แอบรัก(ไม่)ให้เธอรู้

เมื่อความสัมพันธ์เดินมาไกลจนล้ำเส้นเกินกว่าคำว่า 'เจ้านายลูกน้อง' เรื่องราวนี้จะจบลงอย่างไร

เทียนหอมน้ำตาไหลคลอเบ้า เสียงที่ได้ยินกับภาพที่เห็นมันช่างสวนทางกันนัก เธอมองดูผู้ชายที่พึ่งวางสายจากเธอ บอกเหตุผลว่าจะรีบทำรายงานส่งอาจารย์ แต่ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า คือผู้ชายคนเดียวกันที่กำลังนั่งโอบเอว คลอเคลียร์กับผู้หญิงอีกคน

️คำโปรย️ ในงานคืนนั้น ธนาได้เจอกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง เกือบเกิดเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้ง บอกตัวเองว่าต้องกลับไปสานต่อจนจบให้ได้ ทว่าเปิดเทอมวันแรก เธอกลับเข้ามานั่งอยู่ในคาบเรียนที่เขาสอน ️ตัวอย่าง️ "อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่าค่ะ ในเมื่อเมื่อคืนคือความผิดพลาดเพราะเราไม่รู้" "คุณมาจูนติดกับร่างกายของผมให้จดจำคุณแล้ว ผมคงต้องบอกว่าไม่ได้" "ก็อาจารย์เจ้าเล่ห์ ล่อลวงเก่ง" เลยทำให้เธอยอมจูบกับเขาไง "คุณพูดซะผมดูเป็นคนไม่ดีเลย ถ้าไม่ชอบผมบ้าง มีหรือที่คุณจะยอมปล่อยตัวให้ผมทำ..จริงไหม" "หนูไม่ได้ชอบค่ะ!" "จริงเปล่า เด็กขี้โกหกต้องโดนพิสูจน์นะ" "ห้ามทำนะคะ! ห้ามทำแบบนี้กับหนู" "ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็นไงครับว่าที่คุณพูดมานั่นมันไม่จริง" -พระเอกคลั่งรัก รุกเก่ง นัวเนียเก่ง

‘คุณชายน้ำแข็งต้องอุ่นให้ละลาย แต่ใครหนอจะเป็นไฟอุ่นละมุนช่วยหลอม ละลายน้ำแข็งที่แสนจะเย็นชาอย่างเขา’ เพ็ญนีติ์สาวสวยสายสตรองผู้เป็นเสาหลักของครอบครัว ทำงานทุกอย่างเพื่อหาเงิน แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ถูกกล่าวหาว่าเป็นเด็กเอ็นฯ แถมเมาจนเผลอมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับหมาป่าหน้ายักษ์ ชายหนุ่มผู้แสนจะเย็นชาดุจน้ำแข็งขั้วโลก เงินก็ไม่ได้ ความสาวก็มาโดนพราก ซ้ำร้ายต้องโคจรมาเจอกันอีก

ชีวิตที่กำลังดีขึ้นของรุจาริน หรือ จ๋า สาวสู้ชีวิตและแม่ของเธอ ต้องมาสะดุด เมื่อถูกพ่อแท้ๆ ที่เคยทิ้งเธอและแม่ไปมีครอบครัวใหม่ที่ฐานะดีกว่า โดยไม่เหลียวแลสองชีวิตที่ต้องอยู่อย่างยากลำบากมาตลอด 10 กว่าปี กลับมาขอทวงสิทธิ์ความเป็นพ่อคืนแบบมีจุดประสงค์แอบแฝงคือต้องการให้ลูกสาวคนโตไปเป็นนางบำเรอขัดดอกให้เสี่ยเงินกู้ที่เขาติดหนี้พนันอยู่หลายล้าน แน่นอนว่ารุจารินและแม่ไม่มีวันยอมให้คนที่อ้างความเป็นพ่อแบบหน้าด้านๆ เมื่อทั้งสองไม่ยอมเป็นเหยื่อ เขาจึงใช้เล่ห์ร้ายลวงเธอให้หลงติดกับ แต่นั่นคือจุดเริ่มต้นแห่งโชคชะตาที่ทำให้เธอได้มาพบกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่บังเอิญผ่านเข้ามาในช่วงเวลาคับขัน เกิดเป็นความสัมพันธ์เร่าร้อนของคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักและไม่เคยรักกันมาก่อน

ยิ่งเขาหมางเมินและพยายามตีตัวออกห่างมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกอยากเอาชนะแล้วทำให้เขายอมรับในความรู้สึกที่เก็บซ่อนเอาไว้มากเท่านั้น แถมคนที่เธอหมายตาดันเป็นถึง 'เสือในตำนาน' แต่ทำไม๊ทำไมเสือตัวนี้ถึงจำศีลเสมอเมื่ออยู่ใกล้กัน เอ๊ะ! หรือว่าเธอ...ยังเป็นเหยื่อที่ไม่เด็ดพอ? ในขณะที่อีกคนพยายามทำตัวเป็นเหยื่อล่อหวังจะได้เห็นเสือตบะแตก เธอก็ไม่รู้ตัวเลยว่า 'เสือ' ตัวนั้น มันกำลังหิวโหยและพยายามอดกลั้นไม่ให้ตัวเองพลั้งมือทั้งที่อยากขย้ำเธอใจจะขาด แต่เพราะเธอคือสิ่งต้องห้าม เขาจึงทำได้เพียงท่องเตือนตัวเองซ้ำ ๆ ว่า ห้ามกิน! ห้ามกินน้องสาวเพื่อน!!

ชีวิตแต่งงานล่วงเลยเข้าสู่ปีที่เจ็ด เกิดความหวาดระแวงเกรงจะประสบปัญหาเหมือนที่ใครๆ ว่ากัน แผ่นดินเลยต้องหาของขวัญชิ้นพิเศษมามอบให้ภรรยาเพื่อเติมเต็มความหวานชื่นให้คงอยู่...สามีมอบของขวัญชิ้นพิเศษในวันครบรอบแต่งงานปีที่เจ็ดได้ถูกใจเจนสิตาเหลือเกิน เธอตั้งใจจะดูแลของขวัญชิ้นนี้ให้ดีที่สุด และที่สำคัญเธอจะตั้งใจตอบแทนความใจดีของสามีให้คุ้มค่าเลยทีเดียว

ข้าบอกเอ็งว่า เลิกยุ่งกับข้าซักที..!! ข้าไม่ได้ชอบเอ็ง ทำอย่างไรก็ไม่มีวันชอบเอ็ง ทุกคำที่สิงห์ตะคอกกลับไปหาร่างเล็กที่กำลังยืนยิ้มให้เขา ทั้งที่น้ำตาไหลอาบสองแก้ม นับจากนี้ไปพี่จะไม่เห็นหน้าข้าอีก

สัญญานั้นผูกมัดเธอให้ตกเป็นผู้หญิงมาเฟียไปตลอดชีวิต หญิงสาวที่ได้ทุนมาเรียนต่อต่างประเทศ แต่กลับมาเจอกลุ่มเพื่อนไม่ดีที่พาเธอมาหลงผิดในเครือยาเสพติด จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นในการเป็นผู้หญิงของมาเฟียที่เธอต้องอยู่กับเขาจนเวลามันร่วงเลยมาเกือบสี่ปี โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าหัวใจของเธอได้มอบให้เขาไปหมดแล้ว

“กำลังหาคนแต่งงานอยู่ใช่ไหม” “เอ็งไปรู้มาจากไหน” “ได้ยินพนักงานนินทากัน” “เฮ้อ...” ม่วงถอนหายใจพลางหยิบที่ทับกระดาษมาวางบนกองเอกสารที่คัดมา เขามั่นใจว่าตัวเองพูดด้วยเสียงปกติ ทั้งในห้องห้องนั้นใช่ว่ากำแพงจะบาง คราวหน้าคราวหลังหากจะคุยเรื่องสำคัญคงต้องผ่อนเสียงลงสักหน่อยแล้ว “ใช่ ฉันบอกคุณธรรศว่าจะแต่งงานก่อนไปเจอลูกค้ารายล่าสุดน่ะ” ข่าวลือที่พนักงานซุบซิบกัน หากลูกค้าตั้งคำถามมันก็มีหลากหลายวิธีในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า สิ่งที่เขาควรจะคำนึงถึงจริง ๆ ก็คือการทำให้งานแต่งงานครั้งนี้เป็นไปอย่างแนบเนียนที่สุดผ่านระยะเวลาและการกระทำ ซึ่งเขามีเวลาสามเดือนก่อนจะได้เวลานัด เลขาหนูคิดไปก็เดินมานั่งลงยังเก้าอี้ เอื้อมมือหยิบชิ้นขนมปังกรอบราดแยมผลไม้ขึ้นมาใส่ปาก เขามีเหตุผลอื่นที่ต้องการพึ่งใบสมรสนอกเสียจากการทำงานกับเจ้านายภูวธรรศ แต่จะเลือกใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ อย่างน้อยต้องเป็นคนที่น่าไว้วางใจและไม่ปากพล่อย- “เป็นผมได้ไหม” ลูกน้องหน้านิ่งซึ่งยืนไพล่หลังกล่าวขึ้นอย่างปุบปับท่ามกลางความเงียบในห้องก่อนจะตามด้วยเสียงกลืนในลำคอเล็กที่หดเกร็งเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ “เอ็งหมายถึงอะไร?” “แต่งงาน”