เข้าใจผิด

เคธี่ สาวสองที่ทุ่มเทให้กับความรัก เป็นคนมีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าสิ่งใดที่สตรีที่ดีพร้อมสมควรจะมี นางมีหมด งานบ้านงานเรือน เย็บปักถักร้อย นางล้วนทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ ทุกอย่างนั้นนางล้วนทำเพื่อชายคนรัก เพียงแค่ชายคนรักเอ่ยปาก แต่ชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ของนางต้องพังลง เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ร้านเสริมสวยของนางจำต้องปิดตัวลง การใช้ชีวิตเข้าสู่ยุคข้าวยากหมากแพง บิดาที่รักยิ่งก็มาจากไปเพราะโรคระบาด จนรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด คนรักที่คิดพึ่งพิงก็กลับมาทอดทิ้งในวันที่หมดสิ้นทุกอย่าง โดยข้ออ้างที่ชายผู้นั้นใช้เพื่อจะทิ้งนางไปคือการที่นางมีลูกให้กับเขาไม่ได้ นางท้อแท้ในชะตาชีวิตจนเลือกทางผิด เพราะอารมณ์ชั่ววูบจึงเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองลง ก่อนตายก็พร่ำภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากเทพยาดามีจริง ชาติหน้าลูกขอให้เกิดมาเป็นหญิงแท้ มีบุรุษที่รักมั่น มีบุตรให้อุ้มชู แต่นึกไม่ถึงว่าคำขอของนางจะเป็นจริงและรวดเร็วถึงเพียงนี้ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสตรีแต่เป็นสตรีที่ตัวเหม็นมาก และนางยังมีบุตรชายที่มอมแมมราวกับลูกแมวจรจัด ส่วนสามีน่ะหรือ นางมีสามีเป็นชายเก็บฟืน

‘ต่อให้มึงสลัดคราบทอม แล้วแต่งหญิงให้สวยกว่านี้ร้อยเท่า กูก็ไม่เหลือบตาแล เกลียดก็คือเกลียด…ชัดนะ!’ ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์ ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่ กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวง‘เมียทอม’ แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว

ในวันที่จวนสกุลไป๋ต้องรักษาหน้าเอาไว้ ไป๋ซูเหยาถูกบีบบังคับให้สวมใส่อาภรณ์มงคลสีแดง สวมผ้าคลุมหน้า...และขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวแทนผู้เป็นพี่สาวต่างมารดาที่หายตัวไป หากไม่แต่งเข้าจวนหลี่อ๋องก็ต้องกลายเป็นอนุภรรยาลำดับที่สิบห้าของเศษรฐ๊เฒ่าอ้วนลงพุงแทน ไป๋ซูเหยาต้องแต่งงานกับบุรุษที่เย็นชาอย่าง...หลี่เจิ้งเฉินอย่างไร้หนทางขัดขืน และทั้งที่เขารู้ว่า...นางหาใช่สตรีในดวงใจทว่ากลับรับเอาไว้ จวนหลี่อ๋องใหญ่โตโอ่อ่า ทว่ากลับคับแคบเหลือเกิน นางไม่มีแม้แต่พื้นที่จะได้หายใจ ต้องอยู่ภายในเงาของไป๋เหยียนหลันไม่สามารถเอ่ยปากบอกกลับผู้ใดได้ มิหนำซ้ำ อารมณ์ของบุรุษผู้นี้ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย นางถูกตราหน้าว่าแย่งชิงวาสนาของผู้อื่นทั้งที่ถูกบังคับอย่างไร้หนทางให้เลือก นางถูกกักขังให้อยู่เรือนหลังจวน ถูกเขามองด้วยสายตาเหยียดหยาม ดูแคลน ถูกเขาสาดคำพูดหยามเกียรติ ใส่อย่างไร้ศักดิ์ศรี...ราวกับว่านี่เป็นความผิดของนาง

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

เรื่องราวความรักของเพื่อนสนิทชายหนุ่มต่างที่มาต่างบุคลิกกับความรักแสนโรแมนติกที่มีอุปสรรคของพวกเขา

เกลียดเธอ... คือคำพูดที่เขาเอ่ยแม้ว่ากำลังครอบครองเธอด้วยแรงปรารถนา แม้กระทั่งตอนที่เขาจูบจนเธอหายใจแทบไม่ทัน มาลารินไม่เคยเข้าใจว่า... ระหว่างความเกลียดชังที่เขาย้ำ กับความลึกซึ้งทางกายที่เขาแสดงออก สิ่งไหนกันแน่? ที่คือความจริงในหัวใจของชวลิต

เพียงเพราะความแค้นในอดีต ทำให้คาร์ลินยอมเอาร่างกายเป็นเดิมพัน “เธอแน่ใจแล้วใช่ไหม ว่าจะเอาร่างกายเป็นเดิมพัน?”

สำหรับเขา...เธอก็เป็นแค่แฟนเก่าที่เขาบอกเลิกไปอย่างไม่ใยดี เหตุผลก็คือเธอตามหึงตามหวงเขามากเกินไปจนเขาหมดความอดทนกับเธอ และในเมื่อเขาทนไม่ไหวเขาก็เลยต้องบอกเธอไปตรงๆ ว่าเราสองคนควรจบกันแค่นี้เพราะเขาเบื่อหน่ายและรำคาญต่อการกระทำของเธอ

เมื่อรสรินทร์ต้องหาข้อมูลเรื่องพี่สะใภ้ของเธอมีชู้ เพื่อเป็นหลักฐานให้พี่ชายฟ้องหย่า ทำให้เธอต้องเข้าไปในบ้านของชายชู้นั้น เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร เมื่อถูกจับได้ และชายชู้ของพี่สะใภ้นั้น ไม่ใช่คนธรรมดา

แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ก็น่าฟัดเสียจนเขาอดใจไม่ไหว 'ภคิน' ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา แต่ที่ยอมไม่ได้ เพราะท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้เป็นเมียออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามาฝากเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเขาเสียด้วย แถมลูกเล้าแสนสวยยังกลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าที่คิดจะบินสูง เขาก็ยิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ ‘ลลิล’ เมื่อเธอต้องการฝึกงาน เขาก็อนุญาต แต่จะฝึกแบบไหนนั้น เขาจะเป็นผู้กำหนดเอง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ‘นางบำเรอ’ คือตำแหน่งที่เหมาะสม