ตัวรถค่อยๆ ขับช้าลง เมื่อวินเตอร์สวมเสื้อผ้าตามปกติ และโรสรินเริ่มจะสวมเสื้อผ้าเข้าที่เข้าทาง นั่งอยู่เบาะหลังกับชายหนุ่มตามปกติ เธอจัดทรงผมและหันหน้ายิ้มแย้มให้กับวินเตอร์ เขาช่างเร่าร้อนและทำให้เธอสุขสมสุดๆ
เมื่อสามารถจอดไหล่ทางได้ วินเตอร์ลงจากรถไป รวมไปถึง ซัมเมอร์กำลังเปิดประตูรถผลัดกับวินเตอร์มาขับรถบ้าง และซัมเมอร์จึงเข้าไปนั่งข้างๆ กับโรสริน
“พี่ชายผมเขาเก่งมั๊ย?” ซัมเมอร์ยิ้มหวานอบอุ่น มองโรสรินซึ่งถูกวินเตอร์เปิดเกมส์ไปแล้ว ยามนี้ถึงเวลาเขาบ้างล่ะที่จะได้อยู่กับเธอบ้าง
“อืม...ยอดเยี่ยมเลย” โรสรินพยักหน้า เริ่มจะเบิกดวงตาคู่สวยกว้างๆ นี่เธอจะต้องร่วมรักกับฝาแฝดหนุ่มที่หล่อเหลา ต่อจากนี้เธอจะเป็นเพียงแค่ทางผ่าน หรือว่าแฟนของพวกเขาทั้งสองคนล่ะ?
******
ซัมเมอร์นั่งตัวเกร็งเอ็นพิงเบาะนั่งหลังอย่างสบายสุดๆ เมื่อมือหนึ่งเขากดหัวของโรสรินให้ลึกลงไปอีก ยามเมื่อริมฝีปากเธอกำลังกลืนกินองคชาติเขาเอาไว้ได้ทั้งหมด ปลายหัวหยักองคชาติชนกับลิ้นไก่ในช่องแคบๆ ของหลอดอาหาร บีบส่วนปลายให้เสียวกระสันจนเขาเริ่มจะสั่นเกร็งไปตามร่างกาย
ชายหนุ่มขบเม้มริมฝีปากจนขนลุก เมื่อปลายลิ้นนิ่มเล็กๆ กำลังโลมเลียกับองคชาติอวบร้อน กำลังบวมพองขยายได้ที่ เมื่อเขารู้สึกว่าเธอใช้ปากเก่งเกินไปแล้ว
หญิงสาวกำลังสนุกกับการใช้ปากลงบนของสงวนชายหนุ่ม ดูดสนุกริมฝีปากพลางกลืนมันลึกสุดๆ เมื่อรู้สึกได้เมื่อฝ่ามือเขาเริ่มจะเปียกเหงือตัวเกร็งสั่นระริก สะโพกชายหนุ่มยังคงขโยกดันองคชาติซอยปากเธอเสียด้วยซ้ำ และมันตื่นตัวเต็มที่พอๆ กับวินเตอร์...
“หันหลังสิ โรสริน ผมรับรองว่าไม่มีใครนอกหน้าต่างมองเห็นคุณแน่” ซัมเมอร์แนะนำให้โรสรินหันหน้าเข้าหาหน้าต่าง ยืนก้นให้แก่เขา เธอชันเข่าบนเบาะนั่งหลัง เพื่อให้เขาใช้สองมือเปิดประโปรงสั้น และดึงขอบกางเกงในออกมา
มือหนาใช้มือสำรวจภายในช่องสวาทเธอ ยังคงเปียกฉ่ำหลังจากจบรอบแรกกับวินเตอร์ ซัมเมอร์เริ่มปลดตะขอและรูดซิปลง รนกางเกงขายาวลงไป เพื่อปล่อยให้องคชาติเขาได้เป็นอิสระมากยิ่งขึ้น
ตัวรถยนต์ยังคงขับด้วยความเร็วมากขึ้น เพราะวินเตอร์มองดูกระจกหลังเห็นซัมเมอร์จะสวนช่องสวาทจากร่างกายสาวช่วงหลัง เขาเลี้ยวพวงมาลัย ให้ก้นของเธอถอยหลัง ไปชนกับเรือนร่างของซัมเมอร์ซึ่งกำลังจะรุกศึกครั้งนี้กับเธอ
“จับดีๆ นะโรสริน วินเตอร์ชอบขับรถเร็วกว่าผมอีก” ซัมเมอร์บอกให้เธอหาอะไรยึดไว้ ในขณะเดียวกันความเป็นชายเริ่มปะทะกับปากทางช่องสวาท ถูกออกแรงดันองคชาติเข้าไปอย่างง่ายดาย และเร็วในทันที
“ซี๊ด...” หญิงสาวร้องครวญแผ่ว เมื่อองคชาติทะลวงแรงลึกกว่าวินเตอร์ เขาจับสะโพกเธอเอาไว้แน่น เพื่อซอยเร็วถี่ๆ กระหน่ำโดยไม่มีความปราณี ถ้าเขาหน้าตาไม่หล่อเหลาขนาดนี้ เธอไม่ยอมให้พวกเขาได้เธอไปง่ายๆ แบบนี้หรอก
แรงดันจากความเป็นชายปลุกอารมณ์ให้สติหญิงสาวกระเจิดกระเจิง เรียกร้องให้เขากระแทกแรงๆ แบบไม่อยากร้องขอชีวิต เสียงเธอครวญดังยิ่งกว่าตอนวินเตอร์ซอยร่องสวาทเธอ ยิ่งไปกว่านั้นแรงอัดกระแทกทำให้เกิดเสียงยวบยาบ เสียงของเหลวซึ่งกำลังไหลเวียนระหว่างเขาซึ่งสอดองคชาติแรงๆ เข้าไป
แทบสร้างแรงดันให้น้ำภายในช่องสวาท เกิดท่อแตกทะลักหลั่งออกมาหล่อลื่นให้กิจกามนี้ดำเนินได้อย่างง่ายดาย โรสรินอ้าปากหอบดันสะโพกตนถอยหลังกลับไป เพื่อรับแรงกระแทกตอบกลับมาในจังหวะเดียว เธอกำลังเสียวกระสันยิ่งกว่ารอบแรกกับวินเตอร์
ซัมเมอร์พึงพอใจโรสรินมาก เมื่อภายในช่องสวาทขมิบตอดรัดองคชาติเขาเป็นระยะ ยามเมื่อเขาดันเข้าไปลึกๆ ชนกับร่องหลุมเล็กๆ ซึ่งมันเริ่มจะปริปากแล้ว แรงดูดภายในทำให้องคชาติเขารับอารมณ์กล้ามเนื้อรอบด้านอย่างเสียวซ่าน
ชายหนุ่มรู้สึกดีเป็นบ้าเมื่อดึงองคชาติออกมา และดันกลับเข้าไปใหม่อย่างเร็วและแรงเรื่อยๆ หญิงสาวยังคงอยู่ในท่าแอ่นก้นสูงบนเบาะรถหลัง ซัมเมอร์รู้สึกถึงจุดสุดยอดกำลังจะระเบิดแรงดันออกจากภายในสู่ช่องสวาท
เขาจึงดันเข้าไปลึกๆ และดันแรงๆ ซ้ำๆ จนหญิงสาวกรีดร้องคร่ำครวญกระทั่ง ความร้อนจากสายน้ำขุ่น พวยพุ่งอยู่ในช่องสวาทแนบแน่นอยู่ปากมดลูก
โรสรินแทบเหม่อละเมอเพ้อสูญเสียสติในระยะนี้ หมดแรงแขนขาแทบสิ้นสติอยู่ในยามนั้น ซัมเมอร์ดึงองคชาติออกมาอย่างช้าๆ ในขณะที่น้ำขุ่นไหลทะลักติดออกมาด้วย ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอย่างเอร็ดอร่อย ไม่นึกเลยว่านัดสาวทางแอพมือถือ จะได้ฟันเธอได้ง่ายเพียงนี้ โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อกะหรี่มาตีให้เสียเงิน และฟรีค่าโรงแรม
******
เมื่อโรสรินได้สติ เธอลุกขึ้นมาอยู่ในเบาะหลังรถ โดยพบว่าซัมเมอร์กับวินเตอร์นั่งอยู่หน้ารถทั้งคู่ และพวกเขากำลังขับรถชมวิวไปเรื่อยๆ รอให้เธอตื่นได้สติสวมใส่เสื้อผ้า เพื่อพาเธอไปเที่ยวตามปกติ...
ชายหนุ่มทั้งสองช่างเป็นฝาแฝดที่หล่อเหลือร้ายกาจ ทำให้โรสรินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อได้รู้จักกับซัมเมอร์ ระหว่างเธอเดินร่วมกับพวกเขาบนชายหาดในยามบ่าย ชายหนุ่มหน้าเหมือนยืนอยู่ขนาบซ้ายขวาของหญิงสาว
ทำให้บรรดาเหล่าชะนี และกะหรี่ราคาถูก ต้องมองเธอด้วยสายตาอิจฉา แต่สำหรับซัมเมอร์และวินเตอร์ พวกเขาโอบไหล่เธอด้วยแขนคนละข้าง พลางชวนเธอไปทานข้าวรอบบ่ายก่อนเย็น เพราะว่าขากลับพวกเขาอยากจะร่วมรักกับเธออีกครั้ง และพร้อมกันกับโรสรินสามคน
ตัวรถยนต์วิ่งเข้าไปยังลานจอดรถส่วนในลึกสุด เป็นมุมมืดที่ไม่ค่อยมีใครเอารถมาจอด ราวกับวินเตอร์จะรู้แหล่งพวกนี้ดี ทำให้โรสรินรู้สึกแปลกใจว่า พามาที่นี่ทำไม...
ร่างของชายหนุ่มทั้งสองออกจากที่นั่งเบื้องหน้า เพื่อไปนั่งร่วมเบียดกับโรสรินข้างหลัง พวกเขาชอบเอาหญิงสาวบนรถมากเสียด้วย วินเตอร์จึงจับโรสรินส่วนบน ปรนเปรอจูบจนเธออ่อนระทวยยอมจำนน และช่วงล่างของโรสริน ซัมเมอร์ใช้เรียวนิ้วมือโลมไล้เขี่ยปลายยอดความเป็นสาว พลางค่อยๆ ดึงขอบกางเกงในเธอออก
หญิงสาวเริ่มเกิดอารมณ์หน้าแดงก่ำ พลางหอบหายใจอย่างเสียวกระสัน เมื่อถูกปลุกอารมณ์จากสองหนุ่มพร้อมกัน โดยมิอาจขัดขืนต่อแรงปรารถนาซึ่งเกิดขึ้นในเวลานี้
เรียวริมฝีปากรับรสจูบที่แสนชวนลุ่มหลง โดนมือหนึ่งของวินเตอร์จับกดหัวลงไป เพื่อเปลี่ยนจากจูบริมฝีปากชาย กลายเป็นดูดองคชาติตื่นตัวเต็มที่อีกครั้ง และเธอยินดีเต็มใจที่จะกลืนกินจนสุดลำคอ
ช่วงล่างของหญิงสาวกำลังถูกเรียวมือหนาใหญ่ ล้วงเข้าช่องสวาทสำรวจไปมาจนน้ำฉ่ำเปียกเต็มที่ โดยปากของหญิงสาวดูดองคชาติของวินเตอร์อย่างเพลิดเพลินใจ
หากจะต้องร่วมรักกับสองหนุ่มฝาแฝดพร้อมกัน ในลานจอดรถมุมมืดตรงนี้ ในขณะที่ไฟฟ้าภายในรถ กำลังทำงานปล่อยให้ความเย็นของแอร์ ผ่อนอารมณ์เร่าร้อนนี้อย่างราบรื่น
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้