Bl Mahua

ผมชื่อโยธิน ผมมีคอนโดฯ หนึ่งห้องที่ได้มาจากการขายบ้านหลังเก่า หลังจากที่พ่อแม่ของผมพากันลาจากโลกนี้ไป ทิ้งผมไว้เพียงลำพังบนโลกที่โหดร้ายใบนี้ และตอนนี้ผมเองก็กำลังจะตายตามไป เพราะมีใครก็ไม่รู้มาบอกกับผมว่าเขาเป็นเจ้าของห้องนี้…!! “มะ เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไงนะครับ!?” “ผมบอกว่า คุณต้องย้ายออกจากห้องนี้ภายในเดือนนี้ ได้ยินชัดเจนไหมครับ” “ย้ายออก! ทำไมผมต้องย้ายออกด้วย นี่มันห้องของผม ผมซื้อ ผมมีหลักฐาน” “ครับ เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ห้องนี้ถูกขายให้ผมแล้ว”

　全　思風(チュアン　スーファン)は愛する者を、二度と失わないために。 　華　閻李(ホゥア　イェンリー)は花の力を使い、優しさを失わないために。 　彼らは動き出す── 　とある地に禿(とく)王朝という、膨大な國があった。表向きは平和そのもの。しかし蓋を開けてみれば、悪の巣窟のように数多の闇が蔓延っていた。 　それを象徴するのが殭屍(キョンシー)と呼ばれる死体である。悪意が働いた瞬間、殭屍は生者を襲っていった。 　化け物である殭屍に対抗できるのは不思議な力を持つ仙人や道士だけ。しかし彼らもまた、一枚岩ではなかった。内輪揉めはもちろん、何の力を持たぬ人間すら巻き込む。 　 　無断転載禁止です。

"ไม่ว่าจะทำอย่างไรจัดการในรูปแบบไหนฉันก็ต้องเอานายมาเป็นเด็กของฉันให้ได้!!!" "ทานโทษนะพอดีเป็นคนชอบความอิสระไม่นิยมมีโซ่คล้องคอ!"

ถึงจะหล่อเหลาเอาเรื่อง เสน่ห์เหลือล้นพอจะดึงดูดใครก็ตาม แต่ความลับน่าอับอายของมิวหนุ่มวัย 24 คือ ‘การแข็งตัว’ ข้อบกพร่องร้ายแรงที่ทำให้เขาไม่อาจสัมพันธุ์ทางกายกับใคร จนกระทั่งการมาถึงของปีศาจแห่งราคะ

เมื่อนักเขียนนิยายมือใหม่อย่างเขา ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่ยังแต่งไม่จบของตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยเพราะความสงสารในตัวร้ายที่ตนเองเป็นคนแต่งขึ้นมาหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง! ทำไม? ต้องให้เขามาอยู่ร่วมกับตัวร้ายแบบนี้ด้วย แล้วทำไม? ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่ยอมเดินเรื่องตามบทที่เขาแต่งเอาไว้อีก!!!

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

คุณหมอหนุ่มแอบรักเด็กหนุ่มวัยมัธยม แต่ยังไม่กล้าทำอะไรเพราะน้องยังเด็ก รอให้โตก่อนเถอะ ค่อยๆ เลี้ยงไว้ทีละนิดค่ะ “พี่หมออย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบผมมาก่อนว่าชอบไหม” “อือ ชอบ” “ก็แค่นั้น” “อะไรก็แค่นั้น” “ก็แค่พูดว่าชอบ มันไม่เห็นอยากตรงไหน” “หวาน ขอกินอีกได้ไหม” “กินช็อกแลตหรือกินผม” ถามออกไปแล้วก็หน้าแดงลามไปถึงใบหู “ใครสอนให้พูดแบบนี้” “ไม่มีใครสอน แค่พูดเพราะอยากพูด” “อย่าพูดกับใครอีก” “แล้วถ้าพูดกับพี่หมอได้ไหมครับ” “พูดแล้วก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด คิดว่ารับผิดชอบได้ไหม” “คิดว่าได้” “งั้นก็ต้องพิสูจน์” “ผมก็รออยู่” “ยั่วดีนัก”

เพียงแค่เห็นหน้า สัญชาตญาณนักล่าก็ถูกกระตุ้น แต่เพราะกลัวว่าเจ้าลูกแกะตัวน้อยจะตกใจและหนีหาย เมคินจึงต้องใช้วิธีอ้อมๆ ต้อนเจ้าแกะน้อยให้เข้ามาใกล้ หลอกให้ตายใจก่อนลงมือขย้ำ

นักศึกษาหนุ่มในยุคปัจจุบันได้หลงเข้าไปในอดีตยุค90 เขาต้องไปเป็นนักศึกษาในยุค90 และเจอคนที่เขารักในยุคอดีต แต่เมื่อกลับมาในยุคปัจจุบันเขาอายุมากกว่าเป็น20ปี นักศึกษาหนุ่มต้องฟันฝ่าอุปสรรครักนี้ไปให้ได้

暉の国。 夜になると妖者と呼ばれる魑魅魍魎が跋扈する地。かつて国を脅かしていた邪悪な鬼術を操る一族が、伏魔殿に封じられてから数百年が経った今も、その影響は止むことはなく。 国の各地方を守護する五つの一族は、妖者によって日々絶え間なく起こされる怪異に手を焼いていた。 紅鏡。金虎の一族に、痴れ者の第四公子という、不名誉な名の轟かせ方をしている、奇妙な仮面で顔を覆った少年がいた。 名を無明。 高い霊力を封じるための仮面を付け、幼い頃から痴れ者を演じ周囲を欺いていた無明だったが、ある出逢いをきっかけに、運命が回り出す――――――。 ※毎週月曜日3話ずつ公開中 ※表紙イラストはAIで作成したイメージ画像です