รวย

สามปีที่แล้ว เขาเหยียบย่ำหัวใจเธอจนแหลกสลาย ไล่เธอไปพร้อมกับลูกในท้องด้วยคำพูดที่โหดร้ายสามปีต่อมา เขากลับมาตามทวงสิทธิ์ในตัวลูก และเธอ… แต่ ‘อัยย์ญาดา’ ไม่ใช่เด็กสาวที่เคยร้องไห้อ้อนวอนเขาอีกต่อไป!

หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน

#หมายเหตุ: ชื่อเมืองและสถานที่ไม่อิงประวัติศาสตร์ และเป็นเมืองสมมุติทั้งหมดค่ะ ไป๋เหยาถูกสามีชั่วและพี่สาวหักหลังจนถึงแก่ความตาย เธอย้อนเวลากลับมาเพื่อแก้ไขเรื่องราวไม่ให้ซ้ำรอยเดิม โดยมีมู่เฉิน น้าเล็กจอมปากจัดคอยช่วยเหลือเธอ เขาบอกว่าจะช่วยเธอเลือกสามีที่ดี และคอยปกป้องเธอ แต่ไม่รู้ว่าเขาปกป้องเธอด้วยวิธีแบบไหน ถึงไม่มีผู้ชายคนใดกล้าเข้าใกล้เธอสักคนเดียว เธอสงสัยมากจริง ๆ จึงตัดสินใจถามเขา "น้าเล็กคะ ไหนน้าบอกว่าจะหาผู้ชายดีดีให้ฉัน" "ฉันก็ช่วยเธอเลือกอยู่นี่ไง แต่ไม่มีใครเข้าตาสักคน" "คนนั้นก็ไม่ดี คนโน้นก็ไม่เข้าท่า แล้วฉันจะเจอผู้ชายที่ดีพร้อมตอนไหนคะ" "ผู้ชายที่ดีพร้อมอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ฉันเอง" ไป๋เหยา "..." ให้ตายเถอะ! นี่มันเรื่องอะไรกันคะน้าเล็ก!

ภัคพงศ์ไม่เคยรู้สึกหัวเสียเท่านี้มาก่อน ทันทีเมื่อเขาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าผู้หญิงที่เขาตั้งใจ'ตก'มาจากคลับเมื่อคืนนั้นหายไปหลังจากเขาและเธอผ่านค่ำคืนอันแสนร้อนแรงมาหมาด ๆ คาสโนว่าฆ่าไม่ตาย กลับถูกผู้หญิงชิ่งหนี แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการถูกฟันแล้วทิ้งชัด ๆ 'โรสริน อย่านึกว่าคุณจะหนีผมพ้น'

แค้นนี้ต้องชำระ พ่อของเธอทำกับเขาเอาไว้เจ็บแสบ ทั้งแย่งผู้หญิงที่รัก ทำร้ายพี่สาวเพียงคนเดียว...เธอจึงต้องชดใช้!

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

เขาคิดว่าเธอคือความรัก แต่สำหรับเธอแล้วมันเป็นเพียงแค่การแก้แค้นเท่านั้น!!

เส้นทางแห่งรักของทั้งคู่พวกเขาไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ความแตกต่างทางฐานะ ความไม่เห็นด้วยของครอบครัว และอดีตคนรักของป๋อหลิน คืออุปสรรคที่ขวางกั้นความสุขของพวกเขาทั้งสอง ณ ไร่องุ่นหยางกวง เหว่ยเฟิง หญิงสาวผู้มีจิตใจงดงามดั่งหยกขาวได้เดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่หลังจากความผิดหวังในรัก เธอได้พบกับฉินป๋อหลิน ชายหนุ่มผู้สืบทอดมรดกอันมั่งคั่ง...

เขา ถูกย่า บังคับ ให้ แต่งงาน นี่มัน พล็อตเรื่อง ในนิยาย น้ำเน่า ชัด ๆ แล้วจากนั้น ยังไงต่อ เขา ต้องไปตกหลุมรัก ผู้หญิง คนที่ย่า หาให้ แล้ว พอถึงเวลา ก็ไม่ยอมหย่า แบบนั้นหรือเปล่า

จู่ ๆ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองความจำเสื่อมกระทั่งชายตรงหน้าคือสามีก็ไม่อาจรู้ได้ ‘เหม่ยอิง’ ขมวดคิ้วมุ่นมองดูคนที่เอาแต่ตั้งแง่ใส่กันแล้วด่าเธอว่าร้ายนักร้ายหนา ทั้ง ๆ ที่เธอยังนอนใส่สายน้ำเกลืออยู่เลย!