หมอ

แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขามันตรงกันข้าม

ครูเอ๋ยกับหมอมาร์ค อดีตคนรัก ที่ต้องเลิกราเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อย โคจรมาเจอกันอีกครั้ง... โดยมีดอกเหมยหลานสาวตัวน้อยเป็นสื่อรักชักนำพา ครูสาวที่กำลังคบหากับชายคนใหม่.. หมอหนุ่มที่เดินหน้าง้อเต็มที่... ชายใดจะชนะใจครูเอ๋ยกันนะ..

เมื่อสามีไม่ทำหน้าที่ แต่หล่อนจำต้องเป็นเมียที่ดี ความสุขใดที่ไขว่คว้าได้ในครอบครัว หล่อนควรปล่อยผ่านหรือ... ไม่ใช่หรอก นั่นไม่ใช่ ‘มาลารัตน์’ ++++ ‘มาลารัตน์’ สะใภ้แสนดีของครอบครัว รับหน้าที่ดูแลแม่สามีที่ป่วยหนัก หล่อนควรได้รับสิ่งตอบแทนที่คุ้มค่า นั่นคือความสุขลึกล้ำทุกค่ำคืน

นับตั้งแต่หลี่ชิวจวี๋แม่ม่ายสาวสวยที่อยู่ข้างบ้านย่องมาหาจางหยวนในกลางดึก ชายหนุ่มผู้โง่เขลาจางหยวนก็กลายเป็นที่ชื่นชอบของหมู่ผู้หญิงในหมู่บ้าน หลี่ชิวจวี๋: "พี่หยวน พี่ช่วยฉันด้วย แล้วฉันจะตอบแทนพี่ด้วยการพลีกายถวายใจ!"

“ให้แต่งกับอคิน ลลิลยอมตายยย!!” “ให้แต่งกับลลิล ผมก็ยอมตายเหมือนกัน” “ดี พูดกันรู้เรื่อง ตกลงตามนี้” “แต่ตายคาอกเธอนะ..” “ไอ้บ้า!!” “หยุด..อย่าพูดไม่สุภาพกับว่าที่ผัวของเธอ..” พระอาทิตย์คู่กับพระจันทร์ฉันท์ใด..อคินกับลลิลย่อมคู่กันฉันท์นั้น..หรือใครจะเถียง ความรักที่แฝงมากับคำว่าเพื่อนสนิทจะจบลงอย่างไร...

"คืนนั้นเราได้กันใช่ไหม?" นี่คือประโยคแรกที่เขาถามเธอหลังจากไม่ได้เจอกันถึงห้าปี ภายนอกที่ดูสุขุม ใจเย็น อ่อนโยน ที่คนอื่นเห็น เธอรู้ดีที่สุดว่ามันแค่ภาพลวงตา คืนนั้นต่างหากที่เป็นเรื่องจริง!

“เอ่อ ผ.อ.ก็เลิกโมโหร้าย แล้วก็หัดพูดจาดีๆกับหนูสิคะ” ได้โอกาสแล้วก็ต้องรีบขอ เจคอปทบทวนคำพูดที่ได้ยิน เธออยากจะให้คนอารมณ์ร้อนอย่างเขาเลิกโมโหร้ายเนี่ยนะ ให้ไปวิดน้ำในมหาสมุทรออกยังจะง่ายเสียกว่า

เนื้อเรื่อง เมื่อมิล่าสตรีมเมอร์สาวสุดสวยที่ชอบสตรีมเป็นชีวิตจิตใจ เธอมีชื่อเสียงในโลกออนไลน์ เธอติดอันดับทุกวันไม่ว่าจะเป็นการโดเนท คนดูสตรีม ไม่มีใครไม่รู้จักเธอ แต่วันนึงเธอต้องมาเจอกับหมอชินสายโดเนทที่โดเนทให้เธอทุกวันแต่การเจอของทั้ง2คนต้องมาเจอกันในฐานะคุณหมอและผู้ป่วย เลยทำให้เรื่องราวหลายๆอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขาทั้ง2คน คำเตือน ระวังความฟินจะทำให้นักอ่านถึงกับเบาหวานขึ้น

“นะโมพุทธายะ มะอะอุ นะมะพะธะ” จะอยู่หรือตาย...ล้วนขึ้นอยู่กับวิบากกรรม

"ไหนเคยบอกว่าอยากได้ผม?" "ตอนนี้ก็ยังอยากได้อยู่" รวีธารสบตาคนตัวสูงนิ่ง ส่งสายตาสื่อความหมายความรู้สึกภายในใจ วันนั้นอยากได้ยังไง วันนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน... "แล้วยุ่งกับเพื่อนผมทำไม" "เพื่อนคุณมายุ่งกับฉันก่อนเอง" เธอไม่ได้โกหก ก็เพื่อนเขาเป็นฝ่ายเข้าหาเธอก่อนจริงๆ "อ้อ! ดีนี่ แล้วไอ้ที่ยืนกันอยู่หน้าห้องน้ำเมื่อกี้ได้ทำแบบเดียวกับที่ทำกับผมวันนั้นรึเปล่า" "หมอไทม์!" "ว่าไง? มันได้ทำแบบนี้ไหม" ริมฝีปากร้อนเคลื่อนไหวช้าๆ สัมผัสเบาๆ ที่ติ่งหู กระซิบแผ่วเบาพร้อมลมหายใจอุ่น ก่อนความอุ่นร้อนจากริมฝีปากจะแตะสัมผัสที่ต้นคอ ย้ำเตือนในสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอ "มะ...ไม่ได้ทำ" "งั้นไปสานต่อเรื่องคืนนั้นกัน" *************** "ที่ผ่านมาคุณเป็นคนอยากได้ผมเองไม่ใช่รึไง" "หมอไทม์!" "ทำไม? ผมพูดอะไรผิด คุณอยากได้ผมก็แค่สนอง" ส่วนเขา...ก็ไม่ได้รักเธอสักหน่อย ไม่เห็นมีอะไรต้องแคร์!