เข้าใจผิด

"เธอท้องกับใคร ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร"พิมพ์ได้ยินคำถามที่ออกมาจากปากปีเตอร์ก็นิ่งอึ้งไปไม่คิดเลยว่าเขาจะถามมันออกมา"ฉันไม่รู้"ตัดสินใจตอบไปอย่างนั้นเพื่อตัดปัญหาทุกอย่างที่จะตามมาทีหลัง

ความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ที่ถูกปิดบังมาตลอด3ปี 'ฝ่ายหนึ่งอยากเปิดเผย ฝ่ายหนึ่งอยากปิดบัง' "เรื่องของเรามันยากเกินไปหรือเปล่า" "นายอยากบอกทุกคนเรื่องของเราเหรอ" "แล้วเธอจะให้เราเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" อยู่ไปก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ดีพอ ให้เธอประกาศตัวเองกับใคร "ฉันอยากรู้ว่าฉันไม่ดีพอจะเป็นคนรักของเธอเหรอ ทำไมเธอทำแบบนี้กับฉัน” “ฉันก็บอกนายแล้วไงว่าขอเวลาอีกนิด ทำไมนายไม่เข้าใจฉันบ้าง” จากความรักเปลี่ยนเป็นความน้อยใจ เสียใจ จนในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นความแค้นเคือง อะไรคือจุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์ครั้งนี้ และใครต้องเป็นฝ่ายเจ็บปวดมากกว่ากัน "ฉันเป็นคนดีเธอไม่ชอบ เธอบีบให้ฉันต้องร้ายเองนะ"

โอนิกซ์ประธานบริษัทโลจิสติกส์รายใหญ่ของประเทศ เริ่มมีความสงสัยในตัวเลขาสาวว่าจะแอบเป็นสปายให้ศัตรู เขาจึงกักขังเธอเอาไว้ และรีดเร้นทุกความลับจากร่างกายเย้ายวนของเธอ

พอ.เอาความโกรธแค้นพี่ชายนอ.ทั้งหมดที่เคยทำไว้กับเขา มาลงกับคนเป็นน้องสาว นั่นก็คือนอ.ด้วยการหลอกบังคับให้นอ.เป็นแฟนหลอกให้รัก และจับนอ.จ้ำจี้จนได้นอ.ตามที่ได้วางแผนเอาไว้ แต่กลับหลงรักนอ.เข้าให้ เมื่อนอ.รู้ความจริงว่าพอ.มาหลอกจึงบอกเลิกและให้พอ.ออกไปจากชีวิต พอ.เลยโบ้หนักมากเพราะง้อยังไงนอ.ก็ไม่ยอมเข้าใจ แถมยังเอาผช.คนใหม่มาเย้ยอีกนี่สิมันยิ่งเจ็บกว่า สปอย นอ.แอบได้ยินพี่ชายทะเลาะกับพอ.เกี่ยวกับเรื่องของตัวเองจึงรู้ความจริงทั้งหมดว่าพอ.แค่มาหลอก นอ.จึงบอกเลิกกับพอ.ท้นที "เมื่อสาแก่ใจของนายแล้ว ต่อไปก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำลงไป มันก็แค่ระบายความไค.ร่กับผู้หญิงไร้ค่.าที่น่าขย ะแข ยง นายแสดงได้เหมือนจริงจนฉันเชื่อสนิทใจ ฉันจะทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่ และตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ฉันและนาย...เรา...ขาดกัน!...ล่าก่อน...ตองเก้า ” “อันนา!...”

เพราะรักจึงตามตื้อเพียงแค่อยากเห็นหน้าอยากได้รักตอบ แต่ไม่เคยจะรู้เลยว่ามันทำให้อีกคนทั้งลำบากใจ ทั้งหงุดหงิดและไม่ชอบ

"อย่าเข้ามานะ นี่แน่ะๆ"หญิงสาวทั้งตีน้ำ ทั้งวักน้ำสาดใส่ จนชายหนุ่มเริ่มหมดความอดทน ร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลง ตรงเข้าไปหาคนร่างบาง ก่อนจะรวบตัวเธอ แล้วแบกขึ้นบ่า เดินขึ้นฝั่งไปเร็วๆ ลุงพงษ์ส่ายหัว เมื่อเห็นการกระทำของนายหัวหนุ่ม "ลำบากลำบนแท้"บ่นพร้อมกับส่ายหัวไปมา ไม่เข้าใจว่าเจ้านายจะดั้นด้นพาคุณคนสวยมาที่นี่ทำไม จะมาหาแต่ละครั้งก็แสนจะลำบาก "ลุงวางของแล้วก็กลับไปได้เลยนะ คืนนี้ผมจะนอนที่นี่"ธนากรหันมาบอกคนงาน ก่อนจะแบกคนบนบ่าเดินต่อไปเร็วๆ ในท่านี้อารดาเวียนหัวจนแทบอาเจียน แค่เมาเรือก็แย่พอแล้ว ยังจะมาถูกจับห้อยหัวอีก "กรี๊ดดด! ช่วยด้วย!"ส่งเสียงร้องไปอย่างนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์ "จะแหกปากทำไมวะ!"ธนากรตวาด ก่อนจะโยนคนบนบ่าลงพื้นอย่างแรง "โอ้ย!"อารดาเจ็บจนร้องไม่ออก ร่างบางตัวงอ ก่อนจะยกมือกุมท้อง "อย่าสำออย ลุกขึ้น!" หญิงสาวไม่ตอบ แต่ยังคงนอนเอามือกุมท้องอยู่แบบนั้น ตาคมเข้มกวาดมองไปทั่วตัว คนที่อยู่ตรงหน้า

สิ่งที่เธอกับครอบครัวทำไว้...แค่คำว่าขอโทษของเธอ คิดว่ามันจะหายกันอย่างนั้นเหรอ ฉันเฝ้าภาวนา...อย่าให้โลกเหวี่ยงเธอมาเจอกันอีกเพราะผลกรรมที่เธอจะได้รับมันจะสาสมเลยทีเดียวล่ะ

จากนี้… สตรีร้ายกาจผู้นี้จะไม่รักท่านอีก… นางหลงรักเขาวางแผนจนได้กลายเป็นชายาของเขา… แต่เขากลับเลือกช่วยสตรีอื่น ปล่อยให้นางสิ้นใจอย่างไม่ใยดี

“เอากันไปตั้งหลายครั้ง จะให้พี่เรียกเธอว่าอะไร...” คำโปรย “พี่วินท์คะ ชะ-ช่วยน้ำตาลหน่อย ได้มั้ยคะ” อลินดาตัดสินใจเอ่ยขอร้องเขาอีกครั้ง สภาพของเธอในตอนนี้ มันเกินกว่าที่ทุกอย่างจะบรรเทาได้แล้ว เมื่อครู่ ตอนที่เขาสัมผัสร่างกายของเธอนั้น มันทำให้อลินดารู้สึกดี คลายความร้อนจากร่างกายของเธอได้มากทีเดียว ‘ถ้าหนทางนี้’ มันจะทำให้เธอผ่านพ้นจากขุมนรกนี้โดยเร็ว อลินดาก็พร้อมที่จะทำ เก็บความเขินอายเอาไว้เบื้องหลัง ตอนนี้เธอต้องเอาชีวิตรอดก่อน... “ให้พี่ช่วยอะไร...” “ชะ-ช่วย...ช่วยทำกับน้ำตาลค่ะ” ริมฝีปากบางสั่นระริก ในขณะที่เอ่ยร้องขอเขา “ช่วยอะไร! พูดมาสิ!” “น้ำตาลขอให้พี่วินท์...เอ่อ...มีอะไรกับน้ำตาลค่ะ” “เธอรู้ใช่มั้ย ว่าถ้าพี่ทำ แล้วมันจะส่งผลกับเธอแบบไหน” “ได้โปรดเถอะค่ะพี่วินท์ นะ-น้ำตาลไม่ไหวแล้ว ทำกับน้ำตาล...เหมือนกับวันนั้น...นะ...นะคะพี่วินท์...ช่วยน้ำตาลด้วย...”

ปอร์เช่และมิรินคือเพื่อนกัน แต่แล้ววันหนึ่งทั้งสองมีความสัมพันธ์จนเกินเลยจากคำว่าเพื่อน แล้วความลับเรื่องนี้จะปิดบังคนในกลุ่มได้นานแค่ไหน ทั้งที่ปอร์เช่ต้องการบอกทุกคนว่า นี่คือเมียไม่ใช่เพื่อน!!