แชร์

ทัวร์รักร้อน [9]

ผู้เขียน: ภูผาสีน้ำเงิน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-04 22:58:33

ผ่านไปสี่เดือน จากหน้าร้อนสู่หน้าฝน ทัวร์เที่ยวอีสานอากาศเย็นเบาสบาย พร้อมกับคู่ของจิรัชญากับสิทธิพล ยอมมาเที่ยวตามคำเชิญของรินรดา พวกเขาไม่มีทางเลือก จึงยอมมาด้วย

ทำงานมีเงินเดือนไม่พอใช้จ่าย ไม่เหลือเงินเก็บสำหรับไปเที่ยว หรือจะกินอาหารดีๆ หวยที่ซื้อไว้ก็ไม่เคยถูก ไม่เหลือเงินเจียดมาเที่ยวตจว.ได้เลย นับว่าเป็นความโชคดีของเขามากเพียงไร ที่รินรดายอมคุยดีๆ และชวนเขามาเที่ยว พร้อมไม่ถือโทษโกรธจิรัชญาอีกเลย

“สบายดีมั๊ย ดา? ผมคิดถึงคุณนะ” ชายหนุ่มกล่าวน้ำเสียงนุ่มสุภาพ เขาคิดถึงวันดีๆ ที่รินรดาเคยดูแล และมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ แม้กระทั่งค่าใช้จ่ายส่วนตัว

“เช่นกันจ้า อยู่กับญาสบายดีนะ” เธอหมายถึง จิรัชญา และไม่แน่ใจว่า สิทธิพลคิดถึงเธอ หรือคิดถึงเงินเธอกันแน่

“สบายมากๆ เลยล่ะ ว่าแต่ระยะหลังๆ ไปทำอะไรมาบ้างเนี่ย? สวยเชียวนะ...” จิรัชญาตอบแทนแฟนหนุ่ม ในขณะมองดูรินรดา สวยสดไฉไล รูปร่างดี และอวบอิ่มมีความสุข นึกสงสัยว่าไปทำอะไรมา ถึงได้สว่างมีออร่าเพียงนี้

“อ้อ... แน่นอนสิ ตั้งแต่ไม่ได้ติดต่อกับพวกเธอสองคน ดาก็ไปเที่ยวทัวร์นี่แหละ ได้เจอเพื่อนใหม่ เขาดีกับดามากๆ เลยล่ะ อยากจะแนะนำให้รู้จัก” รินรดาเริ่มแผนการซึ่งวางไว้ เพื่อล้างแค้น เพื่อนรักทรยศ และแฟนหนุ่มหักหลัง

“รออีกนานมั๊ย? กว่าจะเจอเพื่อนเธอที่ว่าเนี่ย? เราจะได้เจอกัน” จิรัชญาไม่อยากทนรอ เพราะอย่างนี้นี่เอง รินรดาดูท่าทางมีความสุขมากกว่าอยู่กับสิทธิพลเสียอีก

“น่าจะใกล้ๆ เวลาทัวร์ออกเดินทางนะ พวกเขามาก็เกือบสายประจำแหละ” รินรดากล่าวอย่างสุภาพเสียงปกติร่าเริง พลางยกมือถือกดไลน์หาว่า คนที่นัดมาถึงแล้ว พวกเขาสามคนจึงออกเดินทางมาพร้อมกัน ในสถานะ ชุดนักท่องเที่ยวที่หนุ่มแน่น และขาวใสกว่าสิทธิพล แฟนเก่ารินดร หรือแฟนใหม่จิรัชญา ดูหม่นหมองในทันใด...

“นั้นแฟนใหม่เธอ คนไหนล่ะ? ดา?” แววตาจิรัชญาเบิกกว้าง เมื่อพบว่าพวกเขา เข้ามาสวมกอดรินรดาทุกคน และสนิทสนมกันมาก

“เดาสิ ญา” แม้จิรัชญาจะพยายามเดาเท่าไหร่ รินรดาก็ตอบว่าใช่หมดเลย

“นี่แฟนใหม่เธอหมดทั้งสามคนเลยหรอ?”

“จะว่าเพื่อนก็ใช่ จะว่าแฟนก็ใช่จ้า” รินรดาเย้ยใส่เพื่อนรักทรยศ ตั้งแต่เอาสิทธิพลไปจากเธอ แม้คราแรกเธอจะเศร้ามากก็ตาม แต่ ณ เวลานี้ เธอมีความสุขใจมากกว่าเดิมถึงสามเท่า...

หลังจากนั้นมาที่ได้พบกับอธิวัฒน์ นิธิ และกวินทร์ เธอมีความสุขมาก แบบไม่ต้องคิดถึงเรื่องผูกพัน และพันธะใดๆ อีกเลย และพวกเขาทั้งสามคนก็เป็นคนมีฐานะเสียด้วย เธอจึงไม่กังวลเรื่องเงินหรือค่าใช้จ่ายใดๆ นอกจากสนองตัญหาให้พวกเขาตามข้อตกลงเท่านั้น

“น่าอิจฉาว่ะ” ในใจจิรัชญามองรินรดาอย่างอิจฉา นึกอยากจะได้หนุ่มมาสักคน และขอเงินบ้าง เผื่อเธอจะได้ดิบได้ดีบ้าง

“อิจฉาทำไม แฟนมีตั้งคน เขาเวิร์คสุดสำหรับเธอแล้วนิ” ราวกับเป็นคำเยาะเย้ยจากรินรดาตอกกลับใส่จิรัชญา ทำให้การสนทนาเผ็ดร้อนต้องยุติลง เมื่ออธิวัฒน์ เข้ามาหอมแก้มแล้วบอกกับรินรดาตรงๆ ว่า

“อยากออกทัวร์เร็วๆ จับคุณมาขย่มบนท้ายรถจริงๆ นะ ผมอดใจไม่ไหวแล้วล่ะ” ชายหนุ่มกล่าวจบ จูงมือรินรดาเดินขึ้นรถทัวร์พร้อมสัมภาระ ส่งให้เด็กขนของรับไปเก็บ ส่วนนิธิกับกวินทร์ เดินจูงมือกันเอง หยักคิ้วใส่โดยไม่มองจิรัชญาอยู่ในสายตา

จิรัชญาคิดว่า มันหยามหน้ากันชัดๆ เอามาล่อเธอให้อยาก แล้วเย้ยกันซึ่งๆ หน้า แบบนี้เธอจะยอมได้ยังไง ก็ต้องลากสิทธิพลขึ้นรถตามไปด้วย เผื่อว่าจะได้สักหนุ่มเอามาครอง ความอิจฉาและอยากได้ของจิรัชญา เริ่มมีมากขึ้น

“ญา...” สิทธิพลรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าไป เมื่อพบว่ารินรดาสวยขึ้น และน่าฟัดมากยิ่งขึ้น แต่เมื่อเห็นเธอถึงไอ้หนุ่มคนใหม่จูงมือเธอไป เขาเริ่มคิดอยากจะทวงเธอคืน

“ขึ้นรถสิ ช้าจริง!” จิรัชญารีบเดินตามหลังทันควัน และออกเดินทางไปกับพวกเขา...

******

เสียงเอี๊ยดอ๊าดดังจากท้ายรถทัวร์เป็นจังหวะ ของการขยับกระแทกบนตักของรินรดา นั่งทับองคชาติของอธิวัฒน์ซ้ำๆ เกือบครึ่งชม. โดยมีกวินทร์ ยืนโน้มตัวต่ำลงมา จูบเธอเอาไว้เก็บงำเสียง อย่าไปรบกวนคนอื่นซึ่งนอนหลับอยู่ข้างหน้า

นิธิยืนบังร่างของรินรดาเอาไว้ ไม่ให้กระจกมองหลังเห็นพวกเขา แอบลักลอบมีเพศสัมพันธ์บนรถทัวร์ แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็รู้อยู่ดี แค่ไม่กล้าเข้าไปห้าม ถึงการกระทำอันอุกอาจ พวกเขาสนุกและมาเที่ยวด้วยกัน โดยไม่ได้ทำคนอื่นเดือดร้อน

แต่จิรัชญากลับอิจฉารินรดา กำลังเมคเลิฟกับสองหนุ่ม โดยมีอีกคนให้ความร่วมมือ เธอนึกอยากจะไปเล่นเสียวแบบนั้นบ้าง ทำไมสิทธิพลไม่เร่าร้อนเร้าอารมณ์แบบสามหนุ่ม สุดหล่อผิวขาว น่าฟัดแบบนั้นบ้าง

“หน้าด้าน!” จิรัชญาบ่นอุบอิบใส่สิทธิพล ราวกับอยากจะให้เขาทำอะไรสักอย่าง เพื่อหยุดการกระทำอันทุเรศๆ ของรินรดาแบบนั้น

“จะให้ผมทำคุณ แข่งกับเขาหรือไง” สิทธิพลถามย้อนกลับ เพราะเขาก็เกิดอารมณ์หลังจากได้ยินเสียงแบบนั้น ท้ายรถทัวร์เหมือนกัน

“คุณน่าจะกลับไปคืนดีกับยัยดานะ” จิรัชญา นึกอยากจะเลิกกับแฟนตกกระป๋อง ถังแตก แล้วไปแย่งผู้ชายของรินรดาเอามาให้หมดได้ยิ่งดี มันทำให้เธอรู้สึกถึงเงิน และอำนาจ มากกว่าอยู่กับสิทธิพล

“ที่คุณแย่งผมมาจากดา ก็เพราะผมมันจนสินะ แล้วที่เคยบอกว่ารักผม และทำทุกอย่างเพื่อผม ก็โกหกผมสิ” สิทธิพลเริ่มจะรู้สึกตัวว่า จิรัชญาจะทิ้งเขา ที่ผ่านมาเขาคงโง่มากที่หลงเชื่อจิรัชญา และเลิกกับรินรดาเพราะนึกว่าเธอจะมีเงินมากกว่า

คู่รักเพิ่งมาทัวร์นี้ครั้งนี้ คุยทะเลาะเสียงเริ่มดังและกัดกันเอง เมื่อแผนรินรดาหลอกพวกเขามาเที่ยว และทำให้แตกคอกัน เป็นไปด้วยดี

รินรดาต้องการล้างแค้น ด้วยการยืมแรงจากสามหนุ่มมาช่วย และพวกเขายินดีที่จะทำเรื่องสนุกๆ นี้ เพราะรินรดาก็ตอบแทนพวกเขาได้มาก โดยเธอไม่เคยต้องการเงินจากอธิวัฒน์ นิธิ หรือกวินทร์

“เสียวดีมั๊ย ดา?” อธิวัฒน์จับสะโพกหญิงสาวประคองไว้ในมือ เงยหน้าถามอย่างพึงพอใจ เมื่อช่องสวาทภายในขมิบตอดอย่างแนบแน่น บีบรัดสร้างความเสียวให้แก่องคชาตินัก มันยิ่งไหลลื่นลึกเข้าไปอีกจนทะลุปากมดลูก เมื่อหญิงสาวบดเบียดสะโพกลงมาลึกเข้าไปอีก

“ดีมากๆ เลยล่ะ วัฒน์ จูบหน่อยสิ” หญิงสาวละริมฝีปากตอบ พลางสลับจูบกับกวินทร์ กับวัฒน์ไปมา

นิธิหันกายกลับมา เมื่อเริ่มจะมีอารมณ์ เขาปลดซิบ รูดองคชาติออกมาจากกางเกง อีกมือกดหัวรินรดา ให้ละจากจูบอธิวัฒน์ เพื่อมากลืนองคชาติเขาแทน

“ทำให้หน่อยสิ อุตส่าห์บังให้ล่ะ ผมอยากเสร็จอ่ะ” นิธิขอร้องเสียงแผ่ว หลังจากยอมให้อธิวัฒน์ถูกขย่มตอก่อนเป็นคนแรก

“ใกล้จะเสร็จแล้วนะ ผมขอแตกในก็แล้วกัน”

“กูขอนั่งให้ดาขย่มบ้างสิ ไอ้วัฒน์” กวินทร์กระซิบเสียงแผ่ว เมื่อมองอธิวัฒน์ทำหน้าเสียวหลายหน เขาก็อยากโดนรินรดาขย่มต่อบ้าง

“ทำให้ทุกคนนะ อย่าแย่งกัน” รินรดายิ้มแย้มระรื่น ตลอดระยะเส้นทาง การเดินทางสู่อีสานอันยาวไกล พลางได้ยินเสียงจิรัชญาไม่พอใจกับสิทธิพล การแกล้งเพื่อนเก่าทรยศ และแฟนเก่าหักหลัง ยังไม่จบสิ้น

หากการเดินทางครั้งนี้ไปถึงโรงแรมแล้ว เธอจะมอบของขวัญสุดพิเศษให้แก่พวกเขาทั้งคู่ จนสำลักเลยเชียวล่ะ

อธิวัฒน์แตกในเสร็จรินรดาจนน้ำขาวขุ่นไหลหยาดเยิ้มอาบต้นขา เธอลุกขึ้นยืนปล่อยให้กระโปรงปกปิดช่วงล่าง ไร้กางเกงใน อธิวัฒน์ขยับเข้าหาหน้าต่าง ปล่อยให้กวินทร์นั่งลง รอรินรดาละปากอมองคชาติให้นิธิสักพัก เธอขยับกายเพื่อนั่งคร่อมเพื่อนหนุ่ม ขย่มตออย่างเมามัน

เพราะความเป็นชายของกวินทร์ ขยายใหญ่กว่า และหัวกลมมนอวบอิ่ม เมื่อกำลังใช้สองกลีบบวมหนีบและกดเรือนร่างหญิงสาว ปล่อยให้น้ำหนักทิ้งตัวลงมา ความเป็นชายไหลผ่านเข้าไปอย่างยากลำบาก แม้จะมีน้ำขุ่นหล่อลื่นอยู่แล้ว

กวินทร์รู้สึกดีแทบกระพริบตาเคลิบเคลิ้ม เมื่อมันกำลังไหลลื่นเข้าไปภายในจนถึงทางตัน แต่ยังไม่มิดด้าม รินรดาค่อยๆ ขยับกดตัวลง และโน้มศรีษะตนลงทันที เพื่ออมองคชาติให้แก่นิธิอย่างเพลิดเพลิน หลบสายตาคนอื่น

โดยมีกระโปรงปล่อยเป็นทางยาว ปกปิดก้นเปล่าเปลือย เธอยังนั่งขย่มตอให้กวินทร์เร็วๆ ความคับแคบภายในกลืนองคชาติของกวินทร์คับทาง เธอรู้สึกดีเหลือเกิน เมื่อมันกำลังลากเข้าออกอยู่ภายใน จนแทบจะกดน้ำหนักกายทับมิดด้าม

หัวกลมมนแทบจะแหวกปากมดลูก จนรินรดารู้สึกได้ แม้ภายในจะระบมเพียงใด ความเสียวซ่ายยังคงด้านชาตลอดเวลา โพรงที่คับแคบยิ่งถูกเสียดสีถูไถ ก็ยิ่งเสียวซ่านทั้งรินรดาและกวินทร์

เธอเผลอร้องครวญออกมาแผ่วๆ จิรัชญาแอบได้ยิน รู้สึกหน้าแดงและเขินแทน เธอใช้กระจกเครื่องสำอาง แอบดูรินรดาอยู่ท้ายรถทัวร์ มองเห็นเพื่อนสาวกอดชายหนุ่มนั่งทับตักอย่างอิจฉา

กวินทร์แตกในอีกคน พลันไปนั่งอีกด้านหนึ่งที่ว่างอยู่ แต่นิธิไม่ได้นั่งลงให้ขย่ม จับรินรดาหันหน้าเข้าหาองคชาติ ของอธิวัฒน์ที่เปิดซิปรอรอบถัดไปยื่นออกมาให้ เธอก้มหน้าดูดกลืนอย่างเพลิดเพลิน ในขณะที่หันก้นเปิดกระโปรงให้นิธิ

ยัดเหยียดองคชาติกระแทกกันจังๆ จากเบื้องหลังหญิงสาว ท้าวหัวเข่าบนเบาะนั่ง กวินทร์รู้ทันว่าควรบังให้เพื่อนบ้าง เขาลุกขึ้นออกไปยืนบังนิธิ กำลังจับสะโพกรินรดาดึงเข้าหากายเป็นจังหวะ นิธิดันท่อนเนื้อเข้าไปภายในเธออย่างรวดเร็ว ซอยถี่ๆ รัวๆ กระหน่ำแรงๆ จนหญิงสาวครวญในลำคอยามกลืนกินให้อธิวัฒน์อีกรอบ...

จิรัชญาขบกัดปากตัวเอง เจือหน้าแดง แค่แอบดูยังน้ำเดินขนาดนี้ อิจฉารินรดาได้กินองคชาติสามอันตลอดการเดินทางอันแสนน่าเบื่อ ระเริงระรื่นอยู่คนเดียวในดงกาม ถ้าจิรัชญาได้ใครสักคนในกลุ่มนั้น มาร่วมเมคเลิฟ มันจะดีขนาดไหน ถ้าหากเธอแย่งมาได้สักคน หรือทั้งหมดเลย...

สิทธิพลรู้สึกว่าเขาไร้ค่า หลังจากเลิกกับรินรดา และยังจะมาทะเลาะกับจิรัชญาอีก เขาเริ่มคิดแล้วว่า อยากจะกลับ และไม่อยากมาทัวร์นี้อีกแล้ว...

แต่หากรินรดาจะมีแฟนใหม่สามคน ที่ดีกว่าเขา ไม่รู้ว่าจะหาทางขอคืนดีได้มั๊ย แต่เขาจะลองพยายามดู... เพราะเขาเริ่มจะรู้สึกเสียดายรินรดาขึ้นมาจริงๆ จังๆ เสียแล้ว

******

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [6] -จบ-

    หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [5]

    หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [4]

    เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [3]

    หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [2]

    รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช

  • เสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]   ข้ามภพมากินตับ [1]

    ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status