18+ Cerita

ถ้าไม่ติดว่าพ่อสามีขอร้อง เธอคงขอหย่ากับเขาไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เขามาหยามเกียรติควงผู้หญิงอื่นไปทั่วเมืองอยู่แบบนี้หรอก

"ไหนเคยบอกว่าอยากได้ผม?" "ตอนนี้ก็ยังอยากได้อยู่" รวีธารสบตาคนตัวสูงนิ่ง ส่งสายตาสื่อความหมายความรู้สึกภายในใจ วันนั้นอยากได้ยังไง วันนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน... "แล้วยุ่งกับเพื่อนผมทำไม" "เพื่อนคุณมายุ่งกับฉันก่อนเอง" เธอไม่ได้โกหก ก็เพื่อนเขาเป็นฝ่ายเข้าหาเธอก่อนจริงๆ "อ้อ! ดีนี่ แล้วไอ้ที่ยืนกันอยู่หน้าห้องน้ำเมื่อกี้ได้ทำแบบเดียวกับที่ทำกับผมวันนั้นรึเปล่า" "หมอไทม์!" "ว่าไง? มันได้ทำแบบนี้ไหม" ริมฝีปากร้อนเคลื่อนไหวช้าๆ สัมผัสเบาๆ ที่ติ่งหู กระซิบแผ่วเบาพร้อมลมหายใจอุ่น ก่อนความอุ่นร้อนจากริมฝีปากจะแตะสัมผัสที่ต้นคอ ย้ำเตือนในสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอ "มะ...ไม่ได้ทำ" "งั้นไปสานต่อเรื่องคืนนั้นกัน" *************** "ที่ผ่านมาคุณเป็นคนอยากได้ผมเองไม่ใช่รึไง" "หมอไทม์!" "ทำไม? ผมพูดอะไรผิด คุณอยากได้ผมก็แค่สนอง" ส่วนเขา...ก็ไม่ได้รักเธอสักหน่อย ไม่เห็นมีอะไรต้องแคร์!

“คุณเสือคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ เนตรกับคุณเมธเราไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นค่ะ” เนตรแพรปรับโทนเสียงข่มความโกรธที่เขาดูถูกเธอ พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงร่านร้อนอย่างเธอเหรอเนตรแพร” เขาเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา พูดแล้วชี้นิ้วจิ้มเข้าที่หน้าผากมนออกแรงผลักเพียงนิดเดียวศีรษะทุยก็เอียงเอนจนทรงตัวไม่อยู่ “พี่เสือคะ ฟางมารับไปทานข้าวกลางวันค่ะ” อยู่ ๆ เฟยเฟิ่งก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งศรุตและเนตรแพรหันไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เข้ามาไม่ดูเวลาตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสองคนในห้องกำลังมีปากเสียงกันอย่างไรอย่างนั้น “น้องฟางมาแล้วเหรอครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะ” ศรุตบอกผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วหันมาตวาดใส่คนตัวเล็กเสียงแข็ง “ส่วนข้าวเที่ยงที่เธอเอามา ฉันไม่กินเอากลับไป พร้อมกับร่างกายเน่า ๆ ของเธอซะ” “คุณเสือคะ เนตรมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณเสือค่ะ” เนตรแพรตัดสินใจที่จะบอกเรื่องสำคัญให้ศรุตได้รับรู้ มันคือเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเธอ แต่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะยินดีกับสิ่งที่เธอจะพูดหรือไม่

"คุณแม่ฆ่าผมให้ตายเถอะ ถ้าจะให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงเฉิ่มเชยแบบนั้น!"

เมื่ออยู่ดีๆ เธอต้องมาตกกระไดพลอยโจน เป็นเจ้าสาวสำรองแทนพี่สาว แถมเจ้าบ่าวคือคนที่เธอเคยแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้เขากลายเป็นเพลย์บอยตัวพ่อไปแล้ว แล้วเธอจะจัดการกับรักครั้งแรกในเวอร์ชั่นนี้ยังไงดี

ท่านประธานสุดเย็นชาที่เกือบโดนมารดาจับคลุมถุงชนเพราะอยากได้ลูกสาวเพื่อนมาเป็นลูกสะใภ้ เขาปฏิเสธเสียงเย็นหนักแน่น 'ใครจะแต่งก็แต่งไป' แต่จากที่คิดว่าไม่ชอบ ไม่รัก ไม่สนใจ สุดท้ายกลับกลายเป็นหลงเธอหัวปักหัวปำ

ตื่นมาไม่เจอเสื้อผ้าบนตัวสักชิ้น ยังไม่ตกใจเท่ากับการหันไปเจอหน้าคนที่นอนอยู่ข้างกัน เพราะดันเป็นคนที่ไม่ชอบขี้หน้า ทว่ารสรักแสนวาบหวามเมื่อคืนนี้ที่ยังคงติดตรึงใจ "จะลองสานต่อ หรือจะเหยียบให้มิดแล้วทำเป็นไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นดีนะ" -- "จะให้ฉันรับผิดชอบเธอ เพราะได้เสียกันแล้วเหรอ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามเสียงราบเรียบ ใบหน้าหล่อร้ายดูยียวนและยั่วเย้าจนดารินหมั่นไส้อยากพุ่งเข้าไปตะกุยหน้าให้ยับชะมัด ารินแทบปรี๊ดแตก เพราะเธอยังไม่คิดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ "ไม่!" เธอแผดเสียงใส่ ใบหน้าสวยบิดเบ้คิ้วไปทางปากไปทางย่นคอหนีผู้ชายตรงหน้า เธอไม่ถือสาหรอกกับอีแค่เซ็กส์ครั้งเดียว ถือว่าวินๆ ต่างคนต่างได้เธอไม่ได้เสียอะไร "เอาเป็นว่าต่างคนต่างแยกย้าย ทำเป็นลืม ๆ มันไปก็แล้วกัน" ดารินไหวไหล่ไม่ยี่หระ อย่าคิดว่าเธอจะแคร์กับอีแค่ไซซ์เกินมาตรฐานกับลีลาถึงใจจนทำเธอขาสั่นพวกนั้นเชียวนะ หาใหม่เอาก็ได้ "ก็ดี" เตชินลากเสียงยาวแล้วลุกขึ้นเดินนำออกจากห้องไปอย่างสบายใจเฉิบ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับหญิงสาวอีกครั้งว่า "หวังว่าเธอจะไม่ปากโป้งไปโพทนากับใครหรอกนะ ว่าเคยได้ฉันแล้ว"

คำโปรย เห็นแล้วใจสั่น อยากจับให้มั่นคั้นให้ตายคามือ เมื่อนางร้ายคนสวยอยากได้เชฟหนุ่มผมยาว อุปสรรคของเธอเยอะมากมาย เริ่มตั้งแต่ลูกสาวของเขาหรือน้องแมวบ้าน ๆ นามว่าสลิด แฟนเก่าที่เป็นรักแรกของเขา ว่าที่แม่สามีอีก อุปสรรคเยอะขนาดนี้ นางร้ายสายฝอ ของเราจะผ่านไปได้ไหม

พฤกษาเหรอ ฉันมองหน้าเขา ตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและยังเจ็บตรงนั้นไม่หาย แม้แต่ตอนตื่นนอนเขายังหล่อเลย “ยัยแก้วหน้าม้าตื่น ๆ เธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง” หน้าตาหล่อจริงแต่ปากหมา นี่แหละเสน่ห์ของเขา “นายท่อนไม้แหกตาดูด้วยนี่มันห้องฉัน” โมโห คนนะมาเรียกแก้วหน้าม้าได้ไง อายุแบบนี้ยังรู้อีกเหรอแก้วหน้าม้าคืออะไร จะว่าอะไรสักอย่างก็ว่าที่ทันสมัยหน่อยก็ไม่ได้ “เอ้ย” เขาร้องลั่นเพราะไม่ใช่แค่เขานอนอยู่บนเตียงของฉัน แต่ตัวเขายังทับอยู่บนร่างของฉันอีก เสื้อผ้าสักชิ้นก็ไม่มีติดกายทั้งคู่ รอยเลือดบนตัวตนของเขาและดอกไม้ของฉัน แล้วนัวกันอีท่าไหนเนี่ย ฉันก็ดันเผลอใจไปกับเขา เช้ามานี่ตอนตื่นเขาก็คงมานัวฉันอีก สภาพแบบนี้ทั้งคู่คงไม่ต้องบอกว่าอะไรเป็นอะไร คนหน้าซีดไม่เหลือมาดหนุ่มหล่อเดือนมหาวิทยาลัยก็คราวนี้แหละ “แม่งมันเกิดอะไรขึ้นวะ” ถ้าเขาบ่นขนาดนี้ก็คงจำอะไรไม่ได้ ช่างมันเถอะแก้ว ฉันได้แต่บอกกับตัวเอง แกได้งาบเดือนมหาวิทยาลัยนะ ครั้งแรกกับเดือนที่แกหลงรักมาตั้งสามปีนะ มันก็ไม่เลวใช่ไหมละ

ปัญหาของเธอคือนามสกุลที่ติดตัวมา นามสกุลที่บ่งบอกว่าถ้าคุณไม่รวยพออย่าคิดจีบคนในตระกูลโชติภิวรรธ พ่อเป็นไฮโซ แม่เป็นดารา พี่ชายคือไฮโซภูมิ "เขาบอกว่าฉันรวยเกินไป เก่งเกินไป หาเงินได้เยอะเกินไป จนทำให้เขาดูแย่ ถามหน่อยเถอะ ฉันต้องลดความเก่ง ความรวย ความสวย เพื่อคXยอันหนึ่งเหรอ" "เธอทิ้งผมเพราะผมจน ไร้อนาคต บ้านเป็นหนี้ แค่หมอจน ๆ คนหนึ่ง" เมื่อหมอจน ๆ กับคุณหนูไฮโซ ปัญหาของทั้งคู่คือเรื่องเงิน แต่กลับเป็นคนละด้านของปัญหา เธอมีมากจนเกินไป ส่วนเขามีน้อยจนเกินไป คำว่า ไม่แพง ของคนสองคนมักไม่เท่ากัน เพราะขึ้นอยู่กับเงินในบัญชี