ไร้เดียงสา

อย่าเอาใจลงมาเล่น เขาเตือนเธอตั้งแต่ครั้งแรก ไม่มีทางหวั่นไหวให้เขาแน่ เธอบอกตัวเองมาตลอด ทว่ากลายเป็นเขาที่เสพติดเธอจนเหมือนจะลงแดงตายหากวันไหนไม่ได้กอดไม่ได้หอม และกลายเป็นเธอที่เทใจให้เขาจนหมดหน้าตัก!

เธอคงจะผิดมากสินะที่เกิดมาไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่นเขา เป็นเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าเหรอ? มันถึงทำให้ทุกคนถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอคงจะผิดจริงๆผิดที่เธอเลือกเกิดไม่ได้ เธอไม่ได้อยากเป็นเด็กกำพร้าเลย ถ้าเธอเลือกได้เธอก็ต้องการเกิดในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับคนอื่นเขา.. การที่เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์… มันทำให้เธอดูเป็นคนไม่ดีไปเลยใช่ไหม.. ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขโมยลูกของเธอไปจากอ้อมกอดของเธอ…

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้ เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง “ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ”

“สิงห์” ชายหนุ่มเจ้าของฟาร์มเข้าใจว่าเมียใหม่ของผู้เป็นพ่อจะข้ามาหลอกลวงเอาทรัพย์สินของบิดา เขาจึงต้องทำทุกอย่าง เพื่อจะขัดขวางไม่ให้เมียอยู่ในบ้านหลังนี้อย่างมีความสุข และคนที่เขาควรจัดการ ก็คือสาวน้อยแสนสวยที่เป็นลูกติดมากับเมียใหม่ของบิดา

"นาย! นอนข้างนอก!" "อะไรนะ!" "นอนข้างนอก ห้ามเข้ามาใกล้ฉันเกินสามเมตร" "เธอเป็นอะไร ทำไมฉันจะเข้าใกล้เธอไม่ได้ ฉันเป็นสามีเธอนะ" "ไม่ได้เป็นอะไร แต่ฉันเหม็นหน้านาย อยู่ใกล้ ๆ แล้วคลื้นไส้ จะอ้วก!"

เพราะ พ่อของเธอ เสียชีวิต จากการทำงาน ให้กับเค้า เจ้านายวัยสี่สิบกว่าปี ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อของเธอ จึงเกิดความสงสาร ความสงสาร แปรเปลี่ยน เป็นความเอ็นดู และ ก่อเกิด ความรัก ฉันแก่แล้วนะดอกแก้ว ภูบดินทร์ บอกกับคนตรงหน้า เสียงเบา แก่แล้ว อายุมากแล้ว จะมีเมียเด็ก ได้ยังไง

เป็นเพียงของเล่นใต้อาณัติของมัจจุราช ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น หน้าที่ของเธอคืออ้าขารอเขาอยู่บนเตียง 'คนโปรดจะเป็นเด็กดีของคุณอีริคค่ะ'

"เด็กคนนี้คือใครคะเออเนส ทำไมมาหาคุณถึงที่นี่ได้ ปกติคุณไม่เคยพาใครมานอกจากมินนี่นิคะ" "แค่เด็กในบ้าน เขาเอาขนมมาให้" "ขนมหน้าตาประหลาดจัง คุณชอบทานเหรอ" "เคยชอบนะ แต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว" ปฏิญญา : เด็กสาวหน้าใส มองโลกทั้งใบเป็นสีชมพู ด้วยความอ่อนต่อโลกและด้อยประสบการณ์ จึงรู้ไม่เท่าทันคนเจ้าชู้เงียบอย่างเขา เออเนส : หนุ่มหล่อเนี๊ยบ เจ้าชู้เงียบและเย็นชา ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ คือนิยามในความเป็นเขา เขาทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ถ้าเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งเหมือนเป็นสิ่งที่ไร้ค่า เมื่อหนุ่มสาวที่นิสัยต่างกันสุดขั้วมาเจอกัน มันจะเกิดอะไรขึ้นหนอ ** เรื่องนี้เป็นเรื่องคู่น้อง ของเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ (เซดริก-มาลารินทร์) คู่พิเศษ เซนส์- น้ำฟ้า เซนส์: พ่อกับแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุตอนเขายังเด็ก โชคดีที่เจ้านายของพ่อรับเขาเป็นลูกบุญธรรม จนมีอนาคตและมีการศึกษา น้ำฟ้า: เธอย้ายตามแม่ที่แต่งงานใหม่มาฝรั่งเศส จนได้พบรักแรกและรักสุดท้ายที่นี่

เมื่อประธานหนุ่มสุดหล่อ ที่สุดแสนจะเย็นชาและไร้หัวใจ อย่างเตชิน ต้องมาแต่งงานกับสาวมั่น เพรียบพร้อมไปด้วยฐานะทางสังคมและหน้าที่การงาน เป็นถึงรองประธานบริษัท อย่างณัชชา เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ทางธุรกิจ ที่พ่อแม่จัดไว้ให้ แต่เขา กลับทำสัญญากับสาวใช้หน้าใส ที่ทั้งสวยและเห็นแก่เงิน ให้มาเป็นภรรยาในนาม ควงออกงานตามโอกาส เป็นไม้กันหมา ระหว่างเขากับณัชชา เรื่องราวป่วนๆ จึงเกิดขึ้น เมื่อสาวใช้ ไร้เดียงสา ทำให้เขาตกหลุมรักอย่างจัง

เธอคือสาวโลกสวยที่รักการทำอาหารมากที่สุด เป็นหญิงสาวที่ใช้ชีวิตธรรมดามีความสุขอยู่กับยายและน้าของเธอที่ชนบทอันแสนเรียบง่ายและเป็นผู้จัดการร้านให้กับร้านขนมหวานแห่งหนึ่งใกล้ๆบ้านและแล้ววันนึงชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อวันที่เลี้ยงฉลองวันเกิดของเจ้านายของเธอ(เจ้าของร้านขนมหวาน) คืนนั้นเป็นคืนที่ความทรงจำของเธอเลือนรางไม่นานนักเธอก็ได้ตั้งครรภ์ ใช่....คืนนั้นเธอพลาดไปนอนกับผู้ชายแปลกหน้าที่รู้จักกันได้เพียงไม่ถึงวันเท่านั้นและเขาก็ยังเป็นคาสโนว่าหนุ่มหล่อแห่งวงการไฮโซที่ฐานะและการใช้ชีวิตต่างจากเธอราวฟ้ากับเหวแบบนี้เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นเช่นไรจะสุขมากกว่าทุกข์หรือทุกข์มากกว่าสุขติดตามอ่านได้ในเรื่อง ดั่งหทัยภูผาได้เลยนะคะ