แก้แค้น

เธอเป็นของเขาตั้งแต่เกิดมาเลยด้วยซ้ำ ทุกอย่างที่เป็นของเธอก็คือของฉัน ร่างกาย จิตใจ เป็นของฉันทั้งหมด!… ร่างบางก้าวเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของคนตัวโตที่จ้องมองเธอตั้งแต่เดินเข้ามาในห้องนี้ “คือฉัน ฉัน...” จะพูดออกได้ยังไง เล่นมองซะขนาดนี้ “ว่าไง” คนตัวโตยื่นใบหน้าหล่อร้ายเข้าไปใกล้พลางเอียงคอถามอย่างมีนัย ทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมามองเขาปลายจมูกแทบติดกัน “ค..คุณถอยออกไปก่อนได้ไหมคะ ฉันหายใจไม่ออก” “ไม่ คุยกันแบบนี้แหละ” “คือฉันมาเอาของที่ลืมไว้บนรถคุณค่ะ” “ฉันยกให้เธอแล้ว แต่เธอลืมเองนะ แล้วจะมาขอคืนแบบนี้มันไม่ง่ายไปเหรอ” พุ่งเข้ามาคว้าเอวคอดร่างแบบบางไว้ในอ้อมกอดมือหนาจัดการรวบมือเล็กสองข้างขึ้นไว้เหนือศีรษะ “นี่คุณ ปล่อยฉันนะ อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” “เธอไม่รักษาของเองนะ” ทำเป็นหวงตัวเข้าไป กอดคนนั้นบ้างไปกับคนนี้บ้าง อย่าคิดว่าเขาไม่เห็น “ขอโทษค่ะ คุณคืนให้ฉันเถอะนะคะ” เธอจะเก็บไว้อย่างดีเลย และไม่มากวนใจเขาอีก “ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”

ณัฐรวีเป็นได้เพียงนางบำเรอไร้ราคา เปรียบดังผืนหญ้าให้เมฆาย่ำยียิ่งกว่าทาสในเรือนเบี้ย ทุกการกระทำของเขาอัดแน่นไปด้วยความแค้นที่แฝงความรักไม่รู้ตัว ในวันที่หล่อนจากไป หล่อนไปแต่ตัวและลูกน้อยในครรภ์

มุมปากนิรณายกขึ้นด้วยความรังเกียจ แกมเย้ยหยัน บัตรเชิญร่วมงานแต่งของบีบีกับเตชิน เพื่อนสนิทและคนรักของเธอ..ที่พวกมันทั้งสองคนต่างหักหลังและพากันสวมเขาให้นานแรมปี บัดนี้กำลังวางอยู่ตรงหน้า เมื่อครุ่นคิดและนึกย้อน ถึงอดีตที่โดนกระทำ ยิ่งทำให้เจ็บปวดจนแทบคลั่ง นึกอยากจะบุกไปทำลายงานแต่ง ให้ล้มเสียรู้แล้วรู้รอด ทว่า…ขณะที่กำลังจะขยำมันทิ้ง สายตาดันเหลือบเห็นชื่อของใครคนหนึ่ง "บดินทร์งั้นเหรอ?" เสียงพึมพำชื่อใครอีกคน ในการ์ดเชิญ ทำให้สมองโลดแล่น คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ "ฮึ! คอยดูเถอะ บีบี พ่อของแกน่ะ ฉันขอล่ะกัน" เธอพูดด้วยแววตามาดมั่น ในมือเลื่อนโทรศัพท์ส่องดู ใบหน้าคมคายของบุคคล อันเป็นเครื่องมือแก้แค้น พลางจุดยิ้มตรงมุมปากนิด ๆ

‘เป็นคนดีไปก็ไม่มีใครรัก ทุ่มเทเท่าไหร่สุดท้ายไอ้พระเอกก็ทิ้งข้าไปรักกับแม่นางเอกที่ไม่เคยทุ่มเทอันใดให้ เช่นนั้นก็ร้ายแทนแล้วกัน!’ ไป๋ลี่เฟยดื่มยาพิษเพื่อช่วยเหลือชายผู้เป็นที่รักไว้ เกิดวิญญาณหลุดลอยไปเห็นว่าเรื่องราวของนาง(?) ถูกบอกเล่าอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมน่าประหลาด ลี่เฟยอดทนดูไปจนถึงตอนจบพวกเขาที่เป็นพระเอกนางเอกก็ใช้ชีวิตอย่างสุขสม องค์ชายสามที่นางหลงรักเอาชนะหัวใจไป๋ซินหยานที่ผู้คนในที่แห่งนี้เรียกว่านางเอกมาเป็นฮองเฮาคู่บัลลังก์ได้ในที่สุด เมื่อทำดีแล้วไม่เห็นค่าไม่แม้แต่จะไว้อาลัยให้เช่นนี้ หากข้าได้กลับไปจะขอเป็นตัวการขัดขวางสิ่งที่องค์ชายสามปราถนา บัลลังก์ทองหรือ พลังมากมายเหนือผู้คนงั้นหรือ นางไม่มีวันให้เขาได้ครอบครอง

นางตื่นขึ้นมาในร่างของสตรีร้ายกาจผู้แสนโง่งม ที่สุดท้ายก็ต้องมาตายด้วยน้ำมือของคนที่ตนเกลียดชัง ในเมื่อฟ้าลิขิตให้นางต้องร้าย ถ้าเช่นนั้นนางจะเป็นนางร้ายอันดับหนึ่งให้ดู

หลังจากที่ผมประกาศถอนตัวออกจากวงการบันเทิง ทุกคนต่างก็ปรบมือว่าดี มีเพียงฉินอวิ๋น ดาวดวงใหม่ผู้มีพรสวรรค์ด้านการประพันธ์เพลง และเป็นแฟนหนุ่มในข่าวลือของแฟนสาวผมเท่านั้นที่กล่าวคัดค้าน เขาเสแสร้งตีหน้าซื่อต่อหน้านักข่าวมากมาย “ต่างก็เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นครับ รุ่นพี่ฉือหย่วนเป็นอัจฉริยะที่วงการดนตรีนี้ไม่อาจขาดเขาไปได้ ผมหวังมากๆ เลยครับว่าเขาจะกลับเข้ามาในวงการแห่งเสียงเพลงนี้อีกครั้ง” ผมปิดโทรศัพท์ลง เมินเฉยต่อคำพูดของเขา ในชาติก่อน ผลงานของผมเหมือนกับเพลงที่เขาประพันธ์เองทุกกระเบียดนิ้ว ชาวเน็ตต่างเรียกผมว่าไอ้สุนัขขี้ก๊อบ สมควรตายไปให้หมดทั้งบ้าน ผมไม่พอใจและไม่อยากยอมรับ จึงเผยทุกขั้นตอนในกระบวนการการประพันธ์เพลงออกมา แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่อาจชนะเวลาที่ปล่อยผลงานออกมาได้ เพลงใหม่ของเขาปล่อยออกมาก่อนผมเพียงสิบนาที เป็นเพราะเวลาเพียงสิบนาทีนี้ ทำให้ชาวเน็ตต่างส่งพวงหรีดและแต่งรูปถ่ายตั้งหน้างานศพให้ผม ที่หนักไปยิ่งกว่านั้นคือบางคนถึงกับมาสาดสีใส่บ้านของผม แม้เป็นเวลาเพียงแค่ไม่กี่ปี แต่ความรุนแรงทางออนไลน์ที่กระทำมาอย่างต่อเนื่องทำให้ผมป่วยเป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่ของผมใช้เงินและทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพื่อพิสูจน์ความจริงแทนผม แต่กลับโดนแฟนเพลงที่บ้าคลั่งวางเพลิงจนเสียชีวิต สุดท้าย ในวันที่ผลงานเพลงประพันธ์ของเขาได้รับรางวัล ก็เป็นวันที่ผมกระโดดลงมาจากตึกสูง แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่า เมื่อผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง ผมจะได้เกิดใหม่ในวันที่เพลงใหม่ประกาศพอดิบพอดี

ในชาติภพก่อน เซวียหว่านอี้ถูกอนุสลับเปลี่ยนตัวตน นางต้องกลายเป็นเพียงบุตรีอนุที่ผู้คนในจวนต่างเพิกเฉย ขณะที่บุตรสาวของอนุได้กลายเป็นคุณหนูใหญ่ผู้เป็นที่รักยิ่งแห่งจวนรองเสนาบดี เติบโตขึ้นท่ามกลางความรักใคร่ทะนุถนอม เป็นสตรีที่เฉิดฉายสง่างาม เป็นที่รักใคร่ของผู้คน ทั้งยังได้สมรสกับเจิ้นกั๋วกง ได้เป็นถึงฮูหยินกั๋วกงขั้นหนึ่ง เพียบพร้อมด้วยเกียรติยศและวาสนาอันมิอาจประมาณได้! ส่วนตัวนางกลับต้องแต่งงานแทนพี่สาวสายตรงที่หนีการแต่งงาน ไปเป็นภรรยาของฉู่ยวน ทายาทตระกูลฉู่ที่กำลังตกอับ หลายปีต่อมา เนื่องจากพี่สาวสายตรงทนความเหินห่างเย็นชามิได้ จึงลอบคบชู้กับองครักษ์ในจวน และถูกเจิ้นกั๋วกงจับได้จนถูกตัดสินโทษประหารชีวิตอย่างเหี้ยมโหด ส่วนนางก็ได้อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ฉู่ยวน จากบัณฑิตยากไร้จนเขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งมหาอำมาตย์แห่งยุค ทว่าผู้ใดจะคาดคิดว่า ในค่ำคืนที่นางเพิ่งได้รับพระราชทานยศเป็นฮูหยินขั้นหนึ่ง นางกลับถูกสามีที่ร่วมเตียงเคียงหมอนกันมากว่าสิบปีลอบกักขัง ตัดแขนตัดขาทิ้ง จับยัดใส่ในไห ทำเป็นมนุษย์หมู เพียงเพราะเขายังคงเกลียดชังที่เซวียหว่านอี้เข้ามาแทรกกลางทำลายวาสนาระหว่างเขากับพี่สาวสายตรง จนเป็นเหตุให้นางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ ท่ามกลางความเคียดแค้นชิงชังอันไร้ที่สิ้นสุด เซวียหว่านอี้สิ้นใจตายอย่างทุกข์ทรมานยิ่ง และเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางก็ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในวันที่ราชสำนักมีราชโองการประทานสมรสลงมาพอดี แต่ในครานี้ พี่สาวกลับเป็นฝ่ายเลือกฉู่ยวน เซวียหว่านอี้รู้ได้ทันทีว่า พี่สาวสายตรงก็ย้อนกลับมาเกิดใหม่เช่นกัน

ลูกชายของฉันตายแล้ว ถูกคนทุบหัวตายอยู่ในห้องน้ำที่แสนคับแคบ สามีที่เป็นครูใหญ่เร่งรีบมาถึงที่เกิดเหตุ แต่กลับอุ้มผู้ก่อเหตุซึ่งเป็นลูกชายของคนที่เขารักขึ้นรถโรงพยาบาล แล้วรีบร้อนจากไป ก่อนตาย ลูกชายปลอบใจฉันว่า “แม่ครับ อย่าร้องไห้เลย พ่อไม่เชื่อผม ผมไม่เสียใจเลยสักนิด” “ขอแค่แม่เชื่อผมก็พอแล้ว...” ในงานศพของลูกชาย ฉันโทรหากู้ถิงอวี้ เขากลับตะคอกใส่ฉันด้วยความโมโห “เสี่ยวซินต้องเย็บที่แขนสองเข็ม ก็เพราะถูกลูกชายของคุณข่วนจนเป็นแผล! ถ้าคุณยังไม่เลิกตอแยผมอีก ผมกลับไปเมื่อไหร่จะตบเขาให้ตาย!” ลูกชายของคุณ? ฉันมองรูแผลที่มีขนาดเท่าชามบนหน้าผากที่ไม่มีเลือดไหลออกมาแล้วของลูกชาย ก่อนจะหลับตาลง ใช่ เขาคือลูกชายของฉัน... เพราะฉะนั้น กู้ถิงอวี้ ลูกชายของฉันตายแล้ว ฉันกับคุณก็ไม่มีอะไรผูกมัดกันอีกแล้ว ……

ทะลุมิติกลายมาเป็นองค์ชายเก้าต้าเซี่ย ติดอยู่ในคุกหลวง พรุ่งนี้ถูกประหารด้วยทัณฑ์เลาะกระดูก เพียงหนึ่งวาจาเปลี่ยนชะตาชีวิต ฝ่าบาทพระราชทานสมรสด้วยความปีติ โค่นล้มพระชายา...

เพราะความผิดพลาดตั้งแต่รุ่นแม่ทำให้ เธอ ต้องกลายเป็นหมากในเกมการแก้แค้น และเพราะความงามที่ซุกซ่อนอยู่ในกายบางแสนมอมแมมก็ทำให้ เขา รุ่มร้อนด้วยเพลิงพิศวาสอย่างที่ไม่เคยเกิดกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน