LOGINShare
บทที่18
Last Updated:
2025-05-13 09:51:51“ต้นไม้...” เพียงขวัญตะโกนเรียกทันทีที่มาถึงร้านซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ของต้นไม้ คนถูกเรียกตกใจ มือที่กำลังวุ่นอยู่กับการบันทึกภาพกล้องโทรทัศน์วงจรปิดอยู่ถึงกับชะงัก
“มาพอดีเลย มาดูอะไรนี่สิ เรื่องนี้ไม่ใช่ย่อยเลยนะ เล่นโกงกันหน้าด้าน ๆ เลย”
เด็กหนุ่มผมสั้นเกรียนเรียกให้เพียงขวัญเข้ามานั่งใกล้ ๆ ดูภาพเคลื่อนไหวตรงหน้า เสียงวุ่นวายในร้านทำให้ฟังไม่ถนัดนัก แต่ถ้อยคำของเพื่อนซี้ทำให้เธอสงบลงทันที
“คนเรานี่มันรู้หน้าไม่รู้ใจจริง ๆ เลย สวย ๆ แบบนั้นไม่น่าทำอะไรแบบนี้ได้ ขโมยผลงานของคนอื่นมาเป็นชื่อของตัวเอง” ต้นไม้สรุปจากการดูภาพกล้องวงจรปิด เขาสนิทกับเจ้าของร้านมาก และมากพอที่จะขอสำเนาภาพคืนนั้นที่พิชญ์นาฏมาที่ร้าน เขาได้ยินเรื่องที่พิชญ์นาฏต่อรองราคาซื้อขายเกมคอมพิวเตอร์ที่บดินทร์เป็นคนออกแบบกับผู้ชายที่คลอเคลียอยู่ด้วยกัน
เขาได้ยินชัด แต่ต้องการหาหลักฐานมายืนยันสิ่งที่ได้ยิน จึงไปขอดูภาพจากกล้องวงจรปิดของร้าน ซึ่งมันบอกทุกอย่างได้ชัดเจนมากกว่าคำพูดของเขา
“เพื่อเงินไงต้นไม้ ของขวัญเองก็ไม่เข้าใจว่าสังคมสมัยนี้เป็นยังไง” เด็กสาวบ่นพึมพำ
“แล้วของขวัญจะทำยังไง?”
“พี่ภาคินเขาคงไม่เชื่อว่าแฟนตัวเองจะยอมทำอย่างนี้ ของขวัญจะเอาเทปนี้แหละไปเป็นหลักฐานมัดตัวพวกมัน ของขวัญจะไปบ้านของผู้หญิงคนนั้น ของขวัญจำได้ว่าพี่ภาคินเคยบอกไว้”
“ของขวัญจะไปคนเดียวได้ยังไงกัน?” ต้นไม้รีบค้าน
“ต้นไม้ค่อยตามไปทีหลังก็แล้วกัน”
“เดี๋ยวของขวัญ!” ต้นไม้เรียกได้แค่นั้น มือเรียวเล็กก็เอื้อมมาดึงแผ่นซีดีที่บันทึกภาพเหตุการณ์จากกล้องวงจรปิดออกมา แล้วร่างของเพียงขวัญก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เขายืนอยู่อย่างงุนงงในความด่วนใจร้อนของเพื่อนสาวคนนี้
เพียงขวัญใช้เวลาไม่นานก็มาถึงบ้านพักของพิชญ์นาฏ ตามที่เธอรู้มาบ้างจากปากของบดินทร์นั่นเอง
“มีธุระอะไรเหรอ?” ผู้หญิงผมหยักศกถามทันทีที่เธอเดินมาที่รั้วบ้าน เพียงขวัญกดออดอยู่นานกว่าผู้หญิงเจ้ามารยาคนนี้จะมาเปิดประตูให้
“เข้ามาก่อนสิ” เจ้าของบ้านเชื้อเชิญ เพียงขวัญสูดลมหายใจเข้าปอดลึกก่อนที่จะเดินตามเข้าไป
“มีธุระอะไรก็ว่ามาสิ ฉันกำลังรีบเก็บของไปต่างประเทศอยู่” หญิงสาวที่อยู่ในชุดนอนสีชมพูไข่มุกบางเบาถาม เมื่อตนเองนั่งที่โซฟาเรียบร้อยแล้ว
“คุณไม่ควรทำอย่างนี้กับพี่ภาคิน”
“เธอรู้เรื่องอะไรมา?” คนตรงหน้าถามอย่างเริ่มตกใจ แต่ก็ยังนั่งหน้าเชิดตัวตรงอย่างไม่ประหม่า
“คุณขโมยผลงานของพี่ภาคินมาไม่ใช่เหรอ คืนให้เขาเถอะค่ะ เขาทำงานชิ้นนี้มานานมากและตั้งใจทำมากจริง ๆ” เพียงขวัญยอมรับเลยว่าไม่เคยพูดจาสุภาพแบบนี้กับใครมาก่อน
“เธอเป็นอะไรกับภาคินล่ะ ถึงต้องเดือดร้อนแทน?” พิชญ์นาฏทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“คุณยังทำลายเขาไม่พออีกเหรอ” น้ำเสียงของเพียงขวัญเริ่มไม่พอใจที่ถูกมองด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม
“ฉันต้องการอะไรเธอก็น่าจะรู้ดี ความเป็นอยู่ที่สุขสบาย มีเงินมีทองใช้ มันดีกว่าการมานั่งกินอุดมการณ์บ้า ๆ อะไรนั่นไม่ใช่เหรอ?” พิชญ์นาฏลุกขึ้นยืนตัวตรง
“ออกไปได้แล้ว หมดหน้าที่ของเธอแล้วนี่ อย่ามาหวังเลยว่าภาคินจะเชื่อคำพูดของเธอ”
เธอชี้นิ้วเรียวงามไปที่ประตู เป็นจังหวะเดียวกับคนที่ถูกพูดถึงก้าวเข้ามาในบ้านพอดี
“แต่ผมเชื่อของขวัญนะ และที่ไม่น่าเชื่อก็คือการที่คุณมาทำแบบนี้กับผม ทั้งที่ผมเคยรักคุณมาก”
“พี่ภาคิน!!!” ผู้หญิงสองคนในห้องเผลอเรียกชื่อของเขาออกมาพร้อมกัน
“ของานผมคืนเถอะ แล้วเรื่องทั้งหมดจะจบลงนะนาท”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เอื้อมมือหนามาแตะต้นแขนของเพียงขวัญเป็นเชิงปลอบโยน โชคดีที่เขาวิ่งตามเพียงขวัญมา และรู้จากพี่ขิมว่าเพียงขวัญมาหาต้นไม้ ต้นไม้เล่าความจริงให้เขาฟังทั้งหมด เขานั้นแสนจะโง่เขลาที่ถูกผู้หญิงคนเดิมหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขารีบขับรถตามมาที่บ้านของพิชญ์นาฏและมาทันเวลาพอดี
“ง่ายไปมั้งคุณภาคิน”
เสียงดุดันดังมาจากทางด้านหลัง เพียงขวัญจำได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายคนเดียวกับที่เธอเห็นในผับเมื่อคืนก่อนกับพิชญ์นาฏ
“งานนี้ผมลงทุนวางแผนมาเป็นอย่างดี จะให้จบลงแบบนี้มันง่ายไปนะครับ”
ผู้ชายหน้าเงียบคนดังกล่าวงัดปืน .38 ขึ้นมาขู่ พิชญ์นาฏรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนทันทีเพื่อเอากระเป๋าเดินทางที่เตรียมไว้ เพียงขวัญรีบคว้าพิชญ์นาฏไว้ไม่ให้เธอหนีไปได้ คนตัวใหญ่หันมาสนใจที่เธอทันทีแทนการเล็งลำกล้องกระบอกปืนมาทางบดินทร์
“อย่านะ! อย่าทำอะไรของขวัญ!”
Latest chapter
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก ตอนพิเศษ
ปีสามต่อมา...“อื้อ...พี่ภาคิน...พอได้แล้ว”เพียงขวัญยกมือขึ้นตีอกบอกกล่าวสามีที่รัก หญิงสาวร่างบางนอนอ้าขาอยู่ใต้อาณัติของชายหนุ่มผู้เป็นสามีของเธอที่กำลังกระแทกแทรกกายใส่เธอตั้งแต่สี่ทุ่มของเมื่อคืน ซึ่งเป็นค่ำคืนของการเข้าหอของเธอและเขา จนถึงตอนนี้จะเช้าของวันใหม่แล้ว สามีสุดที่รักก็ยังไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจเลยย้อนกลับไปหลังจากเหตุการณ์ทุกอย่างคลี่คลาย บดินทร์ก็ขอเพียงขวัญคบอย่างจริงจัง เขาให้ความซื่อสัตย์และจริงใจกับเด็กสาวที่เขารักมาโดยตลอด ซึ่งเพียงขวัญเองก็เช่นกัน หลังจากที่แม่เคลียร์เรื่องราวทุกอย่างเสร็จก็มารับเธอไปอยู่ด้วยตามที่สัญญาไว้ ซึ่งเธอเองที่โหยหาความรักจากแม่มาตลอดจึงตกลงไปกับท่าน แต่ก็ไม่ลืมมาค้างกับพี่ขิมบ้างเป็นครั้งคราวเธอยังคงเป็นเพียงขวัญคนเดิม เธอยังมาช่วยงานในร้านอาหารของพี่ขิมเสมอ แม้ว่าตอนนี้ขวัญข้าวแม่ของเธอจะเป็นหุ้นส่วนกับพี่ขิมแล้ว และได้เปิดร้านอาหารที่ใหญ่โตตามที่พี่ขิมใฝ่ฝันเอาไว้ตลอดเวลาที่บดินทร์และเพียงขวัญคบหากัน ฝ่ายชายไม่เคยล่วงเกินเธอเลย เขาทะนุถนอมเพียงขวัญที่เขารักมากไว้อย่างดี มากสุดก็แค่นอนจับมือ จูบบ้างตามโอกาสที่เหมาะสมจนกระทั่งผ
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก บทที่19END
“อย่านะ! อย่าทำอะไรของขวัญ!” บดินทร์พุ่งตัวเข้าใส่ทันทีที่มีโอกาส แต่เสียงปืนดังขึ้นก่อนที่บดินทร์จะเข้าถึงตัวคนตัวใหญ่คนนั้นได้ปัง!“ของขวัญ!”ร่างของเด็กสาวทรุดฮวบลงพร้อมกับเสียงกรี๊ดของพิชญ์นาฏ บดินทร์รีบเข้าไปประคองช้อนร่างที่เต็มไปด้วยคราบเลือดขึ้นมาไว้แนบอก“ของขวัญ” เขาระส่ำระส่าย ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น“ทำไมต้องทำขนาดนี้?”“อยากให้พี่ภาคินรู้ว่าของขวัญไม่ใช่ขโมย”“พอแล้ว ทั้งหมดเป็นความผิดของพี่เอง งานมันไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าไม่มีของขวัญอยู่ด้วยกัน” บดินทร์มองแขนของเพียงขวัญที่ชุ่มโชกไปด้วยหยาดเลือด มือไม้ของเขาสั่นแต่ก็หยิบโทรศัพท์โทรแจ้งตำรวจ แล้วรีบห้ามเลือดด้วยเสื้อเชิ้ตของเขาทันที“คนพวกนั้นหนีไปแล้วนะ” เพียงขวัญเจ็บแต่ก็ยังอยากให้คนโกงถูกลงโทษ“มันก็แค่เกมคอมพิวเตอร์ เราสร้างใหม่เมื่อไหร่ก็ได้ แต่ของขวัญมีคนเดียว พี่เสียใครไปไม่ได้อีกแล้ว”เสียงไซเรนรถตำรวจมายังทางที่ทั้งคู่อยู่ บดินทร์ประคองร่างของเพียงขวัญไว้ไม่ยอมปล่อย“คุณครับ เราจะพาเธอไปโรงพยาบาลนะครับช่วยหลบให้เจ้าหน้าที่ทำงานด้วยครับ” เสียงบุรุษพยาบาลเข้ามาดึงตัวของบดินทร์ให้ออกห่างจากเพียงขวัญ แล้วร่างที่ชุ่มเล
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก บทที่18
“ต้นไม้...” เพียงขวัญตะโกนเรียกทันทีที่มาถึงร้านซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ของต้นไม้ คนถูกเรียกตกใจ มือที่กำลังวุ่นอยู่กับการบันทึกภาพกล้องโทรทัศน์วงจรปิดอยู่ถึงกับชะงัก“มาพอดีเลย มาดูอะไรนี่สิ เรื่องนี้ไม่ใช่ย่อยเลยนะ เล่นโกงกันหน้าด้าน ๆ เลย”เด็กหนุ่มผมสั้นเกรียนเรียกให้เพียงขวัญเข้ามานั่งใกล้ ๆ ดูภาพเคลื่อนไหวตรงหน้า เสียงวุ่นวายในร้านทำให้ฟังไม่ถนัดนัก แต่ถ้อยคำของเพื่อนซี้ทำให้เธอสงบลงทันที“คนเรานี่มันรู้หน้าไม่รู้ใจจริง ๆ เลย สวย ๆ แบบนั้นไม่น่าทำอะไรแบบนี้ได้ ขโมยผลงานของคนอื่นมาเป็นชื่อของตัวเอง” ต้นไม้สรุปจากการดูภาพกล้องวงจรปิด เขาสนิทกับเจ้าของร้านมาก และมากพอที่จะขอสำเนาภาพคืนนั้นที่พิชญ์นาฏมาที่ร้าน เขาได้ยินเรื่องที่พิชญ์นาฏต่อรองราคาซื้อขายเกมคอมพิวเตอร์ที่บดินทร์เป็นคนออกแบบกับผู้ชายที่คลอเคลียอยู่ด้วยกันเขาได้ยินชัด แต่ต้องการหาหลักฐานมายืนยันสิ่งที่ได้ยิน จึงไปขอดูภาพจากกล้องวงจรปิดของร้าน ซึ่งมันบอกทุกอย่างได้ชัดเจนมากกว่าคำพูดของเขา“เพื่อเงินไงต้นไม้ ของขวัญเองก็ไม่เข้าใจว่าสังคมสมัยนี้เป็นยังไง” เด็กสาวบ่นพึมพำ“แล้วของขวัญจะทำยังไง?”“พี่ภาคินเขาคงไม่เชื่อว่าแฟนตัวเอง
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก บทที่17
วันจันทร์ที่แสนสดใส แม้ตามถนนจะยังมีน้ำนองอยู่บางที่ แต่ท้องฟ้าก็สดใส เช้านี้เพียงขวัญรู้สึกมึน ๆ หัวนิดหน่อย แต่ก็รีบวิ่งมาที่ห้องของบดินทร์เหมือนเช่นทุกวัน ทว่าก็ยังช้ากว่าที่เจ้าของห้องออกไปแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้มีปัญหากับการเข้าห้องของเขามากนักเพราะเขาให้กุญแจสำรองไว้ เธอนั่งอ่านหนังสือ เล่นเกมคอม และทำความสะอาดให้เจ้าของห้องด้วยเช่นเคย“ของขวัญ”เสียงเรียกชื่อของเธอดังขึ้นจนคนที่เผลอหลับอยู่ที่โซฟาสะดุ้งตื่น เธออยากจะยิ้มให้เหมือนทุกครั้ง แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูโมโหโกรธเคืองใครมาจ้องเขม็งที่ตัวเธอ เพียงขวัญก็ทำได้เพียงแค่นิ่งเงียบราวกับเป็นใบ้“ของขวัญขโมยตัวเก็บข้อมูลงานของพี่ไปใช่ไหม?”“พี่ภาคินพูดอะไร ของขวัญไม่รู้เรื่องนะคะ พี่ภาคินพูดอะไรน่ะ?” เด็กสาวส่ายหน้าสั่นระริก ผมยาวที่คลอเคลียไหล่สะบัดไปมา“วันก่อนที่พี่กลับมาพี่เห็นของขวัญเพิ่งลงมาจากชั้นบนของห้องพี่ แล้วรีบออกไปไหนกับผู้ชายคนนั้น” น้ำเสียงเกือบจะตะคอกพร้อมกับใบหน้าที่ชะโงกเข้ามาถาม ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ“ผู้ชายคนไหน?”“ก็นายต้นไม้อะไรนั่นไงล่ะ”“ไม่ใช่นะ ที่ของขวัญไปกับต้นไม้เพราะวันนั้นของขวัญต้องรีบไปสน. ไปดูพ่อ”
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก บทที่16
ขวัญข้าวมองลูกสาวที่ตัวเองแทบไม่ได้เลี้ยงแล้วก็ยิ้มภูมิใจ เธอจำใจต้องทำตัวโหดร้ายไม่รักลูกสาวทั้งที่เธอรักเพียงขวัญมาก แค่เพราะเธอกลัวว่าเพียงขวัญจะต้องมาใช้ชีวิตเหมือนเธอ เธอก้าวพลาดตั้งแต่วัยรุ่น ตั้งท้องกับผู้ชายที่เธอไม่รู้จักชื่อเลยด้วยซ้ำ ยิ่งพอลูกคลอดมาแล้วรู้ว่าเป็นผู้หญิง ขวัญข้าวยิ่งกลัวว่าลูกจะต้องเจอเหมือนเธอจึงให้ญาติช่วยเลี้ยง แต่ก็มารู้ทีหลังว่าเงินที่ส่งไปให้เป็นค่ากินค่าใช้จ่ายนั้นแทบไม่ได้ถึงตัวของลูกสาวเธอเลยด้วยซ้ำ เพราะพวกเขาก็เอาเงินหรือนมที่เธอส่งมาไปให้ลูกหลานของตัวเองกินเพียงขวัญจึงเติบโตมาแบบอด ๆ อยาก ๆ จนเธอตัดสินใจพาเพียงขวัญมาอยู่ด้วย แต่ก็ดันเจอพ่อเลี้ยงลวนลาม เธอไม่กล้าเอาเรื่องกับแฟนใหม่เพราะยังต้องพึ่งพาเขา แต่จะให้อยู่แบบนั้นก็ไม่ได้ ขิมจึงเป็นทางออกเดียวของเธอในตอนนั้น ถ้าไม่มีขิมเธอก็ไม่รู้ว่าเพียงขวัญจะโตมาเป็นอย่างไร จะหนีพ้นวงจรแบบเดียวกันกับเธอได้หรือไม่ แต่ตอนนี้ขวัญข้าวมั่นใจว่าลูกสาวของเธอจะมีรอยเท้าของตัวเอง ไม่โสมมอย่างที่เธอเคยก้าวพลาดมาขิมรับหน้าที่ดูแลจัดการทุกอย่างให้กับเพียงขวัญและนัดทุกคนกลับไปเลี้ยงฉลองที่ร้าน แต่ขวัญข้าวขอตัวไปจัด
เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก บทที่15
เช้าวันอาทิตย์ที่แสนธรรมดามาถึง ปกติร้านของขิมจะหยุดแค่วันที่ 1 และวันที่ 16 ของทุกเดือนไม่ว่าจะตรงกับวันอะไรก็ตาม แต่วันนี้ขิมปิดร้านเตรียมตัวพาเพียงขวัญที่ถูกจับแต่งองค์ทรงเครื่องไปประกวดร้องเพลงเพียงขวัญในชุดกระโปรงน่ารัก รองเท้าบูตส์สีน้ำตาล เธอดูสวยและโดดเด่นกว่าใครทั้งหมด จะดีกว่านี้ถ้าใบหน้าแบบลูกครึ่งของเพียงขวัญมีรอยยิ้มแบบมั่นใจ ไม่ใช่รอยยิ้มแหย ๆ อย่างที่เป็นอยู่นี่“พี่ล่ะอ่อนใจกับแกจริง ๆ เลยยัยของขวัญ”“โถ่...พี่ขิม ก็ของขวัญอายนี่คะ”“จะอายอะไรเล่า เราไม่ได้ไปทำอะไรเลวร้ายเสียหน่อย” ขิมอยากจะโดดขึ้นเวทีเสียเอง แต่ที่ขึ้นไม่ได้เพราะเธอเสียงไม่ดีน่ะสิ ถ้าแค่ลิปซิงค์แล้วเต้นโชว์ก็ยังพอไหว“ไม่ต้องคิดเรื่องอื่นหรอก คิดแค่ว่าเราทำแล้วมีความสุขก็พอ พี่ไม่ได้อยากให้ของขวัญไปเอารางวัลอะไร แต่อยากให้ของขวัญเป็นตัวของตัวเอง”“ถ้าของขวัญไม่ได้รางวัลก็ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ?” เด็กสาวถามย้ำอีกครั้ง“แน่นอน พี่ขอให้ของขวัญทำเต็มที่ก็พอ เลิกเดินหลังค่อมได้แล้ว เชิดหน้ามองโอกาสตรงหน้าดีกว่ามาโทษชะตาที่เราลิขิตเองไม่ได้”“ขอบคุณค่ะพี่ขิม”“เอาให้สนุกเลยนะ พี่จะรอเชียร์อยู่ข้างล่าง”“เต็มที่
You may also like
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา356.6K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น39.7K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก360.1K viewsเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก44.5K viewsซีรีส์ชุด เสียว ซ่าน ร่าน รัก NC 20++++
ปีศาจชอนซา1.2K viewsสถานะคนที่คุณไม่รัก
วรณฤต3.5K viewsล่ามรัก ประธานร้าย
ซีไซต์218 viewsกังหันเสน่หา
จิ่วเทียนอี้อี122 views
