All Chapters of ดั่งฝันตะวันฉาย ( ภาคต่อพิศวาสรักมาเฟียร้ายดวงใจมาเฟีย ): Chapter 1 - Chapter 5

“ยัย วาว ” ภวิชเรียกชื่อน้องด้วยความเป็นห่วง“ วาวเหนื่อย ขอตัวนะคะ พาฉันไปห้องที ” ภัสสรเอ่ยปากบอกพยาบาลสาวส่วนตัวที่พี่ชายจ้างมา ภวิชได้แต่มองน้องสาวด้วยความรู้สึกมากมาย มินตราได้แต่เดินมาลูบแขนเขาให้กำลังใจ“ คงต้องให้น้องอยู่กับตัวเองสักพักนะวิช ” ภวัตต์ยืนมองพยาบาลสาวพาร่างน้องสาวขึ้นบันไดตรงไปยังห้องนอนของเธอ“ ฉันรู้ แล้วนี่มิกรู้เรื่องรึยัง? ” ภวิชหันไปถามพี่ชาย พร้อมกับเดินไปนั่งที่โซฟา ภวัตต์กับรฏาก็เดินตามมานั่งด้วย“ ยัง น้องไม่ให้บอก ”“ คงต้องใช้เวลานะคะ ” รฏาหันไปกุมมือภวัตต์ที่เครียดไม่ต่างจากภวิช ทุกอย่างคือความเงียบ การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่หลังจากที่รณภพไปเรียนที่ต่างประเทศได้สามปี เหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดเมื่อเดือนที่แล้ว ในวันนั้นพ่อ แม่ และภัสสร ได้เดินทางไปงานเลี้ยงที่จัดขึ้นที่สโมสรสำหรับการกุศล วันนั้นสภาพอากาศและพายุฝนที่เคลื่อนเข้ามาทำให้การจราจรและการมองเห็นไม่เอื้ออำนวย บวกกับถนนที่ลื่นทำให้รถพ่วงที่ขับมาด้วยความเร็วเสียหลักและพุ่งชนเข้ากับรถเบนซ์พ่อแม่ และน้องสาวของเขาที่นั่งมา สภาพรถที่ถูกอัดเข้ากับเสาไฟทำให้กระโปรงรถยุบมาเกือบครึ่งคัน คนขับรถที่ไปด้วยเสี

“ รฏา รฏาครับ ก๊อก ๆ ๆ คุณอยู่ในห้องหรือเปล่า ” ภวัตต์เคาะประตูหน้าห้องพักตากอากาศที่เขาต้องมาเคลียร์งานที่ภูเก็ต อารมณ์ของน้องสาวก็ไม่ค่อยปกติ บ่อยครั้งที่เขาเห็นรฏาโดนตวาดจนอดห่วงความรู้สึกสาวเจ้าไม่ได้ เลยอาศัยช่วงเวลาทำงานพาเธอมาผ่อนคลาย หลังจากลงเครื่องและนอนหลับสักพัก ภวัตต์ก็ต้องไปประชุมตั้งแต่บ่ายนี่ก็ตกเย็นแล้ว เขาคิดถึงคนสวยของเขาแต่เมื่อมาถึงห้องนอนเขากลับพบเพียงเตียงว่างเปล่า“ แกร๊ก รฏา ผมกลับมาแล้วนะ ไปไหนของเขา ” เขาเดินจ้ำอ้าวไปเปิดประตูห้องน้ำ หวังให้เจอคนสวยที่เขาคิดถึงแต่ก็เช่นเคยเมื่อเจอแต่ความว่างเปล่า คิ้วเรียวหนาเริ่มกระตุกเข้าหากัน ตามด้วยเสียงบ่นหาของเขา มือหนาล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือราคาแพง กดโทรหาหญิงสาวทันที“ ครืด ๆ ” เสียงสั่นของมือถือที่ดังใกล้ ๆ ทำให้ภวัตต์กวาดสายตามองหาต้นเสียง เรียวตาหรี่ออกไปนอกระเบียงที่เปิดประตูเลื่อนไว้ ผ้าม่านสีหมอกปลิวไสวตามแรงลม เขาค่อย ๆ ก้าวเดินออกไปตรงระเบียง แสงสุริยันกำลังจะลาลับขอบฟ้าสาดส่องเข้ามาบาง ๆ ชายกระโปรงสีชมพูอ่อน ๆ ทำให้ ภวัตต์ลดโทรศัพท์มือถือลง คลายปมตรงหัวคิ้วแล้วตรงไปหาเป้าหมาย รอยยิ้มคลี่ออกเล็กน้อย เมื่อเห็น

ในห้องพักคอนโดหรูใจกลางเมืองหนึ่งอาทิตย์แล้วสินะที่เขากลับมาประเทศไทยเขาแอบกลับไปดูบ้านหลังที่เขาเคยอยู่วันนี้ที่ได้เห็นหญิงสาวแค่แวบเดียวเท่านั้นเองเพราะเขาไปหาเพื่อนแถวนั้นพอดี การทำเรื่องย้ายกลับมาศึกษาที่ประเทศไทยเพราะเหตุผลที่ค้างคาใจบางอย่างที่รณภพเองรู้ว่าเป็นเพราะใคร เป็นเวลานานแล้วที่ไม่มีการเคลื่อนไหวจากหญิงสาวทางโลกโซเชียล ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องกังวลใจทั้งที่เมื่อก่อนที่เจ้าหล่อนชอบมาปั่นป่วนเขาทำให้เขาเหนื่อยอยู่เรื่อย แต่พอไม่มีหล่อนเข้ามาปั่นป่วนเขากลับป่วนเสียเองนี่ คำพูดที่เขาติดต่อกับพี่สาวยังคงวนเวียนอยู่ในหัว' มิกกลับมาก็ดีนะมาอยู่ใกล้ ๆ วาว พี่วิชจะได้สบายใจสักที '' ห๊ะ ดูแลใยคุณหนู ทำไมล่ะ ใยนั่นเป็นอะไรรึไง '' ไว้มิกกลับมามิกก็จะเห็นเอง '' ก็คงจะสร้างปัญหาอย่างเคยสิท่า '' .............. ' รณภพหวังว่าพี่สาวจะตอบกลับมาแบบปฏิเสธหรือมีปฏิกิริยาอะไรที่บ่งบอกได้ว่าเขาคิดผิด แต่ความเงียบมันทำให้เขารู้สึกระแคะระคายเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าหว่า? เขาได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ ไหนๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ไปให้เห็นกับตาหน่อยสิ ว่าจะเป็นยังไงบ้างเพราะเมื่อช่วงเย็นวันก่อ