16

เพียงไม่นานหนานอ๋องก็มาพบหยางอ๋องที่ห้องหนังสือ หนานอ๋องในยามนี้ เขากำลังง่วงเหตุใดพี่สี่ถึงร้อนรนใจต้องการพบเขา ถ้ามิใช่เพราะสตรีร้ายกาจนางนั้นถูกจำคุกอยู่

"พี่สี่ ไหน ๆ ก็ให้นางตายไปเถอะ" หนานอ๋องพูดไปหาวไป

"ข้าจะให้นางตายไม่ได้ ถ้านางตาย นางต้องตายด้วยเงื้อมมือของข้า" หยางอ๋องคิดว่า ถ้าขอร้องเสด็จพ่อมิได้ ทางเดียวคือต้องหาคนมาตายแทนนาง

"พี่สี่ นางตกในหลุมพรางคนอื่น ท่านว่านางจะรอดรึ นางกำนัลของชิงไทเฮายังเป็นพยานว่านางเป็นคนลอบวางยาพิษในขนม คนอยู่เบื้องหลังคือสวีฮองเฮา ขนาดชายาฝูอ๋องและคุณหนูรองสวียังกินยาพิษของตัวเอง เพื่อให้หลี่ซินเป็นแพะรับบาป สวีฮองเฮาต้องการผลักดันฝูอ๋องเป็นรัชทายาท โดยมีนางคอยหนุนหลัง ส่วนพวกเรา เมื่อชิงไทเฮาตายไปแล้วก็ไม่มีใครมาต่อกรกับนางได้ อีกทั้งพวกเราไร้ที่พึ่ง" หนานอ๋องหยุดหายใจแล้วพูดต่อ

"นับว่าสวีฮองเฮาฉลาด ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว นางทนรอไม่ไหว ตำแหน่งรัชทายาทต้องเป็นของพี่ใหญ่อยู่แล้ว แต่นางกลัวเสด็จพ่อจะมอบให้ท่าน เพราะท่านเก่งการออกรบ"

ที่หนานอ๋องพูดมานั้นไม่ผิด สวีฮองเฮากลัวเขา หยางอ๋องไม่คิดว่า นางจะใจร้ายขนาดนี้ ยืมดาบฆ่าคน

"วันนี้ แม้แต่เร