Mercenary Enrollment Light Novel Chapter 25

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน พระเอกหื่นมาก ชอบคลุกวงใน มีฉากเลิฟซีน วาบหวามค่อนข้างเยอะ บางฉากของการบรรยายอาจมีคำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และทุกเหตุการณ์คือเรื่องสมมุติ . . . เมื่อโคแก่อยากเคี้ยวหญ้าอ่อน ปฏิบัติการตามตื๊อชนิดหน้าด้านหน้าทนจึงเริ่มต้นขึ้น ถึงขั้นตั้งตนเป็น 'ป๋า' สาวน้อยหน้าแฉล้มคนสวยแห่งเมืองสุพรรณ เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยเจอคนหน้าด้าน ชอบโมเม มากกว่านั้นคือชอบคลุกวงใน คนหนึ่งอยากได้ คนหนึ่งอยากหนี ปฏิบัติการรุกไล่จึงเกิดขึ้น

Sudah terlalu lama aku terbiasa menerima takdir sebagai wanita yang tidak sempurna, hingga Tuhan kemudian malah menggariskan sesuatu yang berbeda, yang bahkan nyaris tak bisa untuk kupercaya. Setelah 25 tahun, aku tak pernah menyangka jika kesempatan itu akhirnya hadir, rahimku dihuni sebuah kehidupan baru yang sebelumnya kuanggap musykil. Tapi segalanya menjadi sangat tidak mudah karena dia hadir di kala usiaku tak lagi muda. Bahkan kehidupan kami saat ini berada di titik nadir dengan carut marut ekonomi yang nyaris membuat kami terpuruk. Masihkah aku tetap bisa positif, bahkan di saat semua orang menyangsikan kehamilanku? Sementara orang-orang terdekat kami sudah memiliki rencana lain dengan segala milik kami yang masih tersisa, ketika aku dan suami berpulang. Rasanya 25 tahun dalam kemandulan membuat semua orang benar-benar menganggap aku tak akan pernah bisa menjadi seorang ibu.

เมื่อเธอต้องมาเป็นเลขาให้กับพ่อเลี้ยง เธอคิดว่าจะสบายที่ไหนได้ ต้องทำงานทั้งบนโต๊ะ บนเตียง ในรถ งานหนักขนาดนี้หวังว่า สื้นปี พ่อเลี้ยงจะให้โบนัสเธอจุกๆนะ  แต่ว่าตอนนี้ เขาก็ทำให้เธอจุกสามเวลาหลังอาหารอยู่เเล้วนี่ อิอิ "ลุงตินนนขา หนูไม่ไหวเเล้วนะคะ หนูเหนื่อยค่ะ" "อีกนิดนะคะ คนดี ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ" คำเตือน ‼️‼️ ⛔️นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ คำหยาบ ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ⛔️อายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

Poetry and all, to inspire and to create, to give people spirit that they love, to give back something they lost and they missing in their live. Keep writing and keep on reading. We are exist for you and your desired to keep writing and reading story.

WARNING!!!! MATURE CONTENTS . READ AT YOUR OWN DISCRETION . Loveth tried to move away but he dragged her closer to him " that perfume cost so much Loveth , I am afraid I am going to ask for a collateral." Nicholas said as he let down her dress revealing her breast before him , Loveth covered her nipple quickly as she held her arms across her breasts shyly,Nicholas turned her around again for inspection and a frown on her face made him halt quickly " I don't have anything to offer you Nicho.. Boss , please let me get out of here , I will accept every punishment you give me tomorrow ." Loveth moaned when he kissed her and grabbed her butt " do you know what I hate the most Loveth ? , I hate to postpone punishment ." Nicholas said has bent his head whispering quietly in her ears " what can I do ?." Loveth asked as she wanted him and required no more urging nor instructions , guided by her need and instincts , she slid her hand sensuously through the dark hairs of his chest , and leaned forward to kiss his hard muscular flesh . Drunk Loveth Raymond kidnapped by a stranger who she realised to be a power driven man obsessed with money and power , she must do all she can to resist his charms and the sexual sparks going off between them. But she must satisfy the commanding and forceful Nicholas Hunter desires . When caught between a rock and a hard place........

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

[SEDANG DIROMBAK] Cruel Boy Series 2 Cahaya kah? Selama ini kehidupanku begitu gelap, dan penuh lumuran darah. Dulu itu, kehadiranku tak diharapkan. Meskipun, masalah sudah usai. Entah kenapa, masih amat asing dengan hal baru yang kurasakan. Satu hal yang sangat sulit dipahami olehku. Saat dia terus mengusik, hingga berhasil membuatku merasakan kenyamanan yang baru. Berbeda dari yang biasa kurasakan setiap kali bersama kembaran. Katanya, ini perasaan wajar. Aku hanya perlu memahami sebaik mungkin meski cukup lambat. Jawabanku yang tidak terduga, yang tanpa sengaja terlontar untuk membalas pertanyaannya. Berhasil, membuatnya untuk terus ada di dekatku. Benar, perlahan tetapi pasti. Aku mulai paham, dan menganggapnya sebagai cahaya hidup, yang selama ini tidak aku miliki. "Kau datang sebagai cahaya, dan menghapuskan semua kegelapan ... yang ada di dalam diriku."

เรื่องสั้นสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม เนื้อหามีทั้งความรักและตัณหาราคะของมนุษย์ เหมาะสำหรับผู้อ่านเฉพาะกลุ่ม

Ayahku selalu mempersiapkan kencan buta untukku, dia berharap aku menemukan pria yang cocok untuk dijadikan suami. Tapi kenyataannya aku tak menemukan pria yang cocok, bahkan aku sampai dicap sebagai 'barang dagangan ayahku' karena banyaknya kencan buta yang kujalani. Orang lain menganggap aku dijual oleh ayahku kepada para pria kaya. Aku tidak ingin membuang-buang waktu untuk berkencan dan sejenisnya. Aku hanya ingin sebuah kepastian, "Kalau tidak mau menikahiku, silakan pergi". Menunggu adalah hal yang paling aku benci. Oleh karena itu... Seorang pria di pesta malam itu membuat aku terpesona. Aku tidak ingin menunggu, aku langsung menawarkan pernikahan pada pria yang bahkan baru kutemui itu. Namun, siapa sangka setelah menikah aku terlibat kembali dengan mantan kekasih yang membuatku trauma akan cinta.