เมีย(ขัดดอก)มาเฟีย

'เสนอหน้ามาหาฉันทุกวัน อยากมีผัวว่างั้น' ผู้ชายปากร้ายๆ โลกส่วนตัวสูงแต่วันกนึ่งโลกส่วนตัวก็มีสาวน้อยจอมจุ้นเข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบใหเป็นโลกใบใหม่ที่มีแค่เธอกับเขา

ตั้งแต่เด็กเขาโดนแกล้ง โดนบูลลี่จากคนในสลัมเดียวกัน บาดแผลมันอยู่ในใจของเขาตลอดไม่เคยลืม รวมทั้งคนที่ช่วยเขาให้พ้นจากสถานการณ์นั้นด้วย สิบปีกว่าที่ไม่ได้เจอกัน พวกเขาจะจำกันได้ไหม

ฉันส่งสายตายั่วยวนให้เขา มือฉันรูดรั้งแก่นกายสีคล้ำของเขาอย่างเชื่องช้า เขามองฉันด้วยสายตาหวานเชื่อม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ฉันผละมือออกจากแก่นกายแข็ง แล้วรีบชงเหล้าให้เขาใหม่ “ดื่มเป็นเพื่อนเฮียหน่อย” เขาพูดขึ้นเมื่อฉันยื่นแก้วเหล้าให้เขา ฉันอมยิ้มเพราะเข้าใจความหมายของแขกประจำคนนี้ดี ฉันนอนลงบนพื้นเย็นเฉียบเนื่องจากเขาไม่ชอบทำบนเตียงนอน ฉันอ้าขาออกกว้าง ก่อนจะใช้มือแบะกลีบกุหลาบของตัวเองออก “อ่าห์ รูแดงแจ๋เลยมะนาว” เขาพูดเสียงแหบพร่า “ดื่มเบียร์นะจ๊ะ เดี๋ยวเฮียป้อน” เขาเปิดฝาขวดเบียร์ออก ก่อนจะเทเบียร์ใส่ทั่วตัวฉัน “อยากดื่มแล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน คอขวดสีเขียวถูกยัดเข้ามาในรูสวรรค์ฉัน ฉันเกร็งไปทั้งตัวด้วยความซาบซ่าน เมื่อเขาเสียบคอขวดเข้ามาในรูสวรรค์ฉันจนสุดความยาว “อร๊ายยยย เฮียคะ” แขกคนที่สี่ในคืนนี้ของฉันยกยิ้มชอบใจ เขามองฉันด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะขยับคอขวดแทงรูสวรรค์ฉันเข้าๆออกๆ

รันไม่อยากเป็นเมียเสี่ย! รันพยายามหนี แต่ไม่ว่าจะหนีกี่ครั้ง เสี่ยศิวกรก็ลากกลับมาได้ทุกที! เสี่ยคนนี้ทั้งหล่อ ทั้งรวย แต่ก็ทั้งดื้อด้านและเอาแต่ใจที่สุด "ฉันบอกแล้วไง ว่าถ้าหนี... ฉันจะทำให้เดินไม่ไหว!" สุดท้ายแล้ว รันจะต้านทานความร้ายกาจของเสี่ยศิวกรได้หรือไม่... หรือจะกลายเป็นเมียเสี่ยโดยสมบูรณ์?!

เพราะไม่รู้ว่า การหนีจากคนร้ายในวันนั้น เธอจะได้มาพบกับตัวพ่อที่ร้ายกว่าคนที่หนีมา ในตอนแรก เด็กสาวจากที่ห่างไกล กับความจำเป็นของครอบครัว ทางเลือกของเธอ มีแค่สู้ เผชิญหน้า และต้องรอด เพียงอย่างเดียว หนีจรเข้ มาเจอเสือร้าย ที่จ้องมองเธอ และพร้อมจะตะครุบกิน

คนที่กล้าเข้ามายุ่งกับเธอ กลั่นแกล้งเธอ ...รู้จักสามีของเธอดีแล้วหรือยัง

สาวสีน้ำผึ้งสเปกสาวสายฝรั่งที่ใครพากันใฝ่ฝัน...แต่ลิขิตกลับนำพาให้เธอกลายเป็นสายฝันของอีกคน

‘เมียเด็ก’ ที่ครอบครองหัวใจมาเฟียอย่างเขา ว่าจะไม่รักเมียเด็กคนนี้ เขา "ว่าจะไม่รัก" เธอ แต่สุดท้ายความผิดพลาดแค่คืนเดียวก็ทำให้มาเฟียหนุ่มเจ้าของธุรกิจสถานบันเทิงอย่างเขาต้องมาใช้ชีวิตร่วมกับ "เมียเด็ก" ที่เป็นเพียงนักศึกษาปี 2 เท่านั้น จากที่คิดอยากจะกำจัดเธอไปให้พ้นจากครอบครัว กลับกลายเป็นว่าต้องรับผิดชอบการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้นและเยียวยาจิตใจของหญิงสาว เตชินท์ มาเฟียทรงอิทธิพลที่ไม่มีใครไม่รู้จักเขา เพราะชอบทำธุรกิจสีเทาตั้งแต่เด็กจึงทำให้มีอำนาจมากมายในมือ แต่ว่าคนที่เขาไม่สามารถจะกำจัดออกไปได้เลยคือ ’ผู้หญิง’ คนนั้นที่พ่อแม่ของเขารับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม และเธอยังเป็นลูกของศัตรูที่เขาไม่มีทางยอมรับเป็นอันขาด และนั่นจึงทำให้เขาตัดสินใจลงมือในคืนนั้นเพื่อจะให้เธอออกไปจากครอบครัวของตนเอง ลลิน เด็กสาวไร้เดียงสาที่ถูกรับเลี้ยงและมอบชีวิตใหม่โดยครอบครัวของเจ้านายที่รับเธอเป็นลูกสาวบุญธรรมหลังพ่อแม่เสียชีวิต แต่ว่ามีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่ไม่เคยยอมรับเธอคือ ‘เขา' มาเฟียหนุ่มที่โหดร้ายและตั้งใจจะกำจัดเธอออกไปจากครอบครัวของเขา

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

เมื่อพี่สาวฝาแฝดต้องจบชีวิตอย่างเป็นปริศนา​ นั้นเลยเป็นที่มาของการล่าและก็ล้างแค้นของเล่ย์นักฆ่ารับจ้าง​ ที่ต้องกลับมาสืบหาความจริงของการตายของพี่สาว