LOGINสามเดือนผ่านไปในที่สุดแม่ทัพลู่เทียนหรงก็สามารถเข้าไปในหมู่บ้านน่านเข่อได้สำเร็จกับการปลอมตัวเข้าเป็นพ่อค้าได้อย่างแนบเนียน เข้าออกในหมู่บ้านไปส่งเสบียงให้คนของพระพระสนมมารดาขององค์ชายรองได้สำเร็จ จนนำกำลังทหารโอบล้อมเข้าทางด้านหลังของหมู่บ้าน พอเข้าประทะกันจริงในไร่ของบิดาของพระสนมมีคนเป็นสองพันกว่าคนขึ้นไปต้องให้ทหารเข้าจัดการมากเช่นเดียวกัน พอเก็บหลักฐานการซ่องซุ่มกำลังคนของบิดาพระสนมรวมทั้งจับเป็นกลับเมืองหลวงไปด้วยคือคนสนิทของบิดาพระสนม ลงมาตรวจงานแทนเจ้านายเป็นประจำทุกเดือนพวกเขาไปซื้อทาสหรือทหารหนีทัพตอนเกิดสงครามมาฝึกเอาไว้เป็นกำลังให้องค์ชายรองที่คิดการใหญ่เพื่อแย่งชิงบัลลังก์มังกรต่อจากพระบิดา มีหลักฐานเอกสารหลายอย่างว่าพระสนมกับองค์รองมีส่วนร่วมให้บิดาซ่องสุมฝึกซ้อมคนเอาไว้ทำการใหญ่ในอีกไม่ช้า พอได้หลักฐานครบแม่ทัพลู่ก็รีบนำหลักฐานกลับเมืองหลวงไปให้องค์รัชทายาททุกอย่างยังเป็นความลับการไปทำงานของแม่ทัพลู่เทียนหรง แม่ทัพผู้ปกป้ององค์รัชทายาท ส่วนแม่ทัพหลี่ซูหยางระวังกบฎในเมืองหลวงของบัลลังก์มังกร
"พี่ว่าการที่เรามีหอขายข่าวจริงจังแบบน้องบอกดีมากเช่นเดียวกันเมื่อก่อนพี่เองก็ให้ท่านลุงหลงจู๊สืบเป็นเรื่องๆไป แต่นี้พอน้องบอกให้ทำครบวงจรมันดีมากจริงทำให้พี่รู้อะไรดีๆมากมายไม่ว่าเรื่องจวนใหญ่ๆในเมืองหลวงนี้วุ่นวายน่าดูกับการมีเมียหลายคน ดีนะท่านพ่อมีท่านแม่คนเดียวไม่เช่นนั้นข้ากับเจ้าจะมีสภาพแบบไหนน่าสังเวทใจกับลูกอนุที่ถูกฮูหยินเอกแต่ละจวนข่มเหงกันเหมือนน้องเล็กบอกเอาไว้ไม่มีผิด ว่าผู้หญิงนี้ซับซ้อนสามารถวางแผนทำลายล้างได้แบบผู้ชายคาดไม่ถึงเลยล่ะ" "มันต้องดีสิเจ้าคะพี่ใหญ่มันยังมีให้พี่ตกใจมากไปกว่านี้แน่นอนเจ้าค่ะว่าแต่วันหยุดนี้เราไปพักนอกเมืองกันสักสามคืนก็ดีนะเจ้าคะพี่ใหญ่ ข้าอยากไปดูนาข้าวแปลงผักสามเดือนมานี้มีหลายอย่างนำมาทำอาหารได้มากมายแถมได้ขายในตลาดแทบจะทุกอย่าง ทำให้เราได้ทุนมาไม่น้อยเลยนี้เจ้าคะ น่าสงสารท่านลุงพ่อบ้านต้องจัดหาคนไปขายของในร้านค้าของเราในตลาดขายดีจนบางวันท่านลุงต้องไปดูแลเองในตอนเช้า ก็มีแม่ครัวพ่อครัวในจวนต้องเพิ่มเพราะคนงานเยอะขึ้นแต่ถือว่าทุกคนเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ดี พี่ใหญ่อย่าลืมจ่ายพิเศษให้ท่านลุงด้วยท่านจะได้หายเหนื่อย" นางพูดกับพี่ชายยิ้มๆ "ได้สิพี่จะรีบทำงานให้เสร็จเราจะได้นอนค้างกันอย่างสบายใจเดือนนี้พี่จะเพิ่มตำลึงตอบแทนทุกคนเพราะพวกเขาทำงานหนักมาตลอดสามเดือนนี้เหยียนเอ๋อร์" ซึ่งมันทำกำไรให้ได้มาไม่น้อยตอบแทนบ่าวไพร่ที่ร่วมลงแรงในงานสวนอย่างเต็มทำให้จวนของเรามั่นคง ทั้งด้านการเงินกับอาหาร จนได้ขายผักสดในตึกของตัวเอง แถมนำไปทำอาหารขายในโรงน้ำชามันคือวงจรของความพอเพียงเพราะไม่ต้องซื้อผักซื้อข้าว เครื่องปรุงนั้นก็ได้มาจากมิติของน้องสาวของเขาเองนำออกมาเท่าไรก็ไม่มีวันหมด "ว่าแต่น้องเล็กเถอะลาคุณหนูเหล่าแฟนคลับกันแล้วหรือว่าจะหยุดพักสามวัน" พี่ชายเย้าแหย่น้องสาวกลับไปบ้าง "เจ้าค่ะข้าลาล่วงหน้ามาเป็นอาทิตย์แล้วอีกสองเดือนข้าจะเปิดทำการแสดงในไร่นาสวนผสมของเราดีไหมพี่ใหญ่ในเมื่อถึงตอนนั้นบ้านพัก คาเฟ่จำลองของพวกเราคงจะเสร็จหมดแล้ว ทีนี้ละคนจะหลั่งไหลไปกินไปเที่ยวไร่ของเราซึ่งมีครบทุกอย่างแล้วนี้เจ้าคะพี่ใหญ่" คาเฟ่ในฝันของทุกคนได้กินนอนเที่ยวท่ามกลางธรรมชาติ แถมมีสวนผักสตรอบอรี่ให้เก็บกินสดๆจากต้นสวนผลไม้ยืนต้นคงจะยังไม่มีให้เก็บกินมันยังไม่มีผลให้เก็บกิน แต่จะมีพวกแตงโมเมล่อน นางปลูกข้าวโพดแตงไทย องุ่น อย่างละสามสิบไร่นางให้ปลูกครบหมดจบในที่เดียวถึงได้กินทุกอย่าง พริก ต้นหอม ผักชีคือมีทุกชนิดสามารถนำไปขายทำตำลึงเข้าจวนแม่ทัพหลี่ซูหยางมากมายในแต่ละวัน เพราะตอนนี้ผลิตของผักระยะสั้นนักออกดอกออกผลให้เก็บไปขายได้แทบจะทุกอย่างแล้วสามเดือนย่างเข้าเดือนที่สี่ แตงโมลูกโตๆแดงฉ่ำหวานนำไปวางขายในร้านค้าที่ตลาดแทบจะไม่พอขายในแต่ละวันในโรงน้ำชาก็มีตบท้ายอาหารตอนมื้อเที่ยง โรงค้าทาสนั้นได้แม่ทัพหลี่ช่วยซื้อคนออกมาจนหมดทุกคนคือแรงงานชั้นดีของแม่ทัพ ให้การเลี้ยงดูมีบ้านพักให้มีข้าวให้กินครบสามมื้อมีตำลึงรายเดือนให้ทุกคนจะไปหาที่ไหนได้อีก ทุกคนรักท่านแม่ทัพกับคุณหนูหลี่ซูเหยียนมาก ตัดไปทางแม่ทัพลู่เทียนหรงหลังจากจัดการปัญหาให้กับองค์รัชทายาทเสร็จแล้ว เขาเร่งเดินทางมาหาหลี่ซูเหยียนที่จวนของนาง แต่ไม่พบแม้แต่แม่ทัพหลี่ซูหยางด้วยถามพ่อบ้านจึงได้รู้ว่าคุณหนูหลี่ไปค้างคืนกับแม่ทัพหลี่ในที่ดินใหม่นอกเมืองหลวง อีกสามวันถึงจะกลับพอสอบถามเส้นทางที่อยู่จนชัดเจนแล้ว เขาจึงกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่เพราะเร่งเดินทางมารายงานองค์รัชทายาทเสร็จ คิดถึงคู่หมั้นวัยเด็กตอนนี้ยกระดับมาเป็นภรรยาตัวน้อยก่อนจะแต่งงานกันในภายหลังเพราะว่าได้ร่วมหอกันก่อนแต่งงานแล้วนั้นเอง สองพี่น้องนั่งมองดาวคุยกันด้วยความสุข "ข้าอยากให้ท่านพ่อกลับมาถึงเมืองหลวงวันนี้เลยล่ะเหยียนเอ๋อร์ พี่อยากให้ท่านพ่อมาเห็นความสำเร็จของเราสองพี่น้องพี่เขียนจดหมายไปเล่าเรื่องทุกอย่างให้ท่านพ่อฟังจนหมดท่านตอบกลับมาว่าดีๆพ่อจะรีบกลับมาให้เร็ววัน" แต่มีเรื่องให้จัดการเลยไม่ได้มาตามกำหนดว่าอีกสามเดือนจึงเลื่อนไปอีกเป็นสองเดือนในจดหมายตอบบุตรชายกลับมา "พี่ใหญ่ถ้าท่านพ่อมาถึงตอนเราจัดงานต้อนรับในบ้านสวนคาเฟ่ของเรายิ่งจะดีมากเลยนะเจ้าคะท่านพ่อจะต้องดีใจมากแน่ๆเลยว่าพี่ใหญ่ ว่ากับข้านั้นสามารถดูแลตัวเองแล้วยังทำตำลึงให้จวนท่านแม่ทัพใหญ่มากมาย ท่านพ่อจะต้องภูมิใจในตัวข้ากับพี่ใหญ่มากแน่ๆเลยเจ้าค่ะ วันนี้ข้ามีความสุขมากเลยได้เห็นผลผลิตในสวนบ้านของเรามีรถม้าส่งของไปในเมืองตอนเช้า แค่เราขายเองหรือพ่อค้ามารับถึงที่คอยนับตำลึงอย่างเดียวมันชื่นใจข้าเสียจริงเจ้าค่ะ" อิๆนางบอกกับพี่ชาย สองพี่น้องนั่งจิบน้ำแตงโมปั่นเพราะคืนนี้ท่านแม่ทัพไม่อยากดื่ม จึงนั่งดื่มน้ำผลไม้ปั่นกับน้องสาวดีกว่าเพราะต้องทำบัญชีกันสองคนพึ่งจะเสร็จ ก่อนจะมากินลมนั่งชมดาวกัน บ้านพักแต่ละหลังออกแบบไม่ซ้ำกันแถมน่าอยู่มากตอนนี้นั่งหน้าระเบียงบ้านพักของน้องสาว ดาวนับพันส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้าเพราะสมัยนี้ไม่มีไฟฟ้าทุกอย่างคือธรรมชาติมันคือสวรรค์ดีๆนั้นเองหลี่ซูเหยียนเอนหลังชนกันกับพี่ชายมองดาวด้วยความสุข"เหยียนเอ๋อร์น้องตื่นนานหรือยังทานข้าวแล้วหรือพี่จะได้ไปบอกสาวใช้หาอะไรมาให้น้องทาน" เขากอดคนตัวเล็กแล้วยกนางขึ้นนั่งตักกอดหอมด้วยความคิดถึงแม้จะห่างไปไม่นานก็ตาม "อือท่านแม่ทัพอย่าทำตัวรุ่มร่ามสิเจ้าคะอายบ่าวไพร่บ้าง" นางเอามือปิดปากชายหนุ่มเอาไว้ก่อนเขาจะจูบต่อ"ไม่มีคนอยู่บนเรือนนี้หรอกพี่สั่งให้พวกเขาไปพักหมดแล้วนี้คือเรือนหอของเรานะวันนี้คือคืนเข้าหอของเราสองคน ว่าแต่น้องเรียกพี่ผิดนะไม่ใช่ท่านแม่ทัพต้องเรียกว่าท่านพี่ถึงจะถูก" ชายหนุ่มบอกภรรยาตัวน้อยในอ้อมแขนเขาซุกลงซอกคอของนางแทน"พูดใหม่สิน้องหญิง" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นบอกนางพร้อมทั้งหอมแก้มนวลทั้งสองข้าง "ไม่พูดพี่จูบแล้วนะ"แม่ทัพลู่ขู่นางให้เรียกเขาว่าพี่ให้ได้หลี่ซู่เหยียนเอามือปิดปากเขาไว้ก่อนจะพูด "อย่านะท่านพี่" หึชายหนุ่มหัวเราะเบาๆที่ได้แกล้งนางให้เรียกพี่ได้ "เอาล่ะพี่ไม่แกล้งเหยียนเอ๋อร์แล้วล่ะเรามาคุยกันหน่อยดีไหมว่าสิ่งที่พี่ทำมาทั้งหมดจนถึงวันนี้พี่รักน้องมากนะ ถึงแม้ว่าเราจะเริ่มต้นไม่ดีเลยสักครั้งนับตั้งแต่พี่ได้เจ้าเป็นภรรยาพี่เองก็รู้ใจตัวเองว่ารักน้องหญิงมากจนพี่ไม่อาจขาดน้องไปได้ยิ่งเหยียนเอ๋อร์
และก็ถึงงานแต่งของแม่ทัพลู่เทียนหรงกับคุณหนูหลี่ซูเหยียนจัดขึ้นทำพิธีเช้าในจวนของสองท่านแม่ทัพใหญ่ แต่ไปกินเลี้ยงนั้นเชิญแขกไปบ้านสวนค่าเฟ่มีการแสดงของวงดนตรีจากโรงน้ำชาทั้งคืน แล้วโปรโมทบ้านสวนคาเฟ่ไปด้วยในตัวเลยยิงนกทีเดียวได้สองอย่าง พักบ้านหลังเล็กน่ารักหลายแบบให้เช่าเหมือนโรงเตี๊ยมในเมืองหลวง มีอาหารเครื่องดื่มผลไม้ให้ทานแล้วคิดเป็นรายหัวกินได้ไม่อั้น แต่ห้ามห่อออกต้นกลับบ้านแต่มีบริการขายให้เท่าที่ลูกค้าต้องการซื้อไปฝากคนในจวนของตัวเองได้ไม่จำกัด เล่นเอาลูกค้าของนางจากโรงน้ำชาพากันแห่ไปจองบ้านพักจนเต็ม แถมนางยังใจดีเลี้ยงฟรีงานเลี้ยงตอนค่ำอีกด้วย ผู้คนหลั่งไหลมาก่อนวันงานสำหรับลูกค้ามันคือวันเปิดให้คนเข้าพัก เปิดตัวด้วยความยิ่งใหญ่ มีองค์รัชทายาทมาเป็นประทานในพิธีและค้างคืนในโซนพิเศษสำหรับแขกวีไอพี พี่ชายของนางทำเรือนพักให้พระองค์ไม่ไกลจากเรือนพักสี่หลังท้ายจวนด้านหลังที่ดินของพวกนาง แต่พระองค์เองก็สร้างบ้านพักตากอากาศในที่ดินส่วนพระองค์ใกล้กันกับที่ดินของแม่ทัพหลี่ซูหยางด้วยเช่นเดียวกัน"เหยียนเอ๋อร์เหนื่อยไหมทนเอาหน่อยนะใกล้จะเสร็จพิธีแล้วเราจะออกเดินทางไปบ้านสวนคาเฟ่ของน้องเ
ตอนนี้จึงกลายเป็นว่านางกับครอบครัวเดินทางไปบ้านนาคาเฟ่พร้อมกับครอบครัวของคู่หมั้นเพื่อจะพาบิดาไปพักผ่อนด้วย รวมถึงต้องเตรียมงานแต่งของนางด้วยถ้าถึงวันแต่งงานของนางจริงๆโรงน้ำชาก็ต้องปิดคนงานนั้นจะมาร่วมงานของคุณหนูผู้เป็นที่รักของบ่าวไพร่ของจวนแม่ทัพผู้ชุบชีวิตของทาสจนถูกลือ เพราะนางช่วยมาอีกทั้งหมดลูกเล็กเด็กแดงมาทำงานให้นางที่บ้านสวนคาเฟ่ คือซื้อพวกเขามาแบบยกครอบครัวนางสงสารไม่อยากให้คนพลัดพรากจากกันเหมือนนางต้องห่างจากภพเดิมเพราะตายจากมาแบบทันตั้งตัวขบวนของท่านแม่ทัพใหญ่เดินทางออกจากเมืองหลวงด้วยหลายคันรถม้าและออกเดินทางไปพร้อมกันหลี่ซูเหยียนนั่งในรถพร้อมกับสาวใช้ข้างกายของนาง มีม้าของแม่ทัพลู่เทียนหรงขี่ประกบรถม้าของนางไม่ห่าง หลี่ซูเหยียนได้แต่กรอกตามองบนกับคนคลั่งตามนางแทบจะสิงร่างนาง ถ้าไม่ติดว่าเขาไปทำงานในค่ายทหารกับพี่ชายของ นางถ้าเลิกงานจะเห็นหน้าของเขาตัวลอยเดินนำหน้าพี่ชายของนางทุกวันในโรงน้ำชาเพราะนางต้องไปทำงานทุกวันเช่นเดียวกัน ยิ่งกลางคืนยิ่งคึกคักกลางวันจะมีอาหารของคนทำงาน กับพวกพ่อค้าหรือคนมาพักตามโรงเตี๊ยมแล้วมาตามข่าวลือเรื่องอาหารโรงน้ำชาของนางอร่อย มีเพลงให้ฟั
พอองค์รัชทายาทได้เข้าไปเห็นในบ้านสวนคาเฟ่ของสองพี่น้องถึงขั้นไม่ยอมกลับเมืองหลวงพระองค์ประทับค้างคืนด้วยกันกับแม่ทัพลู่เทียนหรงถึงสามวันทั้งขึ้นเขาหาอาหารป่าได้หมูป่าไก่ป่าแม้แต่กวางป่าลงมาทำอาหารทุกมื้อ ยิ่งได้ทานหมูกะทะของหลี่ซูเหยียนแล้วจนพระองค์ไม่อยากเสด็จกลับวังหลวงจนครบกำหนดวันหยุดของแม่ทัพหลี่ซูหยางกับหลี่ซูเหยียน ทุกคนจึงต้องกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองทุกคนมีหน้าที่ต้องทำจึงพากันกลับไปสะสางงานของตัวเอง แต่มีอีกคนคือแม่ทัพลู่เทียนหรงนั้นมีวันหยุดต่อแต่เขากับทำตัวตามติดคู่หมั้นตัวน้อยแทบจะสิงร่างกันกับนางไปแล้วหลี่ซูเหยียนนั้นจะด่าจะว่าอะไรไปชายหนุ่มนั้นไม่สนใจเดินหน้าเกี้ยวนางด้วยความหน้าด้านหน้าทน จนนางขี้เกียจจะด่าก็หยุดไปเองถ้าตัดนิสัยเสียเมื่อตอนเจ้าของร่างเดิมมีชีวิตอยู่เพราะเขาไม่เคยเห็นค่าของนางจึงทำให้นางในร่างใหม่เอาคืนชายหนุ่มกับคืนไปได้เยอะพอสมควรจนพี่ชายของนางบอก"เหยียนเอ๋อร์ให้สงสารแม่ทัพลู่เถอะพี่ว่าเราทำโทษเขาจนพอใจแล้วเลิกอาฆาตแม่ทัพลู่แล้วเปิดใจให้กันทำวันข้างหน้าให้มีความสุขดีกว่าไหมพี่ว่า"เพราะตอนนี้นางได้รับสมรสพระราชทานทำยังไงก็ไม่สามารถขัดราชโองการสวรรค์
วันนี้หลี่ซูเหยียนไม่ได้รีบร้อนตื่นมาแต่เช้านางนอนตื่นสายเพราะอยากพักผ่อนนอนเป็นปลาเค็มสักวันนางจึงไม่ได้รับรู้ว่าตอนนี้ขบวนขององค์รัชทายาทเดินทางมาถึงบ้านสวนคาเฟ่ของนางแล้วรวมถึงขันทีส่วนตัวของฝ่าบาทกำลังมาถึงไล่เรี่ยกัน แม่ทัพลู่เทียนหรงนั้นไม่คิดว่าองค์รัชทายาทจะนำขบวนเสด็จมาถึงแต่เช้าขนาดมากนี้คือยามเฉิน เพราะเมื่อคืนสองแม่ทัพนอนดึกด้วยกันทั้งคู่ตอนนี้กำลังจะพากันทานอาหารมื้อเช้าในศาลาริมแม่น้ำ หลี่ซูเหยียนมาถึงและนั่งหย่อนก้นลงยังไม่ติดพื้นเก้าอี้ดี เสียงคนของแม่ทัพลู่ขี่ม้ามาถึงแล้วรายงานว่า "ท่านแม่ทัพลู่ขอรับ" "ท่านแม่ทัพหลี่ด้วยขอรับตอนนี้ขบวนเสด็จขององค์รัชทายาทมาถึงบ้านสวนคาเฟ่แล้วขอรับ มีขันทีของฝ่าบาทตามขบวนมาด้วยเชิญคุณหนูหลี่ซูเหยียนกับท่านแม่ทัพหลี่ซูหยางออกไปรับราชโอการด่วนขอรับ"!!!"อะไรนะท่านบอกว่าองค์รัชทายาทเสด็จมาเยี่ยงนั้นหรือ " แม่ทัพหลี่ซูหยางรีบถามก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปจากศาลา "เหยียนเอ๋อร์รีบไปรับขบวนเสด็จก่อนแม่ทัพลู่ด้วยไปกันเถอะอย่าให้พระองค์ทรงรอนานเลย"เขารีบเดินไปหาม้าของตัวเองเพื่อจะขี่พาน้องสาวออกไปทางหน้าจวนของบ้านนาคาเฟ่เพราะมันไกลมากคงจ
ตัดมาทางหลี่ซูเหยียนนางไม่ได้รับรู้เลยว่าตอนนี้แม่ทัพลู่นั้นได้ทำการผูกมัดนางเพื่อแสดงความจริงใจว่าเขารักนางมากจนขอไปทูลขอสมรสราชทานยากต่อการหย่าร้างได้ นางนั้นดีใจมากเพราะจะไม่เห็นหน้าของชายหนุ่มกับมื้อค่ำแสนอร่อยกับพี่ใหญ่ของนางสองคน วันนี้จึงมีทั้งไก่ย่างและไก่ใต้น้ำแกงเห็ดป่าใส่ยอดผักหวานอีกเพียงพอต่อทุกคนให้ได้ทานจนอิ่มหนำสำราญกันทุกคนแต่ตอนนี้อีกคนกำลังควบม้ากลับมาให้ทันทานมื้อค่ำกับภรรยาตัวน้อย เหยียนเอ๋อร์พี่จะพิสูนจ์ให้น้องรู้วว่าพี่รักน้องเพียงคนเดียวเป็นฮูหยินของจวนแม่ทัพลู่คนเดียวแล้วและไม่มีวันหย่าร้างจากกันได้ง่ายๆ ป่านนี้นางคงจะกำลังทำอาหารด้วยความสนุกกับคนของนางสินะ พี่กำลังจะกลับไปหาน้องแล้วรอพี่ก่อนนะคนดี เขาคิดคนเดียวก่อนจะรีบควบม้ากลับมาบ้านนาคาเฟ่ของภรรยาสาวตัวน้อย"เหยียนเอ๋อร์มันอร่อยมากเลยพี่ไม่คิดเลยว่าอาหารจากป่านำมาปรุงเป็นอาหารมันจะอร่อยได้มากขนาดนี้" หลี่ซูหยางบอกน้องสาวด้วยรอยยิ้ม"มันยังมีหลายอย่างบนเขานั้นให้พวกเราได้เก็บมากินเยอะแยะมากมายมากเลยละเจ้าค่ะพี่ใหญ่" นางบอกกับพี่ชาย สองพี่น้องนั่งทางอาหารด้วยความอร่อยผ่านไปไม่ถึงเค่อนางต้องหุบยิ้มลง กั







