ตั้งครรภ์

ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่ จะผิดไหม

เพราะที่บ้านล้มละลายจันทร์เจ้าไร้หนทางจึงยอมทิ้งศักดิ์ศรีมาขอความช่วยเหลือจากเขา อดีตลูกคนใช้ที่เคยอาศัยอยู่ที่บ้านของเธอที่ตอนนี้ทำธุรกิจจนกลายเป็นเศรษฐีร่ำรวยมหาศาล เตชินไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่า คุณหนูที่เคยกดขี่เขามาตลอดชีวิตจะยอมคุกเข่าให้เขาในวันนี้ วันนี้จันทร์เจ้าไม่ใช่ลูกสาวเจ้าป่าแต่กำลังกลายเป็นเหยื่อให้เขาขย้ำ "เธอจะตอบแทนฉันยังไงในการช่วยเหลือเธอครั้งนี้ล่ะ" เตชินมองจันทร์เจ้าอย่างเหยียด ๆ จันทร์เจ้าก็แค่คุณหนูตกอับที่หิวเงินคนหนึ่ง เขารู้ว่าตอนนี้จันทร์เจ้าพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเงินเท่านั้น หญิงสาวเชิดใบหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง แม้จะเกลียดเขาแค่ไหนแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว "ฉันเคยช่วยคุณพ่อ ฉันมีความสามารถเป็นเลขาได้" เตชินหัวเราะทั้งมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย "เลขาเหรอแค่เลขาคงไม่พอ นอกจากว่าเธอจะทำหน้าที่เป็นนางบำเรอบนเตียงของฉันด้วย"

เกิดใหม่อีกครั้งแต่กลับโดนวิญญาณบรรพบุรุษร่างเดิมตามตอแย สั่งให้รีบหาสามีและมีลูกโดยด่วน เหอะ คิดว่าคนอย่างเขาอยากมีนักรึยังไง ใช่ ท่านเข้าใจถูกแล้วท่านตา ข้าอยากมีสามีจนตัวสั่น/เอามือทัดผมมองหาผู้ชาย

ฟางข้าว หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ณดล หนุ่มลูกครึ่งตาหวาน ผิวขาวกว่าผู้หญิงหลายๆ คน จะเป็นยังไงถ้าต่างฝ่ายต่างแอบรักกันอยู่ แต่ไม่มีใครยอมพูดออกมา ความสัมพันธ์ครั้งนี้ ใครจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน และจะลงเอยยังไง “แต่ถ้าฉันไม่อยู่ ควรรู้นะ…ว่าจะต้องทำตัวยังไง แต่งตัวยังไง เข้าใจไหม หืม” ใบหน้าหวานหันหน้าหนีปลายจมูกโด่งที่คลอเคลียแก้มนุ่ม พูดเสียงดุดัน เจ้าของตักแกร่งถือโอกาสสูดดมกลิ่นหอมหวานจากร่างบางบนตัก ริมฝีปากกัดหัวไหล่มนแรงๆ อย่างมันเขี้ยว “อ๊ะ เจ็บ” “หืม เสียงได้อารมณ์ดีจัง”

เพียงเพราะ จัสติน โอคอลแนล มหาเศรษฐีหนุ่ม ลูกครึ่งไทย อเมริกัน เปิดประตูห้องน้ำเข้ามาพบหญิงสาวแสนสะคราญเปลือยเปล่าอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลรินจากฝักบัวหรู เลือดร้อนๆ ในกายก็วิ่งพล่าน และจุมพิตแรกพบที่เร่าร้อนก็ผูกเขาให้ติดกับดักเสน่าของเธออย่างง่ายดาย... เขาปรารถนาในตัวเธอมากมายอย่างที่ไม่เคยต้องการใครมาก่อน แต่ สายรุ้ง เธอเป็นเพียงหลานสาวแม่บ้านที่สวยสดเย้ายวน ทำให้เขาเร่าร้อนอย่างไม่มีหญิงสาวคนไหนทำได้ เขาจะปล่อยเธอไปได้อย่างไร แม้เธอจะต่ำต้อยกว่าเขามากก็เถอะ เธอจะต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียว...

นิยายวายฟีลดีแต่พระเอก Red Flag เมื่อนักศึกษาหนุ่มแฟนบอยต้องมาเป็นผู้จัดการให้กับศิลปินที่ตัวเองชอบ ไนท์ นักแสดงหนุ่มหน้าใหม่ เจ้าของฉายาหนุ่มหล่อหน้าตี๋ มีคนที่ไม่ชอบขี้หน้าอยู่คือ คนโปรด ลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อตัวเอง กลับกันคนโปรดนักศึกษาหนุ่มคณะนิเทศปี 4 ที่มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักแสดงกลับมองว่าเขาคือไอดอล วันหนึ่งคนโปรดได้ไปฝึกงานในค่ายที่เขากำลังทำงานอยู่ ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเขา เพราะผู้จัดการคนเก่าที่สนิทกันกับเขาได้ยื่นไม้ต่อให้กับคนโปรด ให้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเขา โดยที่ไม่ฟังคำคัดค้านจากเขาผู้เป็นศิลปินเลย ซึ่งหน้าที่นี้คนโปรดเองก็ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเช่นกัน ถึงแบบนั้นไนท์ก็ไม่ได้หาผู้จัดการคนใหม่มาแทนแต่อย่างใด แต่การปฏิบัติกับคนโปรดนั้น ดูเหมือนจะอยากให้อีกฝ่ายลาออกไปจากหน้าที่นี้เองซะมากกว่า เพราะมันค่อนข้างที่จะละลาบละล้วงอีกฝ่ายมาก การทำงานร่วมกัน ทำให้ทั้งสองสนิทกันขึ้น รวมทั้งใกล้ชิดกันมากขึ้น จนถึงขั้นได้หลับนอนด้วยกัน ครั้งแรกอาจเป็นเพียง เพราะความเผลอไผล แต่มันมีครั้งต่อไปนี่สิ

เขาและเธอมีความสัมพันธ์กันเพราะความเมา เธอ...ชอบรสสวาทที่น่าตื่นเต้นของเขา เขา...ชอบความเผ็ดร้อนของเธอ ...เขาและเธอจึงสร้างกฎขึ้นมา... และกฎมีอยู่ว่า ห้ามรัก ห้ามท้อง ห้ามเป็นเจ้าของกันและกัน… "ใครใช้ให้คุณคุยกับมัน ปากนี้เป็นของผม ตรงนี้ ตรงนี้ ก็เป็นของผม" ชายหนุ่มพูดพลางเลื่อนมือจากริมฝีปากผ่านลำคอระหงแล้วมาหยุดอยู่ที่หน้าอกอวบก่อนจะบีบเคล้นหยาบโลน

"ตะวันกูมีเรื่องจะคุยกับมึง เรื่องสำคัญ" 'เรื่อง???" "กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะว่ะ กูว่ากูกับมึงคงไปด้วยไม่รอด" "แล้ว?" "เราเลิกกันเหอะ" "อืม" "หมายความว่า" "เลิกก็เลิก" "ทำไมมึงพูดง่ายขนาดนี้วะมึงไม่โวยวายสักหน่อยเหรอ" "จะให้กูโวยวายเพื่อกูรู้ว่าสักวันมึงต้องพูดคำนี้" "แล้วมึงเสียใจมั้ย" "หึไม่อ่ะกูทำใจไว้ละ" "แล้วพ่อแม่มึงกับพ่อแม่กู" "มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูเคลียร์เอง" "มึงแน่ใจว่าเคลียร์ได้โดยเฉพาะพ่อมึง" "หรือมึงจะไปเคลียร์กับพ่อกูเอง" "กูยอมรับว่ากูขี้ขลาดว่ะกูยังไม่อยากตายตอนนี้เพราะโดนพ่อมึงเอาปืนมาไล่ยิงกะบาลกู" "เหอะมึงกลัวตายด้วยเหรอ" "ลูกชายกูยังใช้งานไม่คุ้มเลยจะให้กูรีบตายไปไหนวะ" "หึ มึงก็คิดได้แค่นี้อ่ะเนอะ" " ตกลงกูกับมึงเลิกกัน" "เออ" "แต่เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมใช่ไหม" "มึงอยากเป็นอะไรก็เป็น"  

คุณเคยรู้สึกกำลังตามหาใครบางคนมั้ย เคยรู้สึกมั้ยว่ากำลังรอใครอยู่นานแสนนาน เคยกำลังรู้สึกหลงทางเพราะใครคนหนึ่งมั้ย แล้วตอนที่จบคนคนนั้นแล้วมีความรู้สึกว่าคนนี้แหละที่รอมานานแสนนาน คนนี้แหละที่กำลังตามอยู่แล้วจะไม่ยอมจากเขาคนนี้ไปอีกแล้ว

เขาไม่ได้รักเธอ แต่เขาแต่งงานกับเธอเพราะความสงสาร และเพื่อปกป้องเกียรติยศศักดิ์ศรีให้กับของบิดาเธอซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เขานับถือ แล้วอยู่ๆ เธอก็หายตัวออกจากบ้านไปและเขาได้พบเธออยู่กับผู้ชายที่เป็นต้นเหตุให้น้องสาวของเขาต้องตาย ความเข้าใจผิดบวกความสับสนทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันจนเธอได้รับความกระทบกระเทือนทางสมอง ความจำของเธอสูญหายและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความรักระหว่างเขากับเธอที่ไม่ใช่ภรรยาตีทะเบียนของเขาอย่างที่เขาคิด แต่เป็นใครอีกคนที่ใบหน้าเหมือนกันไม่ผิดฝาแฝด