เสียใจ

ความตายของเจ้ามีเพียงข้าเท่านั้นที่จะบันดานให้ ต่อให้เจ้าอยากตายก็มิอาจจะตายได้เพราะข้าไม่อนุญาตไม่ว่าจะเป็นวิญญาณหรือร่างกายของเจ้าทุกอย่างล้วนอยู่ที่ข้ากำหนด

เล่ห์กลซ่อนใจ เมื่อเจอสิ่งที่ถูกพ้องต้องใจ เขาจึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้เธอมาครอง แอบรักซ่อนใจ ความสัมพันธ์ที่ต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับภายใต้สถานที่เดียวกัน แต่กว่าจะยอมรับได้ก็สายเกินไป โอบรักซ่อนใจ เพียงเพราะไม่อยากให้น้องเป็นของใคร ในฐานะพี่ชายจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดน้อง

ในวันที่เธอตัดสินใจแล้วว่าโลกนี้ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทนอยู่อีกต่อไป ก็บังเอิญมีมือหนึ่งเข้ามาโอบอุ้มเธอเอาไว้ เขาเป็นเหมือนดวงดาวเพียงดวงเดียวที่คอยส่องแสงเพื่อนำทางให้กับเธอในวันที่โลกทั้งใบมืดมน

คบกันมาตั้งแต่เด็ก จนวันหนึ่งพลาดพลั้งและกลายเป็นคุณแม่วัยใส ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูก ปล่อยให้เขาได้ใช้ชีวิตตามวัย มีสังคม มีทางของตัวเอง ทำหน้าที่ตัวเองไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเราหมดรักกันตั้งแต่ตอนไหน? เขาและเธอเคยรักกันด้วยหัวใจบริสุทธิ์ พลาดพลั้งจนมีลูกด้วยกัน แต่เธอกลับยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูก... ส่วนเขาเลือกเดินเข้าหาสังคมใหม่ๆ ในรั้วมหาวิทยาลัยที่เปลี่ยนเขาไปจนหมด เมื่อรักไม่เหมือนเดิม เขาเอ่ยคำเลิกราวกับไม่เคยรักกันมาก่อน ทิ้งเธอและลูกชายไว้เบื้องหลังโดยไม่หันกลับมาเหลียวแล “พี่ยอมกราบก็ได้แค่เดียร์ยอมปล่อยพี่ไป เพราะหัวใจดวงนี้ไม่มีเดียร์อยู่ในนั้นอีกแล้ว” “พี่ยอมกราบเดียร์ เพื่อให้เดียร์ยอมปล่อยพี่ไปพี่ไม่คิดถึงวันที่เข้ามาจีบเดียร์เลยเหรอ” “พี่หมดรักเดียร์แล้ว”

"หลี่หยางเฉิงองค์ชายแคว้นต้าหยาง ผู้เปี่ยมด้วยคุณธรรม ถูกวางไว้เป็นไท่จื่อในอนาคตอันใกล้ ชคชะตาเล่นตลก มารดาถูกใส่ความฐานคิดกบฏจนถูกประหาร สิบสองปีแห่งการลวงโลก แฝงกายเป็นเพียงคนไร้ชื่อ รอวันทวงแค้น

อยากก็แค่โทรมา ค่าโรงแรมหารกันคนละครึ่ง ******** "เป็นได้แค่คู่นอนนะ เอากันขำ ๆ รับได้ก็ขึ้นรถ รับไม่ได้ก็แค่นี้ไม่ต้องคุยกันอีก" "อืม" เธอก้าวขึ้นรถผมอย่างไม่ลังเล ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกหรือแม่งผิดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม "ทำไม อยากมากขนาดนั้นเลย แฟนเธอไปไหน" ถึงจะเอากันขำ ๆ ผมก็ไม่อยากเป็นชู้กับใคร "เลิกกันแล้ว" ใช่สินะ ไอ้นั่นมันไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งสี่เดือนแล้วนี่นา แม่งแล้วกูดันรู้ทุกเรื่องของเธอ "ของขาด" ผมถามและเคาะพวงมาลัยในตอนที่ติดไฟแดง "อืม" เธอตอบง่าย ๆ เรียบ ๆ ไม่สะทกสะท้าน "ดี เราก็ของขาด ของขาดกันทั้งคู่ คงมันดี หึ" ************** #ไม่มีนอกกาย

เธอท้อง...โดยที่เขาไม่รับรู้ เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำเกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง "ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ" วันที่ฉันเรียนจบเขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ลูกในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ "พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ" "คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย" "แย่จัง" "ค่ะ แย่จัง" "เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ" "ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้วค่ะ" "อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว ๆ พรรค์นั้น" "ค่ะ หมอ" ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้

“ว่าแต่เธอชื่ออะไรนะ” "ฮานะค่ะ" "ชื่อเหมือนนางเอกหนังเอวี" ฮานะอ้าปากเหวอเมื่อได้ยินคำพูดของเขา "ทำไม? ฉันพูดผิดตรงไหน" "ถ้าฉันเปรียบเทียบชื่อคุณบ้าง คุณจะรู้สึกยังไง คุณกำลังบูลลี่ชื่อฉันอยู่ รู้หรือเปล่าคะ" "ฉันชื่อธันเดอร์ ไหนลองเปรียบเทียบมาสิว่าชื่อฉันเหมือนอะไร" "ชื่อเหมือนหมาที่คนแถวบ้านฉันเลี้ยงเลยค่ะ" "นี่เธอ!!!"

(ออโต้ & นามิ) ออโต้ ผู้ชายแบดบอย ที่สาวๆ หมายปอง อายุ 29 ปี สูง189 นิสัยเงียบขรึม มีความเป็นผู้นำสูง คำไหนคำนั้น รักน้องชายมาก นามิ อายุ22 สูง169 สาวสวยคณะบริหาร ผู้ได้รับฉายาว่า คนสวยจีบยากแห่งคณะบริหาร นิสัย ดื้อเอาแต่ใจ ตรงไปตรงมา ไม่ยอมใคร ชอบเอาชนะ ออโต้ เป็นพี่ชายของออสติน พระเอก ในเรื่อง MyDear วิศวะตัวร้าย นะคะ

Spoil~ “ชะ..ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย” เมื่อจวนตัวจนทำอะไรไม่ได้แคทร้องตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือจากคนแถวนี้ลั่น พร้อมน้ำตาเอ่อออกมาคลอเบ้าด้วยความกลัวสุดขีด ตี๋ยกมือขึ้นอุดปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียงดังออกมา “เงียบ” “อื้อ..อ่อย ช่วยด้วย” แม้จะถูกปิดปากไว้มันก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามเอาตัวรอดของเธอลดลงได้ ยังคงส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง “ไอ้เสือเอาผ้าออกมาโปะสิวะ รอให้คนแห่กันมาก่อนรึไง” “…..” ครั้นได้ยินคำพูดของเล้งเสือก็รีบหยิบผ้าสีขาวซึ่งพับทบกันขนาดพอดีมือที่โปะยาไว้ออกมาจากกางเกงยีน เขาเดินไปดึงหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นขัดขืนมาจากอ้อมกอดเพื่อน “พี่เสืออย่าทำอะไรแคทเลยนะ ปล่อยแคทไปถะ..อื้อ!”