เข้าใจผิด

ถ้าคนหนึ่งเห็นผี แล้ว อีกคนเป็นโรคนอนไม่หลับ ต้องมาเจอกันคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างล่ะ เมื่อเธอทำให้เขานอนหลับสนิท และเขาทำให้เธอหลุดพ้นจากแดนคนตาย พาร์ทเนอร์จึงบังเกิดขึ้น หรือนี่จะนำไปสู่การเป็นคู่จริงกันน่ะ

เขาไม่ได้รักเธอ แต่เขาแต่งงานกับเธอเพราะความสงสาร และเพื่อปกป้องเกียรติยศศักดิ์ศรีให้กับของบิดาเธอซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เขานับถือ แล้วอยู่ๆ เธอก็หายตัวออกจากบ้านไปและเขาได้พบเธออยู่กับผู้ชายที่เป็นต้นเหตุให้น้องสาวของเขาต้องตาย ความเข้าใจผิดบวกความสับสนทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันจนเธอได้รับความกระทบกระเทือนทางสมอง ความจำของเธอสูญหายและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความรักระหว่างเขากับเธอที่ไม่ใช่ภรรยาตีทะเบียนของเขาอย่างที่เขาคิด แต่เป็นใครอีกคนที่ใบหน้าเหมือนกันไม่ผิดฝาแฝด

พ่อเลี้ยงหนุ่มนามว่า 'พันธ์ศักดิ์' เกิดไปสะดุดกับสาวใหญ่กลางคนอย่าง 'บุรณี' โดยไม่คาดคิด จากเหตุการณ์ที่เขาต้องเข้าไปหลบอยู่ในห้องลองชุดชั้นในสตรีห้องเดียวกันวันนั้น เธอผวาจนแทบช็อคเมื่อปืนสั้นในมือของชายผิวสองสีหน้าตาเอเชียกำลังเล็งมาที่หน้าเธอ เขาจู่โจมโดยเอาร่างกระแทกประตูห้องจนล็อคหลุดกระเด็น ทันใดเธอก็ถูกดันเข้ามุมจนชายหนุ่มเอามือปิดปากแน่นเพื่อไม่ให้เธอส่งเสียงกรี๊ด... จากวันนั้นสาวใหญ่อย่างเธอต้องเข้าไปพัวพันกับการตามล่าของเจ้าพ่อมาเฟียธุรกิจแฟชั่นที่โรม จนชีวิตของเธอและครอบครัวที่เหลือเพียงแม่สามีและลูกติดของสามีอิตาเลี่ยนที่เพิ่งเสียชีวิตจากหัวใจวายเฉียบพลันตกอยู่ในอันตราย...แทบบ้า ชายหนุ่มจึงเข้ามารับผิดชอบชีวิตครอบครัวของเธออย่างจำยอม แต่แล้วเธอก็ต้องมาติดบ่วงตกเป็นจำเลยผูกพันกับความรักที่ไม่น่าจะเป็นไปได้กับชายหนุ่มทายาทเจ้าของรีสอร์ตแห่งไร่ 'เทียมฟ้าภูลังกา' ด้วยวัยสามสิบกว่าของชายหนุ่มกับสาวใหญ่อายุสี่สิบกว่าเช่นเธอ แน่นอนย่อมมีเสียงครหาสารพัดต่อต้านจากคำว่า 'รักต่างวัย'

“ทำไมภาพของเราสองคน ถึงไปอยู่ในหัวของผม?” ปีเตอร์เป็นฝ่ายเปิดบทสนทนา ตั้งคำถามต่อข้อสงสัย “ภาพ?...ภาพอะไร?” หนูนาถามกลับอย่างไม่เข้าใจ “เราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน” คำตอบที่ตรงประเด็นของปีเตอร์ ทำให้หนูนาหยุดการนำอากาศเข้าปอดอย่างกะทันหันและทำตาโต และหน้าคงแดงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “หายใจ” ปีเตอร์ต้องร้องเตือนเพราะเมื่อสิ้นคำคำตอบของเขา เธอก็จะฆ่าตัวเองตายซะด้วยการหยุดหายใจซะงั้น “น่ารักแฮะ” ปีเตอร์คิดในใจแบบขำๆ “............” ไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากหนูนา แล้วจะให้ตอบอย่างไรละ “บอกว่า ใช่ เราสองคนมีอะไรกันทุกวันตั้งแต่ที่เราสองคนบอกรักกัน อย่างงั้นเหรอ คนบ้าฉันจะพูดมันไปได้อย่างไร มองเห็นเองก็หาความจำส่วนนั้นกลับมาเองเถอะคนบ้าพูดมาได้“เห็นภาพเราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน”” จ้างให้ก็ไม่พูดออกไปแน่นอน “ตกลงจะไม่บอกใช่หรือเปล่า” “.......”

ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงตรงหน้า เขาคิดว่าเรื่องที่เมญาวีเป็นลูกสาวของคนที่ทำให้ครอบครัวของเขาแตกแยกก็แย่มากพอแล้ว แต่ไม่คิดว่าเขากับเธอจะมีบิดาคนเดียวกัน จะมีใครสักกี่คนที่เจอเรื่องแบบนี้ในชีวิต คนรัก คนที่อยากมีอนาคตด้วยคือน้องสาวต่างมารดาของตัวเอง

ถ้าไม่ติดว่าพ่อสามีขอร้อง เธอคงขอหย่ากับเขาไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เขามาหยามเกียรติควงผู้หญิงอื่นไปทั่วเมืองอยู่แบบนี้หรอก

สัญญาหนึ่งฉบับ...แลกกับความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่เขาเอาคืนกลับไป มันมากกว่านั้น เหมยลี่รู้ดีว่าการตามหาความจริงเรื่องการตายของพ่อแม่...ไม่ใช่เรื่องที่เด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งจะทำได้ โดยเฉพาะเมื่อเบื้องหลังมันเกี่ยวพันกับอำนาจ เงิน และความลับที่ถูกฝังไว้ในบ้านที่เธออาศัยอยู่ แต่เธอไม่มีทางเลือก และเขา...เหมราช ก็เสนอข้อตกลงที่ไม่ต่างจากกับดักร้าย “มาเป็นผู้หญิงของฉัน แล้วฉันจะช่วยเธอ” จากเด็กสาวผู้หวังแค่คำตอบ กลายเป็น ‘ของเล่น’ ที่เขาครอบครองตามอำเภอใจ ในฐานะ ‘เมียเก็บ’ ที่ไม่มีสิทธิ์รัก ไม่มีสิทธิ์หวง และไม่มีแม้แต่สิทธิ์เจ็บ ทุกการแตะต้องคือคำสั่ง ทุกหยาดน้ำตาคือความอ่อนแอที่เขาไม่เคยเห็นค่า กระทั่งวันที่เขาเริ่มหวงเธอ... กระทั่งวันที่เขาเริ่มอยากรั้งเธอไว้ แต่ก็สายเกินไปแล้ว... เพราะในวันที่เธอพร้อมมอบหัวใจให้ไป เขาเหยียบมันจนแหลกละเอียดด้วยมือของตัวเอง

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะรสจูบที่ได้รับจากความฝัน...กึ่งความจริง...ทำให้ต้องตามหาใครคนนั้นที่ไม่รู้ว่าจะเจอจากที่ใด...

เพราะเพื่อนรักถูกเลสเบี้ยนหลอกลวงจนเกือบตาย ด้วยความเสียใจ เอริก จึงเกลียดชังผู้หญิงผิดเพศเข้าไส้ แต่ชะตาฟ้าลิขิตให้เขาต้องพบเจอกับ โรสิตา ผู้หญิงที่เขาเข้าใจว่าเป็นเลสเบี้ยน! “ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเป็นพวกนั้น ฉันอยากรู้นักว่ามันดียังไงถึงทำตัวแบบนั้น” เขาเขย่าร่างบางด้วยแรงอารมณ์ ในที่สุดยายทอมบ้านี่ก็ยอมรับความจริง! “โอ้ย! ฉันเจ็บนะ คุณมันบ้า ฉันขอบอกไว้นะ ว่าฉันไม่มีวันเลิกคบกับยายไอรีน ต่อให้คุณทำอะไรฉันก็ไม่เลิกคบกับน้องสาวคุณ” ความเจ็บทำให้โรสิตาถึงกับน้ำตาซึม โมโหคนป่าเถื่อนหนักกว่าเดิม จึงสาดคำพูดใส่เขาอย่างไม่คิด คำพูดนั้นกวนตะกอนขุ่นมัวของคนได้ยินขึ้นมา เอริกโกรธจนหูอื้อ เขากระชากร่างบางมาชิดตัว “ฉันไม่มีทางยอมให้เธอ ทำให้น้องสาวฉันเสียคนหรอกนะ” เขาเอ่ยเสียงรอดไรฟัน “คุณมีปัญญาทำให้ฉันเปลี่ยนหรือไง” โรสิตากัดฟันโต้ตอบเขา แม้รู้ว่าคนตัวโตกำลังเดือดปุดด้วยความโมโห แต่เธอยังกล้ายั่วให้เขาโกรธอีก “งั้นก็ลองดู ว่าฉันจะเปลี่ยนเธอได้ไหม”