มาเฟีย

เธอถูกเก็บมาเลี้ยงในตระกูลใหญ่ แต่ดันได้รับมรดกก้อนโต และในพินัยกรรมของคุณปู่ดันบอกให้เธอแต่งงานกับทายาทของตระกูล ส่วนเขายอมแต่งเพราะผลประโยชน์ แต่ไร้ความซึ่งความรัก “เธอคิดว่าฉันอยากได้เธอจนตัวสั่นอยู่ละสิ จะบอกอะไรให้ แม้แต่ตัวเธอฉันยังต้องฝืนจับ นับประสาอะไรกับเรื่องนั้น ฉันขยะแขยงเธอ”

**นำทัพ** แค่เด็กเลี้ยงที่เอาไว้สนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น คนอย่างเธอไม่คู่ควรกับคำว่า'รัก'ของเขาเลยสักนิด **มิลิน** เธอมันก็แค่นาง'บำเรอ' ไม่ว่าจะที่ไหนหรือเมื่อไหร่..หากเขาต้องการหน้าที่ของเธอทำได้เพียงแค่นอนครางเท่านั้น! "มะ มิลินเจ็บ" "เริ่มพยศแล้วสินะ" "ลินไม่ไหวแล้ว ฮึก~" "อย่าลืมสิมิลิน หน้าที่ของเธอคือนอนคราง ไม่ใช่บีบน้ำตา" "...." "ครางให้ฟังหน่อยสิเด็กดี อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนเลยนะ"

ด้วยโชคชะตาที่เล่นตลกทำให้เธอได้พบกับชายหนุ่มที่กำลังเข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัวเลยทำให้เธอได้พบเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายที่ไม่น่าจดจำ

BAD PRISON 20++ (บลูไนท์ & พริบพราว) R u ready to be my Prison…? Blue Night | บลูไนท์ "แสดงได้ดีนะ แต่เอาจริง ๆ ไม่ต้องเฟคทำเหมือนไม่เคยหรอก!!" "เพราะถ้าฉันเอามันเข้าไป… แล้วเธอไม่ได้บริสุทธิ์อย่างที่พูด เธอและพ่อก็แค่ตาย!!" ส้วบบบบบ!!!!!!! "อื้ออส์! ฉันเจ็บ…” PibPreaw | พริบพราว "อย่าไปเลยนะ..." "มันไม่ใช่เรื่องของเธอ หุบปาก!!" …. …… "พราว!!!!! แม่งเอ้ยย" BOOK RECOMMENDATIONS Next book SEXAHOLIC ผู้หญิงขาดเซ็กส์ไม่ได้ (Morfin & Sammy) (มีขายแล้วใน MEB) 🐺 : Your wolfs นิยายเซ็ท: ครูซ บลูไนท์ มอร์ฟิน จีซัส แอลตัล Morfin |มอร์ฟิน. & Sammy | แซมมี่. เมื่อคุณมีปีศาจร้ายแฝงอยู่ภายใน ถ้าควบคุมมันไม่ได้ ชีวิตก็จะพังแบบที่ฉันกำลังเผชิญ ปีศาจร้ายที่มีชื่อว่า...นิมโฟมาเนีย

ผู้ชายคนนี้ของฉัน อย่ายุ่งกับเขาถ้าเธอยังอยากมีชีวิตรอดกลับไป ดาริน วายุภัค

“งั้น.. ตกลงตามนี้นะ” “อืม นี่ฉันต้องเป็นกิ๊กลับๆของเธอใช่ไหม” “ถ้าพี่เป็นกิ๊ก หนูมีแฟนอีกคนได้ใช่ไหมคะ” “ลองดู ว่าไอ้เวรนั่นมันจะได้ใช้ชีวิตปกติหรือเปล่า”

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

เหมือนเคราะห์ซ้ำกำซัดจากที่เคยมีชีวิตอยู่สุขสบายวันนึงกลับได้รู้ว่าพ่อตนนั้นใช้วิธีที่ผิดเพื่อแย่งสมบัตินี้มาเป็นของตนและทุกอย่างก็หมดสิ้นภายในพริบตาเธอเหลือแต่ตัวคนเป็นพ่อก็มาฆ่าตัวตายหนีความผิดแถมคนหัวอ่อนอย่างเธอกลับต้องมาเจอเพื่อนที่ไม่จริงใจหลอกให้มาขายตัวจนตั้งท้องอีก

ฉันส่งสายตายั่วยวนให้เขา มือฉันรูดรั้งแก่นกายสีคล้ำของเขาอย่างเชื่องช้า เขามองฉันด้วยสายตาหวานเชื่อม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ฉันผละมือออกจากแก่นกายแข็ง แล้วรีบชงเหล้าให้เขาใหม่ “ดื่มเป็นเพื่อนเฮียหน่อย” เขาพูดขึ้นเมื่อฉันยื่นแก้วเหล้าให้เขา ฉันอมยิ้มเพราะเข้าใจความหมายของแขกประจำคนนี้ดี ฉันนอนลงบนพื้นเย็นเฉียบเนื่องจากเขาไม่ชอบทำบนเตียงนอน ฉันอ้าขาออกกว้าง ก่อนจะใช้มือแบะกลีบกุหลาบของตัวเองออก “อ่าห์ รูแดงแจ๋เลยมะนาว” เขาพูดเสียงแหบพร่า “ดื่มเบียร์นะจ๊ะ เดี๋ยวเฮียป้อน” เขาเปิดฝาขวดเบียร์ออก ก่อนจะเทเบียร์ใส่ทั่วตัวฉัน “อยากดื่มแล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน คอขวดสีเขียวถูกยัดเข้ามาในรูสวรรค์ฉัน ฉันเกร็งไปทั้งตัวด้วยความซาบซ่าน เมื่อเขาเสียบคอขวดเข้ามาในรูสวรรค์ฉันจนสุดความยาว “อร๊ายยยย เฮียคะ” แขกคนที่สี่ในคืนนี้ของฉันยกยิ้มชอบใจ เขามองฉันด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะขยับคอขวดแทงรูสวรรค์ฉันเข้าๆออกๆ

รันไม่อยากเป็นเมียเสี่ย! รันพยายามหนี แต่ไม่ว่าจะหนีกี่ครั้ง เสี่ยศิวกรก็ลากกลับมาได้ทุกที! เสี่ยคนนี้ทั้งหล่อ ทั้งรวย แต่ก็ทั้งดื้อด้านและเอาแต่ใจที่สุด "ฉันบอกแล้วไง ว่าถ้าหนี... ฉันจะทำให้เดินไม่ไหว!" สุดท้ายแล้ว รันจะต้านทานความร้ายกาจของเสี่ยศิวกรได้หรือไม่... หรือจะกลายเป็นเมียเสี่ยโดยสมบูรณ์?!