อารมณ์แข็งขื่นตื่นตัว ทำให้ความเป็นชายของนิธิปูดยาวบวมขยายใหญ่ หัวใจกวินทร์เต้นระรัวแรง อดกลืนน้ำลายเสียมิได้ เมื่อนิธิปลดตะขอรูดซิปลง ดึงความเป็นชายออกมาตะหง่านเต็มที่ หลังจากเมื่อสักครู่ ปล่อยให้ออกมาแค่ช่องซิป
กวินทร์ทรุดตัวลงต่ำ อ้าปากกว้างเพื่อกลืนกินของสงวนไว้เต็มคำ ดาบทื่อรสชาติดีต้องได้รับการลับคม เพื่อการร่วมเพศทางทวารจะไหลลื่นได้ดี ยามนี้พวกเขาไม่อาจหยุดอารมณ์เหล่านี้ไว้ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ยังเหลือเวลาอีกมากมายกว่าจะกลับโรงแรม
นิธิหลับตาแอ่นกายพิงกำแพง เมื่อถูกปากอันช่ำชองของกวินทร์กำลังดูดกลืน รูดท่อนเนื้ออย่างเพลิดเพลิน เขาเองก็เสียวกระสันตั้งแต่ปลายจนถึงโคน เมื่อถูกดูดกลืนจนสุดด้าม ส่วนปลายล้วงลึกไหลลงลำคอแกร่งของกวินทร์
นิธิร้องเสียงซี๊ดด้วยความเสียว มือหนึ่งเผลอกดหัวคู่รัก ปลายริมฝีปากชนขนเพชร สูดกลิ่นฟีโรโมน เขาอยากจะร่วมเพศกับกวินทร์เต็มที่ ชายหนุ่มผู้กำลังกลืนเนื้อท่อนยาว พลักดันให้ออกห่าง ปลายริมฝีปากสนุกกับการดูดกลืน และรูดออก ท่อนเนื้อนี้คงจะสร้างความสุขให้แก่ทวารได้ดีเยี่ยม...
“ทำเลยมั๊ย?” นิธิถาม เขาอยากปล่อยน้ำใส่ร่องก้นกวินทร์เต็มที
“เอาสิ ตูดกูรอไม่ไหวแล้ว” กวินทร์บอกเสียงสั่น หลังปล่อยปากออกจากท่อนเนื้อหนายาว เขารีบลุกขึ้นมา เพื่อปลดกางเกง และถ่างขาแกร่งให้กว้าง หันหน้าเข้าหากำแพง ยันสองแขนไว้ราวกับรู้หน้าที่ๆ รอคอย
“มึงนี่มันเร้าอารมณ์กูดีจริงๆ” นิธิจับสะโพกแกร่งไว้ในมือหนา จับท่อนดาบเนื้อซึ่งเหลาด้วยปากคู่รักเมื่อสักครู่ ได้อารมณ์จนถึงจุดกำหนัดสุดๆ ส่วนมนของปลายจ้าวโลก ชนกันปากทวารดันด้วยกำลังที่เคยชินจนมันหลุดหายเข้าไป
สวนเข้ากับลำไส้ใหญ่ ดันอย่างที่เคยทำ ความเสียวซ่านปลุกอารมณ์กวินทร์ร้องครวญได้อารมณ์ เขาเก็บมันไว้ในลำคอ แม้จะต้องยืนยันกับกำแพง แอ่นสะโพกแคบยื่นก้นให้นิธิกระแทกใส่ ชายหนุ่มมีความสุขเมื่อโดนอัดถั่วดำ
“ยัดมาลึกๆ สิวะ แรงๆ ใส่กูเลย” กวินทร์เรียกร้องวิงวอน ยื่นก้นกระแทกใส่กลับเข้าหาหน้าท้องแบนราบ มีรึ? นิธิจะยอมถอย สองมือจับสะโพกกวินทร์มั่นคง อัดท่อนเนื้อกระแทกแรงๆ ตามคำขอ ใส่รัวๆ กว่าชม.ที่เนิ่นนาน
มันเป็นการออกกำลังกายภายในความร้อน และทัศนียภาพที่สวยงามต่างจังหวัด เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศที่ดีเยี่ยม หลังจากได้เสียด้วยกันมาหลายเดือน พวกเขาตั้งใจว่า จะสร้างความสัมพันธ์ดีๆ ตอนมาเที่ยวทัวร์ทะเลตจว.
นิธิยังอัดกระแทกใส่กวินทร์รัวๆ กำลังแรงมิได้ตกถอย กลับยิ่งอัดใส่เสยสูงจนกวินทร์ เผลอร้องครวญอย่างเสียวกระสัน ชายหนุ่มอัดใส่เน้นๆ แรงๆ อีกครั้งก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นอยู่ภายในช่องทวารแคบ
อีกมือจับลำคอหนาของกวินทร์ ให้หันหน้ามาเพื่อจูบดูดปากอย่างพึงพอใจ นิธิเข็ดเคี้ยวหนัก นึกอยากจะอัดใส่ปากของกวินทร์อีกครั้ง แต่เห็นว่าพวกเขาแอบอยู่ในนี้นานกว่าชม.แล้ว คงได้เวลาแสร้างเป็นชายหนุ่มดูโอ้ เที่ยวคู่ให้น่าอิจฉา
******
อธิวัฒน์ถ่ายรูปให้รินรดาอยู่ เธอเป็นหญิงสาวที่ยิ้มน้อย เจือปนด้วยความเศร้าบางอย่าง เขาแค่อยากให้เธอสนุกบ้าง จึงมีการถ่ายรูป และหยอกล้อ อย่างน้อยหญิงสาวก็ร่าเริงขึ้นมาอย่างน่ารัก เขารู้สึกสดชื่นมาก เมื่อเห็นเธอยิ้มแย้มมากขึ้น
“กินไอติมมั๊ย อากาศตอนบ่ายมันร้อนมากนะ” อธิวัฒน์ทัก เพราะทะเลช่วงนี้ลมร้อนปนเกลือทะเล ทำให้แสบผิว นึกคอแห้งอยากจะหาอะไรกินบ้าง
“ก็ดีเหมือนกันนะ ดาก็คอแห้งเหมือนกัน” พวกเขาสองคนตัดสินใจเดินไปซื้อไอศกรีมมะพร้าวมากินกัน อธิวัฒน์ถือโอกาสเลี้ยงให้เธอฟรีๆ
“ขอบคุณนะ” หญิงสาวไม่ได้คิดอะไร จึงแกะห่อและเปิดชิม แลบลิ้นตามไอศกรีมในมืออย่างหิวกระหาย
สายตาอธิวัฒน์มองมา พลันจินตนาการนึกถึง ตอนเธอกำลังจะใช้ลิ้นกับจ้าวโลกเขา ลากไล้โลมเลียยาวๆ แม้จะเป็นเพียงแค่การคิดในใจ แต่ความเป็นชายเริ่มตื่นตัว และหัวใจชายหนุ่มก็เต้นรัวตาม
ยิ่งไปกว่านั้น ไอศกรีมกะทิละลายหยดติดริมฝีปากอย่างเลอะเทอะ ทำให้เขาคิดว่าเผลอสำเร็จอารมณความใคร่ ใส่ปากเธอเต็มไปหมด ชายหนุ่มคิดว่าเขาคิดลึกซึ้งแบบนั้น กับผู้หญิงที่พึ่งจะรู้จักกันวันแรกแบบนี้ท่าจะไม่ดีแน่ อธิวัฒน์จึงขอตัวเลี่ยงไปห้องน้ำ เพื่อดับอารมณ์ที่คิดปลุกเร้าตัวเอง โดยไม่ได้ตั้งใจ
“ขอตัวไปห้องน้ำหน่อยนะ อีกไม่กี่นาที เขาจะเรียกกลับโรงแรมแล้วล่ะ เจอกันที่รถทัวร์นะ” อธิวัฒน์กล่าวน้ำเสียงสั่นๆ รินรดาไม่ได้คิดอะไร เพราะเธอนึกว่าเขาอาจจะปวดท้องหนัก อยากจะระบาย เธอเลยพยักหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะเดินละจากเขา ปล่อยให้อธิวัฒน์ไปทำธุระส่วนตัว...
******
ชายหนุ่มวิ่งหนีเข้าห้องน้ำ เพราะดันมีอาการตื่นตัว จึงขอเข้าห้องน้ำ เพื่อใช้มือรูดชักของสงวนออกมา เพื่อสำเร็จความใคร่ เพียงแค่นึกถึงหน้าของรินรดา กำลังใช้ปากดูดกลืนจ้าวโลก จนเขาพุ่งน้ำขุ่นใส่หน้าและรอบวงปาก ชายหนุ่มเกิดอาการเสร็จความใคร่ด้วยมือ ภายในห้องน้ำเพียงลำพัง
สายธารน้ำขาวขุ่นพวยพุ่งอย่างมากมาย กระจัดกระจายเต็มประตูห้องน้ำ เขาหันไปมองรอบด้านภายในห้องน้ำ ดันไม่มีกระดาษชิ่ชู่ กลบเกลื่อนร่องรอย ครั้นจะใช้เสื้อตัวเองเช็ดคนอื่นจะหาว่าเขาไปสอยสาวคนไหนอีก
อธิวัฒน์จึงตัดสินใจ เดินออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะมีใครมาเห็นว่า เขาเป็นคนใช้ห้องน้ำห้องนี้ สักพักเมื่อมีนักท่องเที่ยวพึ่งจะเข้ามา ไม่ทันสังเกตว่าอธิวัฒน์ออกมาจากห้องไหน แต่เขาเดินเข้าไปพบกับน้ำขุ่นที่เต็มประตู จึงอุทานบ้างเล็กน้อย...
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้