เข้าใจผิด

เคธี่ สาวสองที่ทุ่มเทให้กับความรัก เป็นคนมีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าสิ่งใดที่สตรีที่ดีพร้อมสมควรจะมี นางมีหมด งานบ้านงานเรือน เย็บปักถักร้อย นางล้วนทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ ทุกอย่างนั้นนางล้วนทำเพื่อชายคนรัก เพียงแค่ชายคนรักเอ่ยปาก แต่ชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ของนางต้องพังลง เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ร้านเสริมสวยของนางจำต้องปิดตัวลง การใช้ชีวิตเข้าสู่ยุคข้าวยากหมากแพง บิดาที่รักยิ่งก็มาจากไปเพราะโรคระบาด จนรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด คนรักที่คิดพึ่งพิงก็กลับมาทอดทิ้งในวันที่หมดสิ้นทุกอย่าง โดยข้ออ้างที่ชายผู้นั้นใช้เพื่อจะทิ้งนางไปคือการที่นางมีลูกให้กับเขาไม่ได้ นางท้อแท้ในชะตาชีวิตจนเลือกทางผิด เพราะอารมณ์ชั่ววูบจึงเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองลง ก่อนตายก็พร่ำภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากเทพยาดามีจริง ชาติหน้าลูกขอให้เกิดมาเป็นหญิงแท้ มีบุรุษที่รักมั่น มีบุตรให้อุ้มชู แต่นึกไม่ถึงว่าคำขอของนางจะเป็นจริงและรวดเร็วถึงเพียงนี้ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสตรีแต่เป็นสตรีที่ตัวเหม็นมาก และนางยังมีบุตรชายที่มอมแมมราวกับลูกแมวจรจัด ส่วนสามีน่ะหรือ นางมีสามีเป็นชายเก็บฟืน

สองความทรงจำ สองแค้นกับหนึ่งร่าง ไม่ว่าจะแค้นของร่างเก่า ร่างใหม่ข้าจะสะสางให้หมดทุกบัญชี รวมถึงสิ่งที่ท่านทำกับข้าด้วย "หมิงชินอ๋อง" ท่านใจร้ายกับข้าเกินไปแล้ว!! "เยว่ชิงชิง" ถูกใส่ร้ายว่าฆ่าอาจารย์ของตัวเอง.... "กงเหรินซิน" ถูกใส่ความว่าฆ่าน้องสาวของ "หมิงชินอ๋อง" เมื่อสองวิญญาณ มีแค้นที่ต้องสะสาง แต่กลับเหลือเพียงหนึ่งเดียว ที่สวรรค์เลือก.... "ไม่ว่าจะแค้นไหน ๆ ข้าก็จะขอสะสางให้ได้ก่อนชีวิตนี้จะจบสิ้น!" นางเอกที่ไม่ใช่นางเอก 100% ดุ โหด เถื่อน ปากแซ่บ พระเอกที่เหมือนกับถูกเดบิวต์มาให้รับบทพระเอก หยิ่ง จองหอง โหดร้าย รักแรงเกลียดแรง ปากแจ๋วกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับนางเอก ขึ้นอย่างเสือ ลงอย่าง.... ไปลุ้นเอา

หลิวฟางอี้ ตื่นมาบนเตียงตระกูลฟู่ แถมบุรุษที่อยู่ในห้องเดียวกันยังเป็นชายในใจที่เพ้อฝันมานาน ฟู่หลางเทียน แต่ข้อกล่าวหาที่เขามอบให้ช่างน่ารังเกียจ และหากเป็นเช่นนั้นใยนางไม่รู้สึกว่าโดนเด็ดบุปผากันล่ะ

เมื่อเธอก็เหงา ส่วนเขาก็ร้อนเงิน “แล้วงานที่รับนี่ปกติเขามีขึ้นเตียงด้วยไหม”

จ้าวเหลียนเฟยที่กำลังขับรถกลับไปฉลองปีใหม่กับครอบครัว ใครจะรู้ว่าเธอจะไปไม่ถึงเพราะเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวจนรถของเธอพลิกคว่ำคว่ำ กระทั่งวิญญาณเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของจ้าวเฟยเฟยสตรีร้ายกาจที่ต้องเลี้ยงดูลูกติดสามีฝาแฝดสองคน และร่างใหม่ก็เป็นที่รังเกียจของคนทั้งหมู่บ้าน เฮ้อ...แล้วให้มาอยู่ในร่างของคนที่ทั้งหมู่บ้านรังเกียจเนี่ยนะ พระเจ้าให้ตายไปเลยได้ไหมวะ แม่งเอ๊ย จ้าวเหลียนเฟยเอ่ยกับเด็กทั้งสองตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "เอ่อ...แม่หนูขอน้ำกินหน่อยสิได้ไหม" "ท่านแม่ปีศาจหิวหรือ..รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ" เฉินหยุนผิงเอ่ยกับแม่เลี้ยงก่อนจะเดินเตาะแตะๆไปเอาชามใส่น้ำ ส่วนเฉินโม่หวายจับแขนน้องสาวเอาไว้ไม่ให้ไป จ้าวเหลียนเฟยจึงกำลังจะลุกไปหยิบเอง อยู่ๆก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปกลางลานบ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้ชายหน้าตาอัปลักษณ์หนวดเครารุงรัง เขาคือเฉินมู่หยางบิดาของเด็กทั้งสองและสามีของร่างนี้ จ้าวเหลียนเฟยกลอกตามมองบนทันที หึ ใครอยากอยู่กับเข้ากันไม่ดูสภาพตัวเอง บ้านก็สกปรกเหลือเกิน "มีสิทธิ์อะไรมาใช้ลูกข้านังสตรีแพศยา หิวก็คลานไปหากินเอง"

ข้าหลินชิงชิงผ่านการคัดเลือกให้ได้รับตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องอย่างง่ายดาย เพราะผู้สมัครมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้นแต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็ไม่ได้สมัครเช่นกัน ข้าเพียงอยากรู้ว่าใครกันที่ถีบข้าออกมา เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ แล้วฮ่องเต้ก็เห็นว่าข้ายืนอยู่ตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงเหมารวมว่าข้า ออกมาแสดงตัวว่าจะสมัครคัดเลือกตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องปีศาจที่ใครคร้ามเกรงนั่น แต่ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจสมัครลงคัดเลือกเลย แต่ไม่รู้ใครถีบข้าออกมา นั่นคือที่มาของตำแหน่งอันสูงส่งของข้าเอง ฮือ ฮือ ช่วยข้าด้วย !!!

หลิวอี้ชิง ได้แต่งงานกับแม่ทัพโยวหยางเล่อบุรุษในดวงใจของนางอย่างสมหวัง แต่นางก็ไม่คิดมาก่อนว่าหลังจากที่นางเข้ามาเป็นสะใภ้ในจวนโยวแล้วต้องพบเจอกับสิ่งใดบ้าง สามีก็ไปรบแต่เมื่อกลับมาเขากลับพาสตรีอีกคนนั่งบนหลังม้าตัวเดียวกันกับเขากลับมาด้วยกันในวันที่นางอุตส่าห์ออกไปยืนรอรับเขาอย่างแสนจะดีใจที่จะได้พบหน้าสามี และนั่นเป็นฟางเส้นสุดท้าย สำหรับความอดทนอย่างทุกข์ทรมานตลอดสองปีที่ผ่านมาในจวนโยว นางตัดสินใจเขียนหนังสือหย่าให้กับเขาและจากไปทันที……

จุดจบของ ฟางซิน คือความตาย เพราะนางเป็นนางร้ายในนิยายของเรื่องนี้ แต่ … จุดจบของนางร้ายคนนี้จะเปลี่ยนไป เพราะเธอที่เป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้ ทะลุเข้ามาเป็นนางร้ายในนิยายของเธอเอง เธอจะแก้ไขเส้นทางชีวิตของฟางซินใหม่ เลิกหมายปองตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องผู้เป็นพระเอก จะสามัคคีปองดองกับแม่ทัพผู้เป็นสามี มีโซ่ทองคล้องใจให้เขาสักสามสีคน แต่ เส้นทางนั้นมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างที่คิด หลิวหยาง แม่ทัพผู้เป็นสามี ดันมีสตรีในใจอยู่แล้ว เสี่ยงตายในฐานะนางร้ายยังไม่พอ ต้องมาเสี่ยงชีวิตเพราะสามีไม่ชอบอีก ซวยจริงๆที่ทะลุเข้ามาทั้งที่นิยายยังเขียนไม่จบ

สำหรับเขา...เธอก็เป็นแค่แฟนเก่าที่เขาบอกเลิกไปอย่างไม่ใยดี เหตุผลก็คือเธอตามหึงตามหวงเขามากเกินไปจนเขาหมดความอดทนกับเธอ และในเมื่อเขาทนไม่ไหวเขาก็เลยต้องบอกเธอไปตรงๆ ว่าเราสองคนควรจบกันแค่นี้เพราะเขาเบื่อหน่ายและรำคาญต่อการกระทำของเธอ

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”