รักคนเดียว

คิดว่าเราเหมาะสมกันไหมล่ะ?! ฉันเป็นสาวบาร์ทำงานกลางคืน ส่วนเขาเป็นหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่น! ทำงานโรงพยาบาล! หมอสูติ x สาวบาร์ = มันเป็นไปไม่ได้!! แต่ฉันดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาน่ะสิ!! ฉันคิดว่ามันแค่ฉาบฉวย แค่สนุก เพราะเราอยากเมื่อไหร่ก็เจอ เสร็จเมื่อไหร่ก็แยก.. แต่มันไม่ใช่แค่นั้น อยู่ๆฉันก็เสพติด เป็นโรคขาดเซ็กส์เขาไม่ได้!!

อีตาบอสบ้า ฉันเป็นเลขานะ ไม่ใช่บาริต้าชงกาแฟ แกล้งให้ฉันชงกาแฟให้ตั้ง 20 แก้วแล้วยังไม่พอใจ งั้นแก้วที่ 21 แก้วสุดท้าย เอาเกลือไปแทนน้ำตาลก็แล้วกัน!!

เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นเด็กเสี่ย เขาจึงพูดจาถากถางเธอสารพัด ทั้งใจภายในใจชอบเธอมาก แต่ปากเจ้ากรรมดันเอาแต่พูดทำร้ายเธอ เขาทำได้เพียงตามดูเธออยู่ห่างๆ จนเวลาผ่านมาถึงสองปีจึงได้กลับมาพบกันอีกครั้ง

ในวันแต่งงานปานิศาจับได้ว่าเจ้าบ่าวของเธอแอบมีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิท ที่ทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าสาว หญิงสาวจึงทิ้งทุกอย่าง เป็นเจ้าสาวครึ่งทางดีกว่าไปให้สุดทางพร้อมกับความเจ็บปวด

"แฟนน้องเหรอ ไหนบอกไม่มีแฟน" ถึงสกิลภาษาไทยของเขาจะไม่เข้าขั้นเทพ แต่เขาก็ฟังออก ...อ้าวมันไม่ได้เป็นแฟนผู้หญิงคนนี้เหรอ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าอะไรที่มันใส่ลงไปในแก้วน้ำนั่น "ไม่ใช่แฟนนะคะ คุณเป็นใคร" หญิงสาวหันมาทางคนที่หน้าตาเหมือนพระเอกเกาหลีแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าเขาจะเข้ามาหาพวกเขาทำไม

ลายศิลา บริบูรณ์รักษ์ หรือ หิน ผู้ชายสองบุคลิกภาพ ในที่ทำงานดูเชยและเงียบขรึม แต่ตัวจริงที่ใครไม่รู้จัก เขาคือ Play Boy ตัวพ่อ หินเป็นหุ้นส่วนกับบริษัท Thailand Research and Poll Co., Ltd. รับทำวิจัยการตลาด สำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคให้แก่บริษัทต่าง ๆ และรับทำโพล ตอนนี้เขากำลังตัดสินใจที่จะซื้อกิจการเป็นของตัวเองทั้งหมดอยู่แล้ว สุกฤษตา ทวิพงพันธ์ หรือ ขิง หญิงสาวผู้ช้ำรัก โดนคนรักที่คบกันมาตั้งเจ็ดปี แอบไปมีอะไรกับสาวจอมยั่วยวนในออฟฟิต ทำให้ต้องร้างลากัน เธอทำทุกอย่างแค่เพียงประชดเขา แล้วมันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงที่เธอตัดสินใจรับปากไปพักร้อนกับพี่หิน ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปนับตั้งแต่วันนั้น มาติดตามกันต่อได้ รับประกันว่า สนุกจนหยุดไม่ได้ ฟินเลือดกำเดาไหลกันเลยทีเดียว

“เราควรทำหนังสือสัญญาต่อกัน” “ไม่จำเป็น หน้าที่ของคุณคือเป็นตัวแทนของลิก้า หน้าที่ของผมคือห้ามยุ่งกับลิก้า ดังนั้นคุณและผมแค่ทำหน้าของตัวเองอย่างเคร่งครัดหนังสือสัญญาก็ไม่มีความหมาย” “ถ้าฉันรู้ว่าคุณยุ่งกับพี่สาวของฉันทั้งที่ฉันยอมคุณถึงขนาดนี้ เราได้เห็นดีกันแน่” เธอข่มขู่ “ผมไม่โง่เสียคุณไปหรอกยอดรัก คุณเด็ดกว่าเธอเป็นไหนๆ” “อย่ามาหยาบคายกับฉัน ไสหัวออกไปจากห้องฉันได้แล้ว” เธอหยิบหมอนปาใส่คนปากเปราะนัยน์ตาลามกด้วยความอับอายระคนโกรธแค้น

"นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่” รีบท้วงถามอีกฝ่ายเพราะคิดว่าตอน นี้เขาน่าจะขับมาผิดทาง ทว่าคำตอบที่ได้กลับไม่ใช่ “แวะไป คอนโดฯ เฮียก่อน”

"ทำไมกายทำแบบนี้ ฮือออ ฮืออ" เธอถามแฟนหนุ่มรุ่นน้องทั้งน้ำตา "ทำอะไร" เขาตอบเธอด้วยท่าทางที่ไม่รู้สึกผิดอะไรเลยสักนิดกับสิ่งที่ทำลงไป "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าทำอะไร เมื่อกี้ในห้องกายกับเหมียวทำอะไรกัน" "ก็...เอากันอยู่ ทำไม?? " "ฟ้าว่าเราเลิกกันเถอะ" "อืมมมม"  

"ไม่อยากเอากับเอมิจริงๆ เหรอ" "ไม่เอาไม่อยากเอาไม่มีอารมณ์เอาไม่มีแรงด้วยเมื่อคืนเธอสูบแรงฉันไปจนหมดแม่งให้ได้พักบ้างเถอะ" "อ่อที่แท้ก็ไม่สู้นี่เอง คริ คริ เสียดายจังทั้งใหญ่ทั้งยาว อมทีมิดถึงคอหอยนึกว่าจะเป็นอนาคอนด้าแต่ที่ไหนได้เป็นแค่หนอนชาเขียว อิอิ" "ยัยเอมิกล้าดูถูกฉันเหรอวะ" "ดูถูกดีกว่าดูผิดนะคะพี่ภูมิ^^" "ฉันจะทำยังไงกับผู้หญิงแบบเธอดีวะ ฉันชักจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะเว้ย!!" "อย่าเพิ่งหมดซี่เราเอากันแค่ครั้งเดียวเองน๊า เอ...หรือว่าน้องชายพี่มันไม่ค่อยสู้มีดีแค่ใหญ่อย่างเดียว" "เธอพูดให้มันดีๆ นะพูดแบบนี้ฉันเสียหายนะเว้ย" "แล้วเอมิพูดไม่ดีตรงไหนอ่าา ก็พี่บอกเองว่าไม่มีแรงอ่ะแต่เอมิมีนี่ ให้เอมิขึ้นให้ก็ได้น๊าาเอมิช๊อบชอบเวลาอยู่บนตัวพี่ภูมิเวลาเอมิขย่มโยกแล้วเห็นหน้าพี่ภูมิเวลาเสียวเอมิก็เสียวตาม^^"