปภาพอัลตราซาวนด์ของทารกในครรภ์บนไทม์ไลน์ พร้อมกับข้อความขอบคุณสามีฉัน “ผู้ชายดีๆ ที่ปกป้องฉันมาสิบปี ขอบคุณคุณที่พาลูกชายมาให้ฉันคนหนึ่ง” ฉันหน้ามืด คอมเมนต์ไปว่า “รู้อยู่แก่ใจว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องกับอีกฝ่ายหรือ” สามีโทรศัพท์มาด่าทอต่อว่าฉันทันที “คุณอย่ามีความคิดสกปรกขนาดนั้น! ผมแค่เสนอให้ทำเด็กหลอดแก้ว เติมเต็มความหวังที่จะเป็นคุณแม่ยังโสดของเธอเท่านั้น” “ยังมี แค่ครั้งเดียว อวี่โหรวก็ตั้งครรภ์แล้ว คุณทำไปสามครั้งก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ท้องไม่มีประโยชน์อะไรเลยสักนิดเดียว!” สามวันก่อนเขาบอกกับฉันว่าจะไปต่างประเทศเพื่อเจรจาธุรกิจ ไม่รับโทรศัพท์ฉัน และไม่ตอบข้อความใดๆ ฉันจึงมองว่าเขายุ่ง คิดไม่ถึงว่าจะไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนคนอื่น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ซูอวี่โหรวก็โพสต์รูปอาหารมากมายเต็มโต๊ะอีกรอบ “อาหารตะวันตกของประเทศ m กินเบื่อแล้ว อาเฉิงเข้าครัวด้วยตัวเอง อาหารที่ทำทั้งหมดล้วนเป็นของที่ฉันชอบกิน～” ฉันมองใบตรวจครรภ์ที่เพิ่งได้มาในมือ ความสุขล้นใจจับตัวเป็นน้ำแข็ง รักลึกซึ้งมาแปดปี หลังแต่งงานยอมลำบากเพื่อให้การแต่งงานนี้ผ่านไปได้ด้วยดีหกปี ครั้งนี้ ฉันตั้งใจจะปล่อยมือโดยสมบูรณ์แล้ว

เขาทำเพื่อความสะใจ ส่วนเธอทำเพราะต้องการเงิน ชวิณจ้างน้ำค้างเป็นเมียปลอม ๆ ด้วยเงินห้าล้านบาท เธอไม่สนถึงใครจะมองว่าเป็นเลขาที่ปีนขึ้นเตียงเจ้านาย ภายใต้พันธสัญญาถ้าครบกำหนดหนึ่งปีจะต้องหย่าขาดจากกัน ทั้งเขาและเธอต่างไม่ได้รักกันตั้งแต่แรก ทว่าเมื่อถึงกำหนดระยะเวลาหนึ่งปีที่ต้องเซ็นใบหย่า กลับมีหนึ่งคนเผลอรักหมดใจจนไม่อยากหย่า ทุกอย่างมันจึงคาราคาซังไปกันใหญ่ ********* "คุณจะเลือกน้ำมั้ยคะ" "คุณเป็นใครแล้วผมเป็นใคร...อย่าฝันอะไรเกินตัว" ช่างเป็นคำตอบที่ทำร้ายใจอย่างรุนแรง ดับฝันชนิดมองไม่เห็นทางไปต่อ ใช้คำพูดเลือดเย็นให้กลายเป็นมีดบาดใจคนได้ดีจริง ๆ "ค่ะ เข้าใจแล้ว ช่างสรรหาคำพูดมาทำร้ายจิตใจได้ดีจริง ๆ ต้องใช้คำพูดแบบนี้เท่านั้นค่อยสมกับเป็นคุณวิณ วันนี้คุณไม่เลือกน้ำก็ไม่เป็นไร...น้ำจะจำเอาไว้"