อิสระ

มีบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ มันผู้ใดสร้างรอยแค้นไว้แก่ข้า มันผู้นั้นจะได้รับคืนเป็นร้อยอย่างสาสม ! “ข้ายอมให้ท่านปลิดชีพ หรือกลืนกินข้าทั้งตัว ข้าก็ยอม” เหมยกุ้ยกระซิบเบียดกายนุ่มเข้าหาร่างแกร่งที่ปักหลักยืนนิ่งไม่ไหวเอน มือนุ่มของนางไล้ขึ้นไปตามลำคอแกร่งแล้วค่อย ๆ ปลดผ้าคลุมหน้านักฆ่าหนุ่มออก เมื่อผ้าคลุมหน้าเลื่อนหลุดลง ใบหน้าหล่อคมเข้มก็ปรากฏ มีรอยแผลเป็นที่กรามซ้ายที่บัดนี้เขากัดฟันเพื่อข่มอารมณ์ตนเองจนกรามขึ้นเป็นสัน แก่นมังกรที่กึ่งกลางกายมันเจ็บราวจนเขาแทบอยากจะระเบิดมันออกมา ดรุณีสวยหยดผู้นี้ช่างมีเวทมนตร์สะกดทั้งกายและใจชายยิ่งนัก “อ่า ท่านคือ บุรุษที่น่าหลงใหลที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบมา”

หล่อนคือของที่ได้มา...แลกกับเงินจำนวนหนึ่ง เธอเย็นชาแต่กลับกระตุ้นความร้อนระอุในตัวเขาได้ชะงัด ‘เมีย’ นิยามคำนี้ไม่เคยมีอยู่ในสมอง แม้ โจนาธาน อักรัก รูธ ถึงเขาจะเป็นแค่คนพิการ เนื่องจากอุบัติเหตุรถยนต์ร้ายแรง จากหนุ่มสุดหล่อ ขวัญใจสาวๆ กลายเป็นผู้ชายกราดเกรี้ยวเจ้าอารมณ์ ไม่มี... พยาบาลสาวคนไหนทานพายุอารมณ์ของเขาได้ เมื่อพวกหล่อนมาเพราะหวังอย่างอื่น แต่ก็ต้องหอบผ้าหนีตายกันจ้าละหวั่น!! ชายหนุ่มจะดับความร้อนเร่าในกายได้อย่างไร เมื่อหล่อนหน้าด้านหน้าทนตั้งใจทำงาน...แต่ไม่เคยคิดกับเขาในทางชู้สาว ปึก!! การต้อนรับจากผู้ชายตัวใหญ่ที่นั่งหน้าบึ้งกลางเตียง เขาโยนหมอนใส่หน้าเธอ แต่วันวาดก็ต้องทน เมื่อชายหนุ่มคือเงื่อนไขที่เธอต้องก้มหน้าทน บิดาของเธอก่อหนี้ไว้เรือนล้าน จากการเล่น ‘การพนัน’ ข้อตกลงเดียวที่เธอจะช่วยท่านได้ คือการยอมรับดูแลคนไข้จอมโวย โดยไม่มีข้อแม้...หากเขาเดินได้...เธอจะเป็นอิสระ!!

เป็นรุ่นพี่แล้วไงวะ ! . . . คุณรุ่นน้องก็ระวังตัวหน่อยนะครับ หึ - คำเตือน- นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 26 37 40 ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา ยีนเด่น แต่เพียงผู้เดียว ห้ามละเมิด คัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาต หากผ่าฝืนมีโทษทั้งจำทั้งปรับ

คุณเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์หรือไม่ เรื่องที่แม้แต่วิทยาศาสตร์ก็ยังพิสูจน์ไม่ได้ ถ้าวันหนึ่งคุณเกิดโชคดีได้รับโอกาสนั้นขึ้นมา คุณจะปล่อยโอกาสนั้นไป หรือคว้ามันไว้ให้แน่นกันล่ะ? ชีวิตของคนเราจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นสักกี่ครั้ง เธอ "หลี่หลิงเฟิ่ง" ผู้ไม่เคยเชื่อในโชคชะตา เรื่องมหัศจรรย์เป็นเรื่องหลอกเด็กอะไรพรรค์นั้น ให้เชื่อเรื่องพวกนี้สู้กินนมนอนฝันกลางวันยังดีซะกว่า แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตานี้กลับหล่นทับใส่หัวเธอ ส่งให้เธอทะลุมิติมายังดินแดนที่ไม่เคยปรากฏในหน้าประวัติศาสตร์ ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ ดูซีรีส์ อ่านนิยายจีนมาก็หลายเรื่อง ก็ยังไม่เคยมีนางเอกคนไหนที่จะมืดแปดด้านไม่รู้อะไรเลยแบบเธอ อย่างน้อยต้องมีสกิลติดตัว แม้แต่ความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมก็ยังไม่มี แต่ในฐานะนักเรียนหัวกะทิอันดับหนึ่งขององกรณ์อัจริยะ เธอไม่มีทางยอมแพ้ เหมือนสวรรค์จะเห็นใจในความอาภัพของเธอจึงได้ให้ "มิติมายา" ที่ล่องหนไปกับเธอในทุกๆ ที่ ในดินแดนที่ผู้มีพลังยุทธ์เป็นใหญ่แห่งนี้ หญิงสาวก็ไม่รู้ว่าของวิเศษที่ติดตัวมาจะสามารถทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหน เพราะเจ้าของร่างเดิมนี้ไร้พลังยุทธ์ ถูกขนานนามว่า 'ตัวไร้ค่า' แห่งตระกูลหลี่

ในที่สุดสวรรค์ก็ประทานพรแก่คนเขลา เกิดใหม่ครั้งนี้นางได้สวมร่างสตรีผู้มากวาสนา และด้ายแดงร้อยใจนางไว้กับบุรุษถึงสองคน หนึ่งคือพ่อเลี้ยงอดีตสามี อีกหนึ่งคือบิดาของสตรีที่เป็นหนามหัวใจในชาติก่อน...

เมื่อผู้ช่วยแม่ครัวดันย้อนเวลาไปพบกับฮ่องเต้ที่เลือกกินที่สุดในสามโลก แต่ดันถูกสวมรอยรับความดีความชอบแทนแม่ครัวของเราเรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น เอาใจช่วยแม่ศรีไพรของเราให้ชนะใจฝ่าบาทไปด้วยกัน ใน...เหมันต์ไม่ช่วยอะไร วันนี้จะกินอะไรดีเพคะฝ่าบาท

[ตามง้อภรรยาจนแทบบ้า+นับถอยหลังตามง้อภรรยา+ แก้แค้น+พระรองขึ้นแท่น+ประธานตระกูลไฮโซ] หลินหรูซวงติดตามลี่เหวินยวนตั้งแต่อายุสิบแปด ครั้งหนึ่งเกิดอุบัติเหตุ เพราะช่วยเขาไว้ หูทั้งสองข้างของเธอที่หนวก กลับมาได้ยินอีกครั้ง เธอเตรียมตัวเอาข่าวนี้ไปบอกเขาด้วยความตื่นเต้น แต่พบเขาโอบกอดแนบชิดรักแรกในดวงใจ เขารู้ดีว่าหลินหรูซวงรักเขามาก รักจนไม่มีความโกรธเคือง สามารถยอมตายแทนเขาได้ แต่ครั้งนี้หลินหรูซวงไม่ร้องโวยวาย เซ็นสัญญารักษาความลับ พอครบกำหนด เธอก็หายตัวไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง เมื่อรู้ว่าเธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ลี่เหวินยวนก็หัวเราะเยาะอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ เธอก็จะกลับมาอยู่ข้างกายฉันแต่โดยดีเอง” อย่างไรก็ตาม สามเดือนผ่านไป... เธอก็ยังไม่กลับมา ลี่เหวินยวนตื่นตระหนกโดยสิ้นเชิงแล้ว ออกตามหาเธอไปทั่วโลกเหมือนคนเสียสติ เขาที่หยิ่งยโสวางตัวอยู่เหนือผู้อื่น ยอมลดตัวลงเป็นครั้งแรก “ซวงซวง หยุดได้แล้ว พอแค่นี้เถอะนะ” ต่อมา “ซวงซวง กลับมาเถอะนะ เธออยากได้อะไร ฉันรับปากเธอทั้งหมด” แล้วต่อมาอีก “ถ้าฉันกำลังจะตาย เธอจะกลับมาดูฉันสักครั้งได้หรือเปล่า?” เมื่อพบกันอีกครั้ง ลี่เหวินยวนคุกเข่าอยู่แทบเท้าหลินหรูซวง ดวงตาแดงก่ำ ยกถ้วยชาอย่างสั่นเทิ้ม “อาสะใภ้เล็ก เชิญดื่มชาครับ”

ทั่วทั้งใต้หล้าสตรีที่ขึ้นชื่อเรื่องความงามพอ ๆ กับ ความงกเห็นจะมิพ้นมู่หรงเยว่ชิง ฉายาท่านหญิงตำลึงทองมิใช่จู่ ๆ ก็ได้มาเล่น ๆ

ท้องแล้วหรือ...ช้าไปนะ พันธะของฉันกับเธอมันจบไปแล้ว..

ตำนานคำสาปของตระกูลลู่ที่ส่งต่อกันมาเป็นเวลาหลายชั่วอายุคนได้ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานแก่ลูกหลานของตระกูลลู่อย่างไม่สิ้นสุด โดยเฉพาะความรักซึ่งถูกกำหนดไว้ว่าไม่อาจสมหวังได้ ผู้ใดในตระกูลลู่ที่เกิดความรักมักจะต้องเผชิญกับความเจ็บปวด ความสูญเสีย หรือการพลัดพรากที่ไม่มีทางกลับคืนมา "ลู่หยวนฮวา" หญิงสาวผู้เป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูลลู่ ต้องเผชิญกับชะตากรรมอันโหดร้ายของตระกูลเมื่อนางพบว่าพี่ชายของนาง "ลู่หยาง" หายตัวไปอย่างลึกลับในการรบกับแคว้นศัตรู ด้วยความหวังที่จะตามหาพี่ชาย ลู่หยวนฮวาพยายามหลบหนีออกจากจวนที่ถูกกักขังด้วยพลังของมารดา และได้ร่วมเดินทางกับ "จางชิงหยวน" แม่ทัพหนุ่มผู้ซึ่งมีความหลังที่ฝังใจ ระหว่างการเดินทาง ความสัมพันธ์ระหว่างลู่หยวนฮวาและจางชิงหยวนค่อย ๆ พัฒนา แม้ว่าจางชิงหยวนจะเต็มไปด้วยความแค้นที่ฝังลึกจากการสูญเสียคนรักเก่าไปในสงคราม แต่เขากลับค่อย ๆ เปิดใจและยอมรับความรักที่มีต่อลู่หยวนฮวา เมื่อความจริงเกี่ยวกับคำสาปและชาติกำเนิดของลู่หยวนฮวาถูกเปิดเผย จางชิงหยวนจะยังคงรักนางอยู่อีกไหม ความรักของลู่หยวนฮวาจะสมหวังได้หรือไม่