สวย

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]

เถียนจิ้งหลานสตันท์แมนสาวสวยได้รับอุบัติเหตุจากเอฟเฟคระเบิด รู้สึกตัวอีกทีเธอก็ได้มาอยู่ในร่างของพระสนมฮ่องเต้ เดิมกะไว้ว่าจะหาวิธีกลับสู่ยุคปัจจุบัน แต่กลายมาเป็นต้องมารับหลายบทบาท เป็นนักแสดงแห่งวังหลวงแทน "ส่วนเถียนจิ้งหลานนั้นคืนนี้แค่นอนนิ่งๆ ให้ฮ่องเต้กอดก็พอ ชีวิตสตรีของเธอ นอนกับผู้ชาย กอดกับผู้ชายครั้งแรกในชีวิตด้วยฐานะของแมวตัวผู้ ! "

“ผมไม่รู้ อยากกลับไปนอนห้องตัวเอง…พี่ชวนผู้ชายทุกคนนอนกับพี่แบบนี้หมดเลยหรือเปล่า?” “นายเป็นคนแรก” “ผมควรเชื่อพี่ใช่ไหม” “แล้วนายคิดว่าควรหรือเปล่าล่ะ?” "ควรก็ได้ ผมอยากกลับบ้านแล้วเดี๋ยวแม่เป็นห่วง”

“ใช่ค่ะ ดิฉันคืออดีตภรรยาที่เพิ่งเซ็นใบหย่ากับคุณสิงห์เมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ” “จริงเหรอเนี่ย” แขกในงานนั้นพูดกันเซ็งแซ่ “นี่เธอ หยุดนะ” เสียงแหลมของผู้เป็นเจ้าสาวดังขึ้นจากทางด้านหลัง รติรสหันไปส่งยิ้มเหยียดให้พิมรสา “หุบปากไปก่อนนะคะ คุณเจ้าสาว” “แต่ทุกท่านรู้ไหมคะด้วยเหตุผลอะไรของดิฉันถึงได้หย่ากับเจ้าบ่าวคนนี้เพราะว่าพ่อแม่เจ้าบ่าวไม่เห็นด้วยค่ะ และพ่อเจ้าบ่าวก็จับได้ว่าดิฉันถูกคุณสิงห์จ้างมาแต่งงานค่ะ เพราะอะไรเหรอคะ” เธอหยุดยิ้มเพราะเสียงพูดที่สั่นเครือ รติรสพยายามตั้งสติให้มั่นและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ดิฉันอยากจะบอกว่าเหตุผลสำคัญที่ดิฉันมาในวันนี้ ก็คือดิฉันมีเรื่องที่จะมาแสดงความยินดีกับลูกชายเจ้าของโรงแรม ไม่ใช่เพราะว่าเขากำลังจะแต่งงานกับเจ้าสาวคนนี้หรอกค่ะ แต่เหตุผลนั่นก็คือ...” ทุกคนในห้องจัดเลี้ยงก็นั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อจนคนที่นั่งข้างกันเงียบจนได้ยินเสียงของลมหายใจของกันและกัน “มีผู้หญิงคนหนึ่งได้แต่งงานกับสามีมาเป็นเวลาเกือบสี่เดือนแต่แล้วจู่ ๆ วันหนึ่งเราก็ต้องหย่ากันหลังจากหย่าเธอจึงรู้ว่ากำลังตั้งครรภ์”

แตงไทยสาวสวยผู้ที่ตั้งใจว่าจะโสดตลอดชีวิต แต่แล้วความตั้งใจของเธอก็สั่นคลอน เมื่อมาเจอหนุ่มหล่ออย่างกำนันหิน ปฏิบัตการอ่อยผู้ชายก็เกิดขึ้น

พันธะร้ายแสนรัก ความจริงแล้วการที่เขากลับมาที่ไทยในครั้งนี้เขาไม่ได้จะมาสร้างครอบครัวกับเธอหรอกนะ แต่เขาตัดสินใจดีแล้วว่าเขาอยากจะมาหย่ากับเธอเพราะตอนนี้เขาโตขึ้นแล้ว โตขึ้นมากกว่า 4 ปีที่แล้วและผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต เขาอยากจะเป็นคนที่กล้าตัดสินใจด้วยตัวของเขา เขาจะไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติขอพ่อหรือย่าของเขาอีกแล้ว “ผมตัดสินใจแล้วนะ” สายตาคู่คมจ้องสบตาของเธอด้วยแววตาที่แน่วแน่ “ผมว่าเราหย่ากันเถอะ” รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเธอกลับเลือนหายไปในทันทีเหมือนคำพูดของเขานั้นกระชากทั้งความสุขและความปรารถนาของเธอให้หลุดออกไปจากชีวิตโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว “คุณว่าอะไรนะ” “เราไม่ได้รักกันและผมคงจะอยู่กับคุณในฐานะสามีต่อไปไม่ได้ ผมทำไม่ได้จริง ๆ มันทรยศความรู้สึกของผม” คำพูดของเขามันทำให้เธอขัดใจเป็นที่สุด เธอไม่ได้เสียใจที่เขาพูดว่าเราไม่ได้รักกันเพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ตั้งแต่ที่จดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีก็ไม่ได้เจอหน้าค่าตากันเลย เธอเพิ่งจะมาเห็นหน้าของสามีที่จดทะเบียนด้วยก็วันนี้นี่ “ฉันไม่หย่า”  

"เช็คเงินสด 20 ล้าน ค่าตอบแทนตลอด 2 ปีที่ผ่านมา แล้วหนูจะไปไหนก็ไปได้เลยค่ะ พี่ให้เวลาหนู 3 วัน เก็บข้าวของออกจากคอนโดให้หมดนะคะ น้องการ์ตูนจะได้ย้ายของเข้ามาอยู่ต่อ" "นานไปค่ะ แค่วันเดียวก็พอแล้ว"

จู่ๆ ‘สาวไทย’ ก็ถูกดึงทะลุมิติเข้าไปในซีรีส์จีนแนวเทพเซียนเรื่องโปรด แต่คงเพราะเป็นลูกรักสวรรค์กระมัง นางถึงมาโผล่อยู่กลางสนามรบ! ซ้ำยังถูก ‘เซียนหนุ่ม’ หิ้วกลับไปเป็นบ่าวรับใช้อีก… เวรแท้!

ครอบครัวที่เข้าใจว่าเป็นครอบครัวกลับไม่ใช่ของจริง เธอเป็นแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง เมื่อลูกสาวตัวจริงกลับมา เธอก็กลายเป็นคนนอกในทันที แถมยังอ้างบุญคุณที่เลี้ยงดูมา ส่งเธอไปเป็นเยาวชนแทนลูกสาวตัวจริงอีก!

ดอกแก้ว บุหงา การะเกด พวกหล่อนทั้งสามเป็นสาวงามแห่งเมืองถลาง ด้วยกำพร้าพ่อแม่ไร้ที่พึ่งพิง จึงคิดอยากจะหาผัวปกหัวคุ้มเกล้า แต่โชคชะตาอาภัพจึงต้องพบเจอกับชายโฉดอยู่ร่ำไป ครั้นเปลี่ยนความคิดจะไปทำเสน่ห์ ร่ำเรียนวิชาอาคมคุณไสยป้องกันตัว ก็ยังโดนพ่อหมอจอมหื่นคิดรวบหัวรวบหาง ประเวณีมีทั่วทุกตัวสัตว์ ไม่จำกัดห้ามปรามตามวิสัย นาคมนุษย์ครุฑาสุราลัย สุดแต่ใจปรองดองจะครองกัน