หย่าร้าง

เพราะคำว่าสายเกินไปมันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้! แม้กระทั่งความรู้สึกที่เสียไป สำหรับเขามันอาจตายไปนานแล้ว แต่สำหรับเธอมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บที่ย้อนกลับไปรักษาไม่ได้

หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง

เฉียวสือเนี่ยนเกิดใหม่แล้ว ชาติก่อน เธอรักฮั่วเยี่ยนฉืออยู่ฝ่ายเดียวมาแปดปี สุดท้ายแลกมาได้แค่ใบหย่าแถมยังต้องมาตายอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอย่างน่าเวทนาฉะนั้นสิ่งแรกที่เฉียวสือเนี่ยนผู้เกิดใหม่คนนี้จะทำก็คือหย่าขาดกับฮั่วเยี่ยนฉือเสีย!ตอนแรก ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงยิ่งยโส ไม่แยแสเหมือนอย่างเคย “เลิกเอาเรื่องหย่ามาขู่ฉันสักที ฉันไม่มีเวลามาทำให้เธอหรอก!”ต่อมา กิจการของเฉียวสือเนี่ยนผู้ผ่านการหย่าร้างดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ข้างกายรายล้อมไปด้วยชายหนุ่มเก่งกาจไม่ขาด นั่นแหละฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับนั่งไม่ติด!เขาดันเฉียวสือเนี่ยนเข้าหากำแพง “ที่รัก ผมผิดไปแล้ว พวกเรามาแต่งงานกันใหม่...”ใบหน้าของเฉียวสือเนี่ยนเรียบเฉย “ขอบคุณ แต่พวกเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ฉันหายจากโรคคลั่งรักแล้ว”

"ใครแฟนใหม่แม่เอ็ง!" แม่ไอ้เสือไปแอบมีแฟนตอนไหนทำไมเขาไม่รู้ กูจับตาดูอยู่ทุกวัน "เอ้านี่พ่อไม่รู้เหรอครับ แม่มีมาตั้งนานแล้วนะ" โมโหขนาดนี้มันยังไงอ่ะพ่อ เลิกกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ แหนะๆๆ "ใคร?" "เสือคิดชื่อไม่ออกครับ มันติดอยู่ที่ปากเนี่ยแหละ อะไรน้า.." "เอ็งไปเจอที่ไหน" "ในมือถือแม่ไงครับ แบตโทรศัพท์เสือหมด เสือก็เลยขอยืมแม่เล่น แล้วผู้ชายคนนั้นก็โทรเข้ามาพอดี" "หน้าตามันเป็นยังไง!" "หล่อไงครับพ่อถามได้ จมูกนี่โด่งเชียว นึกว่าดาราฮอลลีวูด ผู้ชายในคันคายเทียบไม่ติดสักคน แม่ไอ้เสือนี่มีวาสนาจริงจริ๊ง" ผู้กองหนุ่มกัดฟันกรอด ผู้ชายในคันคายเทียบไม่ติดสักคนงั้นเหรอ มันยังจะมีใครหล่อไปกว่าเขาอีก! หากเขาเปิดรับบัตรคิว มั่นใจว่ามันคงยาวไปถึงภาคใต้แน่! "อ๋อๆๆ เสือจำได้แล้วครับว่าใคร คนที่โอนเงินมาซื้อคอมให้เสือไง" "แม่เอ็งซื้อให้ไม่ใช่เหรอ" หรือที่ราตรีโทรมายืมเงินเขาแล้วเขาไม่ให้ก็เลยไปขอไอ้นั่นแทน "โหพ่อ!แพงขนาดนั้นแม่จะเอาตังค์ที่ไหนมาซื้อครับ แฟนแม่ซื้อให้!"

วินทร์รักลูก...แต่เขาเกลียดเธอซึ่งเป็นแม่ของลูก “เธอเลี้ยงลูกคนเดียวได้?” “น่าจะได้นะคะ” ณิชาบอกอย่างไม่แน่ใจ เพราะลึก ๆ แล้วเธอก็แอบรู้สึกหวั่น ๆ อยู่เหมือนกัน “ถ้ามีปัญหาอะไรให้รีบโทร. หาฉัน เข้าใจไหม” “ค่ะ พี่วินทร์ไม่ต้องเป็นห่วง” หญิงสาวรีบรับคำด้วยรอยยิ้มดีใจ ทว่าวินาทีต่อมารอยยิ้มนั้นก็พลันหายไปจากใบหน้างาม เมื่อได้ยินเขาพูดประโยคต่อมา... “ฉันเป็นห่วงลูก อย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะเป็นห่วงเธอ”

เธอแต่งงานกับเขาเป็นเวลาสามปี หลังจากที่เธอเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง เธอกลับรังเกียจว่าเขาขี้เกียจและไร้ความสามารถ สุดท้าย เธอบอกว่าหย่าร้างกัน แต่เธอไม่รู้ว่าทุกอย่างของเธอ เป็นเขามอบให้ทั้งนั้น

เพราะรักนางจึงยอมทุกอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับมอบความรักให้สตรีอื่น ในเมื่อเดินมาจนถึงสุดทางแล้วนางก็ไม่คิดจะยื้อไว้อีกต่อไป ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว ส่วนข้าจะเดินจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์

กว่าจะรู้ตัวว่าได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปก็ในวันที่สายไปแล้ว ทว่าในเมื่อฟ้าให้โอกาสได้เจอเธออีกครั้ง เขาจะต้องรั้งเธอไว้ด้วยทั้งหมดที่มี ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

คนบางคน กว่าจะรู้คุณค่าของสิ่งที่เคยทิ้งขว้าง ก็ต่อเมื่อไม่มีสิ่งนั้นอยู่ข้างๆ อีกต่อไป... พาทิศ ไม่เคยคิดจะรักแม่ของลูก ที่ยอมจดทะเบียนสมรสก็เพราะเขาพลาดท่าทำหล่อนตั้งท้อง เดือนอ้าย เพราะความรักที่มีให้แก่พาทิศอย่างท่วมท้น ทำให้หล่อนยอมทนต่อสายตาดูแคลนของคนรอบกาย ยอมอดทนต่อความเย็นชาของผู้เป็นสามี ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเห็นคุณค่า แต่ท้ายที่สุดก็ได้เรียนรู้ว่าความดีที่เพียรสร้างไม่มีวันทำให้เขาหันมามองและรักหล่อนได้อย่างที่หวัง เมื่อเขาพาใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิต ความเย็นชา จึงเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขามอบไว้ให้หล่อนในวันที่จรดปลายปากกาลงบนทะเบียนหย่า...

ลูกสาวของเขาป่วยหนัก เย่เฟิงถูกอดีตภรรยาทอดทิ้งอย่างไร้เยื่อใย ภายใต้ความสิ้นหวัง เขาได้เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงให้โดนรถของลูกสาวเศรษฐีชน แต่แล้วกลับไม่คาดคิดเลยว่ามังกรในร่างกายของเขาจะพูดขึ้นมา..... ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เย่เฟิงก็ใช้ชีพจรของมังกรที่มีในตัวใช้ชีวิตต่อไปในเมือง!