เข้าสู่ระบบเธอ - แค้น ต้องการเอาชนะ กดเขาให้อยู่ภายใต้พันธะ เขา - ทำทุกอย่างให้เธอสยบ ติดกับดักพันธะที่ตัวเองสร้าง แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อมีคนเริ่มรู้สึก เขาจึงทำทุกอย่างให้พันธะเป็นของตัวเองตลอดไป
ดูเพิ่มเติมเมอร์ลีอาร์ คาเลนเซีย เจนนิวีพ
เจ้าหญิงลำดับที่ 3 แห่งราชวงศ์อิตาลี
เจ้าหญิงแห่งคาเลนเซีย
พระนามจริง ไอรีน พระนามแฝง คริส อายุ 25 ปี
น้องสาวต่างมารดาของเจ้าชายเฮนรี่และเจ้าชายฮาเซล เธอถูกรับตัวมาเลี้ยงดูในฐานะของเชื้อพระวงศ์ตั้งแต่ช่วงอายุ 5 ขวบ และปกปิดตัวตนนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เพียงเพราะต้องการใช้ชีวิตแบบคนธรรมดามาตลอด
จนกระทั่งวันหนึ่ง เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวตกหลุมรักคนที่ไม่ควรรัก ถูกปฏิเสธจนทำร้ายตัวเองและเสียสติ เพื่อนของเธอมอบชีวิต ร่างกาย และหัวใจให้ผู้ชายไร้หัวใจ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลใหญ่ผู้ครอบครองตำแหน่งในสภา และรัฐมนตรีมากมายของประเทศ
การทุ่มเทความรักนำพามาซึ่งความทุกข์ทรมานในชีวิต ผู้ชายไร้ความรู้สึกแบบเขาไม่เคยคิดจะหันมาสนใจ แม้แต่ตัวเธอเองยังถูกมองว่าเป็นเพียงผู้หญิงที่ตามตื๊อเขาไม่ต่างจากเพื่อน
จนในที่สุดความอยากเอาชนะ สยบผู้ชายที่ทนงตัวว่าเหนือกว่าเธอและขึ้นอยู่เหนือเขาอย่างแท้จริง จึงจำเป็นให้ต้องเปิดเผยตัวตนเพียงคำพูดของเขาที่ว่า 'มีเพียงราชวงศ์เท่านั้นที่จะอยู่เหนือเขาได้' ในเมื่อเขาเสนอเธอก็สนองให้ทันที...
"เคารพฉันสิ นี่เจ้าหญิงไอรีน คนที่เป็นเจ้าของนายไง...ผู้หญิงที่เขียนชื่อลงบนร่างกายนายน่ะก็คือฉันเอง"
สเตฟาน คาร์พาเธีย
อายุ 28 ปี
ทายาทเพียงคนเดียวตระกูลใหญ่ ตระกูลเก่าแก่ที่อยู่รองจากราชวงศ์ คนไร้ความรู้สึก ไม่เคยรักใครในสายตาของคนรอบตัว แต่ความจริงแล้วเขาไม่สามารถเอาใครเข้ามาแทนที่เธอได้ เพื่อนสนิทที่แอบรักมาตั้งแต่วัยเด็ก
แต่แล้ววันหนึ่งที่ตัวเขาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่ถูกผูกพันธะจากหนึ่งในเชื้อพระวงศ์ และตกเป็นของเธออย่างไม่สามารถหลุดหนีไปได้เลย เจ้าหญิงไอรีนหญิงสาวเพียงคนเดียวที่เขาเรียกเธอว่า 'ยายโรคจิต'
ขำขู่ของเธอที่เขาไม่สามารถขัดคำสั่งได้ และทุกคืนที่ต้องอยู่ร่วมกัน เขาต้องควบคุมตัวเองให้ผ่านพ้นไปอย่างยากลำบาก เมื่อเธอเห็นเขาเป็นของเล่นส่วนตัว ความรู้สึกของผู้ชายที่ถูกปลุกปั่นจนทำให้เขาแทบจะเป็นบ้า
"ยายเจ้าหญิงโรคจิต...ใช้ยากับฉันอีกแล้วนะ"
INTRO
ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังขึ้นภายในคฤหาสน์ประจำตระกูลคาร์พาเธีย ร่างบางก้าวเดินผ่านบอดีการ์ดประจำของที่นี่ไปได้อย่างง่ายดาย ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ หรือแตะต้องตัวเธอ หญิงสาวผู้ครองหนึ่งในตำแหน่งสูงของราชวงศ์อิตาลี
กริ๊ก! แอ๊ด!
มือเล็กเอื้อมจับลูกบิดประตูแล้วดันเปิดทันทีโดยที่ไม่ขออนุญาต สายตาจ้องมองไปยังร่างสูงกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงขนาดใหญ่ บนตัวของเขามีหญิงสาวชุดเดรสรัดรูปนั่งคร่อมอยู่
แปะ แปะ แปะ!
เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมกับเท้าเรียวก้าวเดินเข้ามาในห้อง หญิงสาวบนเตียงสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ซึ่งฉันไม่ได้ให้ความสนใจผู้หญิงคนนั้นแม้แต่นิด เพราะเป้าหมายคือผู้ชายที่ใช้สายตาเบื่อหน่ายมองมาที่ทางนี้ต่างหาก
“ไง...” เสียงกล่าวทักของฉันยิ่งทำให้อีกฝ่ายแสดงความรำคาญออกมาอย่างชัดเจน
“ไม่ต้องสนใจเธอหรอกครับ” สเตฟานยกมือกุมสะโพกอวบเอาไว้ให้นั่งทับกลางลำตัวเขาไว้เช่นเดิม แล้วบังคับโยกสะโพกของเธอบดเบียดกับกลางลำตัว
“อะ อื้อ!” เสียงหลุดคราง
"แบบนั้นแหละครับเด็กดี"
พึ่บ!
ข้างเตียงยุบลงตามน้ำหนักตัวที่นั่งลง ไอรีนเอื้อมมือมาโอบกุมหน้าอกทั้งสองข้างจากด้านหลังแล้วออกแรงบีบ ใบหน้าสวยวางปลายคางลงบนไหล่เล็ก แต่สายตาของเธอกลับจ้องไปยังผู้ชายที่นั่งอยู่
“ฉันจะนับหนึ่งถึงสามเธอต้องออกให้พ้นจากที่นี่ หรือจะเชื่อมั่นในตัวผู้ชายตรงหน้าก็ได้นะว่าเขาจะปกป้องเธอได้ อ้อ! ลืมแนะนำตัวฉันเจ้าหญิงลำดับที่สามแห่งราชวงศ์อิตาลีค่ะ ผู้ที่สามารถทำให้คุณหายไปอย่างไร้ร่องรอย และลบประวัติของคุณได้เพียงภายในหนึ่งนาที”
พึ่บ!
สิ้นเสียงคำเตือนหญิงคนนั้นก็ยันตัวถอยห่างออกแล้ววิ่งหนีออกไปจากห้องทันที สายตาของสเตฟานจ้องมองมาที่หญิงสาวผู้ครอบครองตัวเขา เจ้าหญิงไอรีน
ปึง!
เสียงประตูปิดดังลั่น และเมื่อผู้หญิงคนนั้นออกไปแล้ว ภายในห้องจึงเหลือเพียงเราสองคนเท่านั้น
“จัดการตัวเองให้เรียบร้อยภายในห้านาที” พูดจบร่างบางก็ลุกขึ้นยืน แต่ก็ถูกมือของสเตฟานเอื้อมมาจับเอาไว้ซะก่อน
หมับ!
“เก่งจังเลยนะ แต่หมายถึงปาก” เขาออกแรงดึงตัวเธอให้ขยับเข้าไปใกล้
“ขอบคุณที่ชม ฉันปากเก่งมานานแล้ว หรือว่าจะห้ามไม่ให้ฉันพูดเหรอ” คนถูกดึงพยายามยื้อตัวเอาไว้ และแน่นอนว่าแรงที่น้อยกว่าย่อมแพ้
หมับ!
ไอรีนถูกกระชากไปซบลงบนอกกว้าง มือข้างหนึ่งถูกสเตฟานจับเอาไว้แล้วเลื่อนกุมกลางลำตัว ส่วนกายแข็งหลบซ่อนอยู่ภายในเขากุมมือเธอไว้ไม่ให้ขยับหนี
“ปากคนเรามันห้ามกันไม่ได้ แต่มันทำให้แตกได้” พูดจบริมฝีปากแดงยกยิ้มมุมปาก แต่สายตาเขากลับเลื่อนมองไปยังจุดที่มือเล็กกุมเอาไว้ ไอ้สิ่งที่พูดกับสิ่งที่ต้องการมันไปกันคนละความหมาย
“คุกเข่าต่อหน้าฉันสิ” ร่างบางโน้มหน้าเข้าไปใกล้
“ถ้าคุกเข่าต่อหน้าเธอ ด้วยส่วนสูงของฉันมันจะอยู่พอดีปากเลยนะ” ทุกอย่างที่เขาสื่อไปคนละความหมายที่ฉันพูด ไม่แปลกใจที่ทำไมเพื่อนของฉันถึงหลงเขามาก ก็ไอ้บ้านี่...เกินจะรับมือไหว
——————✧◦♚◦✧——————
2 เดือนต่อมา ก่อนถึงงานแต่ง 1 อาทิตย์‘แถลงประกาศจากสำนักพระราชวัง เรื่องการลาออกจากราชวงศ์ของ ‘เจ้าหญิง เมอร์ลีอา คาเลนเซีย เจนนิวีพ’ รัชทายาทลำดับที่สามแห่งราชวงศ์อิตาลี พระองค์ประสงค์สละยศ และฐานันดรศักดิ์ของราชวงศ์ แต่พระองค์จะยังคงเป็นที่รู้จักของประชาชนในฐานะ เมอร์ลีอา เจนนิวีพ ทายาทของคิงและควีนแห่งราชวงศ์อิตาลี โดยอดีตเจ้าหญิงจะไม่ขอรับทรัพย์สมบัติในส่วนของรัชทายาททั้งหมด พระองค์ขอบริจาคแก่มูลนิธิทั่วประเทศ’ร่างบางยืนมองประกาศทางสำนักราชวังที่กำลังฉายทางหน้าจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่กลางห้องนั่งเล่น ใบหน้าของหญิงสาวผู้เป็นเจ้าหญิงลำดับที่ 3 ถูกเผยแพร่ต่อสาธารณะชนครั้งแรก‘การลาออกจากราชวงศ์ของเจ้าหญิงเมอร์ลีอา คาเลนเซีย เจนนิวีพจะมีผลนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ประกาศต่อไป...พิธีสมรสของอดีตเจ้าหญิงคาเลนเซีย กับนายสเตฟาน คาร์พาเธีย ทายาทตระกูลคาร์พาเธียจะมีขึ้นในวันที่แปดเดือน... โดยพิธีจะจัดขึ้นเป็นการส่วนตัว มีเพียงญาติของทั้งสองและเพื่อนสนิทเพียงเท่านั้น’ “ไอรีนครับ...” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างใบหู พร้อมกับแขนแกร่งที่โอบกอดเอวบางจากข้างหลัง แล้ววางปลายคางลงบนไหล่“อะไรเหรอ” ฉันเอียงใบหน
“หยุดเลยนะ...”นิ้วเรียวชี้ใส่ร่างสูงที่คร่อมตัวอยู่ สเตฟานหยุดชะงัก นัยน์ตาคมจ้องมองใบหน้าสวย ฉันเอื้อมมือไปดึงเอาผ้าห่มมาคลุมร่าง แต่ยังไม่ทันที่มันจะได้เข้ามาคลุมตัว ก็ถูกเขาแย่งดึงออกจากมือแล้วโยนไว้ปลายเตียงพึ่บ!“ไอรีนครับ...” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ขาทั้งสองข้างพยายามหนีบเข้าหากัน แต่ก็ถูกมือของเขาจับมันอ้ากว้างออกตามช่วงลำตัวที่แทรกเข้ามา“ไม่ต้องเรียกเลย ปล่อย...” ฉันพยายามดึงเขาออก แต่ก็ถึงรวบจับข้อมือทั้งสองเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวของสเตฟานเขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ ส่วนกลางลำตัวเบียดชิดแนบเข้าหาจุดหวงแหน ทำให้รับรู้ได้ถึงความแข็งตัวที่คับแน่นอยู่ภายในกางเกง มืออีกข้างรั้งเอวบางไม่ให้ขยับหนี“...” สเตฟานใช้สายตามองไล่ทั่วร่างกายเปลือยตรงหน้า ทำเอาคนถูกมองถึงกับหน้าร้อนผ่าว“มองอะไร ไม่เคยเห็นหรือไง” ยิ่งพยายามดิ้นเท่าไร ก็ดูจะไร้ประโยชน์ เพราะสู้แรงเขาไม่ไหว“ไม่เคย...ไม่เคยเห็นตอนไอรีนหึงแล้วขู่เป็นลูกแมวแบบนี้” สิ้นเสียงสเตฟานก็ปล่อยมือออกจากเอวบาง แล้วสอดมือเข้ากลางหว่างขา“อือ! ม ไม่เอานะ”“เอาครับ เมียหึงต้องโดนตี”“ถ้าหึงต้องทุกครั้งเลยหรือไง”“ใช่ แ
ณ คฤหาสน์ตระกูลคาร์พาเธีย“ให้อาบน้ำให้มั้ย” สเตฟานถามขึ้นในขณะที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ“ไม่ต้อง”“ให้เข้าไปช่วยมั้ย”“ไม่” ฉันยังคงยืนยันอย่างหนักแน่น“ให้...” ยังไม่ทันจะพูดจบฉันก็แทรกขึ้นมาด้วยคำเดิม“ไม่”“ยังไม่ทันพูดอะไรเลย” คนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับบ่นพึมพำ“ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่” ฉันกอดอกมองเขาอย่างรู้ทัน“มันออกทางสีหน้าขนาดเลยเหรอ”“ชัดเจน”“รู้ชัดขนาดนั้นเลย”“ใช่ แค่มองหางตาก็รู้แล้วว่าคิดอะไร”“แล้วรู้มั้ยว่ารักมากแค่ไหน”“...”สิ่งที่เขาพูดไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยิน แต่มันแปลกไปจากทุกครั้งที่ผ่านมา หัวใจเต้นแรง สายตาจ้องมองร่างสูงที่เอื้อมมือโอบเอวบางดึงเข้ามากอด สเตฟานจรดริมฝีปากจูบลงบนหน้าผาก แล้วกดหัวฉันซบลงบนอกกว้าง“ฉันเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นเลยนะตอนไอรีนพูดแบบนั้น”“...” มืออุ่นลูบหัวด้วยความอ่อนโยน เสียงหัวใจของเขาเต้นเป็นจังหวะดังใกล้หู“ไอรีนทำตัวเข้มแข็งต่อหน้าทุกคน ทั้งที่ความจริงแล้วไอรีนก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มีความอ่อนแอไม่ต่างจากคนอื่น”“...” ฉันหยุดร้องไห้ไปได้แล้ว แต่ดูเหมือนว่ามันจะพร้อมไหลออกมาได้อีกครั้งตลอดเวลา“ขอโทษ...ตลอดเวลาที่ผ่
“...”ทุกอย่างเข้าสู่ความเงียบ ลัลลาเบลที่ดูจะยังคงช็อกกับเรื่องราวที่เดินขึ้น ฉันเดินเข้าไปใกล้แล้วยกมือสัมผัสข้างแก้มเนียนที่เริ่มขึ้นเป็นรอยนิ้วมือ“มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะที่ลัลลาเบลจะไปเที่ยวพูดให้ใครมองเราไม่ดี ว่าเป็นลูกเมียน้อยคุณพ่อควีนมาเรีย ไปเที่ยวบอกคนทั้งโรงเรียนว่าเราถูกเลี้ยงเอามาไว้ใช้ดูแลความสุขบนเตียงของผู้ชายตระกูลควีน”“...” เธอนิ่งไม่พูดอะไรออกมา ก้มหน้ามองพื้น“เธอบอกคนในโรงเรียนว่าเราเป็นโรคร้ายแรง อย่าเข้าใกล้ คลิปของเธอที่ตัดต่อหน้าเราใส่แทนถูกขายภายในกลุ่มลับของคนนอกโรงเรียน ภาพแอบถ่ายของเราตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าเธอก็เอาไปแจกพวกผู้ชายโรงเรียนอื่น”“...”“และลัลลาเบลก็คือคนเดียวที่เข้ามาเป็นเพื่อนด้วย แต่ก็ยังบอกกับคนอื่นว่าที่มาเป็นเพื่อนเพราะถูกบังคับจากตระกูลของควีน”“...”“ตลอดเวลาที่ผ่านมาลัลลาเบลบอกกับเราว่าพวกเขาไม่คบกับคนไร้ประโยชน์ ซึ่งเราไม่ได้สนใจคำพวกนั้น เพราะเราสนใจแค่ลัลลาเบล”“...”“ถึงพวกเขาจะไม่เคยพูดอะไรแบบนี้ออกมาตั้งแต่แรกก็เถอะ พวกเขาก็แค่ฟังจากเธอแล้วก็ตัดสินโดยที่ไม่เคยสัมผัสเรา...เขาเชื่อทุกอย่างที่เป็นลัลลาเบลบอก”“...หึ” เหมือนเธอจะ
วันต่อมา ณ โรงพยาบาลในเครือของตระกูลคาร์พาเธียห้องทำงานของสเตฟาน เวลา 16.00 น.“ลูกชายท่านกงสุลบาระก็ดูดีมากเลยนะ สมที่เป็นลูกชายท่านกงสุลใหญ่ประเทศญี่ปุ่นแล้วเหมือนว่าจะพึ่งเคยมาประจำที่อิตาลีด้วย อาจจะยังไม่ค่อยคุ้นชินสักเท่าไร” เนยถั่วทาลงบนขนมปังด้วยความบรรจง ปากเล็กเล่าถึงสิ่งที่ตัวเองพึ่งไปพบมาวันนี้ในช่วงเช้าฉันได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของราชวงศ์ต้อนรับท่านกงสุลจากประเทศญี่ปุ่น การออกทำหน้าที่เองโดยลำพังเริ่มเข้าที่เข้าทางไปในด้านที่ดี“...อืม” สเตฟานยังคงนั่งฟังอยู่เงียบ ๆแขนแกร่งยกขึ้นโอบไหล่เล็กแล้วใช้มือลูบไล้อย่างเบามือ อาการเริ่มออกทีละนิดแต่ก็ไม่ขัดในสิ่งที่ฉันกำลังเล่ากลับกันยังตั้งใจฟังอีกต่างหาก ซึ่งฉันก็รู้ดีว่าเขากำลังไม่พอใจที่พูดถึงผู้ชายคนอื่น“ลูกชายท่านกงสุลเป็นผู้ชายที่น่ารักมากเลยนะ พูดครับทุกคำเลย”“...อือ” เสียงทุ้มตอบกลับในลำคอ ในขณะที่ก็เริ่มออกแรงดึงตัวฉันให้เข้ามาชิดเขามากขึ้น“เขาชวนฉันไปเที่ยวด้วย อะ อ้าปาก” ขนมปังถูกจ่อเข้าใกล้ริมฝีปาก แต่เขาก็ยังเอาแต่นิ่งแล้วมองหน้าฉัน“...” มีคำถามอยู่ในสายตาคู่นั้น แต่ก็ไม่ถามออกมา ไม่โวยวาย ไม่เสียงดังใส่ฉัน แต่ก็
เหนือพันธะ 35 : พี่ชาย——————✧◦♚◦✧——————“ไอรีนมานั่งนี่สิ” พี่เฮนรี่ตบมือบนเบาะข้างกาย“นั่งตรงนี้ดีกว่าไอรีน ตรงนั้นแอร์มันโดนเดี๋ยวจะไม่สบายนะครับ” สเตฟานดึงมือฉันให้นั่งลงข้างเขาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพี่เฮนรี่“ห้ามเรียกชื่อไอรีน ต้องเรียกเจ้าหญิง” พี่เฮนรี่พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบจนน่ากลัว“เวลาอยู่ข้างนอกผมก็เรียกว่าเจ้าหญิงครับ แต่ถ้าอยู่ด้วยกันแค่สองคน...ก็จะเรียกไอรีน” สเตฟานตั้งใจเน้นคำว่า แค่สองคน อย่างชัดเจน“...” พี่เฮนรี่จ้องหน้าผู้ชายฝั่งตรงกันข้ามด้วยสายตาที่คาดเดาอะไรไม่ได้“...” อีกฝ่ายเองก็มองกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉยเช่นกัน“เฮ้อ...”เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในห้อง ผู้ชายสองคนถอนสายตามามองที่เธอพร้อมกันแล้วรีบลุกขึ้นเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง“รู้สึกไม่สบายใจเหรอไอรีน ไปพักในห้องนะ” สเตฟานที่อยู่ใกล้ตัวฉันที่สุดจึงเข้ามาประชิดตัวได้ก่อน“เอามือออกจากไอรีน” พี่เฮนรี่เข้ามาดึงตัวฉันออกจากมือเขาแล้วดึงเข้าไปก่อนพึ่บ!“ภรรยาผม ผมดูแลเองครับ” พูดจบก็ดึงตัวฉันกลับเข้ามาไว้ในอ้อมกอดหมับ!“ยังไม่แต่งงาน แล้วงานหมั้นก็คือสิ้นปี ถึงจะประกาศตอนที่ผมไม
ความคิดเห็น