หนีท้อง

"เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงต่ำต้อย ไร้ค่า ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่วันที่เธอหนีไป เขากลับทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจ...ใครกันแน่ที่จะอยู่ไม่ได้?"

จากซาตานร้ายที่เคยผลักใสเธออย่างเลือดเย็น ไอศูรย์ อเล็กซิโอ กัสซินี่ กลับเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มที่แสนดี เมื่อเขาค้นพบหัวใจของตนเองว่า รักนางบำเรอแสนหวานคนนี้มากเพียงใด แต่เขาก็ได้ผลักใส มุกรวี ออกจากชีวิตไปอย่างไร้เยื่อใย ที่สำคัญเธอได้หอบเอาเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดไปด้วย และแน่นอนมุกรวีต้องเกลียดเขา...แต่ชายหนุ่มก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้เธอหลุดมือไปจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอและลูกกลับคืนมา แม้ต้องถอดเขี้ยวอันแหลมคมของตนวางไว้แทบเท้าเธอก็ตาม...

"ไม่ว่าจะทำอย่างไรจัดการในรูปแบบไหนฉันก็ต้องเอานายมาเป็นเด็กของฉันให้ได้!!!" "ทานโทษนะพอดีเป็นคนชอบความอิสระไม่นิยมมีโซ่คล้องคอ!"

เมื่อเธอดันเข้าไปได้ยินแผนการของเขา ‘เฮล’ที่คิดจะจีบเธอและฟันเธอแล้วก็ทิ้ง เธอจึงคิดที่จะตลบหลังเขากลับ แกล้งเดินตามเกมส์เขา และแสร้งทำหน้าตาใสซื่อไม่รู้ไม่ชี้แผนการเลวๆของเขา เพื่อจะหลอกให้เขารักและเธอก็จะทิ้งเขา แต่มันกลับไม่เป็นไปตามที่เธอและเขาคิดในการเกมส์ของเสือในกระดานนี้ และเขาเป็นเสือที่ไม่เคยจริงใจกับผู้หญิงคนไหนไม่พร้อมที่จะถอดเขี้ยวเล็บเพื่อใคร จนต้องมาเจอกับผู้หญิงที่ไม่สนใจเขาอย่างเธอ ‘อลิซ’ ความอยากเอาชนะจึงเริ่มต้นขึ้น ทำให้เขาและเธอต้องเข้าไปพัวพันกันในเกมส์หยุดเสือนี้ เพื่อการอยากเอาชนะของคนทั้งคู่ เกมส์หยุดเสือนี้ จึงเริ่มเดินหมากในกระดานที่ร้อนเป็นไฟ อีกคนก็เสือโคร่ง อีกคนก็เสือดาว การกระโจนเข้าหากันในครั้งนี้ จึงดุเดือดเลือดพล่าน อย่างไม่มีใครยอมใคร

เพียงเพราะ ภัคพิญา ต้องการตอบแทนผู้มีพระคุณ เธอจึงตกปากรับคำแต่งงานกับ ปริภัทร์ "คุณมาทำอะไรที่นี่" ภัคพิญาเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้าเสียงเรียบแววตาไร้ความรู้สึก พลอยทำให้เขาใจเสียไม่น้อย "ผมมาหาคุณ มารับคุณกลับบ้านของเรา" "เรา...บ้านของเราเหรอคะ" "ใช่ภัคบ้านของเรา" ร่างสูงจ้องมองใบหน้าสวยของเมียครู่หนึ่งแล้วเอ่ยประโยคต่อมา "กลับบ้านเราเถอะ" "บ้านของคุณไม่ใช่บ้านฉัน อีกอย่างฉันไม่มีบ้าน" หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆผ่อนออกมา "แล้วคุณก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว" "ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณไม่กลับไปกับผม" เธอส่งยิ้มและส่ายหน้าน้อยๆ "คุณไล่ฉัน ฉันก็ออกมาแล้วคุณยังจะเอาอะไรอีกคะ" เธอถามอย่างไม่เข้าใจ "เพราะหนี้ที่ครอบครัวผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายของคุณไงภัค" เขาหาข้ออ้างที่จะเหนี่ยวรั้งเธอไว้ ในความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ต้องการเงินของเธอแม้แต่บาทเดียว สิ่งที่เขาอยากได้คือ 'หัวใจของภัคพิญา'เท่านั้น "ได้ฉันจะใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณ แล้วถ้าหากคุณจะกรุณา ช่วยปล่อยฉันไป เหมือนที่ฉันเคยทำให้คุณได้ไหมคะ คุณปริภัทร์"

ฟาเบียน ฟรองซัว (ฟา) 32 ปีลูกเสี้ยว ไทย-ฝรั่งเศส-จีนผู้กว้างขวาง และร่ำรวยจากการทำชิปปิ้งตัวแทนผู้นำเข้าและส่งออกรายใหญ่ของไทย ชายหนุ่มที่ขาดเรื่องบนเตียงไม่ได้ แต่เขาเบื่อผู้หญิงที่จ้องจะจับเขา ปองรัก พลอยรัตนา (จิล) 22 ปีเธอกำลังต้องการเงินเพื่อไปช่วยครอบครัวที่กำลังถูกฟ้องและถูกหุ้นส่วนโกงจำนวนเงินอาจจะไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้ครอบครัวที่เคยอยู่เย็นเป็นสุขต้องเดือดร้อน แทบหมดตัวอีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้นด้วยความบังเอิญเธอได้บัตรกำนัลทำผมที่ร้านแห่งหนึ่ง..ฟรี จากเพื่อนรักสุจิรา เดชธนาดล (จิรา)ลูกเจ้าของร้านเพชรชื่อดังในเมืองไทย ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี...ทำเธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงินแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น... เมียพาร์ทไทม์

เพราะตรากตรำเลี้ยงลูกเพียงลำพังจนแบกรับไม่ไหว ทางออกเดียวที่คิดได้คือกลับมาเมืองหลวงอีกครั้งแล้วตามหาผู้ชายที่เป็น "นายโลม" ผู้นั้นให้พบ แล้วรีดไถค่าเลี้ยงดูมาซะให้หมดตัวก็พอ!

ไกร หรือ นายหัวไกร อายุ 35 ปี ปัจจุบันเป็นเจ้าของสวนยางเจ้าของสวนทุเรียนในทางภาคใต้ เรียกว่าเป็นคนร่ำรวยคนนึงเลยก็ว่าได้ มีลูกน้องมากมายรู้จักคนมากมาย แต่กลับไม่ยอมหาเมียให้ตัวเองจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนอายุ 35 ปี พ่อแม่เลยจัดการจับคลุมถุงชนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่แม้แต่จะรู้จักเพียงเพราะอยากให้ลูกชายมีเมียกับเขาสักที เขมิกา หรือ เขม อายุ 24 ปี ดีกรีนักเรียนนอก พ่อแม่ส่งไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่มัธยม แต่แล้วก็ถูกเรียกตัวกลับมาเพราะมีเรื่องด่วนสำคัญ แต่พอเธอกลับมากลับถูกพ่อแม่พาไปแต่งงานกับผู้ชายคนนึงที่เธอเองก็ไม่เคยรู้จัก แถมผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาโหดๆ ด้วย

เขาทำให้เธอท้อง แล้วทิ้งไป พอวันหนึ่งกลับมาจะมาทวงหาความเป็นพ่อ ทั้งที่วันนั้น เขาบอกว่า “ไปเอาออกเสีย” ถ้าเป็นคุณจะยอมไหม?

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"