รักสามเส้า

เมื่อทางเลือกเดียวที่ฉันจะหนีจากขุมนรกนี่! คือการรับข้อเสนอของนายพลท่านหนึ่งเพื่อไปเป็นนางบำเรอในค่ายทหาร

“อุ๊ย… มีน้ำออกมาด้วยค่ะ… ” ปลายฟ้าอุทาน… เขินอายจนแก้มร้อนผ่าว ไม่อยากจะเชื่อว่ากลิ่นคาวของความเป็นชายของผู้ชายวัยลุงคนนี้ จะทำให้หล่อนมีอารมณ์อ่อนไหว ปลายหัวนมแข็งโด่แทงตุงขึ้นมาจากเสื้อนอนบางๆ ที่ข้างในโนบรา “เป็นเรื่องธรรมชาติจ้ะ… เมื่อมีอารมณ์ก็ย่อมมีน้ำหล่อลื่นคัดหลั่งออกมาเป็นธรรมดา… ลุงเชื่อว่าตอนนี้ของหนูก็มี… ใช่ป่ะ… ” แล้วจู่ๆ ลุงรอนน์ก็ทำในสิ่งที่หญิงสาวไม่คาดคิด มือใหญ่เอื้อมมาลูบไล้ต้นขาขาวเนียนของปลายฟ้าที่สวมชุดนอนสายเดี่ยวยาวคลุมเข่า ค่อยๆ ไล้ลูบเข้ามาที่ซอกขา สอดเข้ามาเล่นซุกซนสัมผัสกลีบเนื้อของความเป็นสาวที่ตอนนี้มีน้ำคาวสวาทเยิ้มออกฉ่ำมาแฉะชุ่มพุ่มขนสีดำโอบล้อมพูงามเอาไว้

“ฉะ… ฉันเสียว… ” ก้นของเพชรกันยากระดกขึ้นโดยอัตโนมัติ ราอูลบีบขยำพูทุเรียนของหล่อนอย่างแรงจนตูดกระดก อกอวบใหญ่เบียดกับที่นอน มีกลีบกุหลาบสีชมพูโปรยเอาไว้เพราะเป็นคืนเข้าหอ “เมียจ๋า… น่าเลียสุดๆ ผัวเบิร์นให้นะจ๊ะ” ราอูลตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก เพชรกันยาหันมามองแบบอายๆ หากสุดท้ายก็มีอันต้องหลับตาพริ้ม เมื่อสองมือของราอูลผลักรวบก้นอวบขาวดันให้โย้ไปข้างหน้าแล้วเงยหน้าปาดลิ้นลากเลียขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ เสยขึ้นตามรูปทรงของกลีบสวาท ทะลักอ้าเป็นร่องออกมาระหว่างกลีบก้นทางด้านหลัง

เจ้าบ่าวของข้ามีฝาแฝดผู้พี่อยู่คนหนึ่ง ทั้งคู่มีหน้าตาเหมือนกันมากจนแทบจะแยกไม่ออก สิ่งเดียวที่จะสามารถใช้เป็นเครื่องจำแนกได้ก็คือ ที่หางตาของสามีข้ามีไฝเสน่ห์อยู่เม็ดหนึ่ง ทุกครั้งก่อนที่เราจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ข้ามักจะต้องลูบเบาๆ ไปที่ไฝเม็ดนั้นก่อนเสมอถึงจะเบาใจ มีบางครั้งเหมือนกันที่เขาใช้น้ำเสียงที่แหบพร่าถามข้าออกมาว่า “หากไม่มีไฝเม็ดนี้ เจ้าจะยังสามารถแยกข้าออกหรือไม่?” และทุกครั้งที่ถาม เขาก็มักจะรุกรุนแรง จนข้าแทบจะรับมือไม่ไหว จึงได้แต่พูดตอบกลับไปอย่างเจ็บปวดว่า “...ได้สิ”ชีวิตหลังแต่งงานของพวกเรา ก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งวันหนึ่งที่ข้าได้พบกับความลับของเขาและพี่ชายฝาแฝด...

เรื่องราวของ "เดรค" และ "ลันตา" ว่าที่คู่หมั้นที่เกิดเรื่องราวอันเจ็บปวดระหว่างทั้งคู่จนทำให้ห่างหันไป ก่อนที่จะโคจรกลับมาพบกันอีกครั้งเพื่อจบเรื่องราวทุกอย่าง มาลุ้นกันว่าเรื่องราวความรักครั้งนี้จะจบลงเช่นไร

“พี่ไม่ได้รักเธอ.....แต่พี่รักพี่สาวของเธอ” ………………………. "พี่ศิราไม่เคยยิ้มให้โลมาแบบนี้บ้างเลย" "เอะอะอะไรก็พี่ดาวตลอด" "เลิกหาเรื่องดาวได้แล้ว" "เธอโชคดีกว่าดาวทุกอย่าง มีแต่คนตามใจ อยากได้อะไรก็ได้ แม้แต่ชื่อก็ยังดีกว่า แล้วยังจะเอาอะไรอีก" "มันผิดหรอที่แม่กับพ่อตั้งชื่อให้โลมาว่าโลมา แล้วตั้งชื่อให้พี่ดาวว่าดาวทะเล" "มันคือความผิดของโลมางั้นหรอ" "ถ้าโลมาเกิดก่อน หรือ โลมา ชื่อว่าดาวทะเล พี่ศิรายังจะทำกับโลมาแบบนี้ไหม" "มันผิดที่ชื่อ หรือ.....แค่เพราะเป็นโลมาก็ผิดแล้ว" ……………………….

นางร้องครางกับความเสียวที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน เพราะว่าเจียวจิ้นลูกชายของเขาก็ไม่เคยใช้ลิ้นทำเช่นนี้กับรูสวาทของนางเหมือนอย่างที่พ่อสามีกำลังทำให้อย่างดุดัน “รูของเจ้าน่าเลียเหลือเกิน… ” เจียวหย่งเอามือตะปบง่ามก้น จับแหกให้กลีบอ้าแล้วปาดลิ้นเสยเข้าใส่สองกลีบ แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… “อ๊ายยยย… งือออ… ซี้ดดด… ท่านพ่อเลียเก่งเหลือเกิน” จางลี่คราง ก้นบิดส่ายไปมา โดนเจียวหย่งปาดลิ้นเลียกินคราบคาวน้ำใคร่ที่หลั่งเยิ้มออกมาจากกลีบสวาทของนางอย่างหิวกระหาย “อู้ววว… น้ำคาวของเจ้าช่างหอมรัญจวน” หลังจากลงลิ้นเลียจนกลีบเยิ้ม… เจียวหย่งหงายฝ่ามือหยาบใหญ่สอดเข้ามาระหว่างง่ามขา ตะล่อมคลึงหนอกเนินสวาทโค้งนูนเหมือนหลังเต่า คว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี

ไอ้ใหญ่… ค่อยๆ เอามือดันเข่าสองข้างของเรไรแหกอ้าออกจากกัน ทำท่าเหมือนกำลังจะฉีกทุเรียน “ผมอยากเห็นทุเรียนของคุณเรไรชัดๆ ว่ายวงของมันจะใหญ่แค่ไหน รสชาติจะหวานมันส์สักแค่ไหน” น้ำเสียงตื่นเต้นจัด มือหยาบใหญ่ค่อยๆ แหกเข่าของเมียนายจ้างออกจากกัน ดวงตาเบิกโพลงเพ่งมองพูทุเรียนยวงใหญ่ เบียดอัดกันแน่นอยู่ระหว่างง่ามขาของเรไร โอบล้อมไว้ด้วยเส้นไหมสีดำระยับ “โอ้ว… พูใหญ่สุดๆ” ไอ้ใหญ่ตะลึงลาน ก้มลงปาดลิ้นชิมรสชาติหวานมันส์ของพูทุเรียนในทันที ทั้งเลียสลับดูดเสียงดังซ่วดๆ ทำเอาสะโพกของเรไรบิดส่าย ดิ้นไปดิ้นมาด้วยความเสียวซ่านทรมานหอย

เขา ทำลายทุกกฎเกณฑ์ของเธอ เธอ ทำลายทุกข้อแม้ของเขา และเราทำลายทุกอย่างที่เคยเป็นมา....

เมื่อ 'อารยะ' มาเฟียหนุ่มต้องการมีทายาทซึ่งภรรยาไม่สามารถมีให้ได้ เขาจึงต้องหาคนมาตั้งท้องลูกของเขา โสภิดาเป็นเมียเก็บที่ไม่ได้รับการยกย่อง เมื่อเธอตั้งท้องก็ถูกจัดฉากว่าเธอนอกใจเขา เธอโดนเขาไล่ออกจากบ้านและตราหน้าว่าเธอตั้งท้องลูกชู้ เธอต้องหอบท้องหนีคนของอารยะที่ตามล่าที่หวังทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอด้วยความเจ็บแค้น อารยะเจอเธอกับลูกชายตัวน้อยที่หน้าละม้ายเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน เขาอยากให้เธอและลูกกลับไป แต่เธอไม่มีวันให้อภัยคนใจร้ายอย่างเขาโดยเด็ดขาด