รักสามเส้า

ไลลา : คนหนึ่งเขาชั่งดีกับฉันจะทิ้งลงยังไง คนหนึ่งเคยทิ้งไปแต่รักไม่เคยจางหาย มิโน่ : คุณเคยทำลูกโป่งหลุดมือไหม ตอนนั้นคุณ โทษอะไร โทษสายลมที่พัดแรงไป หรือ โทษมือเราที่จับมันไม่แน่น พอ เฌอรีน : สิ่งที่ฉันอยากได้ไม่ใช่แค่ตัวนายแต่ฉันอยากได้ใจของนายด้วย ไลลา เฌอรีน มิโน่ ทั้งสามเป็นเพื่อนรักกัน และมันควรจะแบบนั้น ถ้าหากคนใดคนหนึ่งไม่เกิดคิดเกินคำว่าเพื่อน พวกเขาทั้งสามจะสามารถรักษาความเป็นเพื่อนไว้ได้รึเปล่า....

"ตะวันกูมีเรื่องจะคุยกับมึง เรื่องสำคัญ" 'เรื่อง???" "กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะว่ะ กูว่ากูกับมึงคงไปด้วยไม่รอด" "แล้ว?" "เราเลิกกันเหอะ" "อืม" "หมายความว่า" "เลิกก็เลิก" "ทำไมมึงพูดง่ายขนาดนี้วะมึงไม่โวยวายสักหน่อยเหรอ" "จะให้กูโวยวายเพื่อกูรู้ว่าสักวันมึงต้องพูดคำนี้" "แล้วมึงเสียใจมั้ย" "หึไม่อ่ะกูทำใจไว้ละ" "แล้วพ่อแม่มึงกับพ่อแม่กู" "มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูเคลียร์เอง" "มึงแน่ใจว่าเคลียร์ได้โดยเฉพาะพ่อมึง" "หรือมึงจะไปเคลียร์กับพ่อกูเอง" "กูยอมรับว่ากูขี้ขลาดว่ะกูยังไม่อยากตายตอนนี้เพราะโดนพ่อมึงเอาปืนมาไล่ยิงกะบาลกู" "เหอะมึงกลัวตายด้วยเหรอ" "ลูกชายกูยังใช้งานไม่คุ้มเลยจะให้กูรีบตายไปไหนวะ" "หึ มึงก็คิดได้แค่นี้อ่ะเนอะ" " ตกลงกูกับมึงเลิกกัน" "เออ" "แต่เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมใช่ไหม" "มึงอยากเป็นอะไรก็เป็น"  

การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดขึ้นด้วยความรัก แต่มันเกิดจากการถูกบังคับ การคลุมถุงชนในครั้งนี้มันจะลงเอยเช่นไร ในเมื่อเขามีคนรักอยู่แล้ว หรือว่าเธอก็คงจะเป็นได้แค่เพียง 'เมียที่เขาไม่ต้องการ'

“เธอไม่ใช่ตัวจริงของเขา... แต่เป็นแค่ตัวสำรองที่พี่สาวยกให้เขาไว้เล่นชั่วคราวเพียงเท่านั้น”

คุณอาหนุ่มผู้สุขุม นุ่มลึกกับหลานสาวสุดแสบแถบขี้ยั่ว สิบปีที่ไม่ได้เจอกัน นี่หนูแก้มใสโตเป็นสาวแล้วเหรอเนี่ย สวยซะด้วย แล้วคุณอาของเราจะทำยังไงกับหลานสาวคนนี้ดีนะ

เขาเป็นเหมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อได้มาพบกับนางที่เป็นดุจแสงตะวันที่สดใส กลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ “ซินเยว่ ตราบใดที่มีข้าอยู่ตรงนี้ ไม่มีทางให้ผู้ใดมารังแกเจ้าได้อีก” จากที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตของผู้ใด แต่กลับอยากรู้เรื่องราวของนาง จากที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น นางกลับมาอยู่ใกล้ ๆ และตามติดเขา แล้วยังมาถามเขาว่า "ท่านไม่เคยชอบสตรีคนใดมาก่อนเลยจริง ๆ หรือ" เพียงเท่านั้นหัวใจของท่านอ๋องก็เริ่มสั่นไหว.... นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ของเซตนิยาย "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน" พระเอกหน้านิ่ง ดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวก้อนหิน นางเอกสาวที่สดใส ร่าเริงและเป็นมิตรกับทุกคนราวกับแสงตะวันในยามเช้า นางจะสามารถละลายหัวใจเจ้าก้อนหินผู้นี้ได้หรือไม่ อาจจะไม่หวือหวาและเข้มข้นเหมือนคู่แรก แต่เต็มไปด้วยความละมุนใจ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะ

จะเป็นอย่างไรถ้าโอเมก้าที่เกิดมาดันมีโซลเมท 2 คน คิมจูฮันคือคนกลางที่ไม่มีสิทธิ์เลือกใครทั้งสิ้น ภายใต้ระยะห่างแค่ 12 เซนนั้น ทั้งหัวใจและร่างกายกลับถูกครอบครองจากคนทั้งสองคนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลังจากประสบอุบัติเหตุ ลมหนาวมักจะฝันถึงใครคนหนึ่งตลอด แต่เขากับจำผู้ชายในฝันคนนั้นไม่ได้ จนได้มารู้ความจริงจากเพื่อนว่าเขาลืมคนที่ตัวเองแอบชอบไป แต่พยายามนึกเท่าไหร่ ลมหนาวก็ไม่มีความทรงจำนั้นอยู่เลย เมื่อเวลาผ่านไปลมหนาวมีใครอีกคนเข้ามา แต่นั่นก็เป็นเวลาที่ลมหนาวจดจำคนที่ตัวเองลืมไปแล้วได้

เพราะคืนนั้นจึงเปลี่ยนจากสถานะเพื่อนไปเป็นอย่างอื่น เธอรักเขาแต่เขารักเพื่อนของเธออีกคน " เรื่องระหว่างเรามันคืออะไร " " ขอโทษวะกูเห็นมึงเป็นแค่เพื่อนคนนึงจริงๆ "

เจิ้งซูอี้ถูกธนูยิงตกจากหลังม้าเมื่อฟื้นคืนสติกลับมาพบว่าตนเองอยู่ในร่างของเด็กสาวชาวบ้าน นางต้องช่วยเหลือเด็กสาวผู้นี้ไม่ให้ถูกครอบครัวเดิมเอาเปรียบทั้งยังต้องหาทางหนีจากองค์ชายห้าคู่ปรับเก่าของตน