เข้าใจผิด

“คุณจงใจหลบหน้าผมงั้นเหรอ” “คุณคิดมากไปแล้ว” “จูบนั่นไม่มีความหมายเหรอ” “ไม่มี!!” “หลิน!!” สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของดีไซเนอร์สาว ดูแลเรื่องเสื้อผ้าให้ศิลปินนักร้องในบริษัทค่ายเพลงดังค่ะ เรื่องราวเกิดขึ้นจากบริษัทเรียกรวมศิลปินที่เคยโด่งดังในอดีในยุค 90 มาแสดงคอนเสิร์ต "นิลินทร์" หรือ "หลิน" นางเอกของเรื่องก็เคยหวังว่าจะมีสักครั้งที่เธอได้มีโอกาสพบศิลปินที่เป็นสามีทิพย์คนแรกสมัยวัยรุ่น "วายุ" สุดท้ายฟ้าก็มอบโชคให้เธอ ...... แต่ว่า เรื่องราวหลังจากนั้นล่ะ ตามไปช่วยลุ้นพ่อซุปตาร์ กับ ดีไซเนอร์สาวกันนะคะว่าเรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นเช่นไร พวกเขาจะรักกันได้ยังไงบ้าง ไปร่วมฟิน ย้อนอดีตสู่ช่วงวัย 90 ด้วยกันค่ะ ......

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

เธอคือน้องสาวของคนที่ลักพาตัวคนรักของเขาไปให้ศัตรูทำลายจนคนรักของเขาต้องฆ่าตัวตายเพื่อปกป้องศักดิ์ศักดิ์ศรีของตนเอง และเธอจะต้องได้รับโทษทัณฑ์อันเร่าร้อนจากเขา... แต่เธอก็คือแม่มดที่มีมนตราร้ายกาจ ที่ร่ายมนต์เสน่หาให้เขาหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น เขาจะต้องเกลียดเธอ เขาจะต้องไม่รักเธอ...แต่เขาจะต้านทานมนต์เสน่ห์ของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเขารักเธอไปแล้วทั้งหัวใจ

เพราะชีวิตต้องรับภาระหนักอึ้งหญิงสาวจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเงินแม้จะต้องปั้นหน้าโกหกหลอกลวงให้คนตราหน้าว่าเห็นแก่เงินก็ตาม ++ เขาคนที่ไม่คิดจะมีความรักแต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อมีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเข้ามาทะลายกำแพงในหัวใจมาเป็นเรื่องราวดีๆในชีวิตและเธอก็เป็นเรื่องราวที่เลวร้ายของเขาเช่นกันเพราะเธอเข้ามาด้วยต้องการแค่ประโยชน์จากเขาเท่านั้น

เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิต เธอจึงเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง

เมื่อผู้ชายของแม่เลี้ยงที่เธอเกลียดชังได้ครอบครองความสาวของเธอ แต่เขาก็ยังคงรักใครแม่เลี้ยงของเธออยู่ไม่ห่างหาย ทำให้เธอเจ็บแสนเจ็บ และตั้งใจไว้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีวันได้แตะต้องเธออีกต่อไป... แต่ทำไมนะ ทุกครั้งที่เขาชิดใกล้เธอก็อ่อนปวกเปียกยินยอมพร้อมใจไปกับเขาทุกลีลารักร้อนแรงและคอยแต่จะร่ำร้องหาเขาอยู่ร่ำไป...

"คุณนนท์" ฉันเรียกชื่อเขา เขากำลังยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่พอเขาเห็นหน้าฉันเขาก็หันมาแล้วโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้น "มึงมาทำเชี่ยไรที่นี่" "ก็คุณนนท์ไม่ยอมกลับบ้านเลยปิ่นเลยมาตาม" "เป็นแม่กูเหรอห๊ะ ไป๊!!!!มึงจะไปไหนก็ไป" "ที่ปิ่นมาตามคุณนนท์ที่นี่ก็เพราะปิ่นมีข่าวดีจะบอกกับคุณนนท์ค่ะ" "ข่าวเชี่ยไรกูไม่อยากฟัง" "ปิ่นท้องค่ะ ท้องลูกของเรา" "ท้อง?? มึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงกูบอกมึงกี่รอบแล้วว่าอย่าลืมกินยาคุมฉุกเฉินแล้วมึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงห๊ะ" "ปิ่นขอโทษค่ะ คืนนั้นที่คุณนนท์เมาแล้วเข้ามาหาปิ่น ปิ่นไม่ได้กินยาเพราะเค้าบอกว่ากินมากไม่ดีมันอันตรายปิ่นก็เลยไม่กล้ากินยา" "มึงไปเอาเด็กออกซะ" ฉันไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา "อะไรนะคะ" ฉันถามย้ำเผื่อว่าตัวเองจะหูฝาดแม้ว่าน้ำเสียงที่เขาพูดเมื่อครู่มันจะเสียงดังฟังชัดขนาดไหนก็ตาม "กูบอกว่าใหัมึงไปเอาเด็กในท้องมึงออกซะ หูหนวกหรือไง" เขาตะคอกใส่ฉันเสียงดังมากจนฉันตกใจ

ลูกสาวสุดที่รักของพ่อแมกซ์ ถูกเลี้ยงดูยิ่งกว่าไข่ในหิน ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เพราะพ่อเธอโหด พี่ชายของเพื่อนสนิทที่เธอหลงรักตั้งแต่แรกเห็น ยอมทุกอย่างให้ได้ใกล้ชิดเขา เขามีเจ้าของแล้วแต่เธอมีความรักที่พร้อมจะมอบให้ อ้อนเป็นแมวของแค่เขายอมอยู่กับเธอต่อ

ด้วยคำขอร้องอ้อนวอนของผู้ใหญ่อันที่เคารพรักหมอสาวต้องยอมตั้งครรภ์โดยที่ไม่รู้จักชื่อพ่อของลูกและไม่รู้จักแม้กระทั่งว่าเขารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรไม่นานนักคนอ้อนวอนขอร้องให้เธออุ้มท้องก็ได้จากไปพร้อมกับปริศนาว่าใครคือพ่อของลูกเธอกันแน่

“เมื่อคืนเราสองคนแบบว่า...” คาริสาทำท่าทางเขินอาย ขณะที่แดเนียลเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี “นายครางเรียกฉันว่าเมียจ๋า...” “ไม่มีทาง! ฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น” ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงพูดของคาริสา แดเนียลก็รีบปฏิเสธแทรกขึ้นมาทันควัน “เมียจ๋า..เมียจ๋า...”