รักสามเส้า

เธอกับเขาเป็นเพื่อนรักกันมา 10 ปี แต่วันนี้...เธอไม่อยากเป็นเพื่อนกับเขาแล้ว ! “โชน” “อืมม...หอมไปทั้งตัวเลย” พลางครางกระเส่า ขณะไล่จูบบริเวณหน้าท้องน้อยของเธอ “โชน หยุดก่อนซี” เธอจะผละตัวออก แต่โชนแสงกลับสวมกอดเธอไว้แน่น “ไม่ต้องเปิด” ก๊อก ก๊อก ก๊อก... “เผื่อมีเรื่องด่วน” “ไม่มีหรอกน่า” เพราะเขาพอจะรู้ว่าใครเป็นคนเคาะ แน่นอน เขามองออกว่านายแทนตะวันเองก็แอบรักเพื่อนอวบอั๋นคนนี้อยู่เหมือนกัน

ครั้งก่อนเพราะมิอาจปล่อยวางจากรักทำให้นางพลั้งเผลอทำร้ายคู่หมั้นของเขา จนทำให้บุรุษที่ตนรักเกลียดชังน้ำหน้าราวกับว่ามิเคยรักใคร่กันมาก่อน หวนคืนครานี้นางจะลืมเลือนทุกสิ่ง...ไม่เว้นกระทั่งเขา

“เฮียแฟรงก์ ช่วยพลอยหน่อยสิคะ” “ช่วยอะไรก็รีบๆพูดมาสิ มายืนอ่อยอยู่ได้ ” “คือ พลอย เรียนไม่เข้าใจ เพราะว่าเคยเห็นของจริงแค่ครั้งเดียวเอง คือ เฮียแฟรงก์ช่วย อ่อ คือ ช่วยสาธิตวิธีช่วยตัวเองให้พลอยดูหน่อยได้ไหมคะ” “อะไรนะ นี่เธอจะบ้าหรือไงพลอยลดา พี่ไม่มีเวลามาเล่นลิ้นกับพลอยหรอกนะ อีกอย่างเดือนเขาก็อยู่ที่นี่ พี่ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก” “พลอย พลอยไม่ได้เล่นนะคะ คือพลอยกำลังศึกษาเกี่ยวกับอวัยวะเพศหญิงกับเพศชาย แต่พลอยไม่เข้าใจจริงๆว่าผู้ชายเขามีวิธีปลดปล่อยยังไง เพราะไอ้ที่เฮียเคยทำกับพลอย พลอยก็จำไม่ได้แล้วด้วย พลอยไม่รู้จะให้ใครช่วยแล้วนอกจากเฮีย นะคะ ช่วยพลอยเถอะนะคะ ไม่งั้นพลอยต้องสอบตกแล้วได้กลับไทยแน่เลย พลอยสัญญาค่ะว่าพี่เดือนจะไม่รู้เรื่องของเรา ” “แล้วทำไมไม่ตั้งใจเรียนห้ะ ทำพี่เดือดร้อนได้ทุกวี่ทุกวัน” “ก็อาจารย์เขาเอาแค่รูปให้ดูแล้วก็อธิบายอะไรก็ไม่รู้ พลอยไม่เคยเห็นแล้วพลอยจะไปรู้ได้ไงเล่า ถ้าเฮียไม่อยากช่วยก็ไม่เป็นไร พลอยไปหาคนอื่นมาช่วยก็ได้” “ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่จะช่วยเอง กลับไปรอที่ห้องเราไป เดี๋ยวเสร็จงานแล้วพี่จะตามไป”

"จงสำนึกผิดต่อบาปของเจ้า แม้ต้องแลกด้วยร่างกายและวิญญาณ ก็จงน้อมรับการชำระแค้นจากข้าเสีย" บาบารัส พญางูยักษ์สลักคำสาปด้วยนำเสียงกึกก้องกัมปนาทหมายให้กรีนชดใช้ในสิ่งที่ก่อ

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

ชีวิตของเขาถูกพันธนาการไว้กับความเป็นทาส วันใดหนอจะมีแสงสว่างช่วยให้เขาหลุดพ้นจากวังวน จบสิ้นวาสนากับคนผู้นั้นเสียที

ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ คนที่เขาจะรักอยู่เฉยๆเขาก็รัก แต่คนที่เขาหมดรักแลกมาด้วยลมหายใจก็ไร้ค่า ความรักที่เขาไม่ต้องการก็คงทำได้แค่ทำใจ เมื่อคนหนึ่งทำใจได้แต่อีกคนกลับไม่ให้ไป โปรดติดตาม

ฉันแต่งงานกับเธอก็เพราะต้องการรับผิดชอบลูกในท้องเธอเท่านั้น คนที่ฉันรักมีแค่คนเดียวก็คือข้าวฟ่าง หลังจากที่ลูกคลอดออกมาเธอต้องออกจากชีวิตฉันและลูกพร้อมเงินจำนวนหนึ่งเข้าใจใช่มั้ย??

"รักระยะประชด" 🔥 (พัตเตอร์×ลูกพีช) เขา… คบกับเธอเพียงเพราะอยากประชดคู่นอนเก่า เธอ… คิดว่าเขาให้ความรัก แต่แท้จริงแล้วมันเป็นแค่การหลอกลวง 🔥 ความสัมพันธ์ที่ยากจะแยกออกว่ารักหรือแค่เกมลวง ❌️ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ... มีเพียงเศษเสี้ยวความทรงจำเก่าๆที่ยังตามหลอกหลอน❌️ พัตเตอร์ – หนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่เพิ่งถูกคู่นอนเก่าหักอก เขาต้องการเอาคืนเธอด้วยวิธีที่เจ็บปวดที่สุด… นั่นคือการมีแฟนใหม่เพื่อประชด ลูกพีช – หญิงสาวอ่อนโยน ผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ว่าความรักที่เธอได้รับ อาจเป็นเพียง “แผนการ” ของชายหนุ่มที่เธอเผลอเปิดใจให้ อีฟ – ผู้หญิงที่ไม่เคยยอมเป็นของใคร แต่เมื่อพัตเตอร์ก้าวออกไปพร้อมผู้หญิงคนใหม่ เธอถึงได้รู้ว่า... บางอย่างมันสายเกินไป “แต่เธอจะยอมให้เขาหลุดมือไปจริงๆ หรือ?”

“คุณหนู...จะแกล้งรินหรือคะ” เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย ที่คนอย่างเขาจะโน้มตัวลงมาเกลือกกลั้วกับคนอย่างเธอ ซึ่งไม่เคยอยู่ในสายตาเขาเลย เขาก้มลงจูบต้นคอของเธอเสียงดังจุ๊บ ทำเธอสะดุ้งนิดหน่อย แต่หัวใจกระโดดโลดเต้นเพลงซุมบ้า “ฉันให้เธอจับของฉัน...เอามั้ย” เธอตาเหลือก ที่ได้รับสิทธิ์นั้น หากเขารู้ว่าเธออยากทำมากกว่าจับล่ะ “อะ...คะ...คุณหนู”