มาเฟีย

นอ.ร้อ.งไห้เสี.ยใจที่ถูกพอ.นอ.กใจแล้วทิ้.งเธอไปกับผญ.คนใหม่. ทั้งที่เธอกำลังตั้งท้อ.งลูกของเขา นอ.จึงได้ตั้งปณิธานเอาไว้ว่าจะไม่ให้อภัยเขาเด็ดขาด เมื่อห้าปีผ่านไปพอ.ได้กลายมาเป็นบอดี้การ์ดให้นอ.และได้เห็นลูกสาวของเขา. พอ.จึงเค้นเอาความจริงกับนอ.ว่า "เด็กคนนี้เป็นลูกสาวของผมใช่ไหม!?" แต่นอ.ที่ยังโกรธพอ.มากจึงรีบสวนกลับไปทันที "เด็กคนนี้ไม่มีทางเป็นลูกของคุณแน่เพราะตั้งแต่วันที่คุณทิ้งฉันไปกับผู้หญิงคนใหม่ ฉันก็ได้มีผู้ชายคนใหม่ด้วยเหมือนกัน และฉันก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งอธิบายให้คุณฟังว่าหลังจากวันนั้นฉันได้ผ่านผู้ชายมาแล้วกี่คน" สปอย NC ยั่วๆน้ำลายกันได้นิดหน่อยค่ะ “อื้อ~~” เจ้าของร่างบางครางอือ เมื่อจุดกระสันที่สุดของเธอ ถูกรุกรานด้วยนิ้วมือของเขาที่กำลังสัมผัสกับมันเบาๆ และเธอก็รู้ว่าสำหรับเขาแล้วมันคงไม่ใช่แค่นั้น และเจ้าของร่างใหญ่ก็ยังต้องการ จะแกล้งปลายฟ้ากลับไปด้วยประโยคคำถาม ที่ทำให้คนตัวเล็กกว่ารู้สึกหงุดหงิดใจ “คุณอยากให้ผมหยุดมั้ย?” !!!

ก่อนโบ้ : ”ป้องกันด้วยฉันไม่ต้องการเด็ก“ l ตอนโบ้ : ”เมียจ๋า...อย่าพาลูกหนีไปจากผัวเลยนะคะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเมียจ๋า“

นางบำเรอชั้นสูงแบบนี้ ลองครางดังๆ สิแล้วฉันจะให้พัก " เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไปสักที ไอ้ชั่ว ไอ้คนสารเลว แกไม่ตายดีแน่! " อัญชันเอ่ยออกมาด้วยความเหลืออด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัดเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ใช้มันหมดลงไปแล้วในตอนนี้ " หึ! ตอนไหนน่ะหรอ ตอนที่ฉันพอใจแล้ว สะใจแล้ว สิ่งที่เธอทำกับคนของฉันมันมากเกินไป ไม่มีใครเคยทำร้ายคนในตระกูลพิษณุกรแล้วรอดกลับไปได้สักคน เธอลองเดาเล่นๆดูสิว่าเธอจะเป็นอิสระตอนไหน " " นี่คุณกะจะฆ่าฉันให้ตายเลยหรือไงถึงจะพอใจ คุณมันบ้าที่สุด โรคจิต! " " เธอเป็นของฉันตั้งแต่ฉันพามาที่นี่แล้ว ถ้าคิดจะหนีก็แหกตามองดูรอบๆ ถ้ากล้านักก็ลองดู แต่เตือนเอาไว้ก่อนนะที่นี่มันเป็นป่าลึก สัตว์ป่าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ที่สำคัญลูกน้องฉันทุกคนขาดผู้หญิงมาแล้วหลายเดือน คงจะกลัดมันน่าดู อยากเป็นอาหารชั้นเลิศให้พวกมันขย้ำกันเล่นๆก็ไป ไปสิ!!! " เสียงตะโกนขู่ของเขาประโยคสุดท้ายทำเอาเธอสะดุ้งกลัวจนต้องถอยร่นไปชิดกับมุมแคบๆ " ฉันไม่ไปแล้ว ไม่ไป... "

เหมือนจะใช่เขา แต่ก็ไม่ใช่ แต่ยังไงเธอก็ไม่คิดจะหาคำตอบ เพราะเธอเลี้ยงลูกคนนี้เองได้

“ถ้าจะเอาถึงไม่ได้รักก็จะเอา” ถึงจะเห็นแก่ตัวก็ผัวเธอ… "เลือกมาว่าจะทำเอง หรือจะให้ฉันทำให้" "โมโหจนเป็นบ้าไปแล้วหรือไงคะ?!" "เพราะเมียนอกใจ ให้ใจเย็นได้อีกเหรอ!" อายุ 30 ปี นายแบบ/ลูกชายตระกูลดัง ชายหนุ่มผู้มีภาพรักสดใสและเข้าถึงง่าย กลับเปลี่ยนไปเพราะการสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต เพียงขวัญ อายุ 24 ปี ผู้ช่วยสาวที่ต้องรองรับอารมร์ร้ายที่ของธาม  เธอไม่ได้อ่อนแอแต่เมื่อไหร่ที่ขัดใจเขามักจะลงโทษด้วยบทลงโทษที่เธอไม่คาดคิดเสมอ โรส อายุ 30 ปี คู่หมั้นของธาม เธอทุ่มเททุกอย่างเพื่อคนรักจนเผลอทำสิ่งที่ผิดพลาดไป และความลับนั้นจะไม่มีวันให้คนรักรู้ได้เด็ดขาด ไนท์ อายุ 30 ปี เพื่่อนสนิทธาม/นายแบบ เขามักจะรักชีวิตสงบแต่เมื่อได้ใกล้ชิดเพียงขวัญกลับเห็นใจ ยิ่งเห็นเพื่อนรักทำร้ายเธอมาเท่าไรเขาก็ยิ่งสงสารเธอจนต้องคอยเตือนสติเพื่อน มอส อายุ 27 ปี นายแบบ แฟนเก่าของเพียงขวัญที่เคยหายไป  อยู่ๆ ก็โผล่มาในสถานะเด็กในสังกัดคนใหม่ของผู้จั

สีหราช เลิศรัตนวรชัย อายุ 21 ปี หรือสิงโต มีสายพันธุ์ อัลฟ่า ฟีโรโมนกลิ่นเหล้านอก มีนิสัยอารมณ์ร้อน พูดจาโผงผาง เป็นนักแข่งรถระดับฝีมือฉกาจ ความที่เป็นลูกคนเล็ก จะมีความเอาแต่ใจเล็กๆ อยากได้อะไรก็ต้องได้ มีความเป็นผู้นำสูง  กลิ่นหอม กำจรวัฒนา อายุ 18 ปี โอเมก้ากลิ่นมะลิ เขาเป็นเด็กกำพร้า พ่อของเขาที่เป็นเพื่อนสนิทกับเฮียสิงหล เสียชีวิตกะทันหัน แม่ของเขาหนีไปมีครอบครัวใหม่ ทำให้กลิ่นหอมไร้ที่พึ่ง เฮียสิงหลจึงรับอุปการะกลิ่นหอมได้รับกลิ่นหอมเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์เลิศรัตนวรชัย กลิ่นหอมทำหน้าที่เป็นแม่บ้านดูแลความความสะอาด เขาได้รับโอกาสจากแสนดี ที่ส่งเขาเรียนมหาวิทยาลัย แสนดีให้กลิ่นหอมไปมหาลัยกับสีหราชทุกวัน โดยไม่รู้เลยว่าแสนดีกำลังฝากปลาย่างไว้กับแมว

เรื่องราวของเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เวลาผ่านไปเพื่อนที่แอบรักมาบอกว่ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเหตุให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ จนเผลอทำอะไรที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลงและเริ่มต้นใหม่ในความสัมพันธ์แบบอื่น

นายคับ นายหญิงหายไปคับ .!!พวกมึงทำงานกันภาษาอะไรกูสั่งยิงทิ้งแม่งให้หมด..ผู้หญิงคนเดียวมึงปล่อยให้หนีไปได้ยังไง พวกมึงดูแลเธอยังไง ผมเพียงได้ยินว่าเธอหายไปหัวใจของผมชา เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน นิชา

“ผมจะฟังทุกเรื่องที่แพงอยากบอก ผมจะฟังเวลาแพงบ่น จะไม่เบื่อในสิ่งที่แพงพูด แพงก็เหมือนกันนะครับ อย่าเบื่อ ถ้าผมจะจีบแพงทุกวัน อย่าเขินอาย ถ้าผมจะแสดงความรักกับแพง เพราะผมมีแค่แพงคนเดียว ที่ผมอยากทำทุกอย่างด้วย “ แสงไฟระยิบระยับข้างล่างงดงามอย่างที่เจ้าถิ่นบอก แต่อ้อมกอดนี้ อบอุ่นและสวยงามยิ่งกว่าที่ไหนๆที่เคยไปมา ริมฝีปากหนาจูบปากบางอีกครั้ง “เป็นแฟนกับพี่นะแพง “

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง